Semua Bab The Return Of The Abandoned Ex-Wife: Bab 91 - Bab 100

NAKATAMBAY sa veranda sina Amber at Wade, kapwa tahimik habang pinagmamasdan ang kalangitan na pinapalamutian ng kumikislap na bituin. Ang malamig na simoy ng gabi ay banayad na sumasayad sa kanilang mga balat, at sa katahimikan ng paligid, ramdam ni Amber ang kapayapaang matagal na niyang hindi naramdaman.She took a deep breath, her eyes gently scanning the constellations above. "Ang tagal na rin pala," bulong niya sa sarili, "since I last just sat like this—doing nothing, thinking nothing, just… feeling peace."Napalingon si Wade sa kanya, bahagyang nakangiti. His gaze lingered, soft and thoughtful.He admired her more than he could put into words.She was the kind of woman who didn't need to try so hard to be noticed. Mabait, kalmado, may lalim ang isip, at may pusong kayang magmahal ng totoo kahit ilang beses nang nasaktan. She wasn’t flashy or loud, but the more he looked at her, the more he realized how rare her kind of beauty was.Not just physically, but the beauty of someone

Alam ni Zendaya kung ano ang dahilan ng pagpunta ng kapatid ni Amber sa bahay ng mga Lee. Alam niyang hihingian ito ng pera. Gano’n ang pamilya ni Amber. Gano’n si Amber. The only reason why Amber married West, was because of his money.Sa kabilang banda, naikuyom ni Amber ang kanyang kamao nang makitang pinapasok ni Zendaya ang mga ito sa bahay. Ilang sandali lang ay lumabas ng bahay si Zendaya at agad na sumakay sa sasakyan. Nang makita niyang umalis na ito, ay agad din siyang umuwi.Tamad itong pumasok sa loob at nakita niya ang kanyang kapatid na nakaupo sa mahabang sofa, habang si Maverick naman ay nakatitig lang sa dalawa.Nang mapansin niya ang presensya ng kanyang ina ay napatayo ito mula sa pagkakaupo at sinalubong ang ina.“Mommy!” masiglang tawag nito at agad na niyakap ang binti ni Amber.Napahawak si Amber sa magkabilang balikat ng bata pero ang mga mata’y matalim na nakatitig sa kapatid at sa babaeng kasama.“Mommy, saan ka galing? Bakit ngayon ka lang? Can you sleep wit

“Daddy! I’m sorry! Sorry! Kasalanan ko!” mangiyak-ngiyak ang batang lalaki nang dakpin ito ng mga tauhan ng pamilyang Lee.“Nagkamali ako daddy! Please, give me another chance! Please don’t send me to Lolo!”Walang emosyong tinitigan ni West ang kanyang anak na buhat ngayon ng kanyang tauhan. “I’ve already given you a second chance, Mavy. ‘If you fail to do it, you will be punished’, that’s the rule,” malamig na wika nito sa anak. “Remember this, Maverick Lee, not all people had second chances.” Narinig ng lahat ang pagtangis ni Maverick, ang paghikbi niyang halos maputol ang hininga sa takot. Nanginginig ang maliit na katawan niya habang pilit na inaabot ang kanyang ama—ang lalaking minsang tiningala niya bilang bayani, ngunit ngayon ay tila estranghero na sa kanyang mga mata.“Daddy… please…” bulong niya, halos hindi na marinig sa pagitan ng mga hikbi. “Ayoko kay Lolo… Ayoko na po ulit…”Ngunit walang bakas ng awa sa mukha ni West Markus Lee. Ang kanyang tindig ay matikas, ang kany

“I remember there’s a blood test for pregnancy, right, Jacob?”Jacob, ever composed, gave a slight nod. “Yes, Sir. We can verify it within the hour.”A faint, devilish smile curved on West’s lips—more chilling than amused. “Then send her over. Draw some blood. Let’s see if her lies run through her veins.”Sa tatlong beses na pagkatok lang ni Jacob sa pintuan ay nagsipasok ang tatlong lalaking nakaitim. Agad nilang dinakip si Rianne.Namutla si Rianne. Agad siyang pinagpawisan ng malamig. Pero kahit na puno ng takot ay tinatagan niya ang kanyang sarili.“I am Brian’s fiancée! You can’t do this to me! Brian is your brother-in-law, Kuya West! Ano ba! Bitawan mo ako! Bitawan niyo ako!” Ngunit kahit anong pagpupumiglas na gawin ni Rianne ay hindi ito nakatakas sa mga lalaking nakahawak sa kanya.Patuloy ito sa pagwawala kahit na nakalabas na ng silid. Now, Brian was now left alone with West and Jacob.Lumapit si Jacob kay Brian at agad na madiin na sinakal ang leeg ng lalaki. Habang naka-d

Bumuhos ang malakas na ulan sa kalaliman ng gabi. Ang lamig ay tila may dalang tinig ng pangungutya, bawat patak ng ulan ay parang latay sa maliit na katawan ng batang si Maverick.Nanghina ang tuhod ng bata. Ang pilit na pagtitiis ay hindi na kinaya ng kanyang murang katawan. Gumuhit ang isang kalabog—bagsak siyang nawalan ng malay sa basang marmol sa harap ng pintuan ng mansyon.“Young master!” sigaw ng isa sa mga kasambahay, sabay takbo palabas. Sa likod ay mabilis na sumunod si Luis na may hawak na makapal na kumot.“Dalhin sa loob!” mariing utos ni Luis, habang tinutulungan ang mga tauhan. Dali-daling ibinalot ang bata sa kumot at iniangat papasok sa loob ng mansyon. Nangangatog ang mga kamay ng mga kasambahay habang pinupunasan ang malamig at nanginginig na katawan ng bata.Buti na lang ay naitawag agad ni Luis ang doktor—at agad ding dumating ito upang maagapan ang matinding ginaw at pagkapagod ng bata. Isa lang ang sigurado—kung inabot pa ito ng ilang minuto sa ulan, baka hind