Share

9 : แอบรักคนมีเจ้าของ

Author: Lucky rich
last update Last Updated: 2025-10-19 13:02:04

9:

แอบรักคนมีเจ้าของ

หลังช่วยกันทำงานจนเสร็จไม่รู้ใครเป็นคนเริ่มเอาเหล้ามากินก่อน รู้ตัวอีกทีต่างก็เริ่มกรึ่มๆกันหมดแล้ว

อยู่ดีๆอิแจสซี่ก็ชวนมาเล่นเกมส์คำสารภาพซึ่งจะเล่นโดยการใช้ช้อนชี้หมุนไปหยุดอยู่ใครคนนั้นต้องสารภาพเรื่องที่เคยทำไม่ดีมา แต่ใครจะไม่ตอบก็ได้แต่ต้องกินเหล้าให้หมดแก้ว

เริ่มเล่นเลยโดยผู้เล่นทั้งหมด6คน ช้อนหมุนๆวนอยู่หลายรอบก่อนจะแจ็คพ็อตไปหยุดอยู่ที่ อิโซดาค่ะ

"เอาล่ะค่ะคุณโซดา...ว่ามาเลยค่ะ"

"กู...กูเอ่อกูเคยแอบช่วยตัวเองครั้งนึงตอนผัวไม่อยู่อ่ะ"

"ห๊ะ...โซดามึงๆโคตรสุดอ่ะ" แจสซี่ทำหน้าแบบนับถือความหน้าด้านของโซดาเลยไรเงี้ยย

"โซดามึง...แบบนี้ก็ได้เหรอ?" น้ำหอมยังอึ้ง

"เอ้าาก็ตอนนั้นกูเมาอ่ะแล้วไอ้เก้าแม่งก็ดันไม่อยู่"

"ฮ่าๆๆๆโหโซดามึงนี่สุดติ่งจริงๆว่ะ" โซ่หลุดขำออกมา

เอาจริงๆตั้งแต่คบกับมันมานะ ยังไม่รู้เลยว่ามีสักเรื่องไหมที่ทำให้โซดามันอายบ้างเนี่ย บางทียังแอบคิดว่ามันเป็นผู้หญิงจริงๆหรือเปล่าเนี่ย หยาบกระด้างจนเกินหญิงไปล่ะมันเนี่ยผิดกับหน้าตาสวยๆของมันเลย

จากนั้นก็หมุนมาต่อที่ใครกันนะรายต่อไป ช้อนก็หมุนวนไปๆจนไปหยุดอยู่ที่ไอ่กันต์ค่ะ มันเหลือบมองมารอบวงก่อนที่จะยกแก้วเหล้าขึ้นมา

"กูยอมดื่ม..." กันต์

"โห่...ง่ายๆเลยหรอ" โซดา

"อะไรวะมึงแม่งไม่ใจเลย" แจสซี่

"ป๊อดว่ะมึง" ฉัน

"กินให้หมดแก้วนะมึง" โซ่

จากนั้นก็หมุนมาอีกเรื่อยๆจนมาหยุดที่อิแจสซี่

"ว่ามากระเทย" ฉันเอง

"กูเคย...เคยแอบดูผู้หญิงแก้ผ้าอ่ะแหะๆ"

แจสซี่เพื่อนรักของฉันเคยแอบส่องดูผู้หญิงแก้ผ้าด้วยอ่ะ มึงได้ข่าวว่ามึงเป็นกระเทยนะแล้วแอบดูทำไมวะ

"มึงๆแจสซี่มึงอย่าบอกนะว่ามึงแอบดูกูแก้ผ้า...อ๊ายยย" โซดาทำท่าปิดหน้าอกเอียงอาย

"หูยยย...สูงชลูดตูดปอดนมแฟ่บแบบมึงกูไม่มองให้เสียสายตากูหรอกอิห่า"

"เชอะ...มีได้อย่างกูป่ะหล่ะอิผี?"

เออๆเอาเข้าไปแต่ล่ะคน นี่ถ้าอิแจสซี่มันไม่ชอบผู้ชาย แม่จะยุให้ได้กันเองเลยกัดกันตลอด

"เออพอๆเลยพวกมึงเลิกกัดกันตลอด...แล้วทำไมมึงต้องแอบดูผู้หญิงแก้ผ้าด้วยวะ?"

ฉันถามเพราะยังสงสัยอยู่

"ก็ตอนนั้นกูกำลังไม่แน่ใจว่ากูจะเป็นอะไรกันแน่ กูก็เลยลองดูว่ากูจะรู้สึกอะไรกับชะนีรึเปล่า...ก็ดูแล้วกูก็เฉยๆนะไม่เหมือนตอนดูผู้ชายแก้ผ้ามันซู่ซ่าๆอย่างบอกไม่ถูกอิอิ"

"อ๋อออ...แบบนี้นี่เอง"

ทุกคนทำหน้าทึ่งที่มันหาวิธีพิสูจน์ตัวเองได้แบบเฉียบมากโดยการไปดูผู้หญิงแก้ผ้า

"ว่าแต่มึงไปแอบดูใครมาวะ?" กันต์ยังสงสัย

"แหะๆกูไม่บอกมึงหรอกฮ่าๆๆๆ"

"เออๆมาที่คนต่อไปดีกว่า...เอ้าาหมุนต่อค่ะ" ฉันเป็นคนหมุนช้อนเองทีนี้

ช้อนก็หมุนติ้วๆๆๆไปจนมันไปหยุดที่...

ที่....ที่ฉันซะงั้น

"เอาแล้วอิลี่พูดมาซะดีๆมึง"

"เออ..คือกู...กูแอบรักคนมีเจ้าของแล้วว่ะ"

ทันทีที่ตอบออกไปปุ๊บ ทุกคนก็พากันเงียบหมดเลยจ้า ดีงามจุง ก่อนที่อิโซดามันจะแกล้งหัวเราะเสียงดังขึ้นมา

"ใครวะลี่...ทำไมกูไม่เห็นรู้?" อิแจสซี่ถาม

มึงจะรู้ได้ไงวันๆสนใจแต่ผู้อ่ะ

"เออนั่นดิ..มีด้วยเหรอคนที่ไม่สนใจมึงอ่ะ?"

อิหอมถามต่อ

"มีสิมึง...กูว่าน่าจะเป็นผู้ชายน่าโง่ๆล่ะมั้งที่อิลี่มันไปแอบรักอ่ะ...ถึงได้มองไม่เห็นความรักของมัน" โซดากัดไปดอกนึง

ก่อนที่โซ่จะทำตาขวางใส่มัน โทษฐานที่หลอกด่าว่าโซ่โง่

"แต่ก็ช่างมันเถอะ...กูว่าจะเลิกรักแล้วล่ะ"

ฉันตอบไปแบบแผ่วเบา

"ไม่ได้!!!!" โซ่ตะโกนออกมา

"เอ้าา..ทำไมอ่ะ? มึงรู้หรอว่าใครอิโซ่?"

แจสซี่เขยิบไปกระแซะถามโซ่

"เปล๊า...กูแค่ไม่อยากให้เพื่อนใจง่ายเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา"

เอองั้นก็แล้วแต่มึงเลยโซ่

"เออ...ช่างแม่งเถอะเล่นต่อๆกัน"

ฉันก็เป็นหมุนขวดขึ้นมาอีกคราวนี้ไปหยุดที่อิหอมจ้าทุกคน

อิหอมทำหน้าเอ๋อๆไปพักนึงก่อนจะอ้อมแอ้มๆตอบมาว่า

"กูเมาอ่ะ...แล้วๆกูก็เผลอ..."

"อย่าาา...หอมมม"

อยู่ๆไอ่กันต์ก็เอามือมาปิดปากอิหอมเอาไว้

"อะไรกันวะพวกมึงอ่ะ?แล้วมึงห้ามมันพูดทำไมกันต์?" โซดาถามต่อก่อนจะแกะมือกันต์ออกจากปากน้ำหอม

"ก็ๆเอ่อ...เปล่านิ" อิกันต์ตอบตะกุกตะกัก

"ยังไงต่ออิหอม?เล่าต่อ"

แจสซี่หน้ามันนี่ออกอาการอยากเผือกมาก

"กูเมาแล้วเผลอไปปล้ำผู้ชายอ่ะ"

อิหอมสารภาพแล้วจ้า โดยมีอิกันต์นั่งหลบมุมหน้าแดงๆอยู่ ส่วนอิหอมบิดจนจะเป็นเลขแปดอยู่แล้ว

"ใครวะมึง? อย่าบอกนะว่า...." โซ่ลากเสียงก่อนจะมองไปที่ไอ่กันต์ช้าๆ

เพราะคืนนั้นโซ่เป็นคนบอกให้ไอ่กันต์ไปส่งอิหอมที่เมามากจนแทบจะพยุงตัวเองไม่ไหว พากลับคอนโดของอิหอมมัน

"ใครอ่ะ?ไอ่กันต์หรอ?" โซดายังงงๆอยู่

"อิหอมมมม...มึงนี่เองที่เป็นคนทำรอยบนคอไอ่กันต์มันอ่ะโหอินี่มันร้ายอ่ะ"

อิแจสซี่หน้าเหวอไปเลยใครจะคิดว่าสวยน่ารักอย่างอิหอมจะกล้าทำขนาดนี้ได้

"ก็..ก็กูเมามากอ่ะ"

เออง่ายๆสั้นๆจบข่าว

"โอ๋ๆอย่าเสียใจไปเลยนะเพื่อน...เดี๋ยวให้อิหอมมันรับผิดชอบมึงเอง..โถๆเพื่อนกูเสียเชิงชายหมด" โซดาดึงกันต์เข้ามากอดโดยมีอิหอมดึงกลับไปกอดแทน

"นี่กับเพื่อนมึงก็หวงหรออิหอม?"

"เปล๊าาา" ตอบเสียงสูงช่ะ

ไม่หวงเลยแต่กอดไว้แน่นคนเดียวเลย เออหอมเพื่อนได้ข่าวว่ามึงเป็นผู้หญิงนะ มึงต้องหวงเนื้อหวงตัวไม่ใช่หรอ ทำไมเหตุการณ์มันสลับกันแบบนี้วะ

หลังจากนั้นเราก็เลิกเล่นกันเลยไม่ได้รู้เลยว่าโซ่จะสารภาพอะไรบ้าง

จากนั้นก็เปลี่ยนมาเป็นเล่นไพ่ป็อกเด้งตาล่ะ20ค่ะ งานถนัดอิลี่เลย สมัยที่ไม่มีเงินก็หาวิ่งลำไพ่พิเศษหาเงินเลี้ยงตัวเอง งานนี้อิลี่ฟาดเรียบเลยจ้า

กินกันไปเล่นกันไปจนเวลาผ่านไปค่อนคืน หันมาดูอีกทีตอนนี้ทุกคนพากันหลับหมดแล้วจ้า ยกเว้นเจ้าของห้องไปไหนไม่รู้ ฉันก็เลยลุกขึ้นไปอาบน้ำที่ห้องน้ำด้านนอก เพราะฉันเคยเอาเสื้อผ้ามาทิ้งไว้เวลามาทำรายงานที่นี่

อาบน้ำเสร็จฉันก็มานอนกับพวกเพื่อนที่นอนเกลื่อนกลาดเรียงรายกันเหมือนเดิม

มารู้สึกตัวอีกทีตีอะไรแล้วก็ไม่รู้ มีแขนของใครคนหนึ่งสอดรัดร่างฉันขึ้นมาอุ้มไว้ในอ้อมแขนกำยำ ได้กลิ่นหอมคุ้นๆถึงรู้ว่าเป็นโซ่ที่อุ้มฉันขึ้นมา พาไปนอนในห้องนอนของเขา

"อื้ออ..ปล่อยนะ"

"จะสะดีดสะดิ้งทำไมนักหนาวะ"

"ก็แล้วจะมายุ่งทำไมล่ะวะ"

"ก็อยากให้ได้นอนสบายๆไง"

"กูขอหรอ?"

"มึงเลิกกวนประสาทกูสักทีได้ไหมลี่?"

"แล้วทำไมมึงไม่เลิกยุ่งกับกูล่ะ?"

"ก็เพราะมึงเป็นเพื่อนรักกู"

"เพื่อนกันไม่จำเป็นต้องนอนด้วยกันหรอกนะโซ่"

"แต่กูอยากนอนกับมึงนิลี่"

"โซ่!!!!"

"กูหิว...."

"หิวมึงก็ไปหาไรกินดิข้างนอกของกินเยอะแยะ"

"แต่กูอยากกินจากมึงนิ"

"อ๋อ..เห็นกูง่ายว่างั้น"

"มันไม่ใช่อย่างนั้นลี่"

"แล้วมันแบบไหนล่ะที่มึงคิดกับกู?"

"เออช่างเถอะมึงนอนเถอะกูไม่ทำไรก็ได้"

"..................."

ฉันเงียบนอนหันหลังให้มันโดยที่ไม่พูดอะไรต่อ โซ่ลงมานอนซ้อนข้างหลังโดยกอดกระชับฉันจากข้างหลังเข้าหาอกแกร่ง เกยคางลงบนหัวฉันจนสัมผัสได้ว่าโซ่แอบหอมตามลูกผมฉันแผ่วเบา พร้อมเสียงหัวใจที่เต้นแรงขึ้นๆของโซ่

ฉันไม่เข้าใจโซ่พอๆกับที่ไม่เคยเข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมฉันต้องยอมโซ่ทุกอย่างทั้งๆที่โซ่ให้ฉันได้แค่เพื่อน แต่สิ่งที่โซ่ทำนั้นไม่มีเพื่อนคนไหนเค้าทำกันหรอก นอกจากคนที่เป็นแฟนกันเค้าจะทำต่อกันเท่านั้น

เหมือนอย่างเช่นกันต์กับหอมที่ผ่านมาฉันก็เห็นมันก็เป็นเพื่อนกันปกติ แต่พอสถานะมันเปลี่ยนไป ถึงแม้ว่าเหมือนกันต์มันจะยังทำใจไม่ได้ที่ต้องเปลี่ยนสถานะจากเพื่อนมาเป็นแฟนกัน เพราะบังเอิญมันพลาดพลั้งกันไปแล้ว แต่สิ่งที่ฉันแอบได้เห็นคือความเป็นห่วงเป็นใยที่มันสองคนมีต่อกัน กันต์มาอุ้มอิหอมขึ้นไปนอนในห้องนอนเล็กด้วยกัน ซึ่งคอนโดโซ่แบบว่ากว้างมากมี3ห้องนอนมีห้องน้ำในตัว 2ห้องนั่งเล่น 1ห้องครัว พื้นที่ไว้พักผ่อนหย่อนใจอีกตั้งกว้างโข ซึ่งมันเป็นปกติที่บางทีใครไม่อยากจะกลับห้องกลับบ้านก็แวะมานอนที่คอนโดโซ่ประจำ

ส่วนอิสองคนปล่อยให้มันนอนกอดกันน้ำลายยืดอยู่หน้าทีวีนู่นแหละ ชอบกัดกันดีนัก

ไม่ว่าอนาคตข้างหน้าสถานะความเป็นเพื่อนของฉันกับโซ่เราจะยังเหมือนเดิมหรือไม่นั้น สำหรับฉันก็คงปล่อยให้มันจะเป็นไปแล้วกัน เพราะถึงแม้ถ้าบางอย่างมันจะเปลี่ยนไปจนเราเกินควบคุม ฉันก็ยังยืนยันที่จะบอกว่าฉันไม่เคยเสียใจที่ได้เป็นเพื่อนกับโซ่และทุกๆคนที่นอนอยู่นี่ และไม่คิดจะเสียใจที่จะต้องรักโซ่ฝ่ายเดียวไปตลอด

-

----------------------------------------------**

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • My friend เพื่อนร้ายเพื่อนรัก   บันทึกรักฉบับนิดหน่อย : 9 (จบ)

    ครุ่นคิดวุ่นวายใจไปก็เท่านั้น อยู่ๆก็รู้สึกเหมือนวิญญานเมียหลวงมาเข้าสิง สองเท้าก้าวฉับๆโดยมียัยลี่วิ่งตามมาติดๆ ตรงไปยังคนที่ยืนอยู่ร้านข้างหน้าทันที "สวัสดีค่ะ...พี่ภาค!!!" เสียงเย็นๆขุ่นกระด้างมันออกมาของมันเองจริงๆฉันเป็นคนเรียบร้อยนะ แต่เวลาที่ลมเพชรหึงมันแทรกเข้ามาอากัปกิริยามันก็จะกระด้างหน่อยๆ "อ่ะอ้าวนี่สองคนมายังไงกันนี่!" พี่ภาคหันมาเจอฉันแล้วทำไมต้องแสดงอาการตกใจขนาดนี้อ่ะ "ก็ขับรถมากันไงคะถามแปลกแล้วไหนพี่บอกว่าวันนี้ไม่ว่างไงคะแล้วมาได้ยังไงมาทำอะไร แล้วมากับใครอ่ะคะ?" "โห!!!มาเป็นชุดเลยใจเย็นๆก่อนนะตัวเล็กนะ" พี่ภาคมองหน้าฉันแล้วกลั้นขำเล็กน้อย 'ทำไมต้องขำอ่ะนี่ฉันซีเรียสอยู่นะ' "แก...ใจเย็นๆก่อนนะ" ยัยลี่ค่อยๆปลอบประโลมให้ฉันหายโมโห "แล้วคุณเป็นใครกันมาถึงก็ใส่ๆเป็นชุดไม่มีสมบัติผู้ดีเอาซะเลย" ยัยผู้หญิงที่ยืนเล่นหูเล่นตาอยู่ข้างๆพี่ภาคพูดขึ้นด้วยความไม่พอใจ "แล้วเธอล่ะเป็นใคร?มายุ่งวุ่นวายอะไรกับสามีคนอื่นเค้า" ฉันต่อปากต่อคำกับแม่นั่นต่อ "ฉันเคยเป็นคนสำคัญของเขามากๆมาก่อนและตอนนี้ก็ยังสำคัญอยู่" ผู้หญิงคนนั้นว่าและหันไปกอดแขนพี่ภาคไว้ "หรอคะ?สำคัญกว่าเมียขอ

  • My friend เพื่อนร้ายเพื่อนรัก   บันทึกรักฉบับนิดหน่อย : 8

    วันนี้เป็นวันเกิดของโซดาเพื่อนสนิทของยัยลี่และเป็นเพื่อนใหม่อีกคนของฉัน คืนนี้เราก็แต่งองค์ทรงเครื่องมากันในธีมย้อนยุคยัยลี่นี่มาในชุดทองกวาวเชียวล่ะ ส่วนฉันก็เสื้อแขนกระบอกกับกระโปรงบานลายดอกเก๋ๆนี่ขนาดแต่งธรรมดานะหนุ่มๆในงานยังมาตาเป็นมันเชียว'สวยเหมือนกันนะนี่เราอิอิ'แน่นอนว่าพี่ภาคต้องสั่งยัยลี่ให้ดูแลฉันให้ดีๆอย่าให้ใครมายุ่มย่ามกับฉันแน่ๆ ปาร์ตี้ในงานก็ผ่านไปได้ด้วยดี ฉันเองก็สนุกไปด้วยจนเพลินเผลอดื่มไปซะเยอะจนเกือบจะเมาไปเหมือนกัน จนกระทั่งพี่เก้าเอาเค้กมาเซอร์ไพส์และขอโซดาแต่งงาน ทุกคนในงานกรี๊ดกร๊าดกันมากรวมถึงตัวฉันด้วยแน่นอนว่าผู้หญิงทุกคนบนโลกย่อมฝันที่จะมีการขอแต่งงานแสนหวานอยู่แล้ว โซดาร้องไห้หนักมากเพราะความดีใจเพื่อนๆทุกคนก็ตื้นตันใจและมีความสุขไปกับนางด้วย ไม่รู้ว่าเราปาร์ตี้กันถึงไหนยังไง ฉันมารู้สึกตัวอีกทีก็นอนอยู่บนเตียงในสภาพเปลือยเปล่าในห้องพักของตัวเองแล้ว พร้อมอาการเจ็บแปลบบริเวณช่วงท้องน้อยและแสบๆบริเวณใจกลางร่าง 'หรือว่าา...''นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันวะแล้วตกลงฉันกลับมาที่ห้องตัวเองได้ยังไง'ทำไมถึงอยู่ในสภาพนี้วะ'งงในงงไปอีก' เดี๋ยวนะ!แล้วยัยลี่ล่ะยัยลี่ไปไห

  • My friend เพื่อนร้ายเพื่อนรัก   บันทึกรักฉบับนิดหน่อย : 7

    "นิดหน่อยๆฮัลโหล...แก!!!"เสียงยัยลี่ตะโกนเรียกชื่อฉันข้างๆหูพร้อมโบกมือผ่านหน้าฉันไปมา"ห๊ะๆอื้อ!...ตกใจหมด"ฉันสะดุ้งหลุดจากภวังค์ทันที หลังจากที่ตกใจเสียงเรียกดังๆของยัยลี่ ในขณะที่เผลอไผลไปคิดถึงคนที่เป็นเจ้าของหัวใจเข้า"เรียกตั้งนานมัวแต่เหม่อคิดถึงพี่ภาคอยู่ใช่ม่ะ?นั่นแน่!""เปล๊าา!ไม่มีอะไรฉันก็คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยต่างหากเล่า""จริง!ว่าแต่คอแกไปโดนอะไรมาทำไมมันเหมือนรอย...""อะ..ห๊ะอ่อฉันโดนยุงกัดอ่ะเกาไปเกามามันเลยแดงไปหมดเลย...ช่างมันเถอะแกมีไรเปล่า?""อ่อยุงตัวนี้ดุเนอะกัดซะแดงเชียว ดูท่าทางจะขี้หวงซะด้วย...ไม่มีไรแกว่าจะชวนลงไปหาไรกินน่ะ""อื้อๆไปสิๆฉันก็หิวเหมือนกัน"หลังจากที่เมื่อเช้าฉันโดนยุงดูดพลังงานไปอีกเยอะจนเกือบจะมาทำงานสายเสียนี่จนไม่ทันได้กินข้าวเช้าเลยด้วยซ้ำนอกจากกาแฟเย็นที่แวะซื้อมากินแก้วเดียวแค่นึกถึงเขาผู้ชายที่เป็นเจ้าหัวใจของฉันในอกก็สั่นสะท้านไม่หยุดหลังจากผ่านค่ำคืนที่วาบหวาบไปแล้ว ในตอนเช้าที่ลืมตาตื่นขึ้นก็เห็นใบหน้าหล่อเหลาคมคายนอนกกกอดฉันอยู่บนเตียง ท่อนแขนอันอบอุ่นพาดทับเอวบางๆของฉันเอาไว้แผ่วเบาอย่างกลัวฉันจะอึดอัด คางอุ่นๆเกยอยู่บนกระหม่อมฉัน

  • My friend เพื่อนร้ายเพื่อนรัก   บันทึกรักฉบับนิดหน่อย : 6

    ความวาบหวาบเข้าเกาะกุมหัวใจเมื่อปลายนิ้วมือเขากอบกุมยอดอกบีบคลึงอย่างกับมันเป็นของเล่น ซาลาเปาสีขาวผ่องที่ไม่เคยต้องมือชายใดมาก่อนนอกจากเขาคนนี้เท่านั้นเขาขยำขยี้มันเล่นอย่างสนุกสนานจนฉันนึกกลัวว่ามันจะแตกคามือเขาเสียก่อนถึงเขาจะบีบเคล้นเล่นอย่างสนุกมือแต่กลับไม่ได้ทำให้ฉันเจ็บเลย นอกจากความวาบหวิวแล้วมันยังวูบไหวไปยังจุดอ่อนไหวใต้ท้องน้อยฉันเหมือนเป็นละลอกคลื่นหฤหรรษ์มาทีละนิดๆปลายนิ้วคอยสะกิดปลายยอดเล่น ปากหยักๆก็คอยแต่ดอมดมไซร้ต้นคอหอมกรุ่นอย่างหลงไหล คนตัวเล็กกว่าแหงนเงยใบหน้าขึ้นคอยอำนวยความสะดวกให้ปากหยักเข้าดอมดมได้อย่างสะดวกขึ้นแม้จะบอกตัวเองเสมอว่าเป็นผู้หญิงต้องรู้จักรักนวลสงวนตัวไว้อย่าไปใจง่ายให้เขาดูถูกเล่น รู้ตัวอีกทีฉันก็อยากจะพลีกายให้เขาซะแล้วสิ บ้าจริง!"อ...อื้อออ"อดไม่ได้ที่จะส่งเสียงครางกระเส่าเมื่อความรัญจวนใจมันเข้าเกาะกุมจิตใจ กายเล็กๆบิดเสียดสีกันไปมากับลำตัวหนาของคนข้างๆ เมื่อคนตัวโตกว่าชักนำพาไปสู่ความหรรษายิ่งขึ้นสองมือหนาเคล้นคลึงเต้างามก่อนจะลากปลายลิ้นเข้าครอบยอดอกชูชันลิ้มรสความหอมหวานจากปลายยอดนั่น ทั้งมือทั้งปากต่างระดมกำลังรีดเคล้นสองเต้าอย่างเม

  • My friend เพื่อนร้ายเพื่อนรัก   บันทึกรักฉบับนิดหน่อย : 5

    จากวันนั้นจนถึงวันนี้ที่พี่ภาคตามตื้อขอฉันเป็นแฟน จนในที่สุดฉันก็ใจอ่อนยอมตกลงคบกับเขาจนได้ เพียงแต่เรายังไม่ได้บอกใครเท่านั้นว่ากำลังคบกันอยู่ ตอนนี้ฉันมาช่วยงานลี่ที่โรงแรมของนาง โดยที่ยัยลี่จัดที่พักของโรงแรมสุดหรูให้ฉันพักฟรีๆห้องนึงเลยพี่ภาคเองก็มาหาฉันทุกอาทิตย์โทรมาคุยด้วยทุกคืน จนมันเป็นความเคยชินไปแล้วถ้าหากวันไหนที่เขาไม่โทรหามันก็จะรู้สึกแปลกๆกระวนกระวายใจจนต้องเป็นฝ่ายโทรหาเขาเสียเอง แล้วก็จะโดนล้อว่าทนคิดถึงเค้าไม่ไหวจนต้องเป็นฝ่ายโทรมาเองเลยวันนี้ยัยลี่ส่งโลเคชั่นให้ฉันตามไปเจอบอกว่าเป็นห้องเพื่อนนางที่คืนนี้จะมีปาร์ตี้กัน พอเลิกงานฉันก็กลับไปอาบน้ำแต่งตัวที่ห้องแล้วนั่งแท๊กซี่ออกไปตามนัดพอมาถึงฉันก็โทรขึ้นไปให้ยัยลี่ลงมารับฉันข้างล่าง แล้วก็พากลับขึ้นไปที่ห้องเพื่อนของนางที่อยู่ชั้น9"ไฮ้...พวกมึงนี่นิดหน่อยแม่...คนที่สองของกูเอง ส่วนนี่น้ำหอม แล้วนี่สามีนางชื่อกันต์ ส่วนที่นอยาวๆชื่อโซดา ส่วนคนหล่อๆคนนี้ชื่อแจสสส...ซี่""โอ๊ยยยอิลี่ต้องบอกว่าคนที่สวยๆสิยะถึงจะถูก" แจสซี่เพื่อนสาวของยัยลี่จีบปากจีบคอตอบพร้อมจิกตาใส่ นางน่ารักดีนะ"อิลี่อิผี...สวยๆอย่างกูจะมีนอได้ยังไ

  • My friend เพื่อนร้ายเพื่อนรัก   บันทึกรักฉบับนิดหน่อย : 4

    "แล้วหนูไม่สงสารพี่หรอ?พี่เจ็บนะ"แค่พูดไม่พอผมก็เลยจับมือเธอมาสาธิตให้ดูว่าผมเจ็บ...ตรงไหนบ้างส่งสายตาเว้าวอนให้คนตัวเล็กสงสารและเห็นใจในความทุกข์ทรมานของผม จับมือบางทาบทับขอบกางเกงก่อนจะรูดซิบกางเกงแสล๊คลงช้าด้วยหัวใจที่สั่นระรัว'ให้ตายเถอะ!ทำไมมันตื่นเต้นอะไรขนาดนี้'นี่แค่มือของยัยตัวเปี๊ยกเองนะ แล้วถ้าเป็นอย่างอื่นเช่น....ล่ะจะขนาดไหนกันแค่คิดเจ้างูใหญ่มันก็ประท้วงผงาดเต็มที่เพื่อจะออกมาดูโลกภายนอกเต็มที่ล่ะยัยตัวเปี๊ยกของผมยังกล้าๆกลัวทั้งๆที่ตอนนั้นทั้งจับทั้งขยำเล่นอย่างมันมือด้วยซ้ำ แต่อย่างว่าล่ะตอนนั้นมันอยู่ใต้ร่มผ้านี่ แต่วันนี้สัมผัสเนื้อแท้เน้นๆเต็มกำมือเชียวล่ะฝ่ามือบางค่อยๆโอบรอบเต็มลำที่แผ่ขยายชี้หน้าอย่างท้าทาย ผมวางมือซ้อนทับมือเล็กๆของยัยเปี๊ยกเอาไว้ก่อนจะนำพามือให้กำแล้วรูดขึ้นรูดลงช้าๆ..."ซี๊ดดดดด..."เสียงแหบพร่าครางแผ่วๆในลำคอ ใบหน้าหล่อเหลาบิดเบ้เพราะความเสียวซ่าน ภายในอุ้งมือร้อนฉ่าจนเหมือนจะลวกมือเอาซะเลย ท่อนเนื้อกระตุกเป็นจังหวะทั้งร้อนทั้งแข็งจนฉันอดรู้สึกแปลกๆไม่ได้ฝ่ามือข้างที่ว่างของพี่ภาคก็ลดมาเคล้นคลึงสองเต้าสล้างของฉันอย่างสบายอุรา'ทำไมฉันร

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status