All Chapters of MY SECRETARY HATES ME?: Chapter 21 - Chapter 30

Ilang araw ang nagdaan na halos araw-araw na bumibisita si sir Asher dito sa kompanya. Masayang-masaya ako dahil nakikita ko sya lagi. Halos hindi nga ako makapaniwala na niyaya nya akong kumain sa labas ngayon.Wala ngayon ang boss ko may importanteng lakad daw sa Cebu. Tinanong ko naman kung anong gagawin nya roon pero sinungitan lang ako at 'it's none of your business' daw. Tatlong araw na syang nandoon kaya si sir Asher muna ang namamahala sa kompanya. Ewan ko ba kung bakit hindi ako sinama no'n eh trabaho ko namang alamin ang lakad nya. Kaya ito at pumayag ako na samahan syang mag-lunch. Matatanggihan ko ba 'yang ngiting 'yan. Kumain kami sa restaurant kung saan din kami nagla-lunch ni Francis noong isang araw. Tanda ko pa no'ng sinabi nyang dito daw kami lagi kakain tuwing lunch. Eh Wala sya ngayon kaya 'yong kuya nya na lang 'yong kasama ko. Dumating ang waiter nya sya ring nag-asikaso sa amin noon. Nagulat pa ito dahil seguro napansin nyang iba ang kasama ko. Natandaan nya ba

Hindi ko alam kung ilang minuto akong nakatunganga sa harapan ng pintuan papalabas ng kompanyang pinagtratrabahuhan ko, habang hinihintay na tumila 'yong ulan. Madami kasi akong iniisip ngayon at hindi ko namalayang papadilim na rin pala. Bakit ba kung kelan ako nagdadala ng payong hindi naman umuulan pero kapag wala naman akong dalang payong saka naman uulan nang malakas. Kainis. Pano ako uuwi nito? Tapos dumagdag pa sa isipin ko 'yong nangyari kanina. Napakagat ako sa daliri ko nang makaramdam na naman ng guilty sa katawan. Hindi ko alam kung bakit ako naggi-guilty kanina pa eh. Mali ba 'yong sinabi ko? Ako ba talaga 'yong nali do'n? Hayst! Saka na naman bumalik 'yong ala-ala sa nangyari kaninang lunch. [ FLASHBACK ]"Bakit hindi ka pa kumakain?" tanong ng boss ko sa akin. Nandito kami ngayon sa restaurant na kinakainan na namin tuwing lunch. Masasarap naman 'yong mga nakalatag pero ewan ko kung bakit parang busog lang ako o walang gana kumain. Nandito na naman kasi 'yong ackward

"Nguso mo hanggang floor na oh," ani ng pinsan ko. Umayos naman ako ng upo saka inikutan ito ng mata. "Ano bang problema mo ha? Kanina ka pang umaga ah," dugtong pa nito. "Ay let me replace that...noong isang araw pa 'yang nguso mong laging mahaba. Anyare ba sayo ha?" Nainis ako sa mga tanong nya kaya inis na hinarap ko ito. "Kanino ba nagmana 'yang bibig mo ha at napaka-chismosa mo lagi," inis kong sagot dito. "Ito naman. Mainit na 'yong ulo. Pero sabihin mo nga sa akin bakit lagi kang nakabusangot dyan ha?"Nag-iwas ako ng tingin."Wala lang. Trip ko lang," ani ko. "Gano'n? Edi wow," sarkastiko nitong sagot. "Oy si sir Locan oh, hanap ka yata," ani nito. Bigla naman akong napaharap sa tinuturo nya. Napatayo pa ako. "Saan?" Hinanap ng mata ko ang sinasabi nya. Pero gano'n na lang ang pagkadismaya ko nang makita itong papalapit sa amin pero nakakapit sa balikat nya si Ms. Akeshia. Hindi ko alam kung bakit bumibigat ang dibdib ko kapag makita silang magkasama. Sa loob kasi ng isang l

Bigla akong napabangon dahil sa masilaw na sikat ng araw. Pero agad na gumuhit sa ulo ko ang sakit kaya nasapo ko ito. Marami ba akong nainom kagabi? Sobrang sakit talaga ng ulo ko. Ka agad na kumunot ang noo ko nang mapansing iba ang suot kong damit. Ka agad ko ring nilibot ang paningin sa buong paligid. Gano'n na lang ang naramdaman kong kaba at takot ng ma-realize na hindi pamilyar ang kwartong ito. Shit. Nasaan ako? Anong nangyari kagabi? Napalunok ka agad ako. Hinanap ko ang cellphone ko at nang makita ito sa table ay kinuha ko ito ay binuksan. 28 missed calls at 15 messages galing sa pinsan ko. Shit. Napasabunot ako sa ulo ko. Anong nangyari kagabi, Gianna? Anong ginawa ko kagabi? At sinong kasama ko?Sinubukan kong tawagan ang pinsan ko pero hindi ito sumasagot. Hindi ko alam kung nasaan ako at paano ako makakauwi ngayon. Hindi ko alam kung ilang beses akong nagpabalik-balik ng lakad dito sa loob ng kwarto habang sinusubukang tawagan si Gael. "Sumagot ka naman!" Natataranta n

"Good morning, L." May pagkamalanding bati ni Rachelle nang pumasok ito sa office. Umagang-umaga nambwe-bwesit ito dito. Sya 'yung kapatid ni Ms. Akeshia kaso ma worst pa sa kanya. Eh halatang pinaglihi sa higad kung makalapit kay Francis. Hindi ko na lang ito pinansin at lumapit kay Francis. "Coffee, sir?" tanong ko tumingin naman ito sa akin saka ko inilapag ang baso ng kape na tinimpla ko. "I want some tea, please," agad na ani ni Rachelle sa likuran ko tapos ay umupo sa sofa. Napahinga naman ako nang malalim bago akmang aalis para timplahan ito nang pigilan ako ni Francis. "No you stay here," ani nya. "What now? I just need my morning tea," reklamo naman ni Rachelle. "She's not your maid. She's my secretary," ani ni francis."Excuse me? Don't you remember pagdating dito ni Tito Jim sa pilipinas ay mai-engaged na tayo. So, in short, what's yours is also will be mine," ani ni Rachelle na ikinagulat ko. Engaged? Sila? Hindi ko alam kung bakit may kaunting-kirot na naramdaman ako big