تسجيل الدخولمشاركة
ความรักห่วยๆ
آخر تحديث:
2025-07-08 22:21:53Lydia - STYLE
“…หวัดดีค่ะพี่เดียร์” นะโมทักทายเจ้านายที่ก้าวขาเข้ามาในร้านตอนสิบโมงกว่าๆ ผิดวิสัยคนที่จริงจังกับการมากๆ สีหน้าดูเครียดๆ ทว่าลิเดียร์ก็คือลิเดียร์ ถึงเครียดแต่ก็ยังสวย สวยมาก โดดเด่นจนลูกค้าที่อยู่ในร้านหันมองอย่างไม่ได้ตั้งใจ “ทานข้าวเช้าหรือยัง” “หนูเรียบร้อยแล้วค่ะ พี่เดียร์อยากทานอะไรคะเดี๋ยวหนูสั่งให้” “สั่งกาแฟให้พี่อย่างเดียวก็พอ ขอบใจนะ” “ได้เลยค่ะ” ลูกน้องสาวรับคำก่อนจะเดินไปใช้โทรศัพท์ร้านเพื่อสั่งกาแฟให้ผู้เป็นนาย Lydia - STYLE ร้านเสื้อผ้าแฟชั่นขนาดใหญ่ที่เปิดมาแล้วสี่ปี ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ลูกค้ายังคงเหนียวแน่น สินค้ามีคุณภาพ มีแบบให้เลือกหลากหลาย มากมาย การกล่าวถึงที่ว่าเจ้าของร้านสวยมาก อันนี้ไม่เกินจริงเลย ลิเดียร์ในวัยยี่สิบสี่ปี จะว่าประสบความสำเร็จในชีวิตไปแล้วก็คงใช่ เธอมีร้านเป็นของตัวเอง แม้จะมีเวลามาดูแลอย่างเต็มตัวตอนที่เรียนจบ แต่คนที่รักความสวยความงาม แทบจะเป็นผู้นำแฟชั่น คลุกคลีอยู่กับเรื่องพวกนี้จนทำให้ตัวเองเติบโตแม้ในตอนที่ยังเรียนสามารถควบคุมและดูแลงานที่เธอรักได้ดีเสมอมา ชีวิตดี แต่ความรักนี่สิ ห่วยแตกสิ้นดี! มีแฟนที่คบกันมาสองปีเต็ม ไปมาหาสู่กันอยู่เสมอ ไม่เคยลึกซึ้งเพราะยังอยู่ในช่วงดูๆ กันอยู่ เกือบแล้ว เกือบใจอ่อนยอมเป็นของกันและกันเพราะอีกฝ่ายตามตื้อหนักมาก แต่โชคคงเข้าข้างเมื่อผู้ชายเริ่มออกลาย ธีร์ ผู้ชายสมบูรณ์แบบที่เป็นรุ่นพี่ ตามจีบเธอหลายเดือน สุดท้ายพ่ายแพ้ให้กับความเอาใจใส่ คบกันมาสองปี หลายครั้งที่เขาพูดเรื่องแต่งงาน ปากบอกว่ารักเธอมาก ลับหลังเอาผู้หญิงไปกกไม่เคยซ้ำ ดีที่เห็นสันดาน ดีที่ไม่ถลำลึกยอมนอนด้วยกันก่อนความจริงเปิดเผยออกมา “ปวดหัวชะมัด…” ริมฝีปากอวบอิ่มที่วันนี้แต่งเติมด้วยลิปสีส้มอิฐเอื้อนเอ่ย นิ้วขาวผ่องยกขึ้นนวดขมับ ขาเรียวขาวยกขึ้นไขว้ห้าง เผลอนึกถึงสาเหตุของการเข้าร้านสายอย่างไม่ได้ตั้งใจ ‘…ขอเบอร์ได้ไหม’ เสียงนั้นดังก้องเข้ามาในหัว เจ้าของเสียงหล่อมาก สายตาของเขาสะกดทุกอย่าง รอยยิ้มที่มุมปาก ความเจ้าเล่ห์ ทั้งที่รู้ว่าผู้ชายแบบนั้นอันตราย แต่เธอกับรู้สึกว่าเขาไม่เหมือนคนอื่น คนอื่นที่ตามตื้อบ่อยจนรำคาญ คนนี้กลับดูนิ่งๆ เก็บทรงดี เห็นอยู่ว่าวันนั้นที่ผับเขามองเธอบ่อยมาก หลายครั้งที่สบตากัน สุดท้ายผู้ชายที่ไม่แสดงออกมากเกินไป ไม่พยายามทำตัวเป็นคนดีทั้งที่ใครๆ ก็รู้ว่าเข้าหากันในที่แบบนั้นแปลว่าอะไร เขาเลยเป็นคนที่เธอเลือก เลือกเข้ามาทำให้ตัวเธอเองไม่ต้องเป็นคนที่ดีเลิศ ไม่ต้องสะอาดบริสุทธิ์จนมีคนอยากได้ไปเป็นแม่ของลูก เธอจะเป็นของเธอแบบนี้ ไม่แคร์ใครแล้ว แค่เซ็กซ์จะมีกับใครก็ได้ที่พอใจ เรื่องแต่งงานมีครอบครัวขอพับเก็บ ไม่เอามันกลับมารกใจ! “กาแฟของพี่เดียร์ค่ะ” นะโมยิ้มแฉ่งถือแก้วเข้ามาให้ เรียกคนที่เผลอหลับตาคิดอะไรเงียบๆ ให้หลุดจากภวังค์ “ช่วงเช้าลูกค้าเยอะไหม” “เยอะมากค่ะ พี่เดียร์ดูกล้อง หนูขายเก่งมาก” “ดีมาก ไว้ตอนเย็นพี่เลี้ยงข้าว” “เปลี่ยนเป็นอย่างอื่นได้ไหมคะ” “อะไรดี?” “เมื่อคืนหนูเห็นสตอรี่พี่เดียร์ด้วย ไปเที่ยวผับเหรอคะ สวยมาก อยากไปบ้าง” “หึ เป็นเด็กเป็นเล็ก…” “ยี่สิบแล้วค่ะ ไปได้” แม้จะมีเส้นใต้ของคำว่าเจ้านายกับลูกน้อง แต่ลิเดียร์ไม่เคยถือตัว ก็สนิทกันมาก จะคุยเล่น หยอกได้ ไม่ได้ว่าอะไร “เอาไว้วันหลัง วันนี้พี่มีนัดแล้ว” “กับพี่ธีร์เหรอคะ…” “ไม่ กับคนอื่น” “หนูลืมบอก เมื่อเช้าพี่ธีร์แวะมาที่ร้านด้วยค่ะ ขอร้องให้พี่เดียร์โทรกลับ” “อือ” ตอบรับสั้นๆ ก่อนที่มือขาวผ่องจะเอื้อมไปหยิบแก้วกาแฟ ไม่คิดจะโทรกลับ ไม่อะไรทั้งนั้น บอกเลิกไปแล้ว จบคือจบ อยากตื้อต่อก็ตามสบาย! ——————- ดูทรงแล้ว คนนี้ไม่น่าใช่ลูกไก่ในกำมือแน่ๆ ไหวไหมเอ่ย แพทย์สนามที่กำลังก้าวลงสนามเอง ไหวไหมคะ 5555555 อยากได้กำลังใจ อยากเห็นคอมเมนต์ของทุกคนจังเลยค่ะ เนมอ่านทุกคอมเมนต์เลยน้า~ อ่านจบแล้ว ช่วยคอมเมนต์ให้กันหน่อยได้ไหมคะ ~
أحدث فصل
สุดทางเสือ บทส่งท้าย (จบ)
ว่าที่คุณพ่อยิ้มหน้าบานเมื่อรู้ว่าเจ้าตัวน้อยที่กำลังจะออกมาลืมตาดูโลกเป็นลูกสาว ก็พอจะเคยได้ยินคำว่า หลงรักตั้งแต่ยังไม่ทันได้เห็นหน้ามาบ้าง แต่วันนี้ลีโอได้เข้าใจความหมายของคำคำนั้นอย่างลึกซึ้งแล้วว่ามันเป็นยังไง หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจของวันนี้ ซึ่งเป็นวันหยุดพักผ่อน หลังจากที่ไปหาหมอตอนเช้าจนได้รู้เพศลูก หลังจากนั้นก็แวะไปทำบุญ มีถวายสังฆทาน บริจาคอะไรหลายๆ อย่าง ซึ่งเอาจริงๆเขาไม่ค่อยได้ทำอะไรพวกนั้น ได้มาทำอย่างจริงจังก็ตอนที่มีเมีย ลีโอวางโทรศัพท์ หลังจากตอบกลับข้อความที่เพื่อนส่งมาแสดงความยินดีกับว่าที่คุณพ่อที่ได้ลูกสาว จากนั้นก็เดินเข้าไปหาคนที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จ มือเตรียมคว้าไอแพดเพื่อไปเปิดดูซีรี่ย์ หรือวาไรตี้อื่นๆ ที่ช่วยทำให้ผ่อนคลาย คิ้วสวยของลิเดียร์ขมวดเข้าหากันเล็กน้อยเมื่อใบหน้าคมคายซุกเข้ากับหน้าท้องแบนราบหลังจากที่กุมมือมาที่เตียง วงแขนโอบกอดตัวเธอแบบที่ชอบทำ วางศีรษะลงบนตักนุ่ม ลีโอในตอนนี้ ขี้อ้อนที่สุดเลย “เป็นอะไร” “อยากกอดเฉยๆ” “ก็กอดมาทั้งวันเลย” ที่พูดไปไม่เกินจริง ลีโอกอดเธอทุกครั้งที่มีโอกาส ได้ยินคำถามที่แสดงถึงความห่วงใยอยู่บ่อยครั้ง มีอะไรหลายๆ อย
สุดทางเสือ มอบความรัก NC+++
“ยิ้มๆ ยิ้มแบบนี้แปลว่า?” ลีโอเอียงใบหน้ามองสบตากับคนที่นั่งอยู่สูงกว่า ก็เห็นเธอยิ้ม ยิ้มแบบที่เห็นแล้วใจละลาย“แปลว่ายอมให้แก้ผ้าเลยไหม” ลีโอถามย้ำ ตาคมหยุดมองสบตากับเธอขณะลุ้นคำตอบ “ยัง” “ยังไม่ให้แก้ตอนนี้?”“ยังไม่รีบแก้อีก” เนี่ย! พอเจอแบบนี้แล้วหน้าอย่างกูจะไปไหนรอด ชอบโว้ย ชอบแบบนี้ฉิบหาย ชอบเวลาเมียให้ท่ามันทำให้หัวใจเต้นแรงอยู่เรื่อยเลย“แก้ตอนนี้เลย สองวิ” พูดแล้วก็รีบดีดตัวลุก เข็มคงเข็มขัด รีบดึงรีบถอด กลัวแหละ กลัวว่าเธอจะเปลี่ยนใจ “สองวิเสร็จ?”“เธอหยอกแรงไป~” “ก็นึกว่าสองวิเสร็จไง” ลิเดียร์อมยิ้ม ฉีกยิ้มได้กว้างมากกว่าเก่าด้วยซ้ำ“สองวิเพื่อถอดกางเกง ถ้าเสร็จต้องสองวัน”“บ้าเหรอ! เกินไป~” ได้ยินเธอร้องเสียงหลงก็ใจฟูแล้ว ยิ้มจนแก้มแทบแตกเลย “จูบหน่อย” เธอขอ แล้วมีเหรอที่ผัวเธอจะไม่จัดให้ ลีโอพุ่งตัวเข้าไปจูบปิดปากเรียวปากเอิบอิ่มของคนที่ยิ้มให้เขา คนที่รักเขา และเป็นคนที่เขาเองก็รักเธอมาก ลีโอมอบจูบแบบใส่ใจ ละเมียดละไม ทำเหมือนค่อยๆ จูบ แต่แอบแฝงไว้ด้วยความลึกซึ้ง ร้อนแรง ลิ้นสากสอดกระหวัดเข้าไปควานหาความหวาน เกี่ยวพันลิ้นเล็กที่จูบตอบเขา แลกลิ้นจนน้ำลายใสเปรอะเป
สุดทางเสือ ครอบครัวสำคัญที่หนึ่ง
หลายวันต่อมา ห้องพักที่อยู่ชั้นสามของผับถูกปรับเปลี่ยน ตกแต่งใหม่จนแทบกลายเป็นคนละห้องกับก่อนหน้านี้ ลีโอยอมรับเลยว่ารสนิยมแม่ของลูกคือดีมาก โทนสีของห้องเป็นสีเทาๆ แต่ไม่ได้เทาจนทำให้ดูมืดและไม่น่าอยู่ แต่มันเป็นสไตล์ที่ลีโอเองก็ชอบมาก เตียงถูกปรับไซส์ให้ใหญ่ขึ้น โซฟา ผ้าม่าน หรือแม้แต่ต้นไม้ที่เขาไม่เคยคิดจะเอามาปลูก พอมีขึ้นมามันกลับทำให้สดชื่นและสบายตาได้เป็นอย่างดี “เหนื่อยไหมเนี่ย จัดห้องทั้งวันเลย” ลีโอสวมกอดคนรักจากทางด้านหลัง กดริมฝีปากไปจุ๊บเบาๆ ที่ข้างแก้มของคนที่กำลังรดน้ำต้นไม้“ไม่เหนื่อยเลย เอาอะไรมาเหนื่อยก็มีคนช่วยทำนี่นา” คนช่วยทำที่ว่านี่ไม่ใช่ใครที่ไหน ก็เขานั่นแหละ เขาช่วยทุกอย่าง แค่เธอเอ่ยปากว่าอยากได้อะไร เขาจัดให้ทุกที “ห้องนี้สวยขึ้นเพราะเธอเลยนะเนี่ย ไม่เคยรู้เลยว่ามันจะน่าอยู่ขนาดนี้” “ดีใจที่ชอบนะ” ลิเดียร์หันไปบอกด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม จากนั้นไม่นานก็เปลี่ยนเป็นการมองค้อนเมื่อฝ่ามือใหญ่เลื่อนขึ้นมาบีบก้อนเนื้อกลมๆ ทั้งสองข้างของเธอสลับกันไปมา “จับเฉยๆ คิดถึง” “แค่คิดถึง?”“เปล่า~ จริงๆ ก็…” “ก็?”“ก็อยากกินแหละ แต่รอได้ รอจนกว่าเธอจะสบายใจค่อยกินก็
สุดทางเสือ เดียร์จะไม่เสียใจที่เลือกเรา
“พวกมึง…” ลีโอรวบคอของเซย์ที่อยู่ใกล้ที่สุดเข้ามากอดก่อนจะขยับตัวเข้าไปยังตรงกลางของกลุ่มเพื่อนผู้ชายด้วยกัน“อ่า ว่า?” “เดี๋ยวกูมานะ” “มึงจะไปไหน?” องศาถามพร้อมกับหรี่ตามอง ท่าทางดูร้อนรนขึ้นมาแปลกๆ เหมือนกำลังตื่นเต้นอะไรสักอย่าง เข้าใจว่าวันนี้เป็นวันที่ดีของเพื่อน มันก็น่าจะผ่านช่วงเวลานั้นไปแล้วไม่ใช่เหรอ หรือยังเหลืออะไร?“เดี๋ยวพาเมียขึ้นไปดูห้องแป๊บ” “นั่นไง กูคิดไว้แล้วไม่มีผิด” เซย์ดีดนิ้วจนส่งเสียงดัง ส่งผลให้คนที่กำลังถูกจ้องรีบอธิบายทันที“ไม่ใช่แบบนั้น คือกูตั้งใจจะตกแต่งห้องใหม่ แล้วจะให้เดียร์เป็นคนจัดการ เลยถือโอกาสพาเขาไปดูก่อน” “ก็เคยดูแล้วไม่ใช่เหรอวะ กูว่ามึงมีเหตุผลอื่นมากกว่า” ติณห์เอ่ยออกมาอย่างรู้ทัน“ใช่แบบนั้นซะที่ไหนล่ะ ก่อนหน้านี้เคยเห็นก็จริงแต่ตอนนั้นยังไม่มีความคิดที่จะตกแต่งใหม่ไง พอตอนนี้ความคิดเปลี่ยนมันก็ต้องดูอีกครั้งเพื่อความแน่ใจไง” “นี่สินะที่มาของคำว่าแถไปแบบหน้าด้านๆ” ฉลามหลุดขำ และตอนที่เพื่อนกำลังจะอ้าปากเถียงเขาจึงเดินไปแตะบ่าของเพื่อนพร้อมกับกระซิบออกมาเบาๆ “บอกกันตรงๆ ก็ได้ อะไรที่ไม่เข้าใจก็จะพยายามเข้าใจให้” “กวนตีนแล้วหลาม” “จะ
สุดทางเสือ เปิดตัวแฟน NC+++
“อื้ออ~” เสียงครางในลำคอดังขึ้นอย่างแผ่วเบา ฝ่าความมืดสลัวในเวลาที่ใกล้เช้า ลิเดียร์เชิดใบหน้าขึ้นหลังจากที่เผลอหลุดเสียงครางออกมาเบาๆ อยู่ๆ ก็มีความรู้สึกว่าได้ผ่อนคลายจากบางการกระทำที่ห่างหายไปในระยะหนึ่ง บ่อยครั้งที่เผลอบิดกายเร่าๆ ในจังหวะที่กำลังประมวลทุกอย่างว่าอะไรกำลังเกิดขึ้นกับตัวเองก็ในตอนที่ขาสวยถูกดันให้แยกออกจากกันให้กว้างกว่าเก่า แม้ในห้องจะไม่ได้สว่างมาก แต่ก็มองเห็นใบหน้าคมคายที่ซุกอยู่กับใจกลางความเป็นสาวอย่างชัดเจน“ละ ลีโอ…” คนที่กำลังแลบลิ้นโลมเลียกลีบสีชมพูระเรื่อ หวังมอบความสุขให้คนรักเงยหน้าขึ้นมองอัตโนมัติ“ตื่นแล้วเหรอ กวนไหม” “ทะ ทำอะไร” รู้ว่าเขากำลังทำอะไร แต่ไม่เข้าใจว่าอารมณ์ไหนถึงก้มลงไปทำแบบนั้นทั้งที่เธอยังหลับอยู่ “ยังมืดอยู่เลย เธอนอนต่อเถอะ” บอกออกมาพร้อมกับกดปลายนิ้วบดขยี้ลงที่จุดอ่อนไหว แล้วคนที่กำลังดิ้นพล่านเพราะความเสียวซ่านจะข่มตาให้หลับต่อได้ยังไง “อื้ออ~ เธอ…” “อยากทำให้เธอมีความสุข อยากให้เธอผ่อนคลาย ขอทำต่อนะ” ได้ยินน้ำเสียงอ่อนโยนแล้วใจอ่อนยวบ ลิเดียร์กัดริมฝีปากของตัวเองเบาๆ ใช้แขนดันกับที่นอนเพื่อยกตัวเองขึ้น มองการกระทำที่พ่อขอ
สุดทางเสือ ของผัวก็เหมือนของเมีย
“…เอาล่ะๆ ดึกแล้ว เราเลิกพูดถึงเรื่องของคนอื่นดีกว่านะ” “จะนอน?”“ไม่ๆ เลิกพูดเรื่องของคนอื่น แล้วมาคุยเรื่องของเราไง” คนบอกโน้มตัวขึ้นไปหอมแก้ม ฝังปลายจมูกโด่งคมลงบนพวงแก้มหนักๆ หนวดสั้นๆ พลอยทิ่มโดนแก้มให้ใจสั่นได้อยู่เหมือนกัน “คุยหมดแล้ว” “ยังไม่หมดเลย ยังมีอีกหลายเรื่องเลยที่ต้องคุย” “งั้นก็ว่ามา จะฟังจนกว่าจะง่วงละกันนะ” “พรุ่งนี้เราพาเธอไปเจอเพื่อนเรานะ เดี๋ยวนัดพวกมันมาเจอที่ผับ เดี๋ยวบอกให้พวกมันพาเมียมันมาด้วย จะได้ทำความรู้จักกันไว้หมดทุกคนเลย” “ลีโอ…” “ครับ” คนตอบรับยิ้มให้ สบตาเธออยู่แบบนั้น ไม่ว่าปัญหาของเธอจะคืออะไร เขาพร้อมจะเคลียร์ให้จบ จะได้เริ่มต้นกันใหม่สักที “เธอแน่ใจแล้วเหรอ” “หมายถึง?” “แน่ใจจริงๆ เหรอว่าจะเอาแบบนี้” “อย่าพูดนี้สิเดียร์ อย่าเครียด ถือว่าเราขอร้องนะ อยากให้เธอลองเปิดใจและให้โอกาสเราจริงๆ” “เราแค่กลัวว่าเราจะไม่ได้เป็นคนที่ใช่สำหรับเธอจริงๆ” “มันใช่ที่สุดแล้ว เลิกคิดเอาเองได้แล้ว คุณแม่เครียด เดี๋ยวลูกเครียดตามนะ” ปลอบใจคนข้างๆ ด้วยการวางมือลูบศีรษะทุยเล็กอย่างแผ่วเบา “ขอบคุณนะ” “เรื่อง?”“ทุกเรื่องที่เธอตั้งใจทำเพื่อเรานั่นแหละ ทั้
قد تعجبك أيضًا
กำราบรักวิศวะเลว
BlueSoda1.9K وجهات النظرเหนือเวหา
CCHANOKNET838 وجهات النظرวิศวะร้ายคลั่งรัก
Bluebell033.9K وجهات النظرวิศวะหวงเด็ก
วารินทร์ทิพย์1.9K وجهات النظر3P เมื่อเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ [ซันxโมนาxแอลเจ]
คิมฮานึล688 وجهات النظرพันธะร้ายคนเถื่อน
Waraarphon686 وجهات النظرBreak the rules แหกกฎเฮดว๊าก
เฟยเฟิ่ง/หงษ์บิน3.4K وجهات النظرอวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์)
ศิกาญจน์269 وجهات النظر
