Lahat ng Kabanata ng My friend เพื่อนร้ายเพื่อนรัก: Kabanata 1 - Kabanata 10

มหาลัยxxxx“โทษทีลี่ตื่นสายอ่ะ...รอนานไหม?” หญิงสาวผิวขาวรูปร่างสูงโปร่งใส่ชุดนักศึกษากระโปรงยาวคลุมเข่ากับเสื้อที่โหลมโพกวิ่งกระหืดกระหอบมาอย่างเหนื่อยอ่อนมาที่โต๊ะหินอ่อนสถานที่นัดพบประจำของแก๊ง“ไม่นานหรอกมึง...พวกกูก็เพิ่งมา” แจสซี่สาวสวยประเภทสองเพื่อนสนิทในกลุ่มคนนึงตอบกลับ เดิมทีนางชื่อแจ็คแต่บังคับให้เพื่อนๆเรียกว่าแจสซี่“มึงนี่นะ...ดูซีรีส์เกาหลีดึกล่ะสิตื่นสายตลอดเลยห่าจิก” โซดาสาวสวยเซ็กซี่ประจำกลุ่มรู้ทันตลอดเลย“ช่างมันเถอะไปกินข้าวก่อนป่ะเดี๋ยวไปเรียนไม่ทัน” กันต์ เพื่อนหนุ่มสุดหล่อตัดบทก่อนจะชวนกันไปกินข้าว โดยมีน้ำหอมที่กำลังคุยโทรศัพท์กับแฟนหนุ่มพยักหน้าให้ก่อนจะเดินตามกันไปโรงอาหาร และโซ่เพื่อนสนิทในกลุ่มอีกคนเดินตามกันไปกินข้าวที่โรงอาหารก่อนขึ้นไปเรียนด้วยกันสวัสดีค่ะทุกคนฉันชื่อลิลลี่ เพื่อนๆชอบเรียกอีลี่ เรียนอยู่ปี3เทอมสองแล้วค่ะ กลุ่มพวกเรามีอยู่6คน กินนอนเรียนด้วยกันมาตั้งแต่ปี1แต่ทุกคนก็รักกันดี สมาชิกในกลุ่มก็มี โซ่ โซดา กันต์ แจสซี่ น้ำหอม แล้วก็ฉัน พวกเราเรียนคณะเดียวกัน ห้องเดียวกัน ไปไหนส่วนใหญ่ก็จะไปด้วยกันพวกมันก็เดาถูกนั่นแหละเมื่อคืนเป็นวันหยุดที่

2:ลูกเป็ดกลายร่าง~ผับMC 21.00น.~ตรงเวลาเป๊ะยัยโซดาพาฉันมาถึงผับที่นัดไว้อย่างเฉียดฉิวได้ทันเวลา มันพาฉันไปชั้นสองห้องวีไอพีที่นังแจสซี่มันจองไว้ แต่ผับนี้เป็นของพี่แซมพี่ชายของโซ่จริงไม่แปลกที่จะได้รับอภิสิทธิ์อะไรหลายๆอย่างเพราะเป็นเพื่อนกับน้องเจ้าของผับ มีเพื่อนรวยก็ดี๊ดีเนอะ บางทีฉันก็นึกอิจฉาเพื่อนที่มีต้นทุนดีมาตั้งแต่เกิดเลยใช้ชีวิตอย่างไม่ลำบากอะไร ต่างจากฉันที่ต้องทำงานแลกเงินมาถึงจะมีใช้ แต่ก็นะถึงแม้ต้นทุนคนเราจะต่างกันแต่ฉันก็พอใจในสิ่งที่เป็นและสิ่งที่มี“เห้ยยย...มึงดูสิกูพาใครมา” ยังไม่ทันถึงห้องโซดามันก็ตะโกนเรียกทุกสายตาให้หันมามองทันที“เชี้ยยย...นี่ใช่อิลี่จริงๆป่าววะเนี่ยยย” อิแจสซี่ยกมือทาบอกพลางอุทานได้น่าตบมาก“เห้ยยย!!!อิลี่เปลี่ยนไป๊...” น้ำหอมห่อปากทำท่าตะลึง“ว้าวววว...นี่คนหรือนางฟ้าวะเนี่ยย” อิกันต์ก็เอากับเค้าด้วย“...........................” ส่วนโซ่มองแว๊บนึงก่อนจะเมินหน้าหนี เห้อเห็นไหมล่ะบอกแล้วไม่ว่าฉันจะแต่งอย่างไงก็ไม่อยู่ในสายตาโซ่อยู่ดีแหละPart โซ่วันนี้ก็กินเหล้าเข้าผับกันอีกตามเคยหลังเลิกเรียนแล้ว ตอนนี้ผมมานั่งที่ผับของพี่แซมพี่ชายผมเองที

4:ซ่อนไว้ในรอยยิ้ม~Part โซ่~โซดามึงเข้าไปก่อนไปกูมีเรื่องจะคุยกับอิลี่แป้บนึง" ผมหันไปบอกโซดาก่อนจะหันไปมองหน้าคนที่ตาแดงๆแปลกๆ“เอออๆกูเข้าไปก่อนนะรีบๆตามมาล่ะพวกมึง” มันหันมาบอกก่อนจะเดินเข้าห้องไปอินี่ก็อีกคนเมื่อก่อนมันชอบมาเล่าในกลุ่มว่าแฟนมันชอบเปลี่ยนบรรยากาศบนเตียง ระเบียง ห้องครัว ห้องน้ำ มันก็ทำมาหมดทีวันนี้มาทำเป็นด่าผมซะงั้น ประจำเดือนไม่มารึไงวะอิบ้านิก็ใครมันจะไปอดใจไหววะ ส้มโอสองลูกขาวๆอวบๆวับๆแวมๆล่อตาล่อใจผมอยู่ข้างๆแต่ไม่ใช่กับลูกหยีนะ แต่เป็นยัยโง่ลิลลี่ของผมต่างหาก ยิ่งตอนที่มันเมานะหน้าหวานๆของมันจะแดงๆหน่อยตาเยิ้มๆประกายตาหวานฉ่ำยิ่งชวนให้ลูกชายผมออกมายืดเส้นยืดสายจนแทบจะทะลุกางเกงอยู่แล้ว แต่ก็เพราะคำว่าเพื่อนมันค้ำคอผมอยู่ ผมไม่อยากจะทำลายมันลงไป ถึงได้คว้ามือลูกหยีไประบายอารมณ์ในห้องน้ำ แต่ปรากฎว่าถุงยางดันหมดและผมก็ไปต่อไม่ได้ด้วยถ้าไม่มีถุงยาง พอดีที่พวกมันมาเคาะประตูเรียกพอดี ผมจึงถือโอกาสชิ่งหนีดื้อๆ“มีอะไรหรอโซ่...?”“กูมีไรอยากจะถามมึงหน่อยลี่...มึงตอบกูตรงๆได้ป่ะ...มึงคิดอะไรกับกูอยู่หรือเปล่า”“ห๊ะ!!!เอ่อออคือ...”หน้าไอ้ลี่ดูตกใจมากตอนที่ผมถามมั

6:ขอชิมนิดนึง"อื้อออ!!!โซ่ปล่อยมือกูนะ"ฉันพยายามสะบัดมือออกจากมือของโซ่ที่กุมทับซ้อนมือฉันอยู่ก่อนจะดิ้นไปมาเพื่อให้หลุดจากตัวมัน ไม่ไหวๆแน่ๆถ้าของมันจะขนาดนี้นะ"ลี่มึงหยุดดิ้นก่อน...อยู่เฉยๆอย่าเพิ่งขยับ"โซ่ทำหน้าเหมือนคนเจ็บปวดมากมาย จนฉันหยุดชะงึกแทบจะทันทีที่เห็นสีหน้าของมันเหมือนคนเจ็บปวดทรมาน"ซะ..โซ่เป็นไรอ่ะมึงเจ็บตรงไหนรึเปล่า"เจ็บสิ...ปวดด้วยปวดจนกูจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว"โซ่ตอบกลับมาว่าเจ็บมาก ฉันก็รีบลุกขึ้นนั่งด้วยอาการมึนงงนิดๆเพราะความเมายังคั่งค้างอยู่ก่อนจับผลักตัวโซ่ให้นอนลงแล้วสำรวจหาบาดแผลจากตัวโซ่"ไหนๆเจ็บตรงไหนบ้างเดี๋ยวลี่ดูให้"ฉันก้มลงสำรวจหาบาดแผลอยู่นั้น อยู่ๆโซ่มันก็ชะงักไป ก่อนที่มันจะหายใจหอบถี่แรงขึ้นๆ สายตามันเหมือนมีเปลวไฟร้อนแรงลุกวาวอยู่ในนั้น ก่อนที่ก้มลงมองตามสายตาโซ่ที่จ้องเขม็งมา"อุ๊ยยยย...โซ่ทะลึ่งงง"สายตาโซ่จับจ้องมาที่หน้าอกอวบอิ่มของฉันที่ตอนนี้เกาะอกมันร่นลงมาแทบจะครึ่งเต้าไปแล้วที่สำคัญฉันไม่ได้ใส่ชั้นในใช่เพราะยัยโซดามันบังคับให้แปะแค่แผ่นซิลิโคนปิดจุกเอาไว้เท่านั้นเท่ากับว่าตอนนี้โซ่ก็แทบจะเห็นทุกอย่างในตัวฉันหมดแล้วสิแล้วที่โซ่เ

8:เป็นเพื่อนจะหวงทำไมหลังจากขับรถมาได้สักระยะโซ่ก็หักรถลงจอดข้างทาง โดยที่ไม่พูดไม่จาอะไร แล้วอยู่ๆโซ่ก็ฉกมือมาที่ขาอ่อนฉันอย่างจาบจ้วง"อ๊ะ...ทำบ้าไรห๊ะ?""อ้าวไม่ชอบหรอ?เห็นใส่มาโชว์นึกว่าอยากใส่มาอ่อยซะอีก""โซ่........""ทำไม?รับความจริงไม่ได้"ฉันกลั้นน้ำตาไว้ไม่ให้ไหลออกมาประจานตัวเอง ก่อนจะรวบรวมความเข้มเข็งให้ใจแกร่งขึ้น"ก็เปล่าหรอกทำไมกูต้องมาอ่อยมึงด้วยล่ะ? ในเมื่อเราเป็นเพื่อนกันไม่มีเหตุผลที่กูจะต้องอ่อยมึงนิ...แต่ถ้าอ่อยคนอื่นก็ว่าไปอย่าง""ลี่...มึงนี่มัน......."โซ่จับแขนฉันบีบแรงขึ้นจนมันแดงเป็นจ้ำตามรอยนิ้วมือ"โซ่!ปล่อย...บอกให้ปล่อยไงกูเจ็บ"เหมือนโซ่จะได้สติก่อนจะปล่อยมือจากแขนฉันก่อนจะผลักฉันไปกระแทกพนักพิงข้างหลัง"อ้อ...อยากจะมีผัวแล้วว่างั้น?""ก็คงใช่มั้ง?"รู้ไหมโซ่ทำอะไรกับฉันต่อบ้าง โซ่กระชากเสื้อนักศึกษาตัวน้อยที่ฉันใส่อยู่ฉีกขาดจนเหลือแต่ยกทรง กระดงกระดุมหลุดกระเด็นไปคนละทิศละทางกัน ก่อนที่มือมันจะฉีกกระโปรงตัวจิ๋วที่ฉันใส่อยู่จนขาดวิ่น"กรี๊ดดดดด!!!!โซ่มึงทำอะไรเนี่ย?""เมื่อไหร่ที่มึงใส่อิชุดเศษผ้านี่มากูก็จะฉีกมันแบบนี้ทุกครั้งแหละ...มึงจำเอาไว้"ฉั