All Chapters of “เจ้าสาวของขุนศึกเงา”: Chapter 81 - Chapter 90

บทที่ 77: ศพที่ไม่มีพิธีเมื่อคนตายถูกปฏิเสธแม้แต่การถูกสวด ร่างจึงกลายเป็นสิ่งไร้เสียง — และความตาย…กลายเป็นของเถื่อนในแผ่นดินของศรัทธากลางทุ่งเถ้าของหมู่บ้านซุยเร็นร่างชายชราถูกวางไว้กลางผืนผ้าใบ ไม่มีโลง ไม่มีดอกไม้ ไม่มีบทสวด ไม่มีแม้แต่การหลับตาจากคนในบ้านเด็กหญิงวัยสิบขวบยืนอยู่ห่างออกไป มือของเธอถือกระดาษเปล่าแผ่นหนึ่ง แต่เธอไม่กล้าเขียนชื่อของพ่อ เพราะรู้ว่า…หากเขียนโดยไม่มีใบรับรอง ทั้งเธอและชื่อของเขาจะกลายเป็น “เถ้าผิดกฎหมาย”เมืองหลวง — การออกประกาศ “ห้ามพิธีศพโดยไม่ได้รับอนุญาต”ศาสนจักรออกบทสั่งใหม่ ผู้ตายทุกคนต้องผ่าน “พิธีอ่านชื่อ” โดยนักสวดระดับกลาง หากไม่มีเอกสาร — ห้ามกล่าวถึง ห้ามจาร ห้ามร้องไห้“เพื่อป้องกันการแพร่ของคำสวดเทียม และเพื่อรักษาความบริสุทธิ์แห่งศรัทธา”ซาโยะนั่งฟังคำประกาศนั้นขณะผ่านเมือง เธอเห็นสายตาชาวบ้าน ที่แม้ไม่ได้ร่ำไห้ แต่ในแววตา...เหมือนตายทั้งที่ยังหายใจบทย้อนความ:ในความทรงจำของอาโนะ แม่ของเธอเคยกล่าวไว้ก่อนตาย“ถ้าวันหนึ่งข้าไม่มีชื่อในปากใคร เจ้าจงจำมันไว้ในหัวใจ แม้กระทั่งหัวใจนั้นจะถูกฉีก”ตอนนี้…ไม่มีใครกล้าพูดชื

บทที่ 79: เด็กผู้เขียนแทนพ่อที่ถูกสังหารเสียงที่เริ่มจากความแค้น ไม่ใช่ศรัทธา แต่กลายเป็นศรัทธา เพราะไม่มีใครพูดแทนลมหนาวในหมู่บ้านฮิซุยพัดผ่านเงาระหว่างหลังคา บนผนังไม้เก่าของกระท่อมร้าง มีลายมือเด็กเขียนชื่อคนตายไว้สิบสองชื่อ ตัวอักษรแดงเหมือนถูกวาดด้วยของมีคม แต่ไม่มีรอยเปื้อนน้ำตาเด็กชายชื่อ “อินะ” อายุไม่เกินสิบเอ็ด นั่งอยู่ข้างกองขี้เถ้าของพ่อ พ่อของเขาถูกประหารเพราะ “สวดผิดบท”“พ่อข้าสวดชื่อแม่ — ทั้งที่แม่ตายแล้วโดยไม่มีพิธี” “เขาไม่ได้ต่อต้าน เขาแค่คิดถึงแม่” “แต่พวกนั้นบอกว่า พ่อข้าทำลายเสียงศักดิ์สิทธิ์”อินะพูดกับใครไม่รู้ หรืออาจจะพูดกับเงาตัวเอง มือเล็กของเขาถือพู่กัน จุ่มเลือดจากแผลบนปลายนิ้ว เขียนชื่อพ่อไว้บนไม้กระดานที่ใช้ฝังหมาเมื่อปีก่อนในราตรีเดือนดับ เด็กหลายคนแอบมาหาอินะ เพราะได้ยินว่าเขา “เขียนชื่อโดยไม่ถูกจับ”เขาไม่รู้จะพูดอะไร เพียงแต่บอกว่า“พวกเจ้าควรเขียนก่อนที่จะกลัว” “ถ้ารอให้กลัว...มือจะไม่ขยับ”เด็กเหล่านั้นเริ่มเขียน บางคนเขียนชื่อแม่ บางคนเขียนชื่อพี่ชาย บางคนไม่รู้จะเขียนอะไร — แต่เขียนว่า “จำได้”ในเมืองหลวง คณะนักสวดรา

บทที่ 81: ศาลาหินของเด็กไร้ชื่อ – พิธีแรกที่ไม่มีพระ แต่มีคนมองตากันในคืนที่ไม่มีผู้ใหญ่ไม่มีคำสวดไม่มีแม้แต่เทียนมีเพียงชื่อ...ที่ออกจากปากของเด็กที่ไม่รู้ว่าควรเชื่ออะไรจึงเลือกจะจำกลางทุ่งหญ้าแห้งนอกหมู่บ้านโฮตารุมีซากศาลาหินที่พังครึ่งหนึ่งจากแผ่นดินไหวเมื่อห้าปีก่อนไม่มีใครซ่อมไม่มีใครเข้าใกล้เพราะว่ากันว่านั่นคือที่ที่ “เสียงถูกห้าม” เป็นครั้งแรกแต่ในคืนเดือนดับเด็กเก้าคนมาเยือนถือของติดมือเพียงอย่างเดียว — ชื่ออินะยืนตรงกลางเขาไม่พูดคำโตไม่ตั้งตนเป็นผู้นำแต่กล่าวเพียงคำถาม“คืนนี้…ใครมีชื่อที่อยากพูดบ้าง?”เงียบไปชั่วอึดใจก่อนเด็กหญิงคนหนึ่งจะเงยหน้า“ข้า...อยากพูดชื่อพี่สาว”“เธอชื่อฮารุมิ”“เธอตายโดยไม่มีเสียงใด เพราะทุกคนบอกว่าเธอหลงผิด”ไม่มีใครค้านไม่มีใครสวดแต่ทุกคนมองตาเธอ...และพยักหน้าช้า ๆชื่อที่สองตามมาแล้วชื่อที่สามไม่มีใครรู้ว่าแต่ละชื่อคือใครไม่มีพิธีไม่มีเทียนมีเพียง “การฟัง”เด็กบางคนเริ่มยิ้มเด็กบางคนร้องไห้แต่ไม่มีเสียงสวดอินะเดินไปยังหินที่ใหญ่ที่สุดกลางศาลาใช้ถ่านเขียนว่า“ที่นี่คือที่ฟังชื่อ”ไม่ใช่ศาลาไม่ใช่วัดไม่ใช่สิ่งศัก

บทที่ 83: เสียงที่ไม่มีใครเป็นเจ้าของ – เมื่อทุกคนเริ่มอ่านชื่อไม่ใช่เสียงของพระไม่ใช่เสียงของนักสวดไม่ใช่เสียงของผู้นำหรือผู้รู้แต่คือเสียงของ “ทุกคน”ที่เคยเงียบ และเลือกจะไม่เงียบอีกมันเริ่มจากหญิงชราผู้ขายข้าวปั้นหน้าวัดร้างหลังจากได้ยินชื่อ "โทมิเอะ" ถูกอ่านออกเสียงโดยมิซาโอะเธอกลับไปบ้าน หยิบกระดาษห่อข้าวสารเขียนชื่อของสามีที่หายตัวไปหลังพิธีสวดถูกเปลี่ยนคืนต่อมา เธอเดินเข้าไปในวัดเปิดสมุดว่างตรงหน้า แล้วอ่านชื่อออกมาเบา ๆ“ยูเฮ...ข้ายังรอเสียงเจ้าทุกคืนฝน”ไม่มีใครตอบไม่มีใครสวดตามแต่มีเด็กหญิงข้าง ๆ ก้มศีรษะให้ช้า ๆ และนิ่งเสียงต่อมาเป็นของช่างตีเหล็กมือของเขาสั่นเพราะอาชีพแต่เมื่อพูดชื่อ “อากิระ” — ลูกชายที่หายไปจากทะเบียนศาสนาเขากลับออกเสียงได้มั่นคงยิ่งกว่าตะปูใด ๆ ที่เคยตอกในคืนพระจันทร์ครึ่งดวงผู้คนเริ่มรวมตัวที่ศาลาหินไม่ใช่เพื่อสวดแต่เพื่อ “อ่านชื่อ”ใครมีสมุด เอามาใครจำได้ เอ่ยได้ใครลืมชื่อ แต่จำเสียง — ก็ขอให้ลองพูดใหม่ไม่มีกฎไม่มีลำดับไม่มีเสียงใดเป็นของใครแต่ทุกเสียง…ได้รับการฟังอินะนั่งอยู่ริมวงไม่ได้เป็นผู้นำอีกแล้วแต่เป็น “เสียงหนึ่ง

บทพิเศษ: "12 ตระกูล – 12 ดาบแห่งดินแดนเสียง"✦ ภาพรวมของโลกในปัจจุบันหลัง "สงครามพันธะ" จบลง โลกเข้าสู่ยุคของความสงบลวงทว่าเบื้องหลังคือการเคลื่อนไหวของตระกูลทั้งสิบสอง ที่แตกเป็นสามขั้วหลัก:ขั้วอำนาจแบบทหาร – เชื่อในการจัดการโลกด้วยดาบและยุทธศาสตร์ขั้วศรัทธา – เชื่อว่าคำภาวนาเปลี่ยนมนุษย์ได้ขั้วเงา – ไม่เชื่อทั้งดาบหรือพระ แต่อยู่เพื่อ ‘เสียงที่ไม่เป็นของใคร’✦ รายชื่อตระกูลทั้ง 12 และสถานการณ์ปัจจุบัน1. คุเสะ (Kuse) – ดาบแห่งกฎผู้นำ: คุเสะ เคียวยะ (แนวศรัทธา) / คุเสะ อาราโตะ (แนวเงา, พี่ชายผู้แกล้งตาย)ความถนัด: วางแผนการศึกแบบ "ไม่ชักดาบ" ศึกจบก่อนเริ่มทหาร: ~14,000 นาย (ฝ่ายเคียวยะ), ~3,000 คนใต้ดิน (ฝ่ายอาราโตะ)สัมพันธ์กับศาสนจักร: เคียวยะจงรักภักดี ศูนย์กลางศาสนจักรสายอนุรักษ์2. อาคิฮาระ (Akihara) – ดาบแห่งความรู้ผู้นำ: อาคิฮาระ เรียวโกะ (แม่ชีนักยุทธศาสตร์)ถนัด: การรบผ่านข่าวสารและ “บทสวดปลอม” เป็นตระกูลที่เขียนบทใหม่ได้เหมือนพระทหาร: ~7,000 นาย แต่ควบคุมเครือข่ายสอดแนมกว่า 20 แคว้นสถานะ: ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด ส่งลูกหลานทั้งเข้าโบสถ์และสนามรบ3. ยามาโนะอุจิ (Yamanouchi)