All Chapters of บำเรอรักบอดี้การ์ดของคุณพ่อ [ Love Slave ] : Chapter 21 - Chapter 30

"มีอะไรจะบอกแม่ไหม" น้ำเสียงอบอุ่นเอ่ยถามลูกชาย เมื่อเธียรและแม่นายอยู่ด้วยกันตามลำพังสองคนที่ไร่องุ่น จังหวะที่คุณหนูและเพื่อน ๆ กำลังสนุกสนานกับการเก็บองุ่นอยู่ จึงเป็นโอกาสสำคัญที่แม่นายจะล้วงความลับจากปากลูกชายแม่นายสายคำไม่ใช่คนโง่ที่จะมองไม่ออก สายตาที่ลูกชายของตนมองเด็กสาวผู้เป็นลูกเจ้านาย มันบอกชัดเจนว่าลูกชายของตนตกหลุมรักเด็กคนนั้นเข้าแล้วเธียรหันมามองหน้าคนเป็นแม่ ด้วยแววตาที่งุนงงเล็กน้อย เพราะอยู่ ๆ แม่ของเขาก็พูดขึ้นมาแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย"เรื่องเธียรกับคุณหนู"เธียรหลับตาลงอย่างจำยอม เพราะเขารู้อยู่แล้วว่าเขาไม่สามารถปิดบังแม่ตัวเองได้ เธียรเองก็อยากให้แม่ของตนได้รับรู้เช่นกัน"ครับ...ผมรักเธอ""เป็นอย่างที่คิด""ผมรู้ว่าระหว่างผมกับเธอ มันไม่มีอะไรเหมาะสมเลย ผมต่ำต้อยติดดิน แต่เธออยู่สูงเกินเอื้อม แม้ผมจะดันทุรังแค่ไหน สักวันหนึ่งก็คงต้องยอมรับชะตากรรม""วัดด้วยอะไร ถึงบอกว่าไม่เหมาะสม คุณค่าของความเป็นคนมีเท่ากัน เธียรของแม่ไม่ได้ต่ำต้อยเลยลูก สายตาที่เด็กนั่นมองเธียร ดูเทิดทูนและจริงใจกับเธียรมาก เธอใสซื่อจนแม่ดูออกว่าเด็กนั่นรักเธียรมากแค่ไหน""ผมก็รักเธอครับแม่

ร่างอรชรสมส่วน ที่สวยสะพรั่งอยู่ในชุดราตรีสีสวย ความงดงามเลอค่าสมกับเป็นคุณหนูแห่งคฤหาสน์หลังใหญ่ เธียรแอบชำเลืองมองความงดงามสดใส ที่เขารู้สึกได้ว่าเธอสวยสมวัยขึ้นมาก จากสาวสวยน่ารักในวันนั้น กลายเป็นสาวสะพรั่งและเย้ายวนมากมายในวันนี้ ชุดราตรีสุดเซ็กซี่ มีส่วนเว้าส่วนโค้งตามรูปร่าง และแหวกสูงขึ้นตามเรียวขา ช่วงบนที่อวบอัดก็หุ้มรัดเอาเฉพาะส่วน บวกกับใบหน้าสวย ที่แต่งแต้มอย่างพอดีงาม และผมที่เกล้าขึ้นจนเห็นลำคอระหงขาวเนียน มีเพชรเส้นกลาง ๆ ประดับพอได้อวดอ้างบารมีของคนเป็นบิดา"สวยมากเลยลูกสาวพ่อ ออกงานครั้งแรก รับรองว่าแขกในงานต้องฮือฮาแน่นอน""นุดีไม่อยากไปเลยค่ะคุณพ่อ""ทำไมล่ะลูก มันตื่นเต้นค่ะ""เอาน่า...จะได้ชินไง ต่อไปลูกก็จะได้ออกงานบ่อยขึ้น พบปะคนทำธุรกิจด้วยกัน มีความรู้แลกเปลี่ยนกันมากมาย เรียนรู้ไว้ไม่เสียหาย อีกอย่างได้รู้จักคนมากมายขึ้น จะได้มีโอกาสพบคู่ชีวิตดี ๆ "คำพูดของท่านอนันต์ทำเอาลูกสาวเหลือบไปมองบอดี้การ์ดหนุ่มทันทีเธียรยังคงยืนอยู่ในท่าสงบนิ่ง แต่ใบหน้าหล่อกับตึงเครียด และสันกรามขบกันแน่น จนคุณหนูเข้าใจในสถานการณ์ตอนนี้ดี เธียรกำลังอดทน ทั้งที่ใจเขาตอนนี้คง

กระโปรงชุดราตรีถูกถลกขึ้นมา ก่อนเจ้าของจะหอบเอาไว้ที่เอว พลางกดร่องรักจ่อลงบนปลายแกร่งที่แข็งขืนขึ้นเต็มลำร่างบางค่อย ๆ นั่งทับลงมาบนลำเลาขนาดใหญ่นั้น พลางห่อไหล่และอ้าปากนิ่วหน้าจนเหยเกด้วยความเสียวสุดใจหลังจากงานเลี้ยงเลิกรา รถหรูประจำตัวของคุณหนูนุดีก็ถูกเธียรแกะเครื่องติดตามรวมถึงเครื่องมือสื่อสารทุกชนิดของทีมบอดี้การ์ดออกจนหมด ก่อนจะหักเลี้ยวเขาไปจอดในเขตลับตาคน ที่อยู่แถบป่าเปลี่ยวย่านชานเมือง"ซี๊ดด! อาส์ เสียวครับคุณหนู""งื้อ ทำไมพี่เธียรถึง อื้อ! ใหญ่อย่างนี้ เอาะ...นุดีไม่เคยชินเลย งื้อ""อืม! ยังไม่ชินเหรอครับ งั้นต้องทำบ่อย ๆ คุณหนูจะได้ชิน อื้อ! ซี๊ด!""อ๊า! พี่เธียร! เจ็บค่ะ พี่เธียรใจร้ายขึ้นทุกวันเลย ไม่ถนอมนุดีเหมือนตอนแรก ๆ เลย"เธอบ่นอุบอิบเมื่อเธียรเอาแต่ใจจนเผลอขบกัดเข้าที่เนินหน้าอกของนุดีเต็ม ๆ คำ จนคนโดนงับสะดุ้งโหยง เพราะไม่เคยโดนปฏิบัติด้วยความดุดันเช่นนี้"ลงโทษ ที่คุณหนูเต้นรำกับผู้ชายคนอื่นครับ ชอบเขาไปแล้วหรือเปล่าก็ไม่รู้""นุดีเปล่าเสียหน่อย อ๊ะ! พี่เธียรขา ยะ...อย่าทำนุดีแรงนะคะ นุดีเจ็บนะ อ๊า! อื้อ! พี่เธียร!"วันนี้เธียรดุดันมาก เขาอดทนมองคนรักของ

"ไม่ทานข้าวเหรอลูก""ลูกไม่หิวค่ะ""นอนดึกเหรอ...ตาบวมเชียว"คนเป็นพ่อทักท้วงลูกสาว พลางยกกาแฟขึ้นมาดื่ม ก่อนจะหันไปสั่งให้เธียรหยิบของมาให้"เธียร! หยิบกล่องยามาให้ฉันที""นี่ครับท่าน""นั่นมือไปโดนอะไรมา"คำทักท้วงของเจ้านายทำให้เธียรรีบชักมือกลับ ก่อนจะถอยออกมา ในขณะที่อีกคนเหลือบมามองเล็กน้อยด้วยความรู้สึกเป็นห่วง แต่พอเห็นท่าทีที่เฉยเมยของเขา เธอก็เลือกที่จะหันไปทางอื่นพยายามไม่ใส่ใจ"อุบัติเหตุนิดหน่อยครับ ผมไม่ทันระวัง"" ช่วงนี้สติไม่อยู่กับร่องกับรอยเลยนะ คราวหน้าก็ให้ระวัง""ครับท่าน""ลูกไปเรียนก่อนนะคะ""ออ...เธียรไปส่งคุณหนูด้วย""เอ่อ...คุณพ่อคะ ลูกจะให้พี่วาริชไปส่งค่ะ ให้พี่เธียรพักผ่อนเถอะค่ะ""แหม...เดี๋ยวนี้วาริชทำหน้าที่รับส่งเองทั้งเช้าทั้งเย็นเชียว ก็ดีนะ...พ่อจะได้ให้เธียรไปทำอย่างอื่นที่สำคัญกว่านี้"นุดีนิ่งเงียบไปชั่วขณะ ก่อนจะหยิบกระเป๋าและข้าวของที่ต้องเตรียมไปมหาลัยแล้วลุกขึ้นจากเก้าอี้ พลางกล่าวลาคนเป็นพ่อ"ตามแต่คุณพ่อจะพิจารณาเถอะค่ะ ลูกไม่มีความคิดเห็นอะไร ลูกไปเรียนก่อนนะคะ"ร่างบางเดินออกจากตัวบ้านไปด้วยหัวใจที่ห่อเหี่ยว ดวงตาบวมแดงนั้นล้วนเกิดจากกา

ร่างบางนั่งอยู่บนเตียงกว้าง ภายในห้องนอนสุดหรู ที่ประดับตกแต่งด้วยดอกกุหลาบนับพันดอก บนเตียงกว้างถูกโรยด้วยกลีบกุหลาบจนหอมฟุ้ง ฉากของห้องถูกตกแต่งอย่างหรูหรา และแสนโรแมนติก แต่ทว่าใบหน้าของคนเป็นเจ้าสาวกลับไม่ได้สดใส ร่าเริงสมกับความน่ายินดีนี้เลยดวงตากลมเศร้าหมองและเหม่อลอยตลอดเวลา แถมดวงตาก็แดงก่ำและมีน้ำตารื้นไหลอยู่ในดวงตา จนต้องซับด้วยทิชชูตลอด เพื่อไม่ให้เมคอัพเลอะเทอะจนดูไม่ได้เวลานี้เป็นช่วงงานกลางคืน ที่อีกไม่กี่อึดใจเธอก็จะต้องเข้าหอกับผู้ชายคนอื่น หัวใจของนุดีแตกสลายแล้วแตกสลายอีก เพราะเธอไม่ได้มีใจให้วาริชแม้แต่น้อยในพิธีหมั้นช่วงเช้าที่เขาต้องหอมแก้มเธอ นุดีก็ถึงกับน้ำตาร่วงและรู้สึกผิดต่อเธียรเป็นอย่างมาก ตอนนี้เธอกำแหวนของเธียรเอาไว้ แล้วกอดแนบอกอย่างคิดถึง เธอจำเป็นต้องถอดมันเพื่อสวมแหวนของวาริช เพียงแค่คิดถึงว่าจะไม่ได้ใส่มันอีก หัวใจของนุดีก็ราวกับถูกทุบหนัก ๆ นับครั้งไม่ถ้วนแกร๊ก! แกร๊ก! แอ๊ดดดด แกร๊บ!เสียงเปิดประตูเข้ามาเบา ๆ ดังเข้าสู่โสตประสาทรับรู้ของนุดี จนต้องรีบยัดแหวนเก็บเข้าไปในร่องอกแล้วรีบเช็ดน้ำตาเพื่อกลบเกลื่อนความเศร้าหมองของตนแต่ทว่าคนที่เดินเข