All Chapters of คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ: Chapter 531 - Chapter 540

จิ้นเชวี่ยตามเสิ่นชิงซูไป “อาซู…”“จิ้นเชวี่ย”เสียงของฟู่ไป๋เซิงดังขึ้นด้านหลังจิ้นเชวี่ยชะงักอย่างแรง ก่อนจะหมุนตัวไปฟู่ไป๋เซิงเดินไปตรงหน้าเขา สีหน้าเคร่งขรึม “วันนี้เป็นวันสำคัญที่แกจะกลายเป็นประธานของฟู่ซื่อ ถือโอกาสที่หุ้นส่วนใหญ่แต่ละคนอยู่กันพร้อมหน้า มากับฉัน ฉันจะพาแกไปทำความรู้จักกับพวกเขา”จิ้นเชวี่ยหลุบตาลง เก็บไว้ในใจพลางขานรับ “ครับ”ฟู่ไป๋เซิงหันตัวไปมองฟู่ซือเหยียน แล้วพูดขึ้นทั้งแสยะยิ้มว่า “ตั้งแต่วันนี้ไปฟู่ซื่อไม่เกี่ยวอะไรกับแกแล้ว แกออกไปเองซะ อย่าต้องให้ฉันต้องเรียก รปภ.มาไล่แกไป!”จิ้นเชวี่ยมองฟู่ซือเหยียน ดวงตาแสนอบอุ่นที่เสี่ยวอันหนิงชอบมากคู่นั้น ในวินาทีนี้แฝงไปด้วยความรู้สึกซับซ้อนฟู่ซือเหยียนไม่แม้แต่จะชายตาให้ฟู่ไป๋เซิงและจิ้นเชวี่ยแม้แต่น้อยนับตั้งแต่วันนี้ฟู่ซื่อไม่เกี่ยวกับเขาแล้วจริง ๆแต่ฟู่ไป๋เซิงไม่มีวันรู้เลยว่า ที่ฟู่ซื่อเปลี่ยนเจ้าของ ไม่ใช่เพราะฟู่ไป๋เซิงแย่งมาได้ชนะ แต่เป็นเพราะฟู่ซือเหยียนเขาไม่ต้องการแล้วต่างหาก!ส่วนจิ้นเชวี่ย สายตาหม่นหมองและลึกซึ้งของฟู่ซือเหยียนมองไปที่จิ้นเชวี่ยจิ้นเชวี่ยพูดขึ้นว่า “ฟู่ซือเหยียน ชาตินี

เสิ่นชิงซูเล่าสิ่งที่เกิดขึ้นที่ฟู่ซื่อ และเรื่องที่ตนเห็นฟู่ซือเหยียนกระอักเลือดให้เฉียวซิงเจียฟังเฉียวซิงเจียฟังจบ ก็เงียบไปอยู่นานสองนานทันใดนั้น เธอก็นึกอะไรขึ้นได้ แล้วพูดอย่างเข้าใจในทันที “มิน่าล่ะฉันถึงรู้สึกว่าช่วงนี้ความถี่ต้องไปรักษาฉุกเฉินของฉินเยี่ยนเฉิงสูงขึ้นมาก เชื่อมโยงกันแล้วเขาไม่ได้ไปโรงพยาบาล แต่ไปช่วยรักษาให้ฟู่ซือเหยียน?”เสิ่นชิงซูเม้มริมฝีปากไม่พูดไม่จา“งั้นเมื่อกี้ที่ฉินเยี่ยนเฉิงบอกว่าไปโรงพยาบาล คือไปดูฟู่ซือเหยียนอีกหรือเปล่า?”“น่าจะใช่”เฉียวซิงเจียเงียบไปถึงขั้นกระอักเลือดแล้ว งั้นก็น่าจะป่วยหนักมากแม้เธอจะเกลียดฟู่ซือเหยียนมาก แต่เขาถึงขั้นป่วยหนัก เธอก็ต้องสั่งสมกุศลทางวาจา ไม่ด่าแล้วก็แล้วกันเฉียวซิงเจียจ้องเสิ่นชิงซู “ถ้าฟู่ซือเหยียนป่วยหนักจริง ๆ เธอคิดจะทำยังไง?”เสิ่นชิงซูมองเฉียวซิงเจีย สีหน้าราบเรียบ “จะเป็นห่วง”“เสิ่นชิงซู! เธอพูดอีกรอบสิ...”“เป็นห่วงลูกทั้งสองคน”เฉียวซิงเจีย “...เธอพูดจาอย่าเว้นวรรคได้ไหม!”“ซิงซิง ฉันปล่อยวางแล้วจริง ๆ ทุกอย่างระหว่างฉันกับฟู่ซือเหยียน มันผ่านไปหมดแล้ว”เฉียวซิงเจียจ้องเธอเขม็ง “จริงเห

ความจริงนั้น ครั้งแรกที่เจอถานอีอี้ ซ่งหลานอินก็รู้ทันทีว่าถานอีอี้เข้าใจวิชาการต่อสู้เธอเองก็รู้ว่า ถานอีอี้เป็นบอดี้การ์ดที่เสิ่นชิงซูหามาให้ลูกโดยเฉพาะ แต่สวมบทบาทอยู่ในคราบผู้ช่วยก็เท่านั้นเนื่องจากการมีอยู่ของถานอีอี้ กลับทำให้ซ่งหลานอินเปลี่ยนความคิดที่มีต่อเสิ่นชิงซูไปเล็กน้อยก่อนหน้านี้เธอมักรู้สึกว่าเสิ่นชิงซูไม่แข็งแกร่งมากพอ เสิ่นชิงซูไม่แน่ว่าจะรับแผนของซือเหยียนได้แต่พฤติกรรมของเสิ่นชิงซูในช่วงนี้ทำให้ซ่งหลานอินประหลาดใจนิดหน่อยในที่สุดเป้าหมายของฟู่ซือเหยียนก็สำเร็จแล้วเมื่อเป็นแบบนี้ ฟู่ซือเหยียนน่าจะจากไปอย่างสงบหน่อยได้แล้วใช่ไหม?ก่อนจางอวิ๋นออกไป ซ่งหลานอินเรียกให้เธอหยุด“ถ้าเสิ่นชิงซูถามถึงฉัน คุณก็บอกไปว่าฉันหักหลังฟู่ซือเหยียนหนีไปพึ่งโจวป๋อถิง ฟู่ซือเหยียนสะเทือนใจอย่างหนัก ไปผ่อนคลายที่ต่างประเทศแล้ว ตอนนี้ยกหน้าที่ให้เธอดูแลลูก รอฟู่ซือเหยียนกลับมาค่อยไปรับ”จางอวิ๋นพยักหน้า “ค่ะ ฉันจำเอาไว้แล้ว”......หลังจางอวิ๋นออกไป ซ่งหลานอินก็ไปเก็บของที่ห้องนอนแขกเล็กน้อย ที่เอาไปล้วนเป็นเครื่องประดับและกระเป๋าแบรนด์เนมเหล่านั้นเล่นละครตบตาก็ต้องเล่น

“คุณ คุณรู้ได้ยังไง?”แน่นอนว่าเฉียวซิงเจียไม่โง่ถึงขั้นบอกเรื่องที่เสิ่นชิงซูเห็นฟู่ซือเหยียนกระอักเลือดกับฉินเยี่ยนเฉิงเธอแค่นเสียงฮึทีหนึ่ง “คุณคิดว่าคุณไม่เปิดลำโพง ฉันก็ไม่ได้ยินว่าคนที่อยู่ปลายสายพูดว่าอะไรแล้วงั้นเหรอ?”ฉินเยี่ยนเฉิง “...”“ถึงจะฟังไม่ชัดเจนทั้งหมด แต่สองสามครั้งหลัง คนที่อยู่ปลายสายพูดว่ากระอักเลือดอะไรสักอย่าง แล้วทุกครั้งคุณก็บอกว่าเหตุฉุกเฉิน แต่เวลาในทุกครั้งจะติดขัดพอดีขนาดนั้น ฉินเยี่ยนเฉิง ฉันเองก็เคยอยู่โรงพยาบาลมาก่อน ก่อนหน้านี้ความทรงจำยังไม่กลับมาก็ช่างเถอะ ตอนนี้ความทรงจำฉันกลับมาแล้ว คุณยังคิดว่าจะปิดบังฉันได้อีกเหรอ?”ฉินเยี่ยนเฉิงร้อนตัวอย่างมาก “คุณไม่ได้บอกเสิ่นชิงซูใช่ไหม?”“ฉันยังไม่ได้ถามคุณสักหน่อย จะบอกอาซูได้ยังไง?” เฉียวซิงเจียกรอกตาขาว “อีกอย่าง ต่อให้ฟู่ซือเหยียนใกล้จะตายจริง ๆ ฉันก็ไม่มีทางบอกอาซู พวกเขาหย่ากันแล้ว เป็นเขาที่ทำผิดต่ออาซูก่อน ตายไปเขามันสม...อื้อ!”ฉินเยี่ยนเฉิงเอามือปิดปากเฉียวซิงเจีย น้ำเสียงจนใจ “ชู่ว์ ที่รัก เราไม่พูดอย่างนั้น เราพูดจาระวังหน่อย!”เฉียวซิงเจียปัดมือของเขาออก “เพราะงั้นฟู่ซือเหยียนจะตายแล้

“หมอฉิน”“ตอนนี้คุณว่างหรือเปล่า?” น้ำเสียงของฉินเยี่ยนเฉิงทุ้มต่ำ “ทางซือเหยียนไหว้วานให้ผมเอาเอกสารบางส่วนไปให้คุณ”“ฉันกำลังเตรียมจะกลับบ้านอวิ๋นกุย”ฉินเยี่ยนเฉิง “ยังไงเรื่องนี้เราส่งมอบกันเป็นการส่วนตัวจะดีกว่า”เสิ่นชิงซูครุ่นคิด ก่อนจะพูดว่า “งั้นคุณมาหาฉันที่ร้านกาแฟใต้ตึกสตูดิโอของฉันแล้วกัน ตอนนี้ฉันไปจากฮ่วนซิง”“ได้ครับ”ระหว่างทางที่เสิ่นชิงซูขับรถกลับสตูดิโอ จิ้นเชวี่ยก็โทรมาหาเธออีกสองสามสายแต่เสิ่นชิงซูก็ยังไม่รับเช่นเดิมเธอบล็อกเบอร์พวกนั้นไปเลยวันนั้นที่ฟู่ซื่อ ท่าทางที่จิ้นเชวี่ยลงไม้ลงมือคนกับเขาในปกติแตกต่างกันสุดขั้วเธอไม่เพียงสงสัยว่า จิ้นเชวี่ยที่เธอเห็นในปกติล้วนเสแสร้งทั้งสิ้นภายใต้ภายนอกที่อ่อนโยนและสุภาพของเขา บางทีอาจซ่อนนิสัยสุดขั้วเหมือนอย่างฟู่ไป๋เซิงเอาไว้ถึงยังไงพวกเขาก็เป็นพ่อลูกกันดูจากตอนนี้ หุ้นสิบเปอร์เซ็นต์นั่น ฟู่ไป๋เซิงต้องไม่ยอมเก็บไว้ให้เสี่ยวอันหนิงแน่ ๆเสิ่นชิงซูไม่อยากเข้าไปในการต่อสู้ของตระกูลไฮโซนี่เธอครุ่นคิด เธอควรหาโอกาสที่เหมาะสมหารือกับฟู่ซือเหยียนว่าจะจัดการหุ้นสิบเปอร์เซ็นต์นี้ยังไงดี......มาถึงด้านล่า