แสงแดดยามสายส่องผ่านประตูกระจกซึ่งเปิดผ้าม่านเอาไว้มองเห็นระเบียงกว้างของห้องนอนในคฤหาสน์หลังใหญ่ ปลุกหญิงสาวแสนสวยที่หลับเป็นตายมาหลายชั่วโมงให้ตื่นขึ้นดวงตากลมแต่เรียวเล็กราวเมล็ดอัลมอนด์กะพริบถี่ ความรู้สึกบอบช้ำจากการเสียตัวครั้งแรกทำให้เธอรู้ว่านี่ไม่ใช่ความฝัน แรงขยับเพียงเล็กน้อยทำเอาจุดอ่อนไหวกลางกายสาวเจ็บแสบร้าวรานจนต้องสูดปากเบา ๆภาพความทรงจำเมื่อคืนย้อนกลับเข้ามาในสมองเป็นฉาก ๆ แม้จะมึนเมาเพราะฤทธิ์ยาเสียสาว แต่ความรู้สึกวาบหวามยังคงตราตรึงเมี่ยง มัสยา นักศึกษาคณะบริหารธุรกิจชั้นปีที่สี่ สาวกำพร้าปากกัดตีนถีบสู้ชีวิตที่ทำทุกอย่างเพื่อเอาตัวรอดค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมองเจ้าของอกแกร่งที่ให้เธอใช้หนุนนอนต่างหมอนมาทั้งคืน เขายังคงนอนหลับตาพริ้ม หายใจสม่ำเสมอ ริมฝีปากหยักได้รูปสีชมพูยกยิ้มเล็กน้อยราวกับกำลังฝันดี“บ้าฉิบ ซวยอะไรอย่างนี้วะ”คนตัวบางย่องลงจากเตียง จำได้ว่าเสื้อผ้าของตัวเองถูกถอดทิ้งอยู่ในห้องน้ำจึงรีบวิ่งเข้าไปในนั้น แต่สภาพของมันเปียกชุ่มทั้งชุดจนไม่สามารถใส่ได้ จึงขโมยเสื้อผ้าของคนบนเตียงมาใส่แก้ขัดแล้วรีบวิ่งลงจากคฤหาสน์หลังใหญ่ซึ่งเงียบเหงาราวกับไม่มีคนอาศัยอยู
Last Updated : 2025-10-10 Read more