บททั้งหมดของ สายธารน่านนที : บทที่ 31 - บทที่ 40

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ชายหนุ่มก็รุกหนัก เธอต้องเป็นของเขาคนเดียวเท่านั้น "ว้าย!"ร่างบางกรีดร้อง เมื่อเขาถอนปากออก แล้วผลักเธอในนอนราบลงไปกับพื้น มือหนาแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตอย่างรีบร้อน สลัดมันออกไปให้พ้นทาง ผ้าถุงตัวสวยที่เลื่อนลงมาปิดเนินสวาท ถูกตลบขึ้นไปกองไว้ที่เอวตามเดิม มือหนาเอื้อมไปลูบไล้ผิวเนื้อนุ่ม เกี่ยวรั้งขอบชั้นใน แล้วลากเรื่อยลงมาจนสุดปลายเท้า การ กระทำอันรวดเร็วของเขา สร้างความมึนงงให้กับคนที่ยังเมากับรสจูบไม่น้อย"เป็นของฉันเถอะนะ"ไม่ใช่คำขอแต่มันคือคำสั่ง เขาสั่งให้เธอเป็นของเขา มือหนาลูบคลำดอกไม้งาม กรีดนิ้วไปตามร่องที่ชื้นแฉะ จากอารมณ์พิศวาสที่ไม่อาจต้านได้ นิ้วโป้งใหญ่กดคลึงติ่งเนื้อเม็ดเล็ก ที่เปียกชุ่มจากความซ่านเสียว ร่างสูงย่อตัวลงต่ำ คุกเข่าลงตรงหว่างขาเรียว ตาคู่คมจับจ้องดอกไม้สีหวาน ก้มต่ำเข้าหา สูดดมกลิ่นพิศวาสที่กลั่นออกมาจากความเสียวซ่าน ที่เขาเป็นคนปลุกเร้า มือหนาแยกกลีบเนื้ออ่อนแบะอ้าจนมองเห็นติ่งเนื้อสีชมพูระเรื่อ ส่งกลิ่นหอมจนน้ำลายสอ ใบหน้าสวยเห่อร้อน เมื่อถูกจ้องของสงวนที่ไม่เคยมีชายใดแตะต้องมาก่อน จะมีก็แต่เขา เขาเป็นเจ้าของเธอไปแล้ว เมื่อคิดมาถึงตรงนี

ลมเย็นๆที่พัดมากระทบผิว ทำให้คนที่หลับยาวมาตลอดคืนรู้สึกตัว ร่างบางขยับเปลี่ยนท่านอนแล้วซุกตัวลงใต้ผ้าห่มผืนหนา เกี่ยวหมอนข้างมากอดเอาไว้ ที่นอนนุ่มผ้าห่มหนา เมื่อได้หมอนข้างอุ่นๆมากอดแนบอก ยิ่งทำให้คนหลับรู้สึกสบายเพิ่มไปอีก แขนแกร่งที่กอดรัดเอวบางกระขับขึ้น เมื่อคนที่อยู่ข้างๆหันมาซุกอก ขาเรียวพาดมาบนขาแกร่ง เนื้อตัวเปล่าเปลือยนุ่มนิ่มแนบชิดกับผิวเนื้อเรียบตึง ยิ่งสร้างความรู้สึกแปลกใหม่ให้เขา มือหนาลูบไปบนเส้นผมสลวย แล้วฝังจมูกลงบนหน้าผากมน เวลาเธอหลับอย่างนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับเด็กไร้เดียงสา ภัยมาถึงตัวยังไม่รู้อีก ถ้าเขาจับกดอีกครั้งก็ต้องโทษที่เธอให้ท่าเขาเอง นารีมารอสายธารที่ข้างรั้วด้วยความห่วงใย เมื่อคืนหลังจากหาสายธารไม่เจอ เธอก็ว้าวุ่นไปหมด จนกระทั่งมีคนงานมาบอก ว่าสายธารอยู่ที่บ้านกับน่านนที สุดท้ายสายธารก็พ่ายแพ้ให้กับหัวใจตัวเอง ความห่วงที่มีต่อนายสาว ทำให้นารีนอนไม่หลับ ชายหญิงอยู่ด้วยกันทั้งคืนไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ยิ่งสายธารมีใจให้เขาอยู่แล้ว ยิ่งทำให้นารีคิดหนัก ถ้าเขารับผิดชอบก็ดีไป แต่ถ้าตรงกันข้ามจะทำอย่างไร เธอไม่อยากเห็นสายธารร้องไห้อีกแล้ว"คุณธารนะคุณธา

ด้วยความที่เป็นคนเก็บความลับไม่อยู่ ไม่นานเรื่องที่นารีมียาคุมกำเนิด ก็ถึงหูเพื่อนฝูง เมื่อสิงห์มาคุยธุระกับเพื่อนที่ตลาด เหล้าเข้าคอความลับก็ไม่มีในโลก"มึงว่าผู้หญิงที่ไม่มีผัว เขาเอายาคุมไปทำไมวะ"คำถามแรกหลุดออกมาจากปาก ทั้งๆที่ไม่ได้จงใจถามใคร แต่มันก็ทำให้น่านนทีสำลักเหล้าที่กลืนลงคอ เมื่อได้ยินคำว่ายาคุม"แค่กๆๆ"น่านนทีไอหน้าดำหน้าแดง แล้วต้องหลบตาเพชรที่มองมาอย่างสงสัย"เอาไปให้แมวกินมั้ง"เพชรตอบคำถามที่เขาคิดว่าไร้สาระ ใครจะกินยาคุมตอนไหนไม่น่าจะเกี่ยวกับสิงห์"แมวบ้านมึงกินยาคุม มึงนี่ก็มั่ว"ภูชิตว่าให้เพชร เมื่อคำตอบของเพชรไม่เข้าหู"ให้นมใหญ่มั้ง"ภูชิตตอบบ้าง เขาเคยอ่านเจอมาจากหนังสือ ว่ายาคุมกำเนิดทำให้คนกินนมใหญ่ สิงห์ขมวดคิ้ว คำตอบของภูชิตไม่น่าจะใช่ เพราะหน้าอกของนารีแบนราบเหมือนไม้กระดาน"กูว่ามึงพูดมาเถอะว่าใครกินยาคุม กูจะได้ชี้บ้านผัวเขาให้มึงดู"เพชรพูดต่อ เมื่อคิดว่าสิงห์น่าจะไปแอบมองสาวมา แล้วเห็นเธอคนนั้นซื้อยาคุม หมู่บ้านไม่ได้ใหญ่ ใครรักใครชอบใคร ใครแอบลักลอบได้เสียกับใคร ย่อมไม่เป็นความลับ"มึงก็พูด กูไม่เคยยุ่งกับเมียชาวบ้าน"พูดก่อนจะหลบตาเพื่อน"ไม่ยุ่ง แต่ผ

คนป่วยนั่งหน้าบูดบึ้งอยู่บนเตียง ในขณะที่พี่เลี้ยงสาวนั่งหน้าบานอยู่กับพื้น มือยังสาละวนจัดข้าวของเครื่องใช้ ที่ขนมาจากบ้านลุงชุบให้เข้าที่เข้าทาง เมื่อคืนหลังจากที่นารีคุยกับน่านนที เธอเล่าความจริงเรื่องสายธารให้เขาฟัง รวมถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่เพชรบุรี นารีเล่าว่าสายธารเสี่ยงชีวิตลงไปช่วยเขาในน้ำ น่านนทีจึงสั่งให้เธอกับคนงาน ไปขนเสื้อผ้าข้าวของเครื่องใช้ของเธอกับสายธาร แล้วย้ายเข้ามาอยู่ที่ไร่เขาของเขา นารีถามถึงความมั่นคงของนายสาว ถึงแม้น่านนทีจะไม่ตอบอะไร แต่เธอก็มั่นใจว่าเขาต้องรับผิดชอบเจ้านายของเธอแน่นอน"ทำไมพี่นิ่มยอมเขาง่ายๆล่ะคะ"สายธารถาม ปกตินารีจะมีเหตุผลและไตร่ตรองมากมากว่านี้ แต่นี่กลับจัดแจงขนข้าวของมาที่นี่ ทำแบบนี้น่านนทีจะคิดยังไง แถมคำพูดที่นารีใช้เรียกเขา ก็สนิทสนมจนเกินเหตุ ค้างที่นี่แค่คืนเดียว นารียอมรับเขาง่ายดายขนาดนี้เลยหรือ"คนที่ยอมเขาไม่ใช่พี่นิ่มค่ะ"นารีย้อนโดยที่ไม่หันไปมองนายสาว ทำงานของเธอต่อไปอย่างไม่รู้ไม่ชี้ คำพูดพี่เลี้ยงทำให้สายธารกลืนน้ำลายลงคอ จริงของนารี คนที่ยอมเขาไม่ใช่พี่เลี้ยง แต่เป็นเธอ"เชื่อพี่นะคะ คุณธารอยู่กับคุณน่านที่นี่ดีที่สุดแ

ความเสียวเข้าเล่นงาน เมื่อคนร่างใหญ่จับท่อนเอ็นถูไถไปมากับปากทางรัก ชายหนุ่มพยายามห้ามตัวเองให้ใจเย็นๆ เพราะขนาดที่ต่างกันมาก มันจะทำให้เธอเจ็บ "แค่นิดเดียวนะ"กระซิบชิดริมฝีปาก เมื่อปากร้อก้มลงมาบดจูบปากบางเพื่อกลั้นเสียง ส่วนหัวใหญ่โตถูกดันเข้าไปในตัวเธออย่างเชื่องช้า ขยับเข้าออกเพื่อสร้างความคุ้นชิน ความลื่นจากน้ำรักนำทาง ทำให้ครั้งนี้เข้าง่ายกว่าครั้งแรก มือหนายกขาเรียวเกี่ยวเข้ากับเอวสอบ เมื่อกระทุ้งหนักๆในจังหวะสุดท้าย"โอ๊ย!"ร้องออกมาเมื่อความเจ็บจุกเข้าเล่นงาน มือบางจิกเล็บลงบนบ่าแกร่ง เพื่อต้องการระบายความเจ็บ"นิดเดียวนะแค่นิดเดียว"ชายหนุ่มปลุกปลอบ จูบหนักๆลงมาบนหน้าผากชื้นเหงื่อ นิดเดียวของเขาทำให้เธอเจ็บจนน้ำตาไหล เท้าบางเขย่งเกร็งเมื่อความเจ็บถาโถม ท่อนเนื้อที่ถูกส่งเข้ามา คับแน่นจนเธออึดอัดจนแทบหายใจไม่ออก สะโพกสอบเริ่มขยับเข้าออกเนิบช้า เมื่อเธอกลืนกินเขาได้หมดทั้งตัว จังหวะรักถูกเปลี่ยนไปตามอารมณ์คนคุมเกม เมื่อถูกความอ่อนนุ่มคับแน่นเล่นงาน สะโพกสอบบดอัดเข้าออก ดึงออกแล้วกระแทกกลับเข้าไปจนสุดลำ หญิงสาวตัวงอ เมื่อถูกรุกอย่างหนัก ความเจ็บปวดถูกความเสียวเข้ามาแทนที่ จนเผลอ