Semua Bab MY SECRETARY HATES ME?: Bab 41 - Bab 50

Hindi ko alam kung paano akong naka-uwi sa apartment. Basta ang alam ko ay kalong-kalo na ako ng pinsan ko habang umiiyak. Paulit-ulit nyang hinagod ang likod ko para patahanin pero wala iyong naging silbi dahil maski ang sarili ko ay hindi ko kayang patahanin. Nakahawak parin ako sa dibdib ko dahil sobrang sakit no'n. "Gianna, naman. Sabihin mo naman saakin kung anong nangyari oh, nag-aalala na ako dito." Paulit-ulit na pakiusap ng pinsan ko sa akin. "Tama na kasi yung iyak baka atakihin ka na naman nyan eh," saway pa nito. Tumayo sya at hinanap ang inhaler ko saka ipinatong iyon sa ibabaw ng kama sa tabi nya. Tsaka nito hinagod ulit ang likod ko.Napakuyom ako ng kamao saka yumakap sa kanya ng sobrang higpit."Ginamit nya lang ako,Gael," iyak ko rito. "Ang gaga ko, Gael! Ang gaga ko!" Paulit-ulit ko iyong sinasabi sa gitna ng pag-iyak. Nakuyom ko ang sariling damit dahil sa gumuhit na sakit sa dibdib ko. Sa maikling segundo na iyon gano'n na lang kabilis umikli ang hininga ko. "

Gianna's POVInaayos ko ang palda ko nang pumasok si Gael sa kwarto. Taka itong lumapit sa akin. "Saan ka pupunta?" tanong nito. Naglakad ako papunta sa kama bago ko ito sinagot. "Lunes ngayon kaya may trabaho diba?" Simple kong sagot rito. Napahinto ito. "Sabihin mong mali ang narinig ko," Kunot noo nyang ani pero hindi ko ito sinagot. Naupo ako sa kama at kinuha ang sandalyas ko para isuot. "Babalik kapa do'n?" Inis nyang tanong saka tumabi sa akin. "Akala ko magre-resign kana?""Hindi ako magre-resign," Simple kong sagot. Alam kong ganyan rin ang iniisip nila. Pero hindi. Hindi ko na ulit tatakbuhan ang mga ganitong bagay. Hindi ako aalis. Gusto kong ipakita sa kanila na wala akong pakealam at tapos na ako sa panggagamit nila sa akin."Kailangan ako ng kompanya, Gael. Alam mo namang malaki ang problema ngayon ng kompanya diba?" sagot ko na lang dito. Inis na napasinghal ito sa kawalan. "Babalik ka dahil sa kompanya o babalik ka dahil gusto mo syang tulungan?" Napatigil ako sa tan

Ilang araw ang dumaan at pakiramdam ko nakalutang ako sa ere. Lagi akong wala sa sarili. Ilang araw ko ring iiniiwasan si Mr. Jim nang subukan nitong kausapin ulit ako. Ayaw ko syang makita at ayaw kong tanggapin kung totoo man 'yong sinasabi nya sa akin. Hanggang kahapon lang pakiramdam ko napagod na ito sa akin kaya hindi ito nagpakita. Sa rami ng iniisip ko gusto ko na lang mawala muna. Gusto kong magpakalayo muna sa problema. Gusto kong pumunta sa isang Lugar kung saan wala akong kakilala, kung saan wala 'yong mga taong dahilan kung bakit ako na sasaktan. Gusto ko muna ng panahon para makapag-isip. Pagod na ako para sa nangyayari sa buhay ko ngayon. Gusto kong itanong sa sarili ko kung ano ba ang ginawa ko kaya ko nangyayari ito sa akin ngayon. Bakit ako pa? Bakit ako pang walang kakayahan para labanan lahat ng problema. "Gianna? Ms. Gianna?" Bumalik ako sa realidad nang mapansing kanina pa pala may tumawag sa akin. Napatingin ako sa kanilang lahat na ngayon ay nakatingin na rin

Kinaumagahan maaga akong pumasok dala-dala ko parin sa bag ang brown envelope na ibinigay ni Nayumi sa akin kahapon. Hindi ko pa ito binubuksan hanggang ngayon. Pero inaagaw ako ng kuryusidad ko kaya kinuha ko ito sa bag at bubuksan na sana nang may pumasok sa office kaya madali ko itong ipinatong sa table ko saka pinatungan ng ballpen. Binalingan ko naman ang taong pumasok. "Ms. Akeshia? Anong ginagawa mo rito? May kailangan kaba?" tanong ko saka tumayo at tinulungan itong makaupo sa sofa. Malaki na kasi ang tyan nito at nahihirapan na syang maglakad mag-isa. Ngumiti ito sa akin. "Thank you," aniya saka ipinatong ang dalang maliit na shoulder bag sa tabi nito. "By the way where is, L? Nagpunta ako rito for him," tanong nito. "Hindi pa sya dumadating. Gusto nyo ba ng pagkain habang naghihintay?" tanong ko rito. "No need. Just please call him for me I have an important matter to discuss with him," sagot naman ito. Naga-alangan akong tumango. Lumapit ako sa table ko saka napatingi

Maaga akong nagising dahil pupuntahan namin 'yong factory ngayong araw. Naisipan kong bumaba muna upang magtimpla ng kape dahil madilim pa naman sa labas. Nasa hagdan na ako pababa nang makasalubong ko si Jen, sya 'yong anak ni Aling Remy. Ka agad itong lumapit sa akin na may dala pang basket ng labahin. "Good morning po ate Gianna. Ang aga nyo naman yatang gumising 5:30 palang po ng imaga ah," ani nito sa akin. ",Kailangan eh. Pwede mo bang ituro kung saan 'yong kusina dito?" toanong ko. Ibinaba nya ang dala sa gilid. "Magkakape po ba kayo? Ako na po magtitimpla," ani nito. "Tara po." Sumunod ako dito nang maglakad sya paalis.Nakarating kami sa kusina at namangha ka agad ako sa desinyo nito. May kalakihan ito at maraming malalaking painting sa paligid. Ang ganda. Dumeristo si Jen sa kabilang bahagi para mag-init ng tubig, ako naman ay nilibot ng tingin ang paligid. Lumapit ako sa isang painting na kasing laki yata ng bintana dito. "Ang ganda noh ate?," pagsasalita ni Jen habang k