로그인공유
ความรักห่วยๆ
최신 업데이트:
2025-07-08 22:21:53Lydia - STYLE
“…หวัดดีค่ะพี่เดียร์” นะโมทักทายเจ้านายที่ก้าวขาเข้ามาในร้านตอนสิบโมงกว่าๆ ผิดวิสัยคนที่จริงจังกับการมากๆ สีหน้าดูเครียดๆ ทว่าลิเดียร์ก็คือลิเดียร์ ถึงเครียดแต่ก็ยังสวย สวยมาก โดดเด่นจนลูกค้าที่อยู่ในร้านหันมองอย่างไม่ได้ตั้งใจ “ทานข้าวเช้าหรือยัง” “หนูเรียบร้อยแล้วค่ะ พี่เดียร์อยากทานอะไรคะเดี๋ยวหนูสั่งให้” “สั่งกาแฟให้พี่อย่างเดียวก็พอ ขอบใจนะ” “ได้เลยค่ะ” ลูกน้องสาวรับคำก่อนจะเดินไปใช้โทรศัพท์ร้านเพื่อสั่งกาแฟให้ผู้เป็นนาย Lydia - STYLE ร้านเสื้อผ้าแฟชั่นขนาดใหญ่ที่เปิดมาแล้วสี่ปี ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ลูกค้ายังคงเหนียวแน่น สินค้ามีคุณภาพ มีแบบให้เลือกหลากหลาย มากมาย การกล่าวถึงที่ว่าเจ้าของร้านสวยมาก อันนี้ไม่เกินจริงเลย ลิเดียร์ในวัยยี่สิบสี่ปี จะว่าประสบความสำเร็จในชีวิตไปแล้วก็คงใช่ เธอมีร้านเป็นของตัวเอง แม้จะมีเวลามาดูแลอย่างเต็มตัวตอนที่เรียนจบ แต่คนที่รักความสวยความงาม แทบจะเป็นผู้นำแฟชั่น คลุกคลีอยู่กับเรื่องพวกนี้จนทำให้ตัวเองเติบโตแม้ในตอนที่ยังเรียนสามารถควบคุมและดูแลงานที่เธอรักได้ดีเสมอมา ชีวิตดี แต่ความรักนี่สิ ห่วยแตกสิ้นดี! มีแฟนที่คบกันมาสองปีเต็ม ไปมาหาสู่กันอยู่เสมอ ไม่เคยลึกซึ้งเพราะยังอยู่ในช่วงดูๆ กันอยู่ เกือบแล้ว เกือบใจอ่อนยอมเป็นของกันและกันเพราะอีกฝ่ายตามตื้อหนักมาก แต่โชคคงเข้าข้างเมื่อผู้ชายเริ่มออกลาย ธีร์ ผู้ชายสมบูรณ์แบบที่เป็นรุ่นพี่ ตามจีบเธอหลายเดือน สุดท้ายพ่ายแพ้ให้กับความเอาใจใส่ คบกันมาสองปี หลายครั้งที่เขาพูดเรื่องแต่งงาน ปากบอกว่ารักเธอมาก ลับหลังเอาผู้หญิงไปกกไม่เคยซ้ำ ดีที่เห็นสันดาน ดีที่ไม่ถลำลึกยอมนอนด้วยกันก่อนความจริงเปิดเผยออกมา “ปวดหัวชะมัด…” ริมฝีปากอวบอิ่มที่วันนี้แต่งเติมด้วยลิปสีส้มอิฐเอื้อนเอ่ย นิ้วขาวผ่องยกขึ้นนวดขมับ ขาเรียวขาวยกขึ้นไขว้ห้าง เผลอนึกถึงสาเหตุของการเข้าร้านสายอย่างไม่ได้ตั้งใจ ‘…ขอเบอร์ได้ไหม’ เสียงนั้นดังก้องเข้ามาในหัว เจ้าของเสียงหล่อมาก สายตาของเขาสะกดทุกอย่าง รอยยิ้มที่มุมปาก ความเจ้าเล่ห์ ทั้งที่รู้ว่าผู้ชายแบบนั้นอันตราย แต่เธอกับรู้สึกว่าเขาไม่เหมือนคนอื่น คนอื่นที่ตามตื้อบ่อยจนรำคาญ คนนี้กลับดูนิ่งๆ เก็บทรงดี เห็นอยู่ว่าวันนั้นที่ผับเขามองเธอบ่อยมาก หลายครั้งที่สบตากัน สุดท้ายผู้ชายที่ไม่แสดงออกมากเกินไป ไม่พยายามทำตัวเป็นคนดีทั้งที่ใครๆ ก็รู้ว่าเข้าหากันในที่แบบนั้นแปลว่าอะไร เขาเลยเป็นคนที่เธอเลือก เลือกเข้ามาทำให้ตัวเธอเองไม่ต้องเป็นคนที่ดีเลิศ ไม่ต้องสะอาดบริสุทธิ์จนมีคนอยากได้ไปเป็นแม่ของลูก เธอจะเป็นของเธอแบบนี้ ไม่แคร์ใครแล้ว แค่เซ็กซ์จะมีกับใครก็ได้ที่พอใจ เรื่องแต่งงานมีครอบครัวขอพับเก็บ ไม่เอามันกลับมารกใจ! “กาแฟของพี่เดียร์ค่ะ” นะโมยิ้มแฉ่งถือแก้วเข้ามาให้ เรียกคนที่เผลอหลับตาคิดอะไรเงียบๆ ให้หลุดจากภวังค์ “ช่วงเช้าลูกค้าเยอะไหม” “เยอะมากค่ะ พี่เดียร์ดูกล้อง หนูขายเก่งมาก” “ดีมาก ไว้ตอนเย็นพี่เลี้ยงข้าว” “เปลี่ยนเป็นอย่างอื่นได้ไหมคะ” “อะไรดี?” “เมื่อคืนหนูเห็นสตอรี่พี่เดียร์ด้วย ไปเที่ยวผับเหรอคะ สวยมาก อยากไปบ้าง” “หึ เป็นเด็กเป็นเล็ก…” “ยี่สิบแล้วค่ะ ไปได้” แม้จะมีเส้นใต้ของคำว่าเจ้านายกับลูกน้อง แต่ลิเดียร์ไม่เคยถือตัว ก็สนิทกันมาก จะคุยเล่น หยอกได้ ไม่ได้ว่าอะไร “เอาไว้วันหลัง วันนี้พี่มีนัดแล้ว” “กับพี่ธีร์เหรอคะ…” “ไม่ กับคนอื่น” “หนูลืมบอก เมื่อเช้าพี่ธีร์แวะมาที่ร้านด้วยค่ะ ขอร้องให้พี่เดียร์โทรกลับ” “อือ” ตอบรับสั้นๆ ก่อนที่มือขาวผ่องจะเอื้อมไปหยิบแก้วกาแฟ ไม่คิดจะโทรกลับ ไม่อะไรทั้งนั้น บอกเลิกไปแล้ว จบคือจบ อยากตื้อต่อก็ตามสบาย! ——————- ดูทรงแล้ว คนนี้ไม่น่าใช่ลูกไก่ในกำมือแน่ๆ ไหวไหมเอ่ย แพทย์สนามที่กำลังก้าวลงสนามเอง ไหวไหมคะ 5555555 อยากได้กำลังใจ อยากเห็นคอมเมนต์ของทุกคนจังเลยค่ะ เนมอ่านทุกคอมเมนต์เลยน้า~ อ่านจบแล้ว ช่วยคอมเมนต์ให้กันหน่อยได้ไหมคะ ~
최신 챕터
สุดทางเสือ หวงความโสด
“ปกติคุยกันแบบนี้ตลอดเลยเหรอ” ลิเดียร์ถามคนข้างๆ ในยามที่ปลีกตัวออกมาจากผับเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ถ้าพวกเขาสามคนเป็นเพื่อนสนิทกัน ก็บอกเลยว่าพวกเขารักกันแบบแปลกๆ ตอนที่ได้ยินลีโอบอกให้เพื่อนช่วย เหมือนเพื่อนเขาพร้อมจะช่วยเต็มที่ ทำเหมือนรักกันมาก พอมาเจอจริงๆ กลับเป็นอีกแบบ พวกเขารักกันแปลกๆ คำนี้ไม่เกินจริงเลย“อ่า นี่แหละนิสัยพวกมัน ถึงไม่อยากบอกไงว่าเราเป็นอะไรกัน” บอกพร้อมกับเกี่ยวมือขาวๆ มาจับ นิ้วเธอสวยมาก ไม่แปลกใจเลยถ้าไอ้แฟนเก่าของเธอมันจะหวง เป็นกูกูก็หวงนะถ้าเจอแบบนี้“ไม่บอกก็ไม่แปลก ความสัมพันธ์ของเราสองคนมันเรียกยาก ไม่ใช่ว่าใครก็จะเข้าใจได้ง่ายๆ นะ”“ก็จริงแหละ แต่สรุปได้มือถือมาแล้วนะ ระบบความปลอดภัย สแกนนิ้ว สแกนใบหน้า ถูกลบทิ้งเกลี้ยง ดูได้ทุกอย่างเลย” ลีโอชูโทรศัพท์ในมือพลอยทำให้ลิเดียร์ยิ้มได้ แน่นอนว่าทันทีที่รอยยิ้มสดใสประดับบนใบหน้า คนที่หาเรื่องเอาเธอกลับมาถึงกับเสียอาการทำไมน่ารักได้ขนาดนี้วะ น่ารักเกินไปว่ะ เกินไปมากจริงๆ! “ขอดู” “ได้ แต่ต้องดูพร้อมกัน”“แต่เรา…”“เถอะน่า ถ้ามีการส่งต่อหรือเก็บภาพไว้ที่อื่นอีกจะได้รู้ไง”“ไหนเธอบอกเขาไม่น่าจะเก็บไว้ไง”“อะไ
สุดทางเสือ เป็นแค่เพื่อน
“เราไม่อร่อยเหรอ ทำไมเธอถึงทำเหมือนไม่สนใจ”“ข้อเสนอของเธอมันดีกับเรายังไง” “ก็ถ้าเราอร่อย เธอก็ได้กินเราไง มันเป็นความสัมพันธ์ที่ดีมากเลยนะ ไม่มีวันเลิกกันด้วย” “ที่ไม่มีวันเลิก เพราะไม่ได้คบต่างหากล่ะ ทำมาพูดให้ดูดี” “งั้นเอาแบบนี้ดีไหม ถ้าเธอยอมรับข้อเสนอของเรา เราเลี้ยงเธอยาวๆ เลย จะมาดื่มทุกวันก็ได้ ลงบิลเรา เราเคลียร์ทุกอย่างให้เอง” “สายเปย์?” “ก็เปย์เฉพาะกับคนที่พอใจ” “ไหนๆ ก็ยื่นข้อเสนอให้ขนาดนี้แล้ว เพิ่มเงินสดให้ด้วยดีไหม เผื่อได้อัดทิปหนุ่มๆ ร้านเธอ” ลีโอยิ้มออกมาทันที “ถ้ามองตามความหล่อ เราก็ตัวตึงซะด้วยสิ เธออาจจะไม่มองใครนอกจากเราก็ได้นะ” “พอดีว่าเป็นคนขี้เบื่อน่ะ ไม่ชอบอยู่กับอะไรเดิมๆ นานๆ”“เดี๋ยวทำให้หายเบื่อเอง ดีไหมครับ ตกลงตามนี้นะครับเดียร์” ลิเดียร์สบตากับคนที่พยายามหว่านล้อม ริมฝีปากอวบอิ่มเม้มเข้าหากันก่อนจะหลุดเสียงหัวเราะออกมาเบาๆ“ถ้าเรารู้ว่าเธอทำแบบนั้นอีก ทุกอย่างจบนะ”“ครับ จะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้ว ไม่ทำแน่นอน ไม่ให้ใครเห็นหรอกของขาวๆ เนี่ย จะดูคนเดียว” บอกพร้อมกับวางมือลูบไล้ต้นขาขาว เนียนไปหมด เชื่อเถอะว่าต่อให้ไฟดับห้องนี้ก็ยังจะสว่างเพราะผิวขาว
สุดทางเสือ Sex buddy
“ได้ เดี๋ยวจัดการให้เอง” บอกอย่างจริงใจและพยายามจะดึงแขนคนตัวเล็กกว่าเข้าหา “อย่าจับ” “เคยทำมากกว่าจับแล้ว อย่าเย็นชาต่อกันแบบนี้ดิ เรื่องที่เธอไม่สบายใจเดี๋ยวเราจัดการให้ มันจะเอารูปนั้นมาต่อรองอะไรกับเธอไม่ได้อีกแล้ว โอเคไหม” “ทำให้ได้ก่อนแล้วค่อยมาบอก” “เรื่องได้น่ะมันได้แน่นอน” เมื่อดึงแขนแล้วเธอขืนตัวไว้ ไม่ยอมขยับมาหาง่ายๆ ลีโอเลยสอดมือเข้าไปรวบเอวบาง กระชากนิดเดียวตัวเธอปลิวเข้าสู่อ้อมกอดของเขาทันที ใกล้กันปุ๊บก็ได้กลิ่นเลย กลิ่นหอมๆ จากตัวเธอ! “ข้อตกลงนี้มันยกเลิกไปแล้วนะ” “แค่กอดเองนะ หรือเธอกลัวหวั่นไหวตอนอยู่ใกล้เรา” “เอาอะไรมามั่นใจ”“ความหล่อไง” “ส่องกระจกก่อนไหม แผลยับเลยนะ” ลิเดียร์ยกยิ้มที่มุมปาก รู้ว่าเขาหล่อ หล่อมาก แอบสืบแอบส่องมาบ้างแล้วด้วย รู้ว่าไม่ธรรมดา “ถึงมีแผล แต่ก็ไม่มีผลต่อแนวนอน”“อย่ามาเล่นแบบนี้ขอร้อง” มือขาวผ่องยกขึ้นดันแผงอกกว้าง บางทีผู้ชายก็ไว้ใจไม่ได้เลยสักคน“แค่จะบอกว่าถึงหน้าจะมีแผล แต่ว่าลีลาก็ยังดีอยู่ เอาไหม?”“ไม่!” แล้วเธอก็ปฏิเสธแบบไม่ใยดี ใช่สิ เธอสวยเลือกได้นี่หว่า กูก็ชอบครับคนสวยๆ เนี่ย ชอบทำให้ร้อง จะเอาคืนให้ได้เลยคอยดู“จะ
สุดทางเสือ ขอเคลียร์
“จะคุยอะไรก็พูดเลย” ลิเดียร์ทิ้งสายตามองมือของอีกคนที่กำข้อมือของเธอเอาไว้จนแน่น แกะยังไงก็แกะไม่ออก เลยทำได้เพียงมอง ส่งสายตาให้รู้ว่าเธอไม่โอเค “ไปคุยกันด้านบน”“ไม่จำเป็น” “ถ้าดื้อก็ไปคุยกันในห้องน้ำ” ตากลมตวัดขึ้นมองตาขวาง ส่วนลีโอสบตาให้รู้ว่าเอาจริง “เธอตัดสินใจเลยว่าอยากคุยกับเราที่ไหน ห้องน้ำ หรือห้องของเรา เราได้หมด ตามใจเธอ” บอกพร้อมกับยักคิ้ว เข้าถึงตัวได้ขนาดนี้แล้วคิดว่าคนอย่างเขาจะยอมไหม? ยอมก็บ้าแล้ว! “ให้เวลาสิบนาที แค่สิบนาที” “งั้นเราจะเป็นคนเลือกสถานที่เอง” หนุ่มหล่อกระตุกข้อมือเล็กก่อนจะออกแรงกระชากเบาๆ เท่านั้นร่างบอบบางก็เซเข้ามาในอ้อมกอด ติณห์ยืนมองภาพตรงหน้านิ่งๆ สุดท้ายทำได้เพียงเค้นเสียงหัวเราะในลำคอก่อนจะเบือนหน้าออกไปอีกทาง ที่บอกว่าจะเลิก จะพอ จะส่งท้าย สรุปมันไปส่งท้ายเขาท่าไหนวะ ตึงจัด! ไอ้หลามมันสงสัยตั้งแต่แรกเลย ตามันแหลมจะตาย เข้ามาปุ๊บ มองเป้าหมายที่ไอ้ลีโอเคยเล็งไว้ทันที รู้ๆ กันอยู่แล้ว เป็นเพื่อนกันมาตั้งกี่ปี ดูไม่ออกว่าชอบแบบไหนต่างหากล่ะที่เรียกว่าแปลกของจริง@บนชั้น 3 ของผับ ที่ที่ลีโอเลือกคือที่พักของตัวเอง เข้าห้องปุ๊บ ลิเดียร์บิดข้
สุดทางเสือ วางยา
“มึงมีเรื่องกับใคร?” “เรื่องไร้สาระ” ลีโอตอบกลับก่อนจะหันไปล้างมือ รู้ว่าฉลามจ้องอยู่ จ้องอยู่แล้วยังไง กูไม่ได้ทำอะไรผิดเลย “หรือมันคือคนที่มากระทืบมึง?” แล้วไอ้บ้านี่ก็ฉลาดฉิบหาย ก็ภูมิใจแหละที่มีเพื่อนฉลาด แต่มึงอย่ามาฉลาดตอนนี้ได้ไหมวะ กูท้อแล้วเนี่ย “อย่าไร้สาระ” “หน้ามึงเป็นแบบนี้แต่มึงยังจะพูดว่าไร้สาระเนี่ยนะ ให้กูเดินไปถามมันไหม” “ออกไปแดกเหล้าดีกว่าไหมหลาม กูคอแห้งเนี่ย” “กูเห็นมีผู้หญิงสวยๆ นั่งอยู่ด้านนอก ต้องให้กูบอกอีกรอบไหมว่ากูรู้ว่าแบบนั้นคือสเปคมึง” “ขี้เสือกว่ะ” “ไหนๆ ก็เป็นคนแบบนั้นแล้ว กูเดินไปถามมันเลยดีไหม เสือกให้สุดเห็นว่าจะดี” “หลาม!” ลีโอรั้งบ่าคนที่ตั้งท่าจะเดินออกไปจากห้องน้ำ มันแม่งรู้ทันกูว่ะ รู้ทันทุกเรื่อง บางทีก็เกินไปไหมวะ “มันเนี่ยแหละ” “ที่มาสอยมึงถึงที่?”“อ่า” “แล้วอะไรคือการใช้แค่หลังมือวะ ไม่ไหวทำไมไม่เรียกกู นี่มันไม่ใช่มึงเลยนะ มึงคิดอะไรอยู่มึงพูดมาเลยดีกว่า” รู้ทันทีที่ต้องมองหน้า สบตากัน ไอ้หลามไม่จบแน่ๆ อยากรู้อะไรมันต้องได้รู้ ถ้าบอกว่าตอนนี้ก็คือตอนนี้ อย่าได้ไปขัดมัน “เสียเวลาว่ะ”“เคๆ กูยอม” คนบอกยกมือในท่ายอมแพ้ ถ้ามันรู
สุดทางเสือ กูจะลบรอยมึง
“…มึง กูรับเด็กใหม่เพิ่มนะ ที่มีอยู่ดูแลไม่ค่อยทั่วถึงว่ะ ช่วงนี้ร้านค่อนข้างปัง” ติณห์บอกหุ้นส่วนที่เมื่อก่อนระดับความหล่อคือสูสี แต่ตอนนี้เขาดูดีกว่าเพราะหน้ามันมีแผล แต่คิดว่าคนอย่างไอ้ลีโอมันจะแคร์แผลบนหน้ามันไหม คำตอบคือไม่ แทนที่จะดูแลตัวเอง แดกยงแดกยา แต่ไอ้หน้าหมามันนั่งแดกเหล้าเฉย ระดับความมึนกูให้ล้านไปเลย“อ่า สวยไหม เอามาลองดิ” “กะล่อตั้งแต่ตอนนี้เลยเหรอ อดอยากมาจากไหน” “แค่เบื่อๆ อะไรคือคำว่าอดอยากสำหรับกู” ลีโอยกยิ้ม แน่นอนคำว่าอดอยากคืออะไรกูไม่รู้จัก ที่ผ่านมาไม่เคยเหงา ตอนนี้ก็ไม่ได้เหงา แค่เบื่อ เบื่อมาก เบื่อฉิบหายเลย“เออๆ ถ้าไม่ได้อดอยาก หิวโซขนาดนั้นก็เอาไว้ก่อน วันนี้ไอ้หลามมันจะแวะมา” “เซย์กับองศาล่ะ” “มาไม่ได้ ช่วงนี้จีคลื่นไส้บ่อยๆ เห็นบอกพรุ่งนี้จะพาไปหาหมอ ส่วนองศามันบอกเมียมันมีเรียนเช้า ต้องทำหน้าที่ผัวไปส่งเมียน่ะ” “แล้วไอ้หลามมากับใคร เมียมันมาไหม”“ถามถึงตลอด มีเป็นตัวเป็นตน มีเป็นของตัวเองดีไหม” “สันดานเสียเกินไปไหมมึงอ่ะ กูแค่ไม่อยากให้เขามาเห็นสภาพหน้ากูตอนนี้ครับ อย่างพวกมึงถามเยอะกูยังกล้าด่า กับเมียเพื่อนมึงคิดว่ากูกล้าด่าหรือไง” “ขืนไปด่
다른 추천
แผนรักร้ายของนายเพลย์บอย
ยัยแม่มดแสนน่ารัก736 조회수น่านฟ้าคว้าเกียร์
ต้นนุ่น'นน543 조회수SO BAD รักครั้งแรก
ฟู่จินเฟย515 조회수ติดที่ใจมันไม่รัก
Choijihoo_writer 465 조회수รักกักขัง
JustLazyInk57 조회수Break the rules แหกกฎเฮดว๊าก
เฟยเฟิ่ง/หงษ์บิน2.2K 조회수FRIENDS SECRET รักลับของนายเพื่อนสนิท
MaRich_5.7K 조회수คืนแรกรักวิศวะเพลย์บอย
อัญธิญาน์976 조회수
