“Madam A…” mahina ngunit matalim ang tinig ni Dom, bahagyang napaawang ang mga labi habang hindi inaalis ang tingin sa kanya. “Kaya pala. Kaya ka galit sa lahat ng lalaki… dahil sa ama mo.” Tumigil siya, bahagyang ngumiti, ngunit hindi iyon pang-uuyam—kundi ngiting parang nakahawak siya ng lihim na armas. “Alam mo bang lalo kitang naiintindihan ngayon? Ang galit mo, ang sakit mo… pero bakit parang mas lalo lang akong natutukso na wasakin ang pader na itinatayo mo?” Nanlaki ang mga mata ni Madam A, bahagyang umatras, ngunit mabilis siyang nasukol dahil nakaharang pa rin si Dom sa pintuan. “Huwag kang lalapit! Dom, seryoso ako!” sigaw niya, nanginginig ang kamay na parang gusto nang sumampal muli. Ngunit isang hakbang lang ang itinapat ni Dom, at halos dumikit na siya sa malamig na kahoy ng pintuan. Inabot nito ang kanyang pulso, mahigpit ngunit hindi marahas, at itinapat sa dibdib nito. Ramdam niya ang mabilis na tibok ng puso ni Dom—mainit, matindi, at halos sumabay sa kanya. “Pa
Last Updated : 2025-10-04 Read more