All Chapters of แรกแย้ม : Chapter 11 - Chapter 20

91 Chapters

บทที่ 10

“ไม่ต้องมายิ้มเลยหมอ หวานไม่ตลกนะ” พริณตาทุบเขาอีกหนึ่งครั้ง ดูสิเดี๋ยวนี้มีกล้าทุบเขาด้วย อยู่ด้วยกันแค่สี่เดือนกล้าทุบกล้าตีเขาเสียแล้ว อีกหน่อยไม่รู้ว่าจะจิกหัวเขาใช้แค่ไหน ไม่สิตอนนี้ก็เรียกได้ว่าจิกหัวเขาอย่างไม่เกรงใจตอนที่เขามุดเข้าไปในดอกไม้ของเธอ“ยิ้มอะไรอีกหมอ” พริณตาเห็นรอยยิ้มร้ายของเขาแล้วเธอก็รู้ว่าเขาต้องแอบนินทาเธอในใจแน่“เปล่าสักหน่อย แค่จะบอกว่าเหนื่อย ขอนอนพักก่อนเดี๋ยวค่อยอาบน้ำนะ”“อือ” พริณตารับคำ เขาดึงผ้าห่มมาคลุมร่างของพวกเขาไว้ พริณตากุมหนอนน้อยที่เธอชอบไว้เต็มมือ ตอนนี้มันนิ่มแล้วเธอชอบมันที่สุดชอบเวลาที่มันนิ่มเหมือนหนอน แต่ห้ามลูบหรือห้ามบีบแรงไม่อย่างนั้นหนอนนิ่มก็จะแข็งอีกและทีนี้เธอก็ต้องร้องทั้งคืนเพื่อทำให้เจ้าหนอนกลับมานิ่มอีกพริณตาหลับไปด้วยความเหนื่อยล้า พฤกษ์ตื่นขึ้นมาหลังจากหลับไปเกือบชั่วโมง รู้ว่าคนข้างกายคงหลับลึกเพราะความเหนื่อยล้าแต่มือข้างหนึ่งของเธอยังจับหนอนน้อยของเขา...ไม่สิตอนนี้มันเป็นของเธอไปแล้วพริณตากุมหนอนน้อยของเธอไว้ในอุ้งมือนิ่ม พฤกษ์ค่อยดึงมือเธอออกก่อนที่ตัวเองจะลุกไปเข้าห้องน้ำกลับมาพร้อมทิชชูเปียกเขาทำความสะอาดให้เธอก่อน
last updateLast Updated : 2025-07-26
Read more

บทที่ 11

เธอกำลังอายแต่ตอนนี้เขาเหนื่อยเธอก็ต้องเอาใจเขาหน่อย พริณตาถูไถดอกไม้ที่ฉ่ำหวานของตัวเองกับของเขา เธอมอบจูบหวาน ๆ ของเธอให้เขาอีกครั้ง เสียงครางด้วยความพอใจของเขาบ่งบอกว่าเธอทำได้ดี พริณตาจูบซับตรงคางของเขาที่ตอนนี้มีตอหนวดขึ้นจาง ๆ เธอจูบไซ้ซอกคอของเขา เรียกเสียงครางต่ำของเขาได้ดี มือน้อยยังคงสาวรูดให้เขาอย่างต่อเนื่อง จูบของเธอไล้มาหยุดตรงหน้าอกแกร่ง เธอแลบลิ้นน้อยหยอกล้อเล่นกับหัวนมเล็กสีเข้ม “หวานจั๊กจี้” เขาขนลุกไปทั้งร่างจับบ่าบางเอาไว้ หน้าอกขาวหยุ่นแนบกับหน้าท้องของเขา ยิ่งเห็นเขาขนลุกเธอยิ่งชอบใจ อยากทรมานเขาเหมือนอย่างที่เขาทรมานเธอ “อดทนค่ะหมอเดี๋ยวหวานทำให้” เสียงของเธออู้อี้เพราะลิ้นน้อย ๆ ก็ยังลากชิมเขาไม่หยุด เธอกำลังทำกับเขาเหมือนอย่างที่เขาทำกับเธอ ใจของเขาเต้นระส่ำเฝ้ารอคอยสิ่งที่เธอกำลังจะมอบให้เขา “หวาน..อ๊า” เขาร้องครางขึ้นอีกครั้งเมื่อเธอจูบตรงหน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม ที่เธอชอบพูดประจำว่าทำไมถึงมีตั้งแปด เธอจูบซับสูดดมเหมือนอย่างที่เขาชอบทำกับเธอ ลมหายใจที่เป่ารดไปเรื่อย ๆ จนถึงวีไลน์ของเขา หัวหน่าวของเขาหดเกร็
last updateLast Updated : 2025-07-26
Read more

บทที่ 12

บทที่ 5ทริปเที่ยวทะเลเกือบล่มตั้งแต่ตอนจัดกระเป๋า แต่สุดท้ายทั้งสองก็มาถึงพัทยา เดี๋ยวนี้การเดินทางจากเชียงใหม่มาพัทยาแสนจะง่ายดายเพราะมีเครื่องบิน บินตรงจากเชียงใหม่มาลงที่สนามบินพัทยาหรืออู่ตะเภาเพียงแค่หนึ่งชั่วโมงกว่า ๆ เท่านั้น“ฉันชอบพัทยาเพราะมันสะดวกดี ถ้าเธออยากไปทะเลที่อื่นก็บอกนะไว้คราวหน้า” พฤกษ์พูดในขณะที่ทั้งสองกำลังเดินออกจากสนามบินไปยังรถรับส่งที่จองไว้แล้ว“หวานชอบค่ะหมอ” เธอยิ้มกับคำว่าคราวหน้า เธอจะได้มาเที่ยวกับเขาอีกใช่ไหมที่พักที่เขาพาเธอมาเป็นพูลวิลลาส่วนตัวแบบสุด ๆ ดูจากนักท่องเที่ยวแล้วแทบไม่มีคนไทย และนักท่องเที่ยวน้อยมาก คาดว่าน่าจะเป็นสถานที่ ที่ต้องการความเป็นส่วนตัวอย่างมากเขาจับมือเธอตลอดทริปตั้งแต่มาด้วยกันวันนี้ ซึ่งเป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้พริณตาชอบที่สุด ตอนนี้ทั้งสองเป็นเหมือนคู่รักกันจริง ๆ ไม่ได้เป็นอากับหลานเหมือนตอนที่อยู่เชียงใหม่“หมอนี่อะไรเหรอคะ” เธอหยิบชุดอะไรสักอย่างมาจากกระเป๋าของเธอดูแล้วเธอคิดว่านี่ไม่น่าจะเป็นชุดที่เธอซื้อมาแน่นอน เพราะมันเป็นชุดที่แทบปกปิดอะไรไม่ได้“ชุดว่ายน้ำของหวานไง หวานไม่มีชุดว่ายน้ำฉันเลยซื้อมาให้”“หมอจะให้หวาน
last updateLast Updated : 2025-07-26
Read more

บทที่ 13

พฤกษ์มองภาพของสาวน้อยตรงหน้าที่ตอนนี้เธอเกาะขอบสระว่ายน้ำมองไปยังทะเลเบื้องหน้าที่ไร้ผู้คน เห็นแล้วก็ทำให้เขารู้สึกเหงาขึ้นมาทันที เขาว่ายน้ำไปกอดเธอจากด้านหลังฝ่ามือหนากอบกุมทั้งข้างล่างข้างบนในผ้าสามเหลี่ยมของเธอ“เอาในน้ำดูไหมยังไม่เคยลองกันเลย” เขากระซิบข้างหูเธอ“หมออยากลองเหรอคะ” เธอพิงเข้ากับไหล่กว้าง รู้ว่าตอนนี้อะไรที่ดุนดันหลังเธอ ก็คนไม่ใส่อะไรเลยก็เป็นแบบนี้สินะ“อืมยังไม่เคยทำ อยากลองดู” พฤกษ์ไม่คิดว่าเขาจะเป็นพวกติดเซ็กซ์ขนาดนี้เขาอยากทำกับเธอในหลายท่า หลายที่ อยากลองอะไรใหม่ ๆ เขากลัวว่าวันหนึ่งเธออาจจะไม่ตื่นเต้นกับเขาอีกแล้ว อยากให้ทุกวันของเธอกับเขาเป็นวันที่แสนตื่นเต้นซาบซ่านหัวใจ“จะมีคนเห็นไหมหมอ” เธอกระซิบข้างหูเขา รู้ว่าที่นี่ค่อนข้างส่วนตัวแต่เธอก็ไม่ค่อยแน่ใจว่าจะมีใครแอบดูอยู่ไหม ท้องฟ้าข้างนอกเริ่มมืดลงแล้ว พฤกษ์เดินขึ้นจากน้ำโทง ๆ ไปปิดไฟตรงสระว่ายน้ำ แสงตอนนี้จึงมีเพียงแสงรำไรจากห้องนอนใหญ่ที่ส่องมาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น“ไม่มีใครเห็นแล้ว” เขาลงสระมากระซิบข้างหูเธอ พริณตาเองก็ตื่นเต้นกับกิจกรรมเอาต์ดอร์ครั้งแรก“หมออื้อ” เธอร้องครางเมื่อเขากอบกุมถูไถมือเขาก
last updateLast Updated : 2025-07-26
Read more

บทที่ 14

“ร้อนจริงอากาศเมืองไทย ครั้งหน้าเราไปเที่ยวต่างประเทศดูไหม เธอเคยไปต่างประเทศไหม” “ค่ะ” เธอยิ้มรับกับสิ่งที่เขาพูด ถ้าถึงเวลานั้นเขายังไม่เบื่อเธอนะ ตอนนี้เธอยังใหม่สำหรับเขา ไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไรแต่ขอตอนนี้เธอมีความสุขที่ได้อยู่กับเขาก็แล้วกัน ทั้งสองพากันไปนั่งกินน้ำมะพร้าวตรงโซนนั่งเล่นของทางโรงแรม เพราะถ้าเล่นน้ำทะเลตอนนี้มีหวังไหม้เกรียมด้วยกันทั้งคู่ “หมอมาเที่ยวทะเลบ่อยไหมคะ”พริณตาเอ่ยถามเพราะตลอดสี่เดือนเกือบห้าเดือนที่อยู่กับเขา เขาไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลยส่วนมากก็อยู่กับเธอที่บ้านมากกว่า ส่วนเธอการเรียนปีหนึ่งก็วุ่นวายพอสมควรเพราะต้องปรับตัวเธอเลยไม่เคยคิดจะไปเที่ยวที่ไหน อีกอย่างในฐานะอย่างเธอ เธอไม่กล้าใช้จ่ายฟุ่มเฟือย ไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร อย่างน้อยต้องเก็บเงินไว้ให้พอจะอยู่ได้โดยที่ไม่มีเขา “ไม่ค่อยได้เที่ยวหรอก งานฉันยุ่งเธอก็รู้” พฤกษ์พูดพร้อมทั้งใช้นิ้วมือเกี่ยวผมให้เธอทัดหู เขาอ่อนโยนเสมอ เธอยิ้มให้เขา เขาก็ยิ้มให้เธอ เธอไม่เคยถามเรื่องส่วนตัวของเขา ไม่รู้ว่าเขามีครอบครัวไหม เธอรู้แค่ว่าเขาเป็
last updateLast Updated : 2025-07-26
Read more

บทที่ 15

น้ำทะเลลึกแค่อกของเขาแต่เกือบท่วมหัวเธอ แต่ตอนนี้เธอกำลังมีอารมณ์ พริณตาซบหน้าลงกับไหล่ของเขา เขาพาเธอเดินไปอีกนิดหน่อยหลังโขดหิน ที่ไร้ผู้คน ความมืดเริ่มปกคลุมเพราะพระอาทิตย์ตกดินไปสักพักแล้ว รีสอร์ตส่วนตัวที่ไม่ค่อยมีผู้คน แต่ข้างหลังโขดหินน้ำท่วมอกของชายหนุ่ม บนตักของเขามีหญิงสาวกำลังกอดเขาแน่น ร่างทั้งสองกำลังเบียดเสียด สอดแทรกเข้าหากันแรงคลื่นส่งแรงให้เขาและเธอต้องอดกลั้นเสียงคราง ทั้งตื่นเต้น ทั้งเสียดเสียว บรรยากาศแสนรัญจวนใจกับบทรักกลางแจ้ง กลางหาดทราย “หมอไม่ไหวแล้ว” พริณตาเอ่ยเสียงหวานข้างหูเขา เขาเองก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน ความตื่นเต้นทำให้เธอตอดรัดเขาแน่นจนเกินไปแต่เขายังไม่อยากไปถึงจุดหมายตอนนี้ อยากยืดเวลาแห่งความสุขออกไปก่อน “หวาน ใจเย็น ๆ ก่อนอย่าเพิ่งแตก กำลังดีตอนนี้ อ๊า” เสียงครางต่ำของพฤกษ์ยิ่งทำให้เธอทนไม่ไหว สุดท้ายเธอก็ต้องประกบปากตัวเองเข้าหาเขาเพื่อปลดปล่อย เสียงครางหวานถูกดูดกลืนด้วยรสจูบแสนเร่าร้อนของเขา เธอยังคงขย่มและบดเบียดเข้าหาเขา แรงของคลื่นที่ปะทะแผ่นหลังของเธอยิ่งสร้างความเสียดเสียวให้ทั้งคู่
last updateLast Updated : 2025-07-26
Read more

บทที่ 16

ทั้งสองพากันนั่งเรือออกมากลางทะเลด้วยบริการสุดพิเศษ อาหารสำหรับบ่ายและเย็นนี้ถูกจัดเตรียมเรียบร้อย ช่วงบ่ายทั้งสองจะไปดำน้ำดูปลา ดูปะการัง ส่วนตอนเย็นก็นอนค้างบนเรือกันหนึ่งคืน ดูดาวกัน ทริปนอนบนเรือยอช์ตเธอก็ได้ยินมาบ้างพอได้มาด้วยตัวเองก็อดตื่นเต้นไม่ได้จริง ๆ “สวยจังหมอน้ำใสมากเลย” พริณตาโผล่ขึ้นมาจากน้ำแล้วบอกเขาอย่างตื่นเต้นนี่เป็นการดำน้ำตื้นครั้งแรกของเธอ เขาสอนวิธีดำน้ำง่าย ๆ ให้เธอไม่ยุ่งยากเลยและอีกอย่างเธอไม่กลัวเลยเพราะมือของเขาที่คอยประสานมือเธอไว้ตลอด อีกอย่างเขาอยู่ในสายตาเธอตลอด ทำให้เธออุ่นใจมาก รอยยิ้มของเธอทำเขายิ้มตาม เสียงใสร่าเริงที่เขาได้ยินอยู่เป็นประจำ เขาชินกับเสียงนี้เสียแล้ว ถ้าวันไหนไม่ได้ยินเขาจะเริ่มกังวลหรือไม่สบายใจอย่างบอกไม่ถูก “ชอบไหม” พฤกษ์ลูบหัวเธออย่างเอาใจ พริณตาเองได้ทีก็เข้าไปกอดซบอกเขา ไม่ค่อยได้กอดกันเลย โดยเฉพาะตอนอยู่เชียงใหม่ได้กอดแค่ตอนอยู่ในห้องเท่านั้น “ชอบ หมอหวานอยากมาทุกปีเลย” เขายิ้มให้เด็กน้อยข้างกาย จะมาทุกปีไม่คิดจะไปเที่ยวที่อื่นบ้างเลยหรืออย่างไร เขาไม่ได้พูดอะไรแค่ยิ้มพร้อมทั้งจ
last updateLast Updated : 2025-07-26
Read more

บทที่ 17

“แล้วใครทำให้หวานเป็นอย่างนี้ หวานยังเด็กก็แค่ทำตามที่หมอสอน หมออยากให้หวานเป็นยังไงหมอก็สอนแบบนั้น พอตอนนี้มาว่าหวาน ที่หวานเป็นอย่างนี้ก็หมอนั่นแหละ ตั้งแต่อยู่ด้วยกันมามีวันไหนที่หมอว่างหมอเว้นบ้างไหม หมอกินหวานบ่อยยิ่งกว่ากินข้าวอีก” คนที่เป็นคนสั่งคนสอนมาเกือบห้าเดือนถึงกับสะดุ้ง จริงสินะทั้งหมดที่เธอเป็นก็เพราะเขานี่แหละ“หวาน” พฤกษ์เรียกเธอเสียงอ่อนอย่างรู้สึกผิด นี่กลายเป็นเธอที่งอนเขาแล้วเหรอ น้ำตาของเธอไหลริน ยิ่งทำให้พฤกษ์ใจไม่ดี เขาไม่เคยเห็นเธอร้องไห้สักครั้งตั้งแต่อยู่ด้วยกันมา “หวาน เอ๊ย ไม่ร้องสิเรื่องแค่นี้เอง” เขาดึงเธอเข้ามาโอบกอด สงสารเด็กของเขาที่ร้องไห้ออกมา “หวานจะไม่ทำอีกถ้าหมอไม่ชอบ” ว่าแล้วเธอก็ลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ ทิ้งคนงงนั่งอยู่บนเตียง อยู่กันมาหลายเดือนเธอไม่เคยร้องไห้ ไม่เคยงอนเขาสักครั้ง ตอนนี้พฤกษ์คิดหนักแล้ว จะทำอย่างไรให้หายงอนและทริปคืนนี้จะล่มไหมเนี่ย แถมไม่พอยังบอกอีกว่าจะไม่ทำอีกทีนี้จะทำอย่างไรดี พฤกษ์รีบลุกออกจากห้องนอนของเรือไปยังชั้นดาดฟ้าของเรือที่ตอนนี้เชฟกำลังเตรียมอาหารสำหรับดินเนอร์หรูกลาง
last updateLast Updated : 2025-07-26
Read more

บทที่ 18

คำพูดของเขาทำให้เธอ สะอึก ใช่เดี๋ยวนี้คำพูดเขาช่างมีอิทธิพลกับความรู้สึกของเธอ “ขอโทษนะคะหมอ หวานจะไม่ทำอีก” พริณตาหันหน้ากลับมาหาเขาพร้อมทั้งกอดกระชับเขาแน่น “ตกลงหายงอนแล้ว อะไรเนี่ยเวลาจะหายก็หายขึ้นมาซะอย่างนั้น” พฤกษ์หัวเราะชอบใจสิ่งที่เด็กของเขาเป็นคงใกล้ถึงวันนั้นของเดือนแน่เลยอารมณ์ก็เลยแปรปรวน “กินข้าวเถอะหมอหิวแล้ว” พริณตายิ้มหวานพร้อมทั้งจูบที่คางเขาอย่างเอาใจ คนตัวโตก็เชยคางงามเข้ามาจูบอย่างอ่อนหวาน รสจูบหวานซาบซ่านหัวใจ ความอ่อนโยนของเขาแผ่ซ่านอบอุ่นในหัวใจเธอ “ป้อนหน่อย” พฤกษ์ปล่อยปากนุ่มให้เป็นอิสระจากนั้นทั้งสองก็หันมาใส่ใจกับอาหารตรงหน้า คนตัวโตที่ไม่คิดจะปล่อยเธอเป็นอิสระ เขายังคงกอดและกอบกุมหน้าอกของเธอไว้ไม่ยอมปล่อย พริณตาเองก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะตอนอยู่ด้วยกันที่บ้านเชียงใหม่เขาก็ชอบทำแบบนี้บ่อย ๆ “อร่อยจัง” พฤกษ์คุณหมอวัยสามสิบกว่าตอนนี้กำลังกลายร่างเป็นเด็กชายตัวน้อยที่ให้สาวบนตักป้อนข้าว ป้อนไวน์ อยากให้ป้อนนมด้วย แต่ก็เกรงว่าคนขี้งอนจะงอนอีกไว้คืนนี้ค่อยกินทีเดียว “หวาน” “ค่ะ”
last updateLast Updated : 2025-07-26
Read more

บทที่ 19

เสียงเนื้อกระทบกันที่ปะปนด้วยน้ำหวานแห่งรักยิ่งสร้างความสยิวซ่านให้เขาและเธอได้มากขึ้น ชายหนุ่มกอบกุมหน้าอกล้นมือของเธอ ปลายลิ้นหยอกล้อกับปลายยอดถัน พร้อมทั้งดูดกลืนในบางจังหวะยิ่งสร้างความกระสันซ่านให้เธอมากกว่าเดิม สองมือน้อยขยุ้มกลุ่มผมดกดำของเขา เธออยากให้เขาทำมากกว่านี้ “หมอ เสียว” เสียงร้องของเธอยิ่งทำให้เขาต้องการมากกว่านี้เร็วกว่านี้ เขาปล่อยยอดอกให้เป็นอิสระ เขาอยากมองเธอตอนนี้ตอนที่เธอบิดเร่าบนกายเขา สองมือของเขาจับแน่นที่ข้างสะโพกช่วยเธอพยุงร่างขาวอวบอิ่ม เธอส่งแรงเข้าหาเขามากขึ้นเร็วขึ้น เสียงร้องครางที่ดังขึ้นจนเขาเองก็ร้องครางออกมาไม่ต่างจากเธอ “หวาน หวาน” ภาพของเธอตรงหน้าที่ทำให้เขาตื่นเต้นและมีความสุขทุกครั้งที่ได้เห็นภาพนี้ นี่เขาเสพติดเธอขนาดนี้ได้อย่างไร เขาไม่เคยควบคุมตัวเองได้เลยตั้งแต่เจอเธอครั้งแรก เสียงกรีดร้องของเธอดังขึ้นพร้อมกันกับเขา ทุกหยาดหยดของเขาส่งเข้าไปในตัวเธอจนหมดสิ้น เขากดร่างบางให้แนบแน่นกับตัวเขา กระซิบข้างหูเธอครั้งแล้วครั้งเล่าว่าเขาสุขแค่ไหน ส่วนพริณตาเองก็สุขไม่ต่างกับเขา บทรักร้อนแรงรอบสองเกิดข
last updateLast Updated : 2025-07-26
Read more
PREV
123456
...
10
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status