All Chapters of Marrying My Ex-Husband's Best Friend : Chapter 111 - Chapter 117

“Umalis ka, ayaw kitang makita.” Masama ang loob na saad ni Selene.“Love, I’m sorry. Sumama kasi ang tiyan ko kaya wala ako sa tabi mo nung nanganganak ka. Wala rin akong kamalay-malay na nanganganak ka na pala.” Pagpapaliwanag ni Wilden. Pero ayaw tanggapin ni Selene ang paliwanag ni Wilden dahil nagtatampo talaga siya dito na Wala ito sa tabi niya Nung nahihirapang siyang manganak.“Mabuti pa ‘yong mga maids nandun sa tabi ko Nung nahihirapang Akong manganak, samantalang Ikaw na Asawa ko Hindi mahagilap kung nasaan. Kaya umalis ka na, Hindi na kita kailangan.”“Love Naman, sorry na. Hindi ko Naman ginusto ‘yong nangyari.” Pangungumbinsi pa ni Wilden pero Wala talaga itong effect kay Selene.“Kuya Wilden, baka pagod lang si Bes. You know, first time niyang manganak. Kaya hayaan na muna natin siyang magpahinga.” Suggest Naman ni Lucil. Kaya tumayo na si Wilden at Hindi na ginulo pa si Selene. Nagpaalam nalang muna siya na pupuntahan niya sa nursery ‘yong baby. Kaso palabas palang ng

“Kambal naman ang naging anak natin, bakit hindi mo nalang ibigay sa akin ‘yong isa at ‘yong isa naman ay sayo?” Bumagsak ang bibig ni Selene dahil sa sinabi ni Eric. Mas lalong sumiklab ang Galit niya dahil sa mga pinagsasabi nito.“Anong tingin mo sa mga anak ko, bagay na pweding ipamigay? Lumayas ka talaga sa harapan ko dahil nagdidilim ang paningin ko sayong walanghiya ka!” Pilit na hinihila ni Selene ‘yong stroller ng kambal pero mas malakas ang pagkakahawak ni Eric dito kaya Hindi niya ito Manila.“Huwag ka namang madamot, Selene! Anak ko rin Naman sila kaya may karapatan Ako sa kanila.” Saad pa ni Eric.“Anong anak? Wala kang anak, Eric. Itinapon mo ang karapatan mong maging ama nila Nung panahong tinalikuran mo kaming panagutan. Kaya makaka-alis ka na dahil Hindi ko ibibigay ang kahit sino sa kanila.” Pero ayaw parin bitawan ni Eric ‘yong stroller kaya napilitan si Selene na tapakan Ang paa nito. Dahil dun ay napabitaw na sa stroller si Eric. Dali-dali Namang itinulak papasok

Katanghaliangtapat nang mga oras na ito, nakaupo lang sa rocking chair si Lucil habang nakatanaw sa magandang tanawin sa harap niya. Naka play Naman mula sa mini speaker niya ang kantang ‘Close to you’ ng The Carpenters na mas damang-dama niya dahil sa malamig na ihip ng hangin. Pinanonood niya mula dito sa kwarto niya si Selene na masayang-masaya na inaaliw ang kambal nitong anak. Napangiti nalang siya sabay himas sa tiyan niya. “I can’t wait to hold you, my princess.” Saad ni Lucil. Siyam na buwan na Kasi ang tiyan niya at ngayong buwan ng October ang kabuwanan niya. Nakahanda na rin ang mga gamit nila na kung sakaling makaramdam na siya ng sakit ay susugod na agad sila ng hospital.Maya-maya ay napatingin sa gawi niya si Selene kaya kinawayan siya nito. Kumaway din Naman siya pabalik dito.“Kamusta ang maganda Kong misis?” Agad na napalingon si Lucil nang marinig ang boses ni Donovan. Nakauwi na pala ito galing trabaho.“Heto, maganda parin.” Pabiro namang wika ni Lucil. Lumapit n

“Asan na ‘yong baby ko? Ilabas niyo ‘yong baby ko!” Sigaw ni Lucil, natanggal na rin ‘yong swero sa kamay niya dahil sa pagwawala niya. Bigla namang nagtago sa pader si Donovan. Nanginig at nanghina ang mga tuhod niya dahil sa Nakita niya. Hindi niya alam kung paano sasabihin kay Lucil na Wala na Ang baby nila. Alam niyang guguho na naman ang Mundo nito kapag nalaman na nito Ang totoo.Muling sinilip ni Donovan ang Asawa at umiiyak at nagwawala parin ito. Samantalang pilit naman itong pinapakalma Nina Selene at Wilden. Maya-maya ay naisipan na niyang pumasok sa loob ng kwarto. Natigilan saglit si Lucil nang Makita siya. Pero kalaunan ay agad din itong tumayo at tumakbo papalapit sa kanya. Kwenilyuhan agad siya ni Lucil dahil sa Galit nito at Hindi na nakaawat pa sina Selene at Wilden.“Asan na ‘yong baby ko?!” Umiiyak pero Galit paring Tanong ni Lucil. Pero iyak lang din ang naisagot ni Donovan. Pinilit niyang magsalita pero walang boses na lumabas sa bibig niya.“Magsalita ka, asan