All Chapters of “เจ้าสาวของขุนศึกเงา”: Chapter 1 - Chapter 10

บทที่ 2: ดาบที่ไม่เคยหลับใหล ปราสาทมินาโมโตะตั้งตระหง่านอยู่บนยอดเขา ท่ามกลางหุบเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะตลอดทั้งปี ผนังหินสีดำสนิทดูราวกับถูกสร้างขึ้นจากความมืดมิดของโลกนี้เอง ลมหนาวพัดเอาเศษหิมะที่ปลิวว่อนมาปะทะกับใบหน้าของอากิระในเช้าวันรุ่งขึ้น เธอก้าวเท้าเข้าไปในอาณาเขตของศัตรูอย่างเงียบงัน ทุกก้าวย่างคือการเหยียบย่ำความทรงจำในอดีตของตนเอง ชุดแต่งงานสีขาวถูกเปลี่ยนเป็นชุดกิโมโนเรียบง่ายสีเทาที่ทหารคนหนึ่งนำมาให้ เธอเดินตามเขาเข้าไปในโถงทางเดินที่กว้างขวางและเย็นยะเยือก ข้างในปราสาทเงียบราวกับสุสาน มีทหารจำนวนหนึ่งเดินตรวจตราอยู่เป็นระยะ แต่ทุกคนล้วนแต่ก้มหน้าและหลีกทางให้เธอด้วยความเกรงขาม ไม่มีใครกล้าสบตา ‘เจ้าสาว’ ผู้ถูกบังคับมาแต่งงานกับ ‘ขุนศึกเงา’ “คุณผู้หญิง คาเงะซามะสั่งให้ท่านพักที่นี่” ทหารผู้นำทางเปิดประตูบานใหญ่เข้าไปในห้องที่กว้างขวาง แต่กลับว่างเปล่า มีเพียงเตียงไม้และเสื่อฟาง อากิระก้าวเท้าเข้าไปยืนตรงกลางห้องอย่างช้าๆ แล้วเงยหน้ามองประตูที่ปิดลงพร้อมกับเสียงที่ดังกึกก้อง มันไม่ใช่ห้องหอสำหรับเจ้าสาว แต่มันเป็นเหมือนห้องขัง อากิระรู้ดี… เธอไม่ได้มาในฐานะภรรยา แต่มาใ

บทที่ 4: พันธสัญญาแห่งเลือด การเดินทางไปหาโชกุนไม่ใช่เรื่องง่าย เส้นทางสู่เมืองหลวงเต็มไปด้วยหิมะที่หนาทึบและป่าที่เงียบสงัด คาเงะสวมเกราะสีดำเรียบง่าย และไม่ได้นำทหารคนใดไป นอกจากตัวเขาเองกับอากิระที่สวมชุดเดินทางที่หนาและกระชับ “ทำไมถึงไม่พาทหารไปด้วย?” อากิระถามขณะที่พวกเขานั่งพักในกระท่อมเก่าๆ กลางทาง “คนที่วางแผนนี้รู้จักทุกย่างก้าวของข้า” คาเงะตอบเสียงเรียบ “การเดินทางเงียบๆ เป็นวิธีเดียวที่จะรอด” อากิระมองหน้าเขาแล้วพยักหน้า เธอเริ่มเข้าใจแล้วว่าความไว้ใจคือสิ่งเดียวที่พวกเขาจะใช้เพื่อเอาชนะศัตรูที่มองไม่เห็นได้ ระหว่างการเดินทาง ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองเปลี่ยนจากความเกลียดชังไปสู่ความเข้าใจ อากิระเริ่มมองเห็นคาเงะในมุมที่ต่างออกไป ไม่ใช่ในฐานะปีศาจที่ทำลายตระกูลของเธอ แต่ในฐานะชายที่โดดเดี่ยวและถูกหักหลังจากคนที่รัก และเขาก็เริ่มเห็นว่าอากิระไม่ใช่เพียงหญิงสาวผู้มุ่งมั่นในความแค้น แต่เป็นผู้ที่ค้นหาความจริงเพื่อกอบกู้เกียรติของบิดา ค่ำคืนหนึ่งที่พวกเขาพักแรมในป่าลึก อากิระนั่งอยู่ข้างกองไฟ มองดูเปลวไฟที่กำลังลุกโชนอย่างเงียบงัน “เจ้าเคยคิดไหมว่า... ถ้าไม่มีเรื่องราวทั้

บทที่ 6: พันธมิตรแห่งอดีต ป่าสนที่มืดมิดกลายเป็นเขาวงกตที่ไร้ซึ่งทางออก คาเงะและอากิระวิ่งตามหลังกลุ่มคนในชุดคลุมสีดำไปอย่างไม่คิดชีวิต อากิระยังคงหวาดระแวง แต่สายตาของคาเงะที่มองกลุ่มคนเหล่านั้นกลับเต็มไปด้วยความประหลาดใจ “พวกท่านเป็นใครกันแน่?” คาเงะถามในที่สุด “เราคือผู้พิทักษ์” ชายในชุดคลุมตอบด้วยเสียงที่ทุ้มต่ำ “ผู้พิทักษ์แห่งเงาที่ถูกหลงลืม” พวกเขาเดินทางลึกเข้าไปในป่าที่ไม่มีใครเคยได้ยินมาก่อน จนกระทั่งมาถึงหมู่บ้านที่ซ่อนอยู่ในหุบเขา หมู่บ้านที่ดูเก่าแก่และเงียบสงบ แต่กลับเต็มไปด้วยพลังงานที่มองไม่เห็น มันคือหมู่บ้านของ "ตระกูลไร้เงา" อากิระเดินตามกลุ่มคนเหล่านั้นเข้าไปในโถงกลางของหมู่บ้าน เธอเห็นชาวบ้านที่ดูแตกต่างจากคนทั่วไป ทุกคนมีดวงตาที่เหมือนจะมองทะลุความมืดได้ และดูเหมือนจะสามารถสื่อสารกันด้วยเงา “ที่นี่คือที่ๆ เจ้าจะได้เรียนรู้ความจริงทั้งหมด” ชายในชุดคลุมกล่าวพร้อมกับถอดหน้ากากออก เผยให้เห็นใบหน้าของชายชราที่มีรอยยิ้มที่อบอุ่น “ข้าชื่อ ยามาโมโตะ ผู้นำของตระกูลไร้เงา และเป็นเพื่อนเก่าของบิดาของเจ้า” คำพูดนั้นทำให้หัวใจของอากิระสั่นคลอนอีกครั้ง ยามาโมโตะพาอากิระ

บทที่ 8: แผนการชั่วร้าย หลังจากการฝึกฝนอย่างหนักในหมู่บ้านของตระกูลไร้เงา อากิระรู้สึกถึงพลังที่แข็งแกร่งขึ้นในตัวเธอ มันไม่ใช่แค่พลังของเธอเอง แต่เป็นพลังที่ถูกหลอมรวมเข้ากับจิตวิญญาณของคาเงะ และพลังจาก คาเงะ โนะ จิน ที่เธอได้สัมผัส “เจ้าพร้อมแล้ว” ยามาโมโตะกล่าวในวันหนึ่งขณะที่อากิระกำลังฝึกฝน “ตอนนี้ถึงเวลาที่เจ้าจะต้องกลับไปเผชิญหน้ากับความจริง” “เราจะไปที่ไหน?” อากิระถาม “เราจะกลับไปที่เมืองหลวง” คาเงะตอบ “เราต้องหยุดทาเคชิให้ได้ ก่อนที่เขาจะใช้พลังนั้นเพื่อทำลายทุกสิ่ง” การเดินทางกลับไปยังเมืองหลวงแตกต่างจากครั้งก่อนอย่างสิ้นเชิง อากิระไม่ได้เดินทางในฐานะเจ้าสาวที่ถูกบังคับมา แต่ในฐานะนักรบที่พร้อมจะต่อสู้เพื่อความจริงและความยุติธรรม เธอและคาเงะเดินกลับเข้าไปในเมืองหลวงด้วยความระมัดระวัง ทุกก้าวย่างของพวกเขาเต็มไปด้วยความตึงเครียด เมืองหลวงที่เคยสง่างามกลับถูกปกคลุมด้วยบรรยากาศแห่งความหวาดกลัว ผู้คนเดินกันอย่างเงียบสงบและหวาดระแวง มีทหารของทาเคชิเดินตรวจตราอยู่ทุกมุมถนน และมีเสียงกระซิบถึงกลุ่มกบฏที่อ้างตนว่าเป็น “กองทัพผู้กอบกู้” อากิระและคาเงะเดินทางไปที่ปราสาทของทาเคชิเ

บทที่ 10: ความหวังสุดท้าย เสียงดาบกระทบกันดังก้องไปทั่วทั้งสนามรบ กองทัพวิญญาณของทาเคชิเข้าโจมตีกองกำลังของอากิระอย่างบ้าคลั่ง อากิระยืนอยู่บนเนินเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะ มือของเธอสั่นเทาจากการใช้พลังเงาเพื่อต่อสู้กับกองทัพที่ไม่มีวันตาย “เราต้องไปที่นั่น!” อากิระตะโกน “เราต้องหยุดทาเคชิให้ได้!” “แต่เราจะฝ่ากองทัพนี้ไปได้อย่างไร?” คาเงะถาม ทันใดนั้น เงาของอากิระก็เริ่มขยายใหญ่ขึ้นและกลายเป็นมังกรเงาที่น่าเกรงขาม มังกรเงาคำรามก้องไปทั่วทั้งสนามรบ ก่อนจะพุ่งเข้าใส่กองทัพของทาเคชิ “ไปกันเถอะ!” อากิระตะโกน “เราจะใช้พลังนี้เพื่อหยุดเขา” อากิระและคาเงะกระโดดขึ้นไปบนหลังของมังกรเงา และพุ่งทะยานเข้าไปในใจกลางของสงครามอย่างรวดเร็ว มังกรเงาพ่นลมหายใจที่เต็มไปด้วยพลังแห่งความมืด ทำให้กองทัพของทาเคชิแตกกระจายไปคนละทิศละทาง “เจ้าไม่มีทางหยุดข้าได้!” เสียงของทาเคชิดังก้องมาจากปราสาท “ข้าคือผู้ที่จะปกครองโลกใบนี้!” อากิระและคาเงะเดินทางมาถึงหน้าปราสาทของทาเคชิอย่างรวดเร็ว ปราสาทดูมืดมิดและน่าขนลุกกว่าที่เคยเป็น รอบปราสาทมีเงาของวิญญาณที่ลอยอยู่เต็มไปหมด ราวกับเป็นผู้พิทักษ์ของปราสาท “เราจะเข้าไป