Semua Bab ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง: Bab 41 - Bab 50

แกร๊ก!ตึก...ตึก...ตึกเสียงประตูเปิดออกพร้อมกับเสียงฝีเท้าที่ก้าวเข้ามา ทำให้ร่างบางที่นั่งมองโทรศัพท์อย่างกังวลต้องหันไปมองพร้อมกับรอยยิ้มที่ปรากฎบนใบหน้าของเธอด้วยความดีใจ เพราะเธอจะไม่ได้อยู่ในห้องมืดๆนี้แล้ว ก่อนที่จะรีบเดินไปข้างหน้าทันที เพื่อขอบคุณคนที่มาเปิดประตูให้ ถึงแม้ว่าจะไม่รู้ว่าทำไมถึงมีคนเข้ามาก็เถอะ"ขอบคุณมากนะ...รุ่นพี่!""......"ฉันชะงักทันทีที่เห็นคนตรงหน้า เพราะไม่คิดว่าเขาจะมาอยู่ที่นี่ เพราะก่อนหน้านี้ฉันโทรหาเขาแล้วรุ่นพี่บอกว่าประชุมงานอยู่ไม่ใช่เหรอ?พรึ่บ!"......"สูทที่รุ่นพี่ใส่อยู่ถูกถอดออกมาก่อนที่เขาจะเอามาคลุมไหล่ฉันไว้ ฉันได้แต่มองอย่างงงงวย"พวกเธอเข้าไปข้างใน!""ระ...รุ่นพี่คะ ฮึก!"ฉันเหลือบไปมองกลุ่มผู้หญิงที่อยู่ข้างหลังรุ่นพี่กำลังเดินผ่านหน้าฉันเข้าไปทีละคนด้วยความสงสัยว่าคนพวกนี้มาทำอะไรที่นี่แล้วรุ่นพี่ทำอะไรพวกเธอกันหมับ!"รุ่นพี่!" ฉันตกใจมากเมื่ออยู่ๆเขาก็ดึงแขนฉันเข้าไปใกล้ตัวเขาก่อนจะเปลี่ยนมาโอบไหล่ไว้"อยู่นิ่งๆ""......""เข้าไป!" เสียงเข้มที่ดังข้างๆฉันทำให้ฉันสะดุ้งไปด้วย ก่อนจะมองไปที่รุ่นพี่ผู้หญิงสี่คนที่ยืนสั่นอยู่ด้านหน้า

"จัดการให้เรียบร้อย""ครับ""ไอ้สองคนนั่น กูจัดการเอง""ครับ"ปัง!เขาเดินเข้าไปในห้องนอน ก่อนจะเดินไปหาร่างบางที่นอนหมดสติอยู่บนเตียงของเขาหลังจากที่เขาให้เลขามาจัดการเรื่องของไอ้สองคนนั้น เขาก็พาร่างบางออกมาจากบ้านของเธอแล้วพามาที่คอนโดของเขาทันที ส่วนเรื่องบ้านของเธอ เขาก็ให้เลขาจัดการแทนเขามองไปที่ร่างบาง พลางเช็ดคราบน้ำตาของเธอออก สายตาเหลือบมองไปที่รอยแดงตามแขนของเธออย่างนึกโกรธแค้น และเขาจะไม่ยอมจบเรื่องนี้ง่ายๆแน่ หึ!ครืดดด...ครืดดด...ครืดดดเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เขาจึงเดินออกมาข้างนอกเพื่อรับสาย(ใครทำ!)"กูจัดการเอง!"(แต่นั่นน้องกูนะเว้ยไอ้เวย์!)ดูเหมือนว่าปลายสายจะเสียงดังขึ้นกว่าเดิม และเขาคิดว่าไอ้นทีมันต้องอยากฆ่าคนที่ทำกับน้องมันแน่นอน แต่เขาอยากจะเป็นคนจัดการมันเองมากกว่า เพราะมันไม่ได้มีแค่ไอ้สองคนนั่น!(แม่งเอ๊ย! แล้วตอนนี้น้องกู.....)"อยู่กับกู แค่นี้!"(จัดการให้กู!)"อืม"ติ๊ด!ผมรู้ว่าไอ้นทีตอนนี้มันคงหัวเสียอยู่แน่นอน ที่จริงผมไม่อยากบอกมันหรอกนะ แต่เพราะเรื่องนี้มันเป็นเรื่องใหญ่และผมจะต้องทำอะไรจริงจังแล้วล่ะพรึ่บ!"กรี๊ดดดด!""น้ำหนาว!"แกร๊ก!ผมรีบเข้า

"ว่าไงจ๊ะ พวกลูกโอเคมั้ย?"หมับ!"เยส! ซีจะได้ยัยน้ำมาเป็นพี่สะใภ้จริงๆเหรอคะ อร๊ายยย ดีใจด้วยนะจ๊ะน้ำหนาววว"ฉันที่ตอนนี้ยังคงทำตัวไม่ถูก มันยังงงสับสนไปหมดว่านี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมคุณแม่ของพี่เวย์ถึงได้เอ่ยออกมาแบบนี้ล่ะฉันหันไปมองปฏิกิริยาพี่เซอร์เวย์ แต่ก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลย เพราะเขานิ่งมากแล้วฉันก็ไม่สามารถอ่านความคิดเขาออกได้ว่าเขารู้สึกยังไง แต่ฉันคิดว่ารุ่นพี่น่าจะไม่ชอบใจมากกว่าเพราะเรื่องแบบนี้มันเร็วเกินไปสำหรับพวกเราสองคน"แม่ไม่อยากให้ใครมองเราสองคนไม่ดีนะจ๊ะ อีกอย่างแม่ก็รักหนูน้ำหนาวเหมือนลูกคนหนึ่งด้วยนะจ๊ะ ^_^""เอ่อ....คือว่าเรื่องนี้....""ยัยน้ำแกตกลงไปเลย แกก็ชอบพี่เวย์ไม่ใช่เหรอ? แล้วพี่เวย์เองก็ด้วย จะนิ่งกันทำไมเนี่ย""ซีอาร์ลูก!""ขอโทษค่ะ ซีตื่นเต้นไปหน่อยค่ะม๊า แหะๆๆ""ว่าไงจ๊ะตาเวย์?""......"ฉันกลัวว่ารุ่นพี่จะเกรงใจคุณแม่จึงเป็นฝ่ายพูดแทรกขึ้นมาก่อน"น้ำว่าเราสองคนยังไม่พร้อมค่ะคุณแม่ อีกอย่างเอ่อ...พี่เวย์เองก็ไม่ได้...." ฉันสะอึกขึ้นมาทันที เมื่อนึกไปถึงเมื่อคืน เพราะเป็นฉันมากกว่าที่เป็นฝ่ายบอกรักเขา พี่เซอร์เวย์อาจจะไม่ได้คิดแบบเดียวกับฉั

"ข่าวด่วนนน...นักธุรกิจชื่อดังลักลอบนำเข้าสินค้าผิดกฏหมายเข้ามาในประเทศ โดยตอนนี้บริษัทชื่อดังแห่งนี้ได้มีเจ้าหน้าที่ตำรวจเข้าไปตรวจค้น........."พรึ่บ!"แกดูนี่สิน้ำหนาว!""หืออ?" ฉันละความสนใจจากข่าวทีวี แล้วหันไปมองมือถือที่จ่อตรงหน้า"ดูในเพจสิ!""คลิปฉาว สาวสวยรุ่นพี่ปี 2 คณะวิศวะกรรม อักษรย่อ ร.""กรี๊ดดดด! ปล่อยนะ! จะทำอะไร ไม่นะ!""น้ำหน้าอย่างแกสู้ฉันไม่ได้หรอกนะ ยัยบื้อเอ๊ย!""อย่าทำอะไรฉันเลยนะคะ ฮืออออ"พรึ่บ!"นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย?" ฉันมองหน้าเรนอย่างงงๆ"ฉันไม่คิดเลยว่านี่จะเป็นพี่โรสจริงๆ ตอนแรกฉันคิดว่าพี่เขาไม่ชอบแกเพราะรุ่นพี่ซะอีก!"".......""แต่ไหงเป็นแบบนี้ไปได้?""เฮ้อออ...บางทีมันก็ทำให้เรารู้อีกอย่างหนึ่งคือ อย่างมองคนแค่ภายนอก""แต่ฉันว่าก็ดีนะที่คลิปนี้ถูกปล่อยน่ะ ฉันล่ะฟังากที่เธอเล่ามาแล้วมันขึ้นจริงๆเลย เหอะ!""เอาน่า เรื่องมันผ่านมาแล้วนะ ฉันก็ไม่ได้ใส่ใจแล้วด้วย""แต่ฉันก็ไม่คิดเหมือนกันนะว่าครอบครัวพี่เขาจะทำแบบนี้ได้" เราสองคนดูข่าวในทีวีที่ตอนนี้ดังมาก เพราะมันเกี่ยวกับบริษัทของครอบครัวพี่โรส "แกคิดว่าข่าวพวกนี้ใครปล่อยกัน เพราะบริษัทพ่อพี่โรสนี

แกร๊ก!"นะ...นั่นมัน..."ร่างบางมองตาค้างทันทีเมื่อเห็นว่าคนที่เปิดประตูเข้ามาในห้องชมรมนั้นเป็นคนที่เธอไม่คิดว่าเขาจะมาอยู่ที่นี่ได้"อร๊ายยย นะ...นั่นรุ่นพี่วิศวะนี่นา""นั่นสิยะ กรี๊ดดด หล่อมากเลยอ่ะ""เงียบๆกันหน่อยค่ะน้องๆ"พรึ่บ!"พี่มาที่นี่ได้ยังไงคะ!" ฉันถามพี่เวย์ด้วยความสงสัยทันทีที่เขาเดินมานั่งข้างฉัน ถึงแม้ว่ารอบๆข้างของเราจะเกิดเสียงฮือฮาก็ตาม แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไร"มาหาเธอ""แล้วพี่ไม่ได้พรีเซ็นต์งานเหรอคะ?" เพราะเมื่อเช้าก่อนที่ฉันจะลงรถพี่เวย์บอกฉันว่าถ้าเลิกชมรมก็ให้ไปรอเขาที่ห้อง เพราะเขามีพรีเซ็นต์งานกลุ่ม"เสร็จแล้ว""อ่อ""เอาล่ะค่ะ วันนี้พี่ก็ไม่ได้มีอะไรมาก แต่อยากบอกเราเรื่องกิจกรรมแรกของชมรมเรา""แล้วเราจะไปกันอาทิตย์หน้าจริงมั้ยคะพี่อร""ถ้าไมีทีอะไรผิดพลาดนะคะ""ค่ะ""งั้นวันนี้ก็เลิกชมรมได้ค่ะ เดี๋ยวถ้าพี่มีความคืบหน้าอะไรพี่จะบอกในไลน์กลุ่มนะจ๊ะ""ครับ/ค่ะพี่อร"พรึ่บๆๆตอนนี้ก็เป็นเวลาเลิกชมรมของฉันแล้ว ฉันหันไปมองเพื่อนๆก็พบว่าสามคนนั้นกำลังส่งยิ้มมาให้ฉันก่อนที่จะขอตัวกลับกันไปก่อน"พี่เวย์ วันนี้อย่าลืมนัดทานข้าวที่บ้านนะคะ ^_^" ซีอาร์เดินมาหาฉันกับ