All Chapters of Just Prana เพียงปราณ: Chapter 31 - Chapter 40

Chapter 32- Just Prana | เพียงปราณ –ฟาดมนุษย์ป้าด้วยเงินปรรณพัชร์นั่งอยู่บนบ้านน็อคดาวน์ เธอรู้สึกมีความสุขมาก ที่ได้มีอะไรแบบนี้ ถึงแม้จะเป็นเงินของเควิลซื้อให้ แต่มันก็ทำให้เธอมีความสุขที่ได้มีบ้านหลังนี้เป็นของตัวเองเธออยากให้พ่อแม่เห็นจัง ท่านคงจะดีใจไม่น้อยที่เธอมีชีวิตที่สุขสบายขึ้น ท่านคงจะมีความสุขที่ได้เห็นเธอกับพี่สาว ได้อยู่ที่บ้านดีๆ"ปราณ" เควิลหอบหอบผ้าห่มกับผ้าปูมาวางไว้บนโต๊ะ ส่วนฉลามเควิลบังคับให้แบกที่นอนขนาดหกฟุตช่วยพนักงานเข้ามาในห้อง ที่นอนหนักแสนหนัก ฉลามบ่นกระปอดกระแปดมาตลอดทาง แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากบ่นพึมพำ "ที่นอนใหม่เรา ผ้าห่มเรา แล้วก็มีพวกทีวีจอใหญ่อยู่ข้างนอก""ซื้อเยอะจังค่ะ""เพื่อเมียทำได้ทุกอย่าง ไอ้ฉลามรีบวางลงสิวะ!""เออ รู้แล้วน่า หนักจะตายห่าไอ้เวร!" ฉลามรีบวางที่นอนลงอย่างเบามือ"เสร็จแล้วก็ออกไป!""เออ!" ฉลามกระแทกเสียงเดินออกไป เควิลเปิดแอร์เย็นฉ่ำล็อคห้องอย่างแน่นหนา เขารีบมาจัดแจงปูที่นอนแล้วอุ้มปรรณพัชร์นอนลงบนที่นอน"จะทำอะไรคะ?" เธอหน้าตาตื่น"ทำกายภาพให้เมียครับ" เขายิ้มพร้อมกับยกขาปรรณพัชร์ขึ้นลง หญิงสาวก็ได้แต่ยิ้มในความน่ารักของชายหน

Chapter 34- Just Prana | เพียงปราณ – ความสุขปราณtalkผ่านไปอีกหลายเดือนตอนนี้ฉันท้องโตมาก ส่วนพี่เควิลดูแลไม่ห่าง เขายังคงเป็นผู้ชายที่ดีกับฉันเสมอมา ครอบครัวของเรามีความสุขมาก ไม่เคยทะเลาะกันเลย เขาเป็นผู้นำครอบครัวที่ดี สิ่งไหนที่ทำให้ฉันไม่สบายใจ เขาจะไม่ทำเลยพักหลัง ๆ มา ไม่ค่อยเห็นเขาสูบบุหรี่ เขากำลังปรับปรุงตัวเพื่อฉันกับลูก เขาแสนดีขนาดนี้ฉันถึงได้รักเขามาก สิ่งไหนที่ฉันพอทำให้เขาได้ ฉันพร้อมที่จะทำให้ทุกอย่าง"หลังจากวันนี้เป็นต้นไป พี่จะกายภาพให้ปราณน้อยลง เพราะปราณใกล้คลอดแล้ว""ค่ะ""แล้ววันนี้อยากไปไหนไหม?""ไม่ค่ะ แล้ววันนี้พี่เควิลไม่มีเรียนเหรอคะ?""พี่สอบเสร็จแล้วครับ ส่วนปราณคลอดลูกเสร็จค่อยไปเรียน พี่อยากให้ปราณทำความตั้งใจของพ่อแม่กับพี่สาวให้ได้""หลังคลอดลูก ปราณจะกลับไปเรียนค่ะ" ฉันยิ้มให้พี่เควิล"ดีมากครับ" พี่เควิลยิ้มแล้วพาฉันลงมาข้างล่าง วันนี้พี่พนิดาพาลูกมาที่บ้านด้วย คเชนทร์คชินทร์เป็นเด็กน่ารักมาก ทั้งสองมาเล่นที่บ้านฉันประจำ ส่วนลูกสาวคนเล็กของพี่พนิดาอยู่กับพ่อคริสเตียน"ลงมากันแล้ว" พี่พนิดารีบมาจัดแจงที่ให้ฉันนั่ง ในขณะที่พี่เควิลวางฉันลงอย่างเบา

Chapter 36- Just Prana | เพียงปราณ -- แต่งงานกันนะ"อาหารร้านนั้นอร่อยมาก""ใช่ อร่อยจริงๆ" ฉันเอ่ยกับเเนนขณะที่ล้างมือบนอ่างล้างหน้าของมหาวิทยาลัย"ผู้หญิงแบบเธอมีอะไรดี คุณเควิลถึงได้สนใจ" ผู้หญิงคนหนึ่งสวยมาก เดินเข้ามาในห้องน้ำแล้วเอ่ยขึ้นฉันได้แต่ถอนใจออกมาอย่างระอา เธอเรียนปีเดียวกับฉัน เธอชื่อเจนนี่ไม่ค่อยชอบฉันหรอก เพราะเธอจะค่อนขอดทุกครั้งที่มีโอกาส"ผู้หญิงอย่างปราณ ก็ไม่มีอะไรดีมากหรอกนะ เป็นผู้หญิงซื่อๆที่ไม่ชอบเสือกสาระแนเรื่องของคนอื่น และที่สำคัญ ปราณไม่เคยให้ค่าคนที่มายุ่ง มาสาระแนชีวิตของปราณเลย" พิมพ์พูดขึ้นพร้อมกับจ้องมองเจนนี่อย่างไม่พอใจฉันไม่ต้องจัดการผู้หญิงที่เข้ามายุ่งเรื่องของฉันกับพี่เควิลเลย เพราะแนนกับพิมพ์ จะเป็นคนที่ออกโรงปกป้องฉันเสมอ นี่คือความน่ารักของเพื่อนแท้ที่ฉันมี พวกเธอพร้อมที่จะพุ่งเข้าใส่ คนที่มาพูดจาไม่ดีกับฉัน หรือว่ามายุ่งเรื่องส่วนตัวของฉัน"ฉันไม่ได้สาระแน ฉันก็แค่อยากรู้ ผู้หญิงพิการเดินไม่ได้ ไปไหนมาไหนก็เป็นภาระ สวยก็ไม่สวย พี่เควิลเขาสนใจได้ยังไง""เอาตรงๆนะ ปราณสวยกว่าเธอมาก ผู้หญิงที่หน้ารองพื้นแตกเขิบอย่างเธอ คงไม่เข้าใจหรอก ความ

Chapter 38- Just Prana | เพียงปราณ -- บทรักพิธี​แต่งงานเสร็จ​เรียบร้อยจนกระทั่งถึงตอนเข้าหอ ร่างสูงกอดร่างบางแน่นหลัง จากที่ทุกคนออกไปจากห้องหอหมดแล้ว"อื้อ พี่เควิล" มือเล็กจับผมชายหนุ่มแน่นเมื่อเขาก้มลงดูดดุนยอดอกของเธออย่างดูดดื่ม ร่างบางเสียวสะท้านแอ่นกายตอบสนองขาของเธอถูกชายหนุ่ม​ตวัดขึ้นพาดแขน โดยมีร่างหนาของเควิลคร่อมร่างเอาไว้"อ๊า... พี่เควิล อือ""เดินได้แล้ว ใช้ขาได้แล้ว พี่ก็เต็มที่ได้" เควิลผละจากอกอวบแล้วคลอเคลีย​กับซอกคอหอมกรุ่น​เขาแหวกเส้นไหมที่ปกคลุม​ดอกุหลาบงามไม่มากไม่น้อยอย่างย่ามใจ นิ้วของเขา​ค่อยๆ​ คลี่ดอกกุหลาบ​ให้เเย้มบาน​ เขาใช้นิ้วแม่มือบีบคลึงติ่งเกสรจนยอดเกสรของมันชูชัน"อ๊า..." เสียงใสสั่นพร่า​ พยายาม​ข่มเสียงครวญคราง​เอาไว้​ แต่ก็ไม่สามารถ​ห้ามปรามเอาไว้ได้เลย​ หญิงสาวบิดกายเร่าราวกับกำลังทรมาน​ ยิ่งได้เห็​นอาการของเธอ​อารมณ์​ของชายหนุ่ม​ยิ่งเตลิด​เปิดเปิง​"อ๊า"ลิ้นร้อนตวัดลงบนดอกกุหลาบ​อวบอูมนั้น​ ก่อนจะแยงลิ้นเข้าออก​ ร่าง​บาง​บิดกายไปมา​ ท่อนขาเรียวที่เคยพาดท่อนแขนเปลี่ยนเป็นพาดที่บ่าแกร่งแทน​ลิ้นร้อนตวัดปัดป่าย​สลับแยงลิ้นเข้าออก​ ร่างบางของหญิง

Chapter 40- Just Prana | เพียงปราณ -- จบบริบูรณ์"พ่อคะ ญาดาอยากกินขนม เมื่อไหร่คุณแม่จะออกมาคะ?" เด็กน้อยน่าตาน่ารักน่าเอ็นดูดูเอ่ยขึ้นขณะที่นั่งอยู่บนตักของบิดา"เดี๋ยวก็มาแล้วครับ แม่รับปริญญาบัตรเสร็จก็มาแล้วครับ" เควิลเอ่ยแล้วอุ้มบุตรสาวไปรอ ผู้คนมากมายต่างเบียดเสียดกัน ทำให้เขากับลูกรออยู่ด้านนอกปรรณพัชร์รับปริญญาบัตรเสร็จก็เดินออกมา เธอยิ้มออกมาอย่างมีความสุขมองสามีบุตรสาว และครอบครัวของสามีที่คอยผลักดันทุกอย่างจนกระทั่งเธอมีวันนี้ เธอมีความสุขที่ทำสิ่งที่ที่บิดามารดาและพี่สาวของเธอต้องการได้สำเร็จแต่ทุกอย่างจะสำเร็จไปไม่ได้ถ้าไม่มีสามีลูกสาวและครอบครัวของเขาคอยช่วย เพื่อนของเธอทั้งสองคอยมาช่วยเป็นตากล้อง ช่วยเหลือทุกอย่างเช่นกัน เป็นเพื่อนรักที่ดีและน่ารักคอยช่วยเสมอ ไม่ว่าจะตอนนี้หรือว่าตอนไหนทั้งสองก็ยังน่ารักไม่เปลี่ยนแปลง"มาถ่ายรูปกันเร็ว" แนนดึงแขนเพื่อนส่วนพิมพ์จัดแจงให้เควิลยืนเคียงข้างโดยให้ปรินทร์ญาดาอยู่กลาง ปรรณพัชร์ดีใจกับความสำเร็จในชีวิตในวันนี้เป็นอย่างมาก"ยินดีด้วยนะครับคนเก่ง" เควิลรับช่อดอกไม้ช่อโตจากลูกน้องยื่นให้ภรรยา"ขอบคุณค่ะ""ส่วนนี่ของแม่โมนาจ้ะ"