All Chapters of โอ้สองก้อนของฟางอี้หลิง: Chapter 21 - Chapter 30

ทุกคนในจวนของฟางอี้หลิงก็ยังใช้ชีวิตกันตามปกติ ช่วงนี้นางจะให้สองแฝดใช้เวลากันบิดาของพวกเขาให้มากเผื่อเวลาที่บิดาเดินทางกลับเมืองหลวงจะได้ไม่คิดถึงกันมากนัก แต่ที่นางไม่รู้คือท่านอ๋องไม่คิดที่จะเดินทางกลับไปโดยไม่มีพระชายากับลูกน้อยทั้งสอง เพราะเขาได้วางแผนเอาไว้แล้วทั้งให้คนแจ้งข่าวเสด็จพี่ออกหนังสือเรียกตัวของพระชายากับหลานไปเยี่ยมที่เมืองหลวงปีละครั้งสองครั้งก็ยังดี รอให้จัดการนายอำเภอคนใหม่ของเมืองจี่เป่ยเสียก่อนเถอะท่านอ๋องคิดในใจจากนั้นจึงใช้ชีวิตกับลูกน้อยทั้งสองคนให้มีความสุขสนุกที่สุดทุกวันพ่อลูกจะออกไปทำภารกิจภายในไร่นาของมารดาแทบจะทุกที่ รวมถึงท่านตาเองก็ไปด้วยเหมือนกันเรียกได้ว่าเข้าขากันส่วนท่านอ๋องนั้นถึงจะออกไปทำกิจกรรมร่วมกับลูกน้อย เขาก็ยังจะหาเวลามาส่องพระชายาของตัวเองทุกวันเช่นเดียวกัน ได้เห็นหน้านางมองค้อนให้หรือว่าให้เท่านี้ท่านอ๋องก็จะนอนหลับสบายใจกับลูกน้อยที่เวียนกันมานอนกับบิดาคนละวัน เมื่อไรพระชายาจะใจอ่อนให้พี่เข้าเรือนไปนอนฟังนิทานพร้อมลูกบ้างนะ ท่านอ๋องได้แต่คิดในใจแต่ถึงอย่างไรเขาที่มีวรยุทธที่เก่งกาจก็แอบส่องพระชายาเข้าห้องบรรทมทุกคืนตอนนางหลับไปพร้อ

"ทำไมคุณหนูฟางอี้หลิงถึงให้คนดูแลนั่งร่วมโต๊ะด้วยละขอรับ ข้าเตรียมโต๊ะเอาไว้ต่างหากด้านหลังแล้วนะขอรับ" นายอำเภอรู้สึกไม่พอใจกับคนติดตามของนางที่นั่งด้านข้างเจ้านายแล้วทำหน้าตายไม่สนใจเขาที่เป็นเจ้าภาพของงาน แต่ต้องกดข่มความโกรธเอาไว้เพราะสนใจในตัวนางอยู่ตอนนี้ รอให้นางหลงเขาเสียก่อนเถอะที่เหลือเขาจะจัดการเองกับคนของนาง"อ้อคนของท่านพ่อที่ให้มาคอยดูแลเป็นพิเศษที่จวนของข้าคนที่ติดตามดูแลถือว่าคือคนในครอบครัว พวกเราจะให้เกียรติทุกคนเท่าเทียมกัน พวกเขาทำงานแทนทุกอย่างถ้าเกิดเรื่องอะไรพวกเขาทุกคนคือด่านหน้าที่คอยปกป้องข้าก่อนคนจากคนประสงค์ร้าย การจะใช้คนจึงต้องมีทั้งพระเดชพระคุณ ไม่ใช่กดหัวคนที่ดูแลเราเอาไว้ใต้ตีน ใช้ใจซื้อใจพวกเขาทำเหมือนคนในครอบครัวจะได้สบายใจช่วยเหลือคนกันแบบใจแลกใจนะเจ้าคะท่านนายอำเภอ" างอี้หลิงตอบกับไปแบบชิวๆ"อ้อถ้าเช่นนั้นข้าต้องขอโทษด้วยขอรับ แต่ถึงอย่างไรก็ควรจะให้เจ้านายมีโอกาสมีเวลาส่วนตัวด้วยนะขอรับคุณหนูฟาง" นายอำเภอลู่ฟงพูดต่อแบบสื่อความหมาย"อ้อเจ้าคะข้าไม่ถือนายน้อยโม่เฉียงกับนายน้อยหลี่เจิ้นหยางนั้นรู้จักกันกับข้ามาหลายปี พวกเราสามรถคุยกันได้ทุกเรื่องเ

ด้านฝั่งกองกำลังโจรที่กำลังรอดักปล้นผู้คนที่กำลังเดินทางผ่านมาระหว่างรอกองโจรที่ซุ้มโจมตีมีคาราวานพ่อค้ากำลังมุงหน้ามาทางนี้"เหมือนจะขบวนใหญ่พอสมควรขอรับมีเกวียนเทียมม้า คาดว่าจะมีข้าวของมากมายที่ขนบรรทุกในเกวียนมาขอรับ " เสียงลูกน้องที่ให้ไปเป็นกองหน้าแล้วรีบส่งม้าเร็วมารายงานหัวหน้าของตนเอง"ดีบอกคนของเราเตรียมตัว พวกเราจะได้ข้าวของมากมายท่านผู้นั้นสั่งความลงมาว่าให้ปล้นขบวนใหญ่สินค้าที่พอจะมีตำลึงหรือข้าวของจะนำไปขายต่างเมือง"อาทิตย์ที่แล้วปะทะกับขบวนสินค้าของนายน้อยโม่เฉียงเจ้าของเหลาอาหารไปทำให้คนของมันล้มตายไปหลายคนแถมยังไม่ได้อะไรกลับมา เพราะคนคุ้มกันของนายน้อยโมเฉียงเยอะกว่าเพราะตนประมาทฝีมือของลูกน้องของนายน้อยจึงทำให้เสียมือดีไปหลายคน ปกติมีเพียงชาวบ้านไม่กี่ครัวเรือนที่กำลังย้ายถิ่นถานมาที่เมืองจี่เป่ยจึงทำให้พวกเขาปล้นสะดมได้ง่าย พึ่งจะเจอตอใหญ่ไปจึงคิดวางแผนใหม่ นี้คือทหารชั้นเลวที่นายอำเภอลู่ฟงเลี้ยงเอาไว้ใช้งานรวมถึงทำเรื่องสกปกทั้งหลายของเขาด้วยนั้นเองขบวนรถม้าที่ทำเป็นพ่อค้าที่คุ้มกันสินค้าเพื่อจะส่งไปเมืองจี่เป่ย มีคนคุ้มกันสามสิบคนรถม้าสามสิบกว่าคันที่อัดเอาทห

ในห้องของเหลาอาหารของนายน้อยโม่เฉียงชุนที่เจ้านายทั้งสี่กำลังนั่งคุยกันรอคนของท่านอ๋องที่ลอบเข้าห้องทำงานของนายอำเภอลูฟง เสียงเคาะประตูพร้อมกับเสียงของคนสนิทส่งเสียงบอกเจ้านายว่าคนที่รอมาถึงแล้ว" ท่านอ๋องได้หลักฐานมาแล้วพะยะค่ะ" คนสนิทรายงาน"เข้ามาได้" ท่านอ๋องบอกคนของตนเอง ลู่หานตงคนสนิทของท่านอ๋องนำเอาหลักฐานที่รวบรวมมาได้ให้กับท่านอ๋องทุกอย่างแล้วถอยออกไปจากห้องเงียบๆท่านอ๋องนำหลักฐานออกมาคลี่ดูแล้วยกยิ้มมุมปากด้วยความพอใจหึทีนี้รอแค่ลู่ข่ายคังที่นำกำลังไปจัดกาารโจรป่าที่มันคอยปล้นชาวบ้านเมื่อไม่นานนี้เอง"ท่านอ๋องคงได้หลักฐานที่สามารถมัดตัวของนายอำเภอลู่ฟงแล้วกระมัง"นายน้อยหลี่ นายน้อยโม่เฉียงกระซิบบอกเพื่อนที่เห็นท่านอ๋องมองดูหลักฐานทุกอย่างแล้วยกยิ้มมุมปากเพียงเท่านั้นทุกคนก็เข้าใจแล้วว่าท่านอ๋องสามารถจัดการนายอำเภอลู่ฟงได้อย่างแน่นอน"เอาละตอนนี้หลักฐานนี้ก็มากพอจะจัดการนายอำเภอได้แล้ว แต่รอคนของข้าที่ไปจัดการกับไอ้พวกโจรป่าให้มันสิ้นซากแล้วข้าจะเปิดโปงมันทีเดียวเลย วันนี้พวกเราได้สิ่งที่ต้องการแล้วนี้ก็จะยามเซินแล้วพระชายาข้าว่าเรากลับบ้านกันเถอะปปานนี้ลูกคงจะรอนานเสียแล้

รองแม่ทัพกับกุนซือที่นำหัวหน้าโจรมุ่งหน้าสู่เมืองจี่เป่ยพร้อมคนสนิทของท่านลู่หานตงที่พากันหยุดพักที่โรงตี๊ยมเพราะมืดค่ำเสียก่อน จึงหยุดพักก่อนคาดว่าพรุ่งนี้คงจะถึงเมืองจี่เป่ยยามเว่ยลู่หานตงบอกกุนซือคู่ใจของท่านอ๋องกับรองแม่ทัพที่อยากไปเห็นหน้าพระชายาของท่านอ๋องเช่นเดียวกันเพราะตอนที่ท่านอ๋องเดินทางมาแต่งพระชายา ทั้งสองยังคุมทัพอยู่ชายแดนเหนือที่พร้อมจะปะทะทุกเมื่อ ทั้งสองคนจึงไม่ได้เห็นหน้าพระชายาของท่านอ๋องแม้แต่คนสนิทของท่านอ๋องเองก็พึ่งจะเห็นหน้าพระชายาของท่านอ๋องที่เมืองจี่เป่ยตอนที่ทำพิธีแต่งของท่านอ๋องพระชายานั้นต้องคลุมหน้าสาวทั้งวัน พอเข้าหอรุ่งขึ้นท่านก็เดินทางกลับชายแดนพอไปรับแม่นางจางว่านอี้เข้าตำหนักแล้วสั่งลงโทษพระชายาฟางอี้หลิงในเช้าวันเดินทางกลับชายแดนเหนือเลย"ว่าแต่พระชายาของท่านอ๋องหยวนอวิ๋นฉีงดงามมากไหมลู่หานตง " กุนซือหนุ่มถามด้วยความของใจและถามสิ่งที่คาใจที่ท่านอ๋องสั่งลงโทษพระชายาหลังจากที่ร่วมหอกันแล้ว"งดงามอ่อนหวานมากขอรับแต่เด็ดขาดมากท่านกุนซือ พระชายาสามารถทำนาข้าวกับสวนผักผลไม้เป็นเนื้อที่สองพันหมู่คนงานทาสร่วมสองร้อยที่ทำงานในไร่นา ที่ไกลสุดหูสุดตาเล