All Chapters of ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง: Chapter 21 - Chapter 30

"อ่ะ ฉันทำส่วนของฉันเรียบร้อยแล้ว นายลองดูหน่อยสิ" ฉันหันงานไปให้ภาคินที่ตอนนี้กำลังทำส่วนของตัวเองอยู่เหมือนกันหลังจากเลิกเรียน ฉันก็นัดภาคินมาทำงานกันด้วยเลย เพราะหมอนี่ไม่ค่อยเข้าคลาสเลยและวันนี้ก็ไม่มีรับน้องด้วย ฉันก็เลยมาทำงานที่ห้องสมุดต่อ"อืม ใช้ได้เลยนี่""แน่นอนอยู่แล้ว ^_^""เธอนี่ก็หลงตัวเองเหมือนกันนะ"".......""งั้นฉันรวมเลยก็แล้วกัน""อื้ม! เดี๋ยวฉันทำสไลด์เอง" ฉันบอกภาคินไป ก่อนจะเริ่ททำงานต่อไปที่จริงแล้วงานคู่ของฉันกับภาคินมีส่งอาทิตย์หน้า ซึ่งครบกำหนดหนึ่งเดือนพอดี และฉันคิดว่าวันนี้พวกเราก็น่าจะทำเสร็จกันแล้ว ที่เหลือก็แค่สไลด์กับเข้าเล่มเท่านั้นเอง จะว่าไปหมอนี่ก็ทำงานดีเหมือนนะ ไม่ใช่ดีสิ แต่ดีมากเลยต่างหากล่ะ เพราะเนื้อหาของภาคินฉันแทบไม่ต้องแก้อะไรเลย"น้อยมากเลยนะที่นายจะเข้าคลาสน่ะ ทำไมเหรอ?" ระหว่างนั้นฉันก็ถามภาคินด้วยความอยากรู้"......?""เอ่อ...แหะๆๆ""หึ! อยากรู้?""ก็....นายไม่ต้องตอบก็ได้นะ""......."".......""ที่จริงฉันไม่ได้อยากเรียนวิศวะหรอกนะ""เอ๋?" ฉันถึงกับแปลกใจมากเมื่ออยู่ๆ ภาคินก็พูดออกไป"เฮ้ออ ฉันอยากเรียนสถาปัตย์มากกว่า"".......""

เซอร์เวย์ Partติ๊งต่องๆๆDamn!!ร่างสูงเดินออกมาจากห้องนอนที่ตัวเองจะจัดการสั่งสอนกับยัยเด็กนั่น แต่กลับต้องถูกขัดจังหวะซะก่อน แม่ง!แกร๊ก!"ฮายยย""......?"พรึ่บ!"ขอเข้าไปหน่อยนะคะพี่ชาย ^_^"หึ! แบบนี้ไม่ต้องขอแล้วมั้งผมมองน้องสาวตัวเองที่เดินไปห้องครัวพร้อมกับถือของกินเต็มมือแล้วเดินไปนั่งที่โซฟากลางห้อง"น้องหิวอ่ะ""หิว? หิวแล้วทำไมถึงมาห้องพี่""ก็เพราะว่าห้องพี่มีของกินเยอะไงล่ะคะ คิคิคิ"ร่างสูงมองน้องสาวอย่างเอือมระอา ยัยซีเกือบจะทุกครั้งชอบมาที่ห้องของผมแล้วก็มาหาออะไรกินแบบนี้ ยัยนี่ไม่คิดจะซื้ออะไรไว้ในห้องบ้างหรือไงวะ"กลับไปได้แล้วซี""เอ๊ะ! ว่าแต่ทำไมเสื้อผ้าหน้าผมของพี่ถึงได้ยุ่งเหยิงอย่างนั้นล่ะค่ะ?""เฮ้อออ""หรือว่า.....""เอาของพี่ไปแล้วก็กับได้แล้วนะซี มันดึกแล้ว""คืนนี้ซีจะนอนที่นี่ค่ะ :-)""ไม่ได้!""ทำไมล่ะค่ะ ก็ซีเหงานี่นา เรามาคุยเรื่องยัยน้ำกันเถอะค่ะ:-)""กลับ!""ไม่กลับค่ะ พี่บอกซีมาตรงๆดีกว่าว่าชอบน้ำหนาวจริงๆมั้ย?"".......""ถ้าพี่ชอบเพื่อนซีจริงๆ ซีก็จะช่วยเต็มที่เลยค่ะ ^_^""ช่วย?""อื้ม! ซีไม่อยากได้พี่โรสเป็นพี่สะใภ้หรอกนะคะ ไม่เอาเด็ดขาด!""รู

Genius University"ขอบคุณค่ะ/ขอบคุณครับ"แปะๆๆเสียงปรบมือจากเพื่อนในคลาสดังขึ้นพร้อมกับอาจารย์ที่เดินมาข้างหน้า เพราะฉันกับภาคินได้พรีเซนต์งานกันเสร็จแล้ว ซึ่งฉันเป็นคู่สุดท้ายพอดีพรึ่บ!"ทำได้ดีนี่ :-)""นายก็เหมือนกัน ไปฝึกซ้อมตอนไหนเหรอ?""หึ ระดับฉันไม่ต้องฝึกก็ทำได้อยู่แล้ว""เฮ้อออ..." ฉันส่ายหน้าให้กับคนหลงตัวเองข้างๆ"นี่แกกับภาคินไปสนิทกันตอนไหนเนี่ยฮะยัยน้ำ ฉันยังไม่เคยเห็นแกคุยกับผู้ชายคนไหนได้นานขนาดนี้เลยนะยะ" ลูกกอล์ฟพูดขึ้น ก่อนจะส่งสายตาไปให้ภาคินที่หันมามองเรา"ก็ทำงานด้วยกันไง""เออ จริงด้วยสิ แต่ฉันว่าแกกับภาคินต้องมีอะไนมากกว่านั้นสิ จริงมั้ยยัยเรน""ฉันก็ว่างั้นแหละ นี่แกกำลังคบกับภาคินอยู่หรือเปล่าน้ำหนาว คิคิคิ""เปล่าสักหน่อย" ฉันรีบปฏิเสธทันที ฉันกับหมอนี่จะคบกันได้ยังไงล่ะ ไม่มีทางเป็นไปได้แน่นอน ภาคินกับฉันน่ะนอกจากเรื่องงานก็แทบจะไม่คุยกันเรื่องอื่น เว้นแต่ว่าเราไปเดินหน้ามอกันตอนนั้น แค่ครั้งเดียวเอง"เอาล่ะค่ะ วันนี้ทุกคู่ทำดีมากนะคะ วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะคะ เจอกันพรุ่งนี้ค่ะ"พออาจารย์เดินออกไปจากห้อง ฉันกับเพื่อนก็เก็บของกันเพื่อจะไปกินของหวานที่ห่างหาย

แกร๊ก!พรึ่บ!"พี่น้ำหนาวคร๊าบบบ""อื้อออ!""พี่น้ำครับตื่นครับ"พรึ่บ!ร่างบางที่กำลังนอนอยู่ก็ถึงกับต้องลืมตาขึ้นมา เพราะเสียงปลุกรวมถึงใครบางคนที่ขึ้นมาบนเตียงของฉัน"อ้าว! ไตตั้น""ตั้นคิดถึงพี่น้ำหนาวจังเลยครับ"พรึ่บ!ฉันรีบลุกขึ้น แต่ก็ยังไม่หายง่วงเลย เพราะข้อความเมื่อคืนน่ะสิทำให้ฉันคิดมากจนนอนไม่หลับน่ะ เฮ้อออ..."เรามาหาพี่มีอะไรหรือเปล่าหืม" ฉันมองเด็กชายตรงหน้าด้วยความเอ็นดู"เราไปเที่ยวกันเถอะครับ""เที่ยว?""ครับ :-)""แล้วที่บ้านเรารู้หรือเปล่าว่ามาหาพี่?" ฉันถามไตตั้น"รู้ครับ ตั้นบอกคุณแม่แล้ว""งั้นเดี๋ยวเราออกไปรอพี่ด้านล่างก่อนนะ เดี๋ยวพี่แต่งตัวก่อน""ครับผม""พี่นทีอยู่ด้านล่างใช่มั้ย""ครับ""จ๊ะ"ปัง!หลังจากที่ให้ไตตั้นไปรอด้านล่าง ฉันก็จัดการอาบน้ำแต่งตัว เพื่อที่จะออกไปข้างนอกกับไตตั้น ที่จริงฉันก็คิดว่าจะไปซื้อหน้งสือมาอ่านเหมือนกัน ก็เลยตกปากรับคำไตตั้นไปตึก....ตึก...ตึก"ฮ่าฮ่าฮ่า""พี่ยิงผมทำมั้ยครับพี่นที""เราเล่นไม่เก่งเองต่างหากล่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า"ฉันเดินลงมาด้านล่างก็เห็นว่าพี่ชายตัวเองกับไตตั้นนั่งเล่นเกมกันอย่างสนุกสนาน แต่พอไตตั้นเห็นฉันลงมาเท่านั้น

ตุบ!"อ๊ะ! ขอโทษค่ะ" ฉันรีบขอโทษคนที่ตัวเองชนทันที เพราะมัวแต่เดินอ่านหนังสือน่ะสิ เพราะเดี๋ยวบ่ายนี้ฉันมีสอบย่อยด้วย"ขนาดเดินยังจะขยันอ่านอีกนะเรา""พี่น้ำว้า" ฉันเอ่ยชื่อคนที่ฉันชน ก่อนจะมองคนที่ยืนอยู่ข้างๆก็เป็นเพื่อนของพี่น้ำว้านั้นเองรวมถึงมีพี่โรสด้วยที่ไม่แม้แต่จะมองหน้าฉันเลย"ใช่จ๊ะ พี่รหัสเราไง นี่มีสอบเหรอ?""ใช่ค่ะ สอบย่อย""งั้นก็โชคดีนะจ๊ะ ^_^""ขอบคุณค่ะ ^_^""แต่พี่ว่าเราต้องสอบได้อันดับหนึ่งแน่นอน คิคิคิ""พี่น้ำว้าอ่ะ >.พอได้ยินพี่น้ำว้าพูดแบบนี้ฉันก็เขินเหมือนกันนะ"คิคิคิ""ไปกันได้แล้วว่า""อ่อ งั้นเดี๋ยวพี่ไปก่อนนะ""ค่ะ"หลังจากที่แยกกับพี่รหัสแล้ว ฉันก็มาถึงที่ห้องสมุดเรียบร้อยแล้ว เหตุผลที่มาที่นี่ก็เพราะจะมาอ่านหนังสือ นั่นแหละ เพราะถ้าอยู่กับพวกเพื่อนฉันล่ะก็คงไม่ได้อ่านหนังสือแน่ๆ"ยังมีเวลาเหลืออีกสองชั่วโมง เอาล่ะเริ่มเลยดีกว่า"ระหว่างนั้นร่างบางก็ใช้เวลากับหนังสือเรียนของเธอนานพอควร และเธอไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้างเลยเมื่อได้อ่านหนังสือแล้วพรึ่บ!"ยัยน้ำ!""หือออ?" ฉันเงยหน้าขึ้นจากกองหนังสือ ก่อนจะหันไปมองเสียงเรียกข้างๆก็พบว่าเป็นเรนนั่นเองที่เรียก"