All Chapters of RUN, SELESTINA! (SSPG): Chapter 21 - Chapter 30

Umupo si Rogue sa kanyang swivel chair, marahang iniikot ito pakaliwa’t pakanan habang tila ba nalulunod sa sariling mga isipin. He looked older now, more mature, and more handsome.Tumunog ang kanyang telepono at agad niya itong dinampot. Sa bawat kilos ay may dalang pino at elegante, ngunit sa likod ng anyong iyon ay nakatago ang isang lalaking wasak, isang lalaking puno ng kapahamakan."Any updates?" he asked gently but firmly, his voice filled with eagerness. "Gusto kong malaman ang buong detalye, Gael."Lahat ng binayaran ni Rogue ay wala pa ring linaw sa paghahanap kay Selestina.‎"None, sir. Para bang bigla na lang siyang naglaho na parang bula sa ibabaw ng mundo—" before his investigator could finish, Rogue abruptly ended the call."Selestina, nasaan ka ba talaga?” mariing tanong niya, nakakunot ang noo bago muling ibinaon ang sarili sa malalalim na isipin."I'm here!" sigaw ni Marco na biglang sumulpot sa loob ng office niya. Rogue looked up at him with boredom written all ov

ROGUE HAD his sole focus on the glowing screen of his laptop. Numbers, graphs, and confidential documents filled the monitor. Lahat iyon ay para sa isang malaking international project na pinagkakaabalahan ng buong kumpanya. Hindi siya pwedeng magkamali, billions were at stake. His brows furrowed, his jaw tightened, and the veins on his hand showed as he typed rapidly, almost aggressively. In the silence of his office, his phone rang. Hindi siya gumalaw. He ignored it, pinipilit manatiling nakatutok sa ginagawa. Pero nang tumunog ulit, mas malakas at mas matagal, Rogue exhaled sharply, irritation flickering across his face. Mabigat na buntong-hininga ang pinakawalan niya, marahang inalis ni Rogue ang suot na salamin, maingat na inilapag iyon sa ibabaw ng mesa, at saka dinampot ang telepono. “What?” His deep voice came out sharp, cold, and filled with annoyance. Ngunit ang tinig sa kabilang linya ang nagpabago sa anyo ng kanyang inis, napalitan ito ng kakaibang pag-aalinlangan a

PINILIT NA ngumiti ni Selestina habang binubuhat ang anak. Pagkatapos ng buong araw, si Elijah ang tanging nagpapagaan ng lahat ng bigat sa dibdib niya. Pero ngayong gabi, ramdam ni Selestina ang kaba na hindi niya maitatago. Nakaupo si Elijah sa sofa, nanonood ng cartoons habang inaayos niya ang gown, isang simpleng black silk evening dress na ipinadala ni Logan sa condo niya kanina ang kanyang suot. “Mama, bakit ang ganda mo?” tanong ng bata, nakatingala sa kanya at tinatapik ang damit niya.Natawa siya ng mahina. “Because Mama has to go somewhere important with her boss, sweetheart.”“Si Boss gwapo po?” inosenteng tanong ni Elijah.Napaatras siya sandali. “Huwag mo ngang tawaging gwapo ang boss ko,” biro niya, sabay dampi ng halik sa noo ng anak. Pero sa loob-loob niya, lalo lang bumigat ang dibdib. Kung nandoon si Rogue at makita siyang kasama si Logan…“Babalik ka agad, ha?” bulong ng bata.Huminga siya nang malalim. “Oo naman, anak. Promise.”Naiwan kay Anya, ang pamangkin ng k

PAGBUKAS NIYA ng pinto ng ballroom, halos mabangga siya ni Logan. His sharp, refined features softened instantly at the sight of her pale face and trembling frame.“Selestina?” tanong nito sa mababang boses, na puno ng pag-aalala, hinawakan nito ang braso niya nang mapansin nanginginig siya. “What happened? Bakit ka nanginginig?”Mabilis siyang umatras kaya nabitawan siya nito. “I-It’s nothing, sir. Kailangan ko lang ng hangin para makahinga ng maayos,” pagdadahilan niya.Pero hindi napaniwala si Logan. Kumunot ang noo nito habang sinusuri kung nagsasabi siya ng totoo.“I saw Rogue out there. Did he say something to you?”Selestina froze, unable to answer.“Selestina,” Logan pressed, firmer now, stepping closer. “Sabihin mo ang totoo. May ginawa ba siya sa iyo?”Napakagat siya ng labi, her whole body trembling. Gusto niyang magsinungaling. At kalimutan ang lahat gaya ng ginawa niya noo. Pero ang bigat sa dibdib niya, ang sugat na muli na namang binuksan ni Rogue, was suffocating. Sh

ILANG ARAW ang lumipas, hindi na nagpakita si Rogue. Pero lagi pa ring kinakabahan si Selestina na baka bigla na lamang sumulpot ulit ang lalaki sa kanyang condo. Hindi siya naniniwalang aksidente ang pagkikita nila. Kilala niya si Rogue, gagawa ito ng paraan kapag may gustong alamin. “Selestina. Anak, dapat umuwi ka na! Hindi ligtas diyan. Lalo na si Elijah, baka may kutob na siya!” nag-aalalang sabi ng kanyang ina sa kabilang linya. Ikweninto niya dito ang pagkikita nila ni Rogue at ang pagpunta nito sa condo.Napalunok si Selestina. “Hindi pa pwede, 'Ma. Hindi ko puwedeng basta iwanan ang trabaho ko. May tinatapos pa ako. Kung biglaan kaming aalis, lalo lamang maghihinala si Rogue.”“Mas importante ang kaligtasan niyo kaysa trabaho, anak! Hindi mo ba kilala si Rogue? Kapag may gusto siya, hindi siya titigil hanggang hindi niya nakukuha. At kung may kutob na siya tungkol kay Elijah…” natigilan ito, halos hindi matapos ang sasabihin, “Baka kunin niya ang bata.”“Mama, hindi ko hah