All Chapters of Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+): Chapter 101 - Chapter 110

122 Chapters

บทที่ 100 : กลยุทธ์ของเจนิส

กงเล็บแหลมเฟี้ยวปักเข้าไปในกำแพงไม้ไผ่ได้อย่างไม่ยากเย็น พวกผู้ติดเชื้อเสียบแล้วก็ดึงแล้วก็เสียบแล้วก็ดึงเพื่อป่ายปีนขึ้นไปข้างบน หวังจะเล่นงานไอ้คนที่สาดกระสุนลงมาให้สิ้นซาก รูปลักษณ์ของพวกเขาวิวัฒนาการไปไกลกว่าที่เคยเห็นในเมืองหลวง ตอนนั้นคล้ายกับซอมบี้แต่ตอนนี้เชื้อโควิดสายพันธุ์ New hell ได้เล่นงานสมองและเปลี่ยนจากคนที่มีสัมปัชชัญญะให้กลายเป็นเยี่ยงสัตว์นักล่า.ร่างกายกำยำอัดแน่นไปด้วยมวลกล้ามเนื้อ คลุมทับด้วยเสื้อผ้าเก่าขาดวิ่นห้อยต่องแต่งโกโรโกโส สองมือสองขาลู่ลงขนานกับพื้นดิน แกนกระดูกสันหลังพับหักแดดิ้นเปลี่ยนจากตั้งฉากกลายเป็นแนวนอน บางรายนี่ถึงกับใช้การกลิ้งคืบคลานแทนการเดินสี่เท้า สภาพพวกเขาดูสยดสยองหนัก มันไม่เหลือความเป็นคนอยู่เลยสักนิดเดียว มิหนำซ้ำในทุกการเคลื่อนไหวยังเต็มไปด้วยหยาดน้ำเมือกที่ซ่านซึมออกมาจากรูขุมขน.พวกผู้ติดเชื้อล้วนกระหายเนื้อคนเป็นพันธกิจเดียว เซลล์สมองของพวกเขายึดโยงเชื่อมต่อกันราวกับครือข่ายอินเตอร์เน็ต ไม่มีเธอ ไม่มีฉัน ไม่มีเรา ไม่มีพี่ ไม่มีน้อง ไม่มีผัว ไม่มีเมีย ไม่มีเหี้ยอะไรเลย! นอกจากความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันที่มีต่อ “เปรม” องค์จักรพรรดิ
last updateLast Updated : 2025-10-12
Read more

บทที่ 101 : ลูกธนู & ลูกปืน

“ฉายไปตรงไหนครับผมมองไม่เห็น!?”ปลายสายตะโกนตอบกลับมา แม้จะไม่รู้ว่าเสียงเด็กผู้หญิงที่สั่งมาเป็นใคร ขอแค่เป็นวิทยุของหัวหน้าถือเป็นใช้ได้.เดือดร้อนถึงเจนิสที่มีปัญหาให้ต้องแก้อยู่ตลอด ดีที่เธอหัวไวเพราะทันทีที่กระโจนหลบกงเล็บที่เหวี่ยงเข้ามาแบบทแยงมุมได้ ลำตัวของเธอก็ชะลูดเข้าไปหมอบอยูใต้หว่างขาของหัวหน้าทันที นั่นทำให้เธอมีเวลาพอที่จะตะโกนถามถึงบางสิ่ง."ลุง! ลุงยิงปืนแม่นใช่ไหม? ช่วยยิงให้โดนลูกธนูหนูหน่อย เมื่อกี้พี่คนข้างบนเขาวอร์มาบอกว่าต้องการจุดมาร์ค”.คอนเซ็ปเดียวกับเลเซอร์ชี้เป้าในหนังสงครามไม่มีผิด แต่วิธีการนั้นไม่ต่างจากหนังอินเดียที่ต้นทุนต่ำเหี้ย ๆ เจนิสฉวยเอาวิทยุจากหัวหน้ามาถือครองไว้ ระหว่างนั้นก็คลานศอกมุดต่ำคืบคลานผ่านกองศพและการต่อสู้ จนคว้าเอาคันศรหักกับลูกธนูที่เธอเคยใช้กลับคืนมาได้ ตามติดมาด้วยการฉีกชายเสื้อของตัวเองออกเสียงดัง “แคว๊กกก!” เธอชุบมันเข้ากับน้ำมันตะเกียงบนสันกำแพง จัดแจงติดไฟให้หัวลูกศรแล้วก็ยิงมันออกไปในทิศทางที่เคยปาขวดค้างเอาไว้.“ซึบบบ!” .การใส่สุดเหยียดทำเอาร่างบางถึงกับหงายหลังล้มตรึงลงมา! และแน่นอนว่าคันศรหัก ๆ ย่อมมิอาจส่งลูกธนูเรื
last updateLast Updated : 2025-10-13
Read more

บทที่ 102 : เหนื่อย..เข้านอนเถอะ

นับศพทหารตั้งแต่สงครามยังไม่จบ กองไฟที่อยู่ห่างไปราว 400 เมตรมีแต่จะถ่างวงกว้างขยายรัศมี ป่าไม้อันแห้งผากกลายเป็นเชื้อไฟโหมทวี ย่างศพเหล่าผู้ติดเชื้อให้ได้ไปผุดไปเกิดในภพภูมิที่สูงขึ้น จะได้ไม่ต้องมาทนทุกข์กลายเป็นหุ่นเชิดให้ใครได้เชิดเล่นอีก นี่คือความจริงที่มีแต่ผู้อ่านอย่างเราเท่านั้นที่รู้ บนยอดสันกำแพงไม่ว่าจะเป็นเจนิส หัวหน้าหน่วย หรือแม้แต่ชาววิลเลจที่รอดชีวิต ต่างก็ไม่มีใครทราบว่า "เปรม" เป็นผู้ที่อยู่เบื้องหลังกองทัพผู้ติดเชื้อทั้งหมด.ตัดภาพข้ามฟากไปไกลกว่า 102 กิโลเมตร ณ ใจกลางเมืองหลวง ร่างหนาที่ละม้ายคล้ายปีศาจของเปรมถึงกับสะดุ้ง! เขาโก่งตัวขึ้นจากพนักพิงโซฟา ก่อนจะยกฝ่ามือขึ้นมากุมใบหน้าขยี้ลูกตา พลางกัดฟันกรอดด้วยความเจ็บปวด!."กรอออดดด.. ด.. ด.. , หนอยแน่!""แสบตาจริงวุ๊ยยย!""ไม่เห็นเคยรู้ว่ามีแบบนี้ด้วย! ไอ้พวกบ้านนอกหลังกำแพง!"."กรอออดดด!".สบถคำหยาบตามออกมาอีกหลายคำ เปรมนั่งอยู่ในห้องสูทสุดหรูบนตึกสำนักงานใหญ่ของ AP ตามเดิม ความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นกับเขาจำกัดวงอยู่ตรงบริเวณลูกตาทั้ง 2 ข้าง ที่ทั้งแดงก่ำแล้วก็มีน้ำตาไหลเจิ่งนองออกมาตลอด มันไม่ถึงกับเลือดตกยางออกแ
last updateLast Updated : 2025-10-14
Read more

บทที่ 103 : เด็กตุ๊ดเด็กแต๋ว

"มีอะไรเหรอเจนิส? มาทำอะไรที่่นี่แต่เช้า? ร้อยวันพันปีไม่เห็นแกจะเคยสนใจพวกเด็ก ๆ "เสียงเอ่ยจากเพื่อนสนิทที่หนีตายมาจากเมืองหลวงด้วยกันกระแนะกระแหน เธอผู้นี้เป็นคนละคนกับที่ดูแลเรือนพยาบาล แต่ก็เป็นหนึ่งในทีมงานที่แพรวให้ความไว้วางใจ จนได้รับมอบหมายให้เป็นคนรับผิดชอบงานในศูนย์การเรียนรู้แห่งนี้.อาคารชั้นเดียวผนังโปร่งโล่งเปิดให้ลมโกรกเข้ามาได้จากทุกทิศทุกทาง ขนาดกว้าง X ยาว X สูง ของมันกินพื้นที่ราว 200 ตารางวา และถูกซอยออกเป็นเรือน 3 หลังปลูกติดกัน หลังแรกเอาไว้ทำการเรียนการสอน หลังที่สองเอาไว้เป็นห้องนอนกลางวัน ส่วนหลังที่สามสำหรับเป็นห้องรับประทานอาหาร แม้รูปร่างจะกระท่อนกระแท่นและโคตรจะไม่มั่นคง แต่ก็ตลบอบอวลไปด้วยความรักและความอบอุ่น เพราะจุดเด่นของโซนการเรียนรู้ตรงนี้ก็คือพื้นที่ลานกว้างด้านนอก.ยังมีเนื้อที่อีกกว่า 2 ไร่ที่มีไว้สำหรับให้พวกเด็ก ๆ ได้ฝึกฝนทักษะการใช้ชีวิตแบบ New normal โลกแบบเดิมล่มสลายไปแล้ว คุณครูหนีตายอลม่าน พรรคพวกของแพรวและชาววิลเลจจึงถือโอกาสนี้คิดกันว่า ควรถึงเวลาเสียทีที่เราจะต้องทำในสิ่งใหม่ บอกลาห้องเรียนแบบเดิม ๆ และการท่องตำราคร่ำครึ โลกไม่ต้องกา
last updateLast Updated : 2025-10-15
Read more

บทที่ 104 : ออกไปดู!

"บ้าน่ะเรื่องพรรค์นี้เนี่ยะนะ กับคุณมิวท์ที่สูงส่งขนาดนั้น ลุงเข้าใจผิดรึเปล่า? หรือลุงแกล้งอำหนูเล่น?!"เจนิสเถียงคอเป็นเอ็น ด้วยเพราะภาพลักษณ์ที่เห็นผ่านสื่อนั้นมิวท์คือผู้หญิงที่สวยราวกับเจ้าหญิง แถมยังเป็นถึงประธานบริษัท AP ที่มียาต้านเชื้ออยู่ในมือ เรื่องแบบนี้จึงไม่น่าจะเป็นไปได้."แต่มันก็เป็นไปแล้วครับ.. ก็คุณเป็นคนบอกผมเองไม่ใช่เหรอว่าห้ามให้ผมโกหกผมจะหลอกคุณไปทำไม ในเมื่อผมเองก็ไม่มีที่ไหนให้ไปอีกแล้วนอกจากที่นี่.."ลุงพ่อบ้านผายมือออกสุดไหล่ แกยังคงทำท่าเดิมค้างเอาไว้เพื่อตอกย้ำเจตนาอันบริสุทธิ์.ทำเอาเจนิสถึงกับตัวชาไปเลย จากที่จะหน้ามืดเป็นลมมวนท้องอาการกำเริบ มาบัดนี้ก็ถึงกับทรุดตัวลงนั่งก้มจ้ำเบ้า! เธอทิ้งบั้นท้ายนุ่ม ๆ อัดใส่กอหญ้าแบบไม่ห่วงสวย นัยต์ตาระส่ำรัวเจิงนองคลองน้ำ เสียอกเสียใจที่อุตส่าห์ได้เจอตัวจริงของคุณมิวท์แล้วแท้ ๆ แต่ที่ไหนได้ดันกำลังจะกลายเป็นครั้งสุดท้ายที่จะได้พบกัน."ฉันคงจะได้กับคุณแค่ในฝันใช่ไหมคะคุณมิวท์?"หญิงสาวรำพึงรำพันกับตัวเองในใจ.แล้วพอลุงพ่อบ้านเตรียมจะช่วยฉุดให้ลุกขึ้นเจนิสก็ปฏิเสธ เธอทำได้เพียงทอดสายตาอันว่างเปล่าออกไปเบื้องหน้า มอ
last updateLast Updated : 2025-10-17
Read more

บทที่ 105 : ผมใหญ่ไม่พอเหรอครับ? (18+)

3 วันแห่งการสลบไสล กว่าจะฟื้นขึ้นมาได้อะไรต่อมิอะไรก็แทบจะไม่เหมือนเก่า เจนิสต้องใช้ทุกสรรพกำลังที่เธอมีกว่าจะปรับให้ทุกอย่างกลับเข้ารูปเข้ารอย วิลเลจขับเคลื่อนไปข้างหน้าได้แล้ว แต่กลับกลายเป็นสภาวะจิตใจเธอเสียอีก ที่ค่อนข้างจะเปราะบางราวกับจะร้าวเป็นเสี่ยง มันคือความเงี่ยนอันเกี่ยวกับฮอร์โมนทางเพศ ในวัยแห่งการเจริญพันธุ์ที่เพศสัมพันธ์คือจุดสูงสุด เมื่อรู้ว่าอยู่ใกล้กับคนที่ใช่เธอยิ่งต้องการจะไปให้ถึง.3 วันผ่านไปนับตั้งแต่เจอมิวท์ครั้งล่าสุด ไม่ใช่สิ! บวกวันนี้ด้วยก็ล่วงเลยเข้าสู่วันที่ 5 เข้าไปแล้ว! ข้อมูลในมือมีอยู่น้อยนิด ทิศไหนองศาไหนก็ไม่รู้? รู้แต่เพียงว่ามิวท์จากไปพร้อมกับ ฮ. บนฟากฟ้า แล้วก็น่าจะแลนด์ดิ้งลงจอด ณ ที่ไหนสักแห่งเพื่อปกปิดตัวตนและซ่อนตัวจากสังคมรอบข้าง ภารกิจนี้จึงยากยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทร มันต้องใช้มากกว่า "ทอม ครูส" เพราะนี่คือสิบ "มิชชั่นอิมพอสซิเบิล" ที่มัดรวมกันเลยทีเดียว!.ซ้ำร้ายที่งานนี้ต้องฉายเดี่ยว บอกไปก็อายปากหากเจนิสจะพูดกับพวกพี่ ๆ ว่าเธอกำลังก้าวเท้าตามเสียงของกลีบแคม เธอไม่ได้มาลาดตระเวนเพื่อช่วยคนที่พลัดหลง ไม่ได้แบกตะกร้ามาเก็บของป่า แล้วก็ไม
last updateLast Updated : 2025-10-18
Read more

บทที่ 106 : ก็บอกแล้วไม่ฟัง (18+)

"แผล็บ.. บ.. บ , แผล็บ ๆ , แผล็บ ๆ ".เลียเสร็จยังไม่แคล้วเกร็งปลายลิ้นให้แหลมแล้วแยงแหย่เข้าไปในรูหู เขาตวัดลิ้นปั่นวนจนชื้นแฉะเกิดเป็นแอ่งน้ำคลอคลั่งทำเอามิวท์ถึงกับสะดุ้งตัวเกร็ง บั้นเอวของเธออ่อนละทวยคุดคู้ ในหูเธอได้ยินแต่เสียงน้ำ "แจ๊ะ ๆ ๆ , แจ๊ะ ๆ ๆ" ที่คล้ายกับความชุ่มแฉะเวลาเกิดอารมณ์เปลี่ยวแล้วอยากเล่นเสียวกับตัวเอง.เสียงหอบหายใจจากฝ่ายชายฟังดูลามกมาก มันทั้งหื่นกึ่งกระซิบกระซาบแต่ครานั้นเธอก็ยังปล่อยให้เขาทำ หน้าอกโดนเค้นเล่นงานด้วยปลายนิ้วที่ซุกซน พี่พลขับชอนไชมันเข้ามาตามร่องกระดุม พลางปลดเปลื้องออกที่ละเม็ดช้า ๆ พอให้ได้อารมณ์เสียว ชั่วเสี้ยวอึดใจคอเสื้อก็หลุดลุ่ยกระจุยออก เผยให้เห็นแผงไหล่เนียนสวยที่โค้งมนหอมละเอียด กับสายเสื้อในที่รัดแน่นจนเห็นนวลเนื้อแดงระเรื่อ กระตุกลงนิดเดียวอาภรณ์ตัวบางก็ปลิดปลิวลงกับพื้นห้องโดยสารในสภาพสมยอม."พรึบบบ!".มีเพียงยกทรงที่แยกหมวดมิวท์ไว้มิให้กลายเป็นดาวโป๊ แต่ความเงี่ยนที่บังเกิดก็ได้ทำให้เธอตัดสินใจแอ่นก้นเข้าไปกระทบกับดุ้นควยดัง "ตับ! , ตับ! , ตับ!" สัมผัสพิศวาสทำให้รู้ได้โดยพลันว่าท่อนลำกำลังผงาดง้ำชันขึ้นมา มันค้ำกับร่องตูดมิ
last updateLast Updated : 2025-10-19
Read more

บทที่ 107 : แตกแต่เกือบตาย (18+)

จ้องหน้าสบตากัน หลังประกบปากดูดลิ้นกันจนอิ่มหนำแล้ว ก็ถึงเวลาที่จะซุกซนย้ายไปทางอื่น มิวท์มองเห็นเมือกน้ำลายตัวเองหยาดยืดไปกับมุมปากของพี่เขา เธอเขินอายเล็กน้อยก็เลยเบือนหน้าหนี แต่ก็ไม่แคล้วโดนพี่เขาบีบเข้าที่แก้มจนมุมปากเธอเผยอปริ เสร็จแล้วจึงโดนประกบปากดูดต่อใหม่อีกที."จุ๊บบบ! , จ๊วบบบบ! , ด๊วบบบบ! , ด๊วบบบบ!".มิวท์ร้อนไปทั้งตัวจังหวะการงุ้มงับของพี่แกรุนแรงมาก เธอสัมผัสได้ถึงริมหนวดที่ห่างเหินการโกนทำให้ไม่แข็งแล้วก็ไม่สาก เวลาที่พี่เขาซุกหน้าลงมาไซ้ก็เลยสยิวแกมจั๊กจี้มากกว่าที่จะทำให้เธอเจ็บ แล้วเธอก็ชอบมันสุด ๆ ไปเลย จนถึงกับต้องวาดแขนอ้อมมาโอบกอดพี่เขาเอาไว้จากอีกฟากหนึ่ง."หมับ!".เธอกระเถิบก้นขึ้นไปนั่งบนแป้นคอนโทรลเครื่องบิน ต่อด้วยการตวัดขาเกี่ยวเอาเอวของพี่นักบินให้เขามาแนบชิดสนิทกับโหนกแคมของเธอเอง."อื้มมมม~""อ่าาาาา! , เยสสสส!""ที่สุดเลยค่ะพี่.. พี่จูบได้เร้าใจหนูมาก~"."หืม?""ไม่อายแล้วเหรอครับทีนี้?"."ไม่ค่ะ.. ไม่จำเป็นต้องอายแล้ว.. เพราะสุดท้ายแล้วเราทั้งคู่ก็ต้องตายอยู่ดี".พูดเป็นลางแต่ท่าทางแม่งอย่างกับกระหรี่ เมื่อคุณหนูวัยใสเริ่มหันมาสนใจกับดุ้นที่
last updateLast Updated : 2025-10-20
Read more

บทที่ 108 : เผด็จศึกคึกดีนัก! (18+)

สายเสื้อในตวัดดีดพริ้วราวกับริบบิ้นของนักยิมนาสติก มันไหลครูดลงมากับเนื้ออูมของสองเต้า ก่อนจะหล่นแผละลงกับพื้นโลหะเบื้องล่างของห้องโดยสารการบิน มิวท์เปลือยทั้งตัวและหัวใจ ผิวขาวเปล่งออร่าของเธอปิดบังอำพรางยังไงก็คงไม่มิด แม้ก่อนหน้านี้จะถูกคลุมทับด้วยเสื้อผ้าอาภรณ์ที่ขมุกขมัวไปสักหน่อย แต่ถึงตอนนี้ก็ไม่ต่างอะไรจากผลไม้ชั้นดีที่ถูกปลอกเปลือกออกหมดพร้อมรับประทาน."หมับ!"จับคว้าลำดุ้นด้วยความมั่นใจ.ชายหนุ่มตกใจเล็กน้อยในระดับหย่อมความกดอากาศต่ำ ก่อนจะอัพเกรดกลายเป็นพายุดีเปรชชั่นที่ตกใจหนักมาก เมื่อสาวเจ้าเล่นชักลำของเขาให้เสียบเข้ามาถูไถใส่ร่องอกเธอ."อื้อ.. อุ่นดีจัง~""นมหนูเล็กไปไหม..? , อ่าาาาา""พี่ชอบมันไหมคะ..""อ่าาาาาา , ซีดดดดด!".หลับตาพริ้มครางยังไม่ทันจบประโยคดี ริมฝีปากอันบอบบางก็ย่นยู่เข้าหากัน มิวท์เริ่มปล่อยให้หยาดน้ำลายหยดย้อยลงมาตามขอบปากและหยดยืดลงใส่ร่องอก มันกลายเป็นน้ำหล่อลื่นชั้นดี ทำให้ทุกวินาทีที่เธอโยกลำตัวขึ้นลงหัวดอก็ถอกถลุงเขาใส่ใต้คางเธอไปด้วย มันได้อารมณ์มากจริง ๆ ! มิวท์มีแต่เด้งแล้วก็เด้ง ส่วนเขาก็เอาแต่เด้าแล้วก็เด้า!."ซีดดดดดด.. คงไม่หรอกครับ.
last updateLast Updated : 2025-10-20
Read more

บทที่ 109 : เอื๊อกก!! (18+)

เอวคอดยกลอยพ้นจากแป้นคอนโทรล มันดีดกระตุกสะบัดพรึบพรับไม่ต่างจากปลายเท้าที่เหยียดงุ้มเกร็งสุดเหยียด มิวท์ร้อนไปทั้งตัว! เธอหลับตาแน่นแต่ไม่ยักเห็นเป็นความมืดอย่างที่ควรเป็น ตรงกันข้ามมันกลับขาวโพลนราวกับได้รับการปลดปล่อย หัวเธอโล่งไปหมด ความกลัวว่าตัวเองจะตายถูกแทนที่ด้วยรสชาติแห่งกามรมณ์ ที่ฉีกเยื่อแคมเธอเป็นชิ้น ๆ.น้ำใสไหลหลากออกมาตามกลีบร่อง และเมื่อนาราไหลออกจากนารีปลายตีนตรงนี้จึงกลายเป็นพื้นที่รับน้ำ มันหยาด "ติ๋ง ๆ , ติ๋ง ๆ " ดั่งการหลั่งน้ำพระพุทธมนต์ มิวท์สุขสมกับน้ำแรกไปแล้วอย่างที่ว่าจริง และนั่นก็ย่อมแสดงว่าจะต้องมีน้ำสอง น้ำสาม น้ำสี่ ตามมาอีกหลายยก."หมับ!"นักบินหนุ่มจึงรีบสอดมือเข้ารัดใต้เอวมิวท์ แล้วดึงเข้ามากอด!.เหงื่อแตกซาบซ่านกลิ่นกายพราวเสน่ห์ผสมผสานกลมกลึง ราวกับจะรวมตัวกันเป็นหนึ่ง นี่ไม่ใช่ความรักแต่ก็ให้อารมณ์แบบคู่รักที่พลัดพรากได้ในระดับหนึ่ง หรือไม่! บางทีพี่แกก็อาจจะนึกขึ้นได้ว่าเมื่อกี้ทำแรงกับมิวท์มากเกินไป แกถึงได้พยายามที่จะขอโทษเธอด้วยอ้อมกอดที่อ่อนโยนทะนุถนอมดังกล่าว แกก้าวขาลงจากแป้นคอนโทรลพลันลงมายืนที่พื้น ฮ. ด้านล่าง จากนั้นจึงกระแอมถามมิวท์
last updateLast Updated : 2025-10-22
Read more
PREV
1
...
8910111213
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status