บททั้งหมดของ แรกแย้ม : บทที่ 11 - บทที่ 20

เธอกำลังอายแต่ตอนนี้เขาเหนื่อยเธอก็ต้องเอาใจเขาหน่อย พริณตาถูไถดอกไม้ที่ฉ่ำหวานของตัวเองกับของเขา เธอมอบจูบหวาน ๆ ของเธอให้เขาอีกครั้ง เสียงครางด้วยความพอใจของเขาบ่งบอกว่าเธอทำได้ดี พริณตาจูบซับตรงคางของเขาที่ตอนนี้มีตอหนวดขึ้นจาง ๆ เธอจูบไซ้ซอกคอของเขา เรียกเสียงครางต่ำของเขาได้ดี มือน้อยยังคงสาวรูดให้เขาอย่างต่อเนื่อง จูบของเธอไล้มาหยุดตรงหน้าอกแกร่ง เธอแลบลิ้นน้อยหยอกล้อเล่นกับหัวนมเล็กสีเข้ม “หวานจั๊กจี้” เขาขนลุกไปทั้งร่างจับบ่าบางเอาไว้ หน้าอกขาวหยุ่นแนบกับหน้าท้องของเขา ยิ่งเห็นเขาขนลุกเธอยิ่งชอบใจ อยากทรมานเขาเหมือนอย่างที่เขาทรมานเธอ “อดทนค่ะหมอเดี๋ยวหวานทำให้” เสียงของเธออู้อี้เพราะลิ้นน้อย ๆ ก็ยังลากชิมเขาไม่หยุด เธอกำลังทำกับเขาเหมือนอย่างที่เขาทำกับเธอ ใจของเขาเต้นระส่ำเฝ้ารอคอยสิ่งที่เธอกำลังจะมอบให้เขา “หวาน..อ๊า” เขาร้องครางขึ้นอีกครั้งเมื่อเธอจูบตรงหน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม ที่เธอชอบพูดประจำว่าทำไมถึงมีตั้งแปด เธอจูบซับสูดดมเหมือนอย่างที่เขาชอบทำกับเธอ ลมหายใจที่เป่ารดไปเรื่อย ๆ จนถึงวีไลน์ของเขา หัวหน่าวของเขาหดเกร็ง

พฤกษ์มองภาพของสาวน้อยตรงหน้าที่ตอนนี้เธอเกาะขอบสระว่ายน้ำมองไปยังทะเลเบื้องหน้าที่ไร้ผู้คน เห็นแล้วก็ทำให้เขารู้สึกเหงาขึ้นมาทันที เขาว่ายน้ำไปกอดเธอจากด้านหลังฝ่ามือหนากอบกุมทั้งข้างล่างข้างบนในผ้าสามเหลี่ยมของเธอ“เอาในน้ำดูไหมยังไม่เคยลองกันเลย” เขากระซิบข้างหูเธอ“หมออยากลองเหรอคะ” เธอพิงเข้ากับไหล่กว้าง รู้ว่าตอนนี้อะไรที่ดุนดันหลังเธอ ก็คนไม่ใส่อะไรเลยก็เป็นแบบนี้สินะ“อืมยังไม่เคยทำ อยากลองดู” พฤกษ์ไม่คิดว่าเขาจะเป็นพวกติดเซ็กซ์ขนาดนี้เขาอยากทำกับเธอในหลายท่า หลายที่ อยากลองอะไรใหม่ ๆ เขากลัวว่าวันหนึ่งเธออาจจะไม่ตื่นเต้นกับเขาอีกแล้ว อยากให้ทุกวันของเธอกับเขาเป็นวันที่แสนตื่นเต้นซาบซ่านหัวใจ“จะมีคนเห็นไหมหมอ” เธอกระซิบข้างหูเขา รู้ว่าที่นี่ค่อนข้างส่วนตัวแต่เธอก็ไม่ค่อยแน่ใจว่าจะมีใครแอบดูอยู่ไหม ท้องฟ้าข้างนอกเริ่มมืดลงแล้ว พฤกษ์เดินขึ้นจากน้ำโทง ๆ ไปปิดไฟตรงสระว่ายน้ำ แสงตอนนี้จึงมีเพียงแสงรำไรจากห้องนอนใหญ่ที่ส่องมาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น“ไม่มีใครเห็นแล้ว” เขาลงสระมากระซิบข้างหูเธอ พริณตาเองก็ตื่นเต้นกับกิจกรรมเอาต์ดอร์ครั้งแรก“หมออื้อ” เธอร้องครางเมื่อเขากอบกุมถูไถมือเขาก

น้ำทะเลลึกแค่อกของเขาแต่เกือบท่วมหัวเธอ แต่ตอนนี้เธอกำลังมีอารมณ์ พริณตาซบหน้าลงกับไหล่ของเขา เขาพาเธอเดินไปอีกนิดหน่อยหลังโขดหิน ที่ไร้ผู้คน ความมืดเริ่มปกคลุมเพราะพระอาทิตย์ตกดินไปสักพักแล้ว รีสอร์ตส่วนตัวที่ไม่ค่อยมีผู้คน แต่ข้างหลังโขดหินน้ำท่วมอกของชายหนุ่ม บนตักของเขามีหญิงสาวกำลังกอดเขาแน่น ร่างทั้งสองกำลังเบียดเสียด สอดแทรกเข้าหากันแรงคลื่นส่งแรงให้เขาและเธอต้องอดกลั้นเสียงคราง ทั้งตื่นเต้น ทั้งเสียดเสียว บรรยากาศแสนรัญจวนใจกับบทรักกลางแจ้ง กลางหาดทราย “หมอไม่ไหวแล้ว” พริณตาเอ่ยเสียงหวานข้างหูเขา เขาเองก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน ความตื่นเต้นทำให้เธอตอดรัดเขาแน่นจนเกินไปแต่เขายังไม่อยากไปถึงจุดหมายตอนนี้ อยากยืดเวลาแห่งความสุขออกไปก่อน “หวาน ใจเย็น ๆ ก่อนอย่าเพิ่งแตก กำลังดีตอนนี้ อ๊า” เสียงครางต่ำของพฤกษ์ยิ่งทำให้เธอทนไม่ไหว สุดท้ายเธอก็ต้องประกบปากตัวเองเข้าหาเขาเพื่อปลดปล่อย เสียงครางหวานถูกดูดกลืนด้วยรสจูบแสนเร่าร้อนของเขา เธอยังคงขย่มและบดเบียดเข้าหาเขา แรงของคลื่นที่ปะทะแผ่นหลังของเธอยิ่งสร้างความเสียดเสียวให้ทั้งคู่

“แล้วใครทำให้หวานเป็นอย่างนี้ หวานยังเด็กก็แค่ทำตามที่หมอสอน หมออยากให้หวานเป็นยังไงหมอก็สอนแบบนั้น พอตอนนี้มาว่าหวาน ที่หวานเป็นอย่างนี้ก็หมอนั่นแหละ ตั้งแต่อยู่ด้วยกันมามีวันไหนที่หมอว่างหมอเว้นบ้างไหม หมอกินหวานบ่อยยิ่งกว่ากินข้าวอีก” คนที่เป็นคนสั่งคนสอนมาเกือบห้าเดือนถึงกับสะดุ้ง จริงสินะทั้งหมดที่เธอเป็นก็เพราะเขานี่แหละ“หวาน” พฤกษ์เรียกเธอเสียงอ่อนอย่างรู้สึกผิด นี่กลายเป็นเธอที่งอนเขาแล้วเหรอ น้ำตาของเธอไหลริน ยิ่งทำให้พฤกษ์ใจไม่ดี เขาไม่เคยเห็นเธอร้องไห้สักครั้งตั้งแต่อยู่ด้วยกันมา “หวาน เอ๊ย ไม่ร้องสิเรื่องแค่นี้เอง” เขาดึงเธอเข้ามาโอบกอด สงสารเด็กของเขาที่ร้องไห้ออกมา “หวานจะไม่ทำอีกถ้าหมอไม่ชอบ” ว่าแล้วเธอก็ลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ ทิ้งคนงงนั่งอยู่บนเตียง อยู่กันมาหลายเดือนเธอไม่เคยร้องไห้ ไม่เคยงอนเขาสักครั้ง ตอนนี้พฤกษ์คิดหนักแล้ว จะทำอย่างไรให้หายงอนและทริปคืนนี้จะล่มไหมเนี่ย แถมไม่พอยังบอกอีกว่าจะไม่ทำอีกทีนี้จะทำอย่างไรดี พฤกษ์รีบลุกออกจากห้องนอนของเรือไปยังชั้นดาดฟ้าของเรือที่ตอนนี้เชฟกำลังเตรียมอาหารสำหรับดินเนอร์หรูกลาง

เสียงเนื้อกระทบกันที่ปะปนด้วยน้ำหวานแห่งรักยิ่งสร้างความสยิวซ่านให้เขาและเธอได้มากขึ้น ชายหนุ่มกอบกุมหน้าอกล้นมือของเธอ ปลายลิ้นหยอกล้อกับปลายยอดถัน พร้อมทั้งดูดกลืนในบางจังหวะยิ่งสร้างความกระสันซ่านให้เธอมากกว่าเดิม สองมือน้อยขยุ้มกลุ่มผมดกดำของเขา เธออยากให้เขาทำมากกว่านี้ “หมอ เสียว” เสียงร้องของเธอยิ่งทำให้เขาต้องการมากกว่านี้เร็วกว่านี้ เขาปล่อยยอดอกให้เป็นอิสระ เขาอยากมองเธอตอนนี้ตอนที่เธอบิดเร่าบนกายเขา สองมือของเขาจับแน่นที่ข้างสะโพกช่วยเธอพยุงร่างขาวอวบอิ่ม เธอส่งแรงเข้าหาเขามากขึ้นเร็วขึ้น เสียงร้องครางที่ดังขึ้นจนเขาเองก็ร้องครางออกมาไม่ต่างจากเธอ “หวาน หวาน” ภาพของเธอตรงหน้าที่ทำให้เขาตื่นเต้นและมีความสุขทุกครั้งที่ได้เห็นภาพนี้ นี่เขาเสพติดเธอขนาดนี้ได้อย่างไร เขาไม่เคยควบคุมตัวเองได้เลยตั้งแต่เจอเธอครั้งแรก เสียงกรีดร้องของเธอดังขึ้นพร้อมกันกับเขา ทุกหยาดหยดของเขาส่งเข้าไปในตัวเธอจนหมดสิ้น เขากดร่างบางให้แนบแน่นกับตัวเขา กระซิบข้างหูเธอครั้งแล้วครั้งเล่าว่าเขาสุขแค่ไหน ส่วนพริณตาเองก็สุขไม่ต่างกับเขา บทรักร้อนแรงรอบสองเกิดข