All Chapters of เด็กลับสัมพันธ์ร้าย (NC 18+): Chapter 21 - Chapter 30

หลายวันต่อมา นีรนานั่งยิ้มหวานอวดฟันครบทุกซี่อยู่กลางห้องรับแขก โดยที่ปลายสายเปิดวิดีโอคอล ทุกเย็นวันอาทิตย์เธอจะต้องคุยกันแบบเห็นหน้ากับพี่ชายสุดที่รัก“เฮียภีมคิดถึงจัง” เสียงหวานส่งทักทายไปพร้อมกับรอยยิ้มธุรกิจ“คิดถึงก็กลับบ้านบ้าง ได้ข่าวว่าโสดแล้วนี่” คนข่าวไม่กรองถามน้องสาวที่เวลานี้ยิ้มหน้าแป้นอยู่ในจอ“ก็ดีค่ะ” ดีที่ได้เลิกกับนังพิม น้องเฮียเลยได้เพื่อนเฮียเป็นผัว แต่เรื่องนี้นีน่าจะไม่บอกเฮียหรอกค่ะ มันคือความลับสุดยอด“ดีแล้วเลิกได้ก็ดี เฮียไม่ค่อยชอบหน้ามันเลย”‘เฮียเคยชอบใครบ้าง’ คำพูดที่ดังในใจของคนเป็นน้อง ตรงข้ามกับสิ่งที่หญิงสาวแสดงออกมาแค่พยักหน้าเท่านั้น เวลานี้เธอต้องทำตัวน่ารักให้เฮียภีมคิดถึงเธอน้อย ๆ จะได้ไม่โผล่มาหาเธอที่เชียงใหม่“แล้วนี่ใบบัวไม่อยู่เหรอคะ” เฮียภีมของเธอไม่อยากให้น้องสาวมีแฟนแต่ตัวเองกลับติดแฟนยิ่งกว่าอะไร“อยู่นี่จ้า” เจ้าของชื่อยื่นหน้าเข้ามาในกล้องด้วย มุมภาพที่เห็นเป็นใบบัวที่นอนหนุนตักพี่ชายของเธอและคงได้ยินทุกบทสนทนาของเธอกับพี่ชาย“แหม ทีกับน้องห้ามมีแฟน ตัวเองนี่ยังไงจ๊ะ” นีรนาได้ทีเอ่ยแซวคนมีแฟนนอนหนุนตัก ทำไมหมอเรียนเฉพาะทางถึงได้ไม่

“ทำไมหน้าตาการ์ตูนแกคล้ายพวกเราเลยวะ” ชาร์มมี่นั่งพิจารณาอยู่นานจึงเอ่ยถาม“แฮ่ ขอเพื่อนยืมเรฟหน่อยนะ ดังเมื่อไหร่หรือขายลิขสิทธิ์ได้จะแบ่งตังค์ให้นะ” นีรนายกมือไหว้เพื่อนอย่างรู้สึกผิด“แต่น่ารักดีอะ แกดังเมื่อไหร่อย่าลืมพวกฉันนะ” พิชชี่เอ่ยบอกเพื่อนอย่างอารมณ์ดี“อุ๊ย! ผู้ชายใครมา” ชาร์มมี่จีบปากจีบคอเมื่อเห็นอาจารย์หนุ่มลูกครึ่งเดินตรงมาทางพวกเธอ“พี่ทิม” พิชชี่ทำเอียงอายพร้อมกับเรียกชื่อแฟนหนุ่มอย่างเขิน ๆ ขณะที่สามสาวเพื่อนซี้กำลังยกมือขึ้นไหว้สวัสดีอาจารย์หนุ่มลูกครึ่งสุดหล่อ“พี่จะชวนน้องกลับบ้าน พี่ไม่ค่อยสบายน้องมีเรียนอีกไหม”“ไม่มีแล้วค่ะ ไปค่ะกลับบ้านกัน”เพื่อผู้ชายถึงมีเรียนพิชชี่ก็จะโดดค่ะ สามสาวนั่งอ้าปากค้างก่อนหน้านี้ยังนัดแนะว่าจะไปกินส้มตำด้วยกัน พอเจอผู้ชาย ยายเพื่อนตัวดีก็สละเรือทิ้งทันที“พวกแก เราไปก่อนนะ” อยู่ต่อหน้าผู้ชายคำพูดคำจาดูดีขึ้นมาอีกระดับ“จ้ะบายค่ะเพื่อน สวัสดีค่ะอาจารย์ทิม” เป็นชาร์มมี่ที่เอ่ยตอบเพื่อนและแฟนของเพื่อน ส่วนอีกสองสาวยกมือไหว้ผู้เป็นอาจารย์ ซึ่งพ่วงตำแหน่งพี่ชายนอกไส้กับแฟนหนุ่มของเพื่อน“พอผู้ชายมาปุ๊บ ทิ้งเพื่อนปั๊บเลย” นีรนาบ่นแถมย

นีรนาเคลิบเคลิ้มกับรสจูบของเขา แข้งขาเธอเริ่มอ่อน แต่สติของเธอยังพอมี เมื่อร่างบางดันเขาให้ออกห่างและมองหน้าเขานิ่ง“พี่เอกมีอะไรจะบอกนีน่าไหมคะ” คำถามของเธอทำเขาตัวชาวาบ‘ซวยละกู เรื่องอะไรอีกวะ’“เอ่อ…” เขาอ้ำอึ้งพยายามนึกว่าวันนี้เป็นวันครบรอบอะไรหรือเปล่านะ แต่เท่าที่จำได้ก็ไม่มีนะ“จะบอกดี ๆ หรือจะให้นีน่ารู้จากคนอื่น” เวลานี้ขนในกายเขาลุกทั้งร่าง แม้แต่ขนหมออ้อยก็ยังรู้สึกว่ามันตั้งชัน‘วันหนึ่งมึงมีเมียจะรู้ ว่ากลัวเมียเป็นยังไง’อาการแบบนี้หรือเปล่าวะที่ไอ้พัฒน์ว่า นี่กูไอ้เอกร้อยรักกลายเป็นคนกลัวเมียที่ตัวเท่าเมี่ยงนี่แล้วเหรอวะ“เอ่อ นีน่าใจเย็น ๆ นะคะ”“นี่พี่ว่านีน่าใจร้อนเหรอ”“เปล่า ๆ พี่ไม่ได้หมายความอย่างนั้น”“แล้วพี่หมายความว่ายังไง” เสียงเธอแข็ง ดวงตาของเธอก็แข็งอย่างที่เขาไม่เคยเห็น“หนูไม่เอาพี่กลัว” เอกภพเล่นบทคลุกวงใน เวลานี้กูไม่รู้ว่าน้องพูดเรื่องอะไร คลุกวงในเอาตัวเข้าแลกน่าจะปลอดภัยสุด“ไม่ต้องมากอด คนนี้ลูกเมียพี่เหรอ” นีรนาชูหน้าจอโทรศัพท์มือถือที่มีภาพเขา แพทและน้องพายเอกภพเบิกตากว้างด้วยความตกใจ ใครกันส่งภาพนี้มาให้เธอ ดวงตาวาวโรจน์ของเธอทำเขาหายใจไม่ทั

“อ๊า!!!”นีรนากรีดร้องเมื่อเขาทำอย่างที่พูด เขาจ้วงแทงแค่ครั้งเดียวจนสุดทางเนื้อกระทบเนื้อดังรุนแรง ทั้งสองร่างกระตุกเกร็ง เธอสะอื้นครางอย่างไม่อาจอดกลั้น เสร็จสมคาลำรักที่เขากดเข้าจนสุดยิ่งเขาโยกขยับเธอยิ่งราวจะขาดใจ ร้องขอให้เขาปล่อยให้เธอยืนกับพื้น อย่างน้อยเขาก็ใจดีอยู่บ้าง เมื่อเขาปล่อยขาให้เธอลงและให้เธอเหยียบพื้นนีรนายืนโอนเอน อ่อนระทวย เธอร้องขอให้เขาเบาลงอีกนิด หากแต่เขากลับไม่นำพากับสิ่งที่เธอร้องขอ มือหนาปิดปากเธอไว้แน่น เอวสอบสาวเข้าออกเสียงดังระงมทั่วห้องใบหน้างามมองภาพในกระจก ด้วยท่าทางในนั้นราวกับว่าเราสองคนกำลังแอบทำอะไรกัน และกำลังกลัวคนรับรู้ เขาจึงต้องปิดปากเธอไว้เพื่อกักกั้นเสียงครางกระเส่าอา...ยิ่งทำให้อารมณ์เธอพุ่งพล่านยิ่งขึ้น ดีเหลือเกิน เธอหลับตาปล่อยน้ำตาให้ระบายความเสียวสยิวแทนเสียงกรีดร้อง เขาครางต่ำข้างใบหูขาวมือข้างหนึ่งของเขาจับเอวบางไว้แน่น เขาขยับลำรักไร้การป้องกัน เข้าออกในกายเธอ ทุกสัมผัสทำให้หัวใจคุณหมอหนุ่มอุ่นซ่านไม่ต่างจากท่อนลำที่อยู่ในกายเธอ“หนูพี่แตกในนะ” เขาร้องขอ มือหนาเลื่อนมาจับเต้างามแทนริมฝีปากนุ่ม เธอพยักหน้ารัวเร็ว เวลานี้เธอแทบจ

หล่อมากแม่! งานดีเกาหลีเกาใจ อยากให้เกาอย่างอื่นเพิ่มอีกสักอย่างแต่ติดว่าผัวที่บ้านคงไม่ยอม“ค่ะ ว่าไงคะน้อง” หลังจากสลัดความคิดฟุ้งซ่านออกไปแล้วจึงได้ตอบหนุ่มเฟรชชีหน้าใสตรงหน้าด้วยเสียงหวานแต่ไม่เกินงาม“พี่นีน่าใช่ไหมครับ ผมซันหลานรหัสครับ” ได้ยินดังนั้นทั้งสี่คนก็พยักหน้าเข้าใจกับการมาของหนุ่มน้อยหน้าตาเกาหลี“น้องซันเป็นหลานรหัสพี่เหรอ” นีรนาเอ่ยตะกุกตะกักเล็กน้อยให้กับความหล่อใสของมักเน่[1]สายรหัสเธอ“ครับ ผมขอนั่งด้วยนะครับ” ที่ว่างข้างนีรนาว่างพอดี หนุ่มน้อยหน้าใสวัยขบเผาะนั่งลงทันทีทั้งที่ยังไม่มีใครเอ่ยอนุญาต“แล้วนี่มาจากไหน” นีรนาเอ่ยถามอย่างใส่ใจตามประสาพี่น้องสายรหัส“ผมเด็กชลบุรีครับ” ซันบอกทั้งยังส่งยิ้มให้รุ่นพี่ทั้งสี่คน คำบอกเล่าจากรุ่นพี่ปีสองไม่เกินจริงเลยสักนิด ว่ากลุ่มพี่นางฟ้าปีสี่กลุ่มนี้สวยกันทุกคน โดยเฉพาะพี่นีน่าย่ารหัสของเขา ผมที่ถักเปียทั้งสองข้างทำให้ดูเด็กกว่าอายุอยู่หลายปีซันไม่เคยคิดว่าผู้หญิงถักผมเปียจะน่ารักและสวยได้ขนาดนี้มาก่อน เขาเห็นนีรนาครั้งแรกแทบลืมหายใจ เพราะความน่ารักสดใสตรงใจเหลือเกินอยากปีนเกลียวจังโว้ย!“ไหน ๆ หลานรหัสมึงมาแล้วพาน้องไป