All Chapters of โอเมก้า Ocean: Chapter 1 - Chapter 10

ตอนที่ 2 สัตว์เลี้ยงตัวใหม่“ว้าว นี่มันบ้านคน หรือว่าพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำกันแน่วะเนี่ย”เงือกรับจ้างเดินลากกระเป๋าเดินทาง มาหยุดอยู่หน้าตู้กระจก มีลักษณะคล้ายตู้ปลาขนาดใหญ่ พอๆ กับตู้คอนเทนเนอร์ยักษ์ โขดหิน ปะการัง สีสันสดใสกับปลาน้อย ปลาใหญ่ สัตว์โลกใต้ทะเลนานาพันธุ์ แหวกว่ายไปมาไม่ต่างอะไรจากที่ทำงานเดิมแววตาตื่นเต้น ประหลาดใจกวาดมองไปรอบบ้าน ซึ่งตั้งอยู่ติดหรืออาจเรียกว่ามันรุกล้ำถลำลงไปในท้องทะเล หากมองแค่เพียงภายนอก ผู้คนส่วนใหญ่คงคิดว่าที่แห่งนี้เป็นโรงแรม รีสอร์ตหรูหราระดับห้าดาว แต่หารู้ไม่ว่า มันคืออาณาจักรของคนรวย ที่คงมีเงินเหลือในธนาคารจนไม่รู้จะเอาไปผลาญกับอะไร เลยนำมาใช้สร้างบ้านสุดอลังการหลังนี้“นี่ห้องพักของนาย” ชายคนหนึ่งเปิดประตูกว้าง มือผายเข้าไปภายในห้องพักขนาดใหญ่ ไม่ต่างอะไรกับห้องสวีทรูมโรงแรมดัง“นี่ห้องผมอย่างนั้นเหรอครับ โคตรเจ๋ง สุดยอดไปเลย มองเห็นวิวทะเลด้วย” ยิ้มกว้างเปิดออกไปพร้อมประตู ซึ่งเชื่อมต่อกับระเบียงไม้ระแนง ก้มลงไปเห็นน้ำทะเลสีฟ้าใสแต่กลับไม่เห็นพื้นทรายหรือโขดหินแนวปะการังเบื้องล่าง พ้นออกไปนั้นเป็นวิวท้องทะเลไกลสุดลูกหูลูกตามองไปได้จนเส้นเส้น

ตอนที่ 4 กลิ่นโอเมก้าโอเมก้าหนุ่มเดินมาหยุดอยู่บนขอบสระน้ำขนาดใหญ่ ซึ่งด้านใต้ถูกจำลองไว้ให้เสมือนคล้ายตู้ปลาขนาดยักษ์ เพราะรอบด้านเป็นกระจกใส มีเพียงส่วนบนสุดนี้เท่านั้นที่คงเอาไว้ ใช้สำหรับให้คนลงไปดูแลความสะอาด การ์ดดูแลความปลอดภัยหน้าเดิมๆ 2-3 คน ยืนถืออุปกรณ์ดำน้ำพร้อมหางเงือกสีฟ้าครามเอาไว้รอ“วันนี้คุณชาร์คกำชับมาว่า ให้นายทำให้เต็มที่ เพราะว่าแขกข้างล่างนั้นสำคัญมาก”“ถ้าอย่างนั้น...ฝากบอกเขาด้วยนะครับว่า ผมเต็มที่ทุกครั้ง...ไม่ต้องกำชับ” มือโยนผ้าเช็ดตัวไปพาดไว้กับราวสเตนเลส ขาก้าวเข้าไปภายในชุดนายเงือก แล้วยืนหันหลังเพื่อให้ผู้ช่วยรูดซิปยาว และตรวจดูความเรียบร้อยปลอดภัยของชุดว่ามีรูขาด รอยรั่วตรงไหนหรือไม่“ว้าววววว” เสียงปรบมือต้อนรับเงือกหนุ่ม ดังลอดผ่านกระจกใสเข้ามาจนถึงด้านใน อาจเพราะตู้นี้ ความหนาของกระจกไม่ได้มากเท่าที่ทำงานเดิม พื้นที่ว่างภายในมีอยู่ไม่มากนักเพราะมันถูกจัด ถูกวางเต็มไปด้วยโขดหิน ถ้ำจำลอง ยิ่งไปกว่านั้นแรงบีบอัดจากฟีโรโมนอันน่าอึดอัดบีบรัดช่องอกเล็ก ชวนให้อึดอัดเก็บอากาศไม่สะดวกเหมือนทุกที การทำงานในค่ำนี้จึงเต็มไปด้วยอุปสรรคความยากลำบากแต่ถึงอย่างนั

ตอนที่ 6  อยู่ข้างกัน “แปลกจังเลย” นาวีกดจมูก จูบแก้มของคนในอ้อมแขนซ้ำทั้งซ้ายขวา"แปลกอย่างนั้นเหรอครับ""ฉันยังไม่เคยเจอใครที่ไร้กลิ่นอย่างนายมาก่อน"“คุณคงไม่คิดว่า ผมจะมีกลิ่นกุ้ง หอย ปู ปลา สาหร่ายทะเล ติดตัวขึ้นมาใช่มั้ยครับ” เปลือกตาหนักพยายามปรือขึ้นมา แต่มันก็ทำได้ยากเหลือเกิน“ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น แค่รู้สึกแปลกใจนิดหน่อย เอาล่ะดูเหมือนนายคงง่วงเต็มทน ฉันจะไม่ชวนคุยหรอกนะ นอนได้แล้ว”“คุณนาวีครับ”“หือ”“คุณเป็นหมอนข้างใบที่อุ่นที่สุดเท่าที่ผมเคยกอดมาเลย”ประโยคงัวเงียแผ่วลอยมาก่อนที่ทุกอย่างจะตกเข้าสู่ความเงียบงัน นาวีเอียงคอมองเปลือกตาบางของคนหลับสนิทแอบพินิจพิจารณาอะไรในใจอยู่เงียบๆ กระทั่งประตูห้องนอนซึ่งก่อนนั้นเจ้าของห้องปิดล็อกอย่างดีถูกเปิดออกพร้อมกับเลขาส่วนตัวของเขาก้าวเข้ามาด้วยสีหน้าไม่สู้ยินดีนัก‘ออกไป’คำสั่งอันไร้เสียง มีเพียงมือข้างหนึ่งยกขึ้นมาจากนั้นนาวีเพียงสะบัดปลายมื

ตอนที่ 8  ฟีโรโมน “ผมไม่รู้ตัวมาก่อนเลยว่า ผมเป็นแค่สินค้าทางการตลาดของคุณ”ความหอมหวานทั้งจากคำพูด การกระทำต่างๆ ตลอดคืนและตลอดวันที่ผ่านมา ชักเริ่มมีรสชาติขม จนทำให้เงือกหนุ่มกรุ่นๆ เก็บอารมณ์น้อยอกน้อยใจไม่อยู่ แม้จะรู้ว่าตนเองเป็นเพียงลูกจ้างชั่วคราวเท่านั้น ไม่มีสิทธิ์คิด ไม่มีสิทธิ์หวังอะไรที่มันสูงส่งเกินตัว“นายโกรธฉันอย่างนั้นเหรอ” เจ้าของเรือสำราญ ขยับเข้ามายืนซ้อนคล้องแขนลงมากอดเอวแข็ง กล้ามเนื้อแน่นเต็มมัดเต็มมือ“โกรธคุณอย่างนั้นเหรอ ผมจะเอาอะไรมาโกรธคุณได้ล่ะครับ คุณเป็นนายจ้าง ซื้อตัวผมมาจากอควาเลียม ตอนนี้ผมมีหน้าที่ทำตามคำสั่งของคุณ ตราบใดที่ขอบข่ายการทำงาน มันไม่ได้ผิดไปจากสัญญาว่าจ้าง นักธุรกิจอย่างพวกคุณจะมองเห็นผม เป็นเพียงสินค้า หรือมูลค่าทางการตลาดมันก็ไม่แปลกนี่ครับ”“อย่าเพิ่งน้อยใจฉันนะ ขอเวลาให้ฉันได้พูด ได้อธิบายสักนิด” แผงอกเบียดเข้ามายืนประชิดติดแผ่นหลัง“อันที่จริงผมก็ไม่ได้คิดอะไรมากเท่าไหร่ เพราะถึงยังไงผมมันก็แค่นักดำน้ำใส่หางปลาเท่านั้

ตอนที่ 10  แผน “เป็นยังไงครับชอบหรือเปล่า” นักดำน้ำรับจ้างหันมายิ้มหวานหลังจากพาเจ้านายกลับขึ้นมานั่งหอบอยู่ตรงระเบียงห้อง ท้องฟ้าไกลๆ เริ่มเปลี่ยนเป็นสีส้มอ่อน เพราะจวนจะพลบค่ำ“มันดีกว่าที่ฉันคิดเยอะเลย”“ผมดีใจนะครับที่คุณชอบครอบครัวของผม”“ฉันไม่ได้ชอบเพียงแค่ครอบครัวตัวเล็กของนายใต้ทะเลนั่นหรอกนะ เพราะฉันก็ชอบนายเหมือนกัน”“แล้วคืนนี้ คุณยังอยากให้ผมมาเคาะกระจกหน้าต่างแล้วว่ายน้ำให้คุณดูอยู่หรือเปล่าครับ” คนที่รับจ้างมาใส่หางเงือกว่ายน้ำโชว์เอ่ยถามนายจ้าง“เปลี่ยนจากการใส่ชุดเงือกว่ายน้ำอยู่นอกหน้าต่างห้องนอน เป็นใส่หางเงือกไปนอนเกยหมอนบนเตียงฉันคืนนี้น่าจะดีกว่า” มือหนาวางลงไปบนส่วนโค้งของเอวแข็งจูบแตะลงไปบนส่วนลาดของไหล่สูง“อะไรกันครับ นี่คุณจะให้ผมใส่หางเงือก ลงไปหาคุณในห้องนะเหรอ มันจะไม่ตลกเกินไปเหรอครับ”“ฉันกำลังคิดว่า ถ้าคืนนี้นายใส่หางแล้วไปนอนอยู่ในอ่างอาบน้ำในห้องฉันมันคง...เซ็กซี่ไม่น้อย” แก้มยกเพ