Semua Bab วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท: Bab 61 - Bab 70

คืนนี้ หลี่หยวนเจ๋อเดินตรงไปยังตำหนักของพระชายาตั้งใจแน่วแน่ว่าจะไม่ปล่อยให้ระยะห่างระหว่างพวกเขายืดเยื้อต่อไปอีกแล้ว เมื่อมาถึง แสงตะเกียงยังคงส่องสว่างอยู่ด้านใน เขาเปิดประตูเข้าไปเงียบ ๆ ภาพที่เห็นทำให้หัวใจของเขากระตุก เหวิ่นจือหยูยังคงนั่งอยู่ที่โต๊ะ มือเรียวพลิกเอกสารนางดูสงบนิ่งและตั้งใจทำง

ค่ำคืนในพระราชวังเปล่งประกายไปด้วยแสงโคมที่จัดเรียงอย่างงดงาม ท้องพระโรงเต็มไปด้วยแขกเหรื่อที่มาร่วมเฉลิมฉลอง ทั้งขุนนางและผู้แทนจากต่างแคว้นที่ได้รับเชิญอีกครั้งหลังจากงานเฉลิมพระชนมพรรษาของฮ่องเต้ ค่ำคืนนี้พิเศษกว่าครั้งไหน เพราะนอกจากเป็นการเฉลิมฉลองความรุ่งเรืองของแผ่นดิน ยังเป็นการต้อนรับข่าว

วันถัดมา หลังจากการประชุมที่ท้องพระโรงใหญ่ องค์ชายหลงอวี่ทรงมีพระดำริที่จะมอบของกำนัลแด่เหวิ่นจือหยู เพื่อแสดงความขอบคุณในคำแนะนำที่มีค่าและแบบแปลนอันล้ำเลิศของนาง การมอบของครั้งนี้มิใช่เพียงการแสดงไมตรีธรรมดา หากแต่สะท้อนถึงความยอมรับและชื่นชมอย่างลึกซึ้งต่อความสามารถของนาง ท้องพระโรงถูกประดับประด

เช้าวันถัดมา ณ ห้องโถงใหญ่ของตำหนักรัชทายาท บรรยากาศภายในห้องสงบเงียบจนน่าอึดอัด ทั้งที่องค์ชายหลงอวี่ยืนอยู่ด้วยท่าทีสุภาพ ใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม และหลี่หยวนเจ๋อนั่งบนบัลลังก์อย่างสง่างาม โดยมีเหวิ่นจือหยูเคียงข้าง แต่มวลอารมณ์กลับขุ่นมัวราวกับเมฆฝนปกคลุม องค์ชายหลงอวี่โค้งเล็กน้อย สีหน้ายังคงสุภา

เช้าวันใหม่ที่แสนอบอุ่นแสงแดดอ่อน ๆ ลอดผ่านม่านผ้าไหมเนื้อนุ่มในตำหนักกว้าง องค์รัชทายาทหลี่หยวนเจ๋อลืมตาขึ้นพร้อมความรู้สึกแปลกใหม่ มีบางสิ่งที่ทำให้หัวใจเขาอบอุ่นมากกว่าปกติ เขาหันไปมองข้างกาย เห็นเหวิ่นจือหยูที่กำลังหลับตาพริ้มอยู่ในอ้อมกอดของเขา ใบหน้าหวานของนางทำให้เขานึกถึงนางฟ้าในภาพวาดโบราณ