Share

3 : ไหวไหมบอกมา

Author: Lucky rich
last update Last Updated: 2025-10-19 11:57:45

3:

ไหวไหมบอกมา

“เอ้ามึง...ชนๆไม่เมาไม่กลับ...เชียร์!!!!” เสียงอิหอมที่ไม่รู้วันนี้เป็นไงแทบจะอาบเหล้าแทนอยู่แล้ว

“หอมมม...มึงเบาๆหน่อยเป็นอะไรของมึงวะวันนี้ทำไมดูเครียดๆ” ฉันจับมือน้ำหอมที่คว้าแก้วเหล้าจะกระดกขึ้นเป็นแก้วที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้เพราะนับไม่ทันเลย

“ไอ้เหี้ย!!!ไอ้ผู้ชายเหี้ย...ไอ้ทิมมันนอกใจกูอ่ะมึงฮึกๆๆทำไมวะ...ทำไมมันทำกับกูแบบนี้วะกูแม่งผิดอะไร”  อิหอมสะอื้นปล่อยโฮออกมาก่อน

“ใจเย็นก่อนนะมึง” ฉัน

“เหี้ยแล้ว” ไอ้กันต์

“จริงดิ?...เลวอ่ะ” โซดา

“เลิกแม่งมึงอย่าไปสนใจเลยผู้ชายเหี้ยๆอย่างนั่น” โซ่

เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นโซ่พูดจาอะไรแบบนี้ ปกติโซ่ไม่ค่อยจะสนโลกสักเท่าไหร่

“สวัสดีค่ะ...พี่ๆทุกคน..พี่โซ่ลูกหยีขอโทษที่มาช้านะคะ...จ๊วบบบ” ลูกหยีที่เพิ่งมาถึงก่อนจะเดินผ่านหน้าฉันไปนั่งข้างๆโซ่อีกฝั่งหนึ่งก่อนที่นางจะจูบแก้มโซ่ทีนึงแบบไม่เกรงสายตาใครเลย

ทุกคนพยักหน้าให้ในขณะที่ฉันยิ้มเฉยๆแต่ภายในใจมันเจ็บแปลบๆขึ้นมา ที่ต้องมาเห็นคนที่ตัวเองแอบรักเค้าสวีทหวานกัน เอาวะดื่มย้อมใจไปก่อนก็แล้วกันได้แต่บอกใจให้สู้ๆโว้ย

“พี่ลี่เป็นอะไรหรือเปล่าคะทำไมวันนี้ดื่มหนักจัง?” เสือกอะไรวะ ฮ่าๆๆๆไม่กล้าตอบหรอกแค่คิดในใจน่ะ

“อ๋อ...ป่าวจ้ะพี่ดื่มเป็นเพื่อนอิหอมมันอ่ะ..เห็นมันกำลังเศร้าอยู่” ฉันหันไปตอบแม่ตุ๊กตา(ดอก)ทองที่หันมาถาม

“อ๋อออ...ค่ะลูกหยีก็คิดว่าพี่ลี่อกหักจากใครซะอีกคริคริ”

หืมมมมอีเด็กนี่ถ้าไม่ติดว่ามันเป็นแฟนไอ้โซ่นะแม่จะตบให้กระเด็นเลยช่ะ เมื่อก่อนฉันอาจจะไม่สู้คน แต่ตั้งแต่มาเจอไอ้แก๊งนี้มันก็สอนให้ฉันรู้อะไรหลายๆอย่าง จนแทบจะเกรียนตามพวกมันไปล่ะ

“แหมมม...น้องลูกหยีก็รู้ดีเนอะอิลี่มันยังไม่มีแฟนสักหน่อยจะอกหักได้ไงกัน” โซดาเพื่อนรักของช้านสวนทันควันเลย ใจเย็นมึงอย่าขึ้นๆ

“ลูกหยีก็แซวเล่นเฉยๆค่ะ” แล้วนางก็ทำหน้าแอ๊บแบ๊วออดอ้อนไอ้โซ่ชิส์อิผี

“ไม่เป็นไรจ้ะ...” นางเอกอย่างฉันจะตอบอะไรได้ล่ะนอกจากจากยิ้มแล้วตอบคำนี้

หลังจากชนกันไปชนกันมาจนตอนนี้โลกของฉันเริ่มหมุนไปล่ะหน่อยๆ หันไปหันมาอีกทีอิโซ่กับยัยลูกหยีไม่อยู่ในห้องล่ะ สงสัยแม่งไปแอบกินตับกันแล้วมั้ง เออเจ็บดีเนอะกูเนี่ย

“เห้ยพวกเมิงงง...กูไปฉี่ก่อนนะเดี๋ยวมา” ฉันลุกขึ้นบอกพวกมันแต่ทำไมห้องนี้แม่งหมุนชะมัดเลยวะ

“เออๆกูไปด้วยๆปวดฉี่เหมือนกัน” โซดาเดินมากอดคอฉันเดินไปเข้าห้องน้ำ

ห้องน้ำต้องเดินขึ้นไปอีกชั้นนึงเป็นห้องน้ำเฉพาะแขกวีไอพีซึ่งพวกฉันก็ได้อภิสิทธิ์นั้นไปด้วยเพราะเป็นเพื่อนของน้องเจ้าของผับ

“อ้าววว...เชี้ยประตูแม่งล็อคว่ะ” ฉันหันไปบอกโซดาที่ยืนบิดอยู่เพราะฉี่จะราดแล้ว

“อะไรวะแม่งเอ้ย!!!ฉี่จะแตกอยู่ละกู...มึงถอยมากูเอง” โซดามันเบี่ยงฉันออกมาก่อนจะตบประตูดังลั่นเชี้ยแล้ววว

ปั้ง ปั้ง ปั้ง

“ใครอยู่ในห้องน้ำว้าาา...ออกมาเด้ล้อคประตูทำห่าเหวไรวะ”

“โซดามึงเบาๆใครก็ไม่รู้อยู่ข้างในเผื่อเป็นเพื่อนพี่แซมก็ได้นะมึง...เกรงใจเค้า”

“เกรงใจไม...เค้าให้เข้าด้วยกันได้สงสัยแม่งแอบไปตั้มกันอยู่เลย” เออออหรือว่าาาาา.......

แอ๊ดดดดดด

เสียงประตูเปิดแล้วจ้า แล้วคนข้างในก็โผล่หน้าออกมา คนที่คุณก็รู้ว่าใคร อิโซ่ไงจะใครล่ะออกมากับนังลูกหยีเจ้าเดิมในสภาพที่เสื้อผ้าหลุดลุ่ยกันมาเลยเชียว ผมเผ้ายุ่งเหยิงใบหน้าไม่สบอารมณ์มาเชียวสงสัยแม่งจะค้าง

“โห!!!!เดี๋ยวนี้แม้แต่ในห้องน้ำมึงยังไม่เว้นเลยหรอวะเอาไม่เลือกที่กันเลยเนอะพวกมึงนี่ก็นะ” โซดาแอบจิกไปดอกหนึ่ง

“.......................” อิโซ่

มันเงียบค่ะทำหน้าเฉยชาจนฉันนึกอยากรู้ว่าตอนที่มันมีอารมณ์ขึ้นมามันจะทำหน้าแบบไหน แต่ก็ช่างเถอะฉันคงไม่มีโอกาสได้เห็น เพราะที่ผ่านมากับฉันมันก็เฉยชามาตลอดอยู่แล้ว ก่อนที่มันจะจูงมือแฟนมันเดินกลับไป

“อิลี่มึงโอเคไหมวะ?”

“อือออ...กูโอเค”

“มึงโอเคแล้วมึงร้องไห้ทำไมวะอิเชี้ย”

“ห๊ะ...นี่กูร้องไห้หรอ”

ฉันค่อยๆยกมือลูบที่หน้าดู เออว่ะน้ำตาแม่งมาจากไหนวะไม่ทันรู้ตัวเลย แล้วเมื่อกี้อิโซ่มันจะเห็นหรือเปล่าวะฉันกลัวมันจะเข้าใจผิด

“ไม่เป็นไรมึง...กูรู้ว่ามึงรู้สึกยังไง” แล้วก็เป็นมันที่คอยเช็ดน้ำตาให้ฉันอีกแล้ว

“ฮึกๆๆกูเจ็บอ่ะมึงเจ็บเหี้ยๆเลย” มันคงจะดีถ้าฉันจะไม่รู้สึกอะไรกับคนที่เป็นเพื่อนสนิทตัวเองอย่างไอ้โซ่

หลังจากร้องไห้จนพอใจล้างหน้าล้างตาเข้าห้องน้ำเรียบร้อยฉันก็เดินกลับไปที่โต๊ะ แต่เจอไอ้โซ่ยืนรออยู่ก่อน

“โซดามึงไปก่อนไปกูมีเรื่องจะคุยกับอิลี่แป้บนึง” โซ่บอกโซดาก่อนจะหันมาทำหน้าแปลกๆกับฉัน มันจะคุยไรกับฉันวะ

“เอออๆกูไปก่อนนะรีบๆตามมาล่ะพวกมึง” มันหันมามองฉันอย่างห่วงๆนิดนึงก่อนจะเดินไป

.

.

.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • My friend เพื่อนร้ายเพื่อนรัก   บันทึกรักฉบับนิดหน่อย : 9 (จบ)

    ครุ่นคิดวุ่นวายใจไปก็เท่านั้น อยู่ๆก็รู้สึกเหมือนวิญญานเมียหลวงมาเข้าสิง สองเท้าก้าวฉับๆโดยมียัยลี่วิ่งตามมาติดๆ ตรงไปยังคนที่ยืนอยู่ร้านข้างหน้าทันที "สวัสดีค่ะ...พี่ภาค!!!" เสียงเย็นๆขุ่นกระด้างมันออกมาของมันเองจริงๆฉันเป็นคนเรียบร้อยนะ แต่เวลาที่ลมเพชรหึงมันแทรกเข้ามาอากัปกิริยามันก็จะกระด้างหน่อยๆ "อ่ะอ้าวนี่สองคนมายังไงกันนี่!" พี่ภาคหันมาเจอฉันแล้วทำไมต้องแสดงอาการตกใจขนาดนี้อ่ะ "ก็ขับรถมากันไงคะถามแปลกแล้วไหนพี่บอกว่าวันนี้ไม่ว่างไงคะแล้วมาได้ยังไงมาทำอะไร แล้วมากับใครอ่ะคะ?" "โห!!!มาเป็นชุดเลยใจเย็นๆก่อนนะตัวเล็กนะ" พี่ภาคมองหน้าฉันแล้วกลั้นขำเล็กน้อย 'ทำไมต้องขำอ่ะนี่ฉันซีเรียสอยู่นะ' "แก...ใจเย็นๆก่อนนะ" ยัยลี่ค่อยๆปลอบประโลมให้ฉันหายโมโห "แล้วคุณเป็นใครกันมาถึงก็ใส่ๆเป็นชุดไม่มีสมบัติผู้ดีเอาซะเลย" ยัยผู้หญิงที่ยืนเล่นหูเล่นตาอยู่ข้างๆพี่ภาคพูดขึ้นด้วยความไม่พอใจ "แล้วเธอล่ะเป็นใคร?มายุ่งวุ่นวายอะไรกับสามีคนอื่นเค้า" ฉันต่อปากต่อคำกับแม่นั่นต่อ "ฉันเคยเป็นคนสำคัญของเขามากๆมาก่อนและตอนนี้ก็ยังสำคัญอยู่" ผู้หญิงคนนั้นว่าและหันไปกอดแขนพี่ภาคไว้ "หรอคะ?สำคัญกว่าเมียขอ

  • My friend เพื่อนร้ายเพื่อนรัก   บันทึกรักฉบับนิดหน่อย : 8

    วันนี้เป็นวันเกิดของโซดาเพื่อนสนิทของยัยลี่และเป็นเพื่อนใหม่อีกคนของฉัน คืนนี้เราก็แต่งองค์ทรงเครื่องมากันในธีมย้อนยุคยัยลี่นี่มาในชุดทองกวาวเชียวล่ะ ส่วนฉันก็เสื้อแขนกระบอกกับกระโปรงบานลายดอกเก๋ๆนี่ขนาดแต่งธรรมดานะหนุ่มๆในงานยังมาตาเป็นมันเชียว'สวยเหมือนกันนะนี่เราอิอิ'แน่นอนว่าพี่ภาคต้องสั่งยัยลี่ให้ดูแลฉันให้ดีๆอย่าให้ใครมายุ่มย่ามกับฉันแน่ๆ ปาร์ตี้ในงานก็ผ่านไปได้ด้วยดี ฉันเองก็สนุกไปด้วยจนเพลินเผลอดื่มไปซะเยอะจนเกือบจะเมาไปเหมือนกัน จนกระทั่งพี่เก้าเอาเค้กมาเซอร์ไพส์และขอโซดาแต่งงาน ทุกคนในงานกรี๊ดกร๊าดกันมากรวมถึงตัวฉันด้วยแน่นอนว่าผู้หญิงทุกคนบนโลกย่อมฝันที่จะมีการขอแต่งงานแสนหวานอยู่แล้ว โซดาร้องไห้หนักมากเพราะความดีใจเพื่อนๆทุกคนก็ตื้นตันใจและมีความสุขไปกับนางด้วย ไม่รู้ว่าเราปาร์ตี้กันถึงไหนยังไง ฉันมารู้สึกตัวอีกทีก็นอนอยู่บนเตียงในสภาพเปลือยเปล่าในห้องพักของตัวเองแล้ว พร้อมอาการเจ็บแปลบบริเวณช่วงท้องน้อยและแสบๆบริเวณใจกลางร่าง 'หรือว่าา...''นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันวะแล้วตกลงฉันกลับมาที่ห้องตัวเองได้ยังไง'ทำไมถึงอยู่ในสภาพนี้วะ'งงในงงไปอีก' เดี๋ยวนะ!แล้วยัยลี่ล่ะยัยลี่ไปไห

  • My friend เพื่อนร้ายเพื่อนรัก   บันทึกรักฉบับนิดหน่อย : 7

    "นิดหน่อยๆฮัลโหล...แก!!!"เสียงยัยลี่ตะโกนเรียกชื่อฉันข้างๆหูพร้อมโบกมือผ่านหน้าฉันไปมา"ห๊ะๆอื้อ!...ตกใจหมด"ฉันสะดุ้งหลุดจากภวังค์ทันที หลังจากที่ตกใจเสียงเรียกดังๆของยัยลี่ ในขณะที่เผลอไผลไปคิดถึงคนที่เป็นเจ้าของหัวใจเข้า"เรียกตั้งนานมัวแต่เหม่อคิดถึงพี่ภาคอยู่ใช่ม่ะ?นั่นแน่!""เปล๊าา!ไม่มีอะไรฉันก็คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยต่างหากเล่า""จริง!ว่าแต่คอแกไปโดนอะไรมาทำไมมันเหมือนรอย...""อะ..ห๊ะอ่อฉันโดนยุงกัดอ่ะเกาไปเกามามันเลยแดงไปหมดเลย...ช่างมันเถอะแกมีไรเปล่า?""อ่อยุงตัวนี้ดุเนอะกัดซะแดงเชียว ดูท่าทางจะขี้หวงซะด้วย...ไม่มีไรแกว่าจะชวนลงไปหาไรกินน่ะ""อื้อๆไปสิๆฉันก็หิวเหมือนกัน"หลังจากที่เมื่อเช้าฉันโดนยุงดูดพลังงานไปอีกเยอะจนเกือบจะมาทำงานสายเสียนี่จนไม่ทันได้กินข้าวเช้าเลยด้วยซ้ำนอกจากกาแฟเย็นที่แวะซื้อมากินแก้วเดียวแค่นึกถึงเขาผู้ชายที่เป็นเจ้าหัวใจของฉันในอกก็สั่นสะท้านไม่หยุดหลังจากผ่านค่ำคืนที่วาบหวาบไปแล้ว ในตอนเช้าที่ลืมตาตื่นขึ้นก็เห็นใบหน้าหล่อเหลาคมคายนอนกกกอดฉันอยู่บนเตียง ท่อนแขนอันอบอุ่นพาดทับเอวบางๆของฉันเอาไว้แผ่วเบาอย่างกลัวฉันจะอึดอัด คางอุ่นๆเกยอยู่บนกระหม่อมฉัน

  • My friend เพื่อนร้ายเพื่อนรัก   บันทึกรักฉบับนิดหน่อย : 6

    ความวาบหวาบเข้าเกาะกุมหัวใจเมื่อปลายนิ้วมือเขากอบกุมยอดอกบีบคลึงอย่างกับมันเป็นของเล่น ซาลาเปาสีขาวผ่องที่ไม่เคยต้องมือชายใดมาก่อนนอกจากเขาคนนี้เท่านั้นเขาขยำขยี้มันเล่นอย่างสนุกสนานจนฉันนึกกลัวว่ามันจะแตกคามือเขาเสียก่อนถึงเขาจะบีบเคล้นเล่นอย่างสนุกมือแต่กลับไม่ได้ทำให้ฉันเจ็บเลย นอกจากความวาบหวิวแล้วมันยังวูบไหวไปยังจุดอ่อนไหวใต้ท้องน้อยฉันเหมือนเป็นละลอกคลื่นหฤหรรษ์มาทีละนิดๆปลายนิ้วคอยสะกิดปลายยอดเล่น ปากหยักๆก็คอยแต่ดอมดมไซร้ต้นคอหอมกรุ่นอย่างหลงไหล คนตัวเล็กกว่าแหงนเงยใบหน้าขึ้นคอยอำนวยความสะดวกให้ปากหยักเข้าดอมดมได้อย่างสะดวกขึ้นแม้จะบอกตัวเองเสมอว่าเป็นผู้หญิงต้องรู้จักรักนวลสงวนตัวไว้อย่าไปใจง่ายให้เขาดูถูกเล่น รู้ตัวอีกทีฉันก็อยากจะพลีกายให้เขาซะแล้วสิ บ้าจริง!"อ...อื้อออ"อดไม่ได้ที่จะส่งเสียงครางกระเส่าเมื่อความรัญจวนใจมันเข้าเกาะกุมจิตใจ กายเล็กๆบิดเสียดสีกันไปมากับลำตัวหนาของคนข้างๆ เมื่อคนตัวโตกว่าชักนำพาไปสู่ความหรรษายิ่งขึ้นสองมือหนาเคล้นคลึงเต้างามก่อนจะลากปลายลิ้นเข้าครอบยอดอกชูชันลิ้มรสความหอมหวานจากปลายยอดนั่น ทั้งมือทั้งปากต่างระดมกำลังรีดเคล้นสองเต้าอย่างเม

  • My friend เพื่อนร้ายเพื่อนรัก   บันทึกรักฉบับนิดหน่อย : 5

    จากวันนั้นจนถึงวันนี้ที่พี่ภาคตามตื้อขอฉันเป็นแฟน จนในที่สุดฉันก็ใจอ่อนยอมตกลงคบกับเขาจนได้ เพียงแต่เรายังไม่ได้บอกใครเท่านั้นว่ากำลังคบกันอยู่ ตอนนี้ฉันมาช่วยงานลี่ที่โรงแรมของนาง โดยที่ยัยลี่จัดที่พักของโรงแรมสุดหรูให้ฉันพักฟรีๆห้องนึงเลยพี่ภาคเองก็มาหาฉันทุกอาทิตย์โทรมาคุยด้วยทุกคืน จนมันเป็นความเคยชินไปแล้วถ้าหากวันไหนที่เขาไม่โทรหามันก็จะรู้สึกแปลกๆกระวนกระวายใจจนต้องเป็นฝ่ายโทรหาเขาเสียเอง แล้วก็จะโดนล้อว่าทนคิดถึงเค้าไม่ไหวจนต้องเป็นฝ่ายโทรมาเองเลยวันนี้ยัยลี่ส่งโลเคชั่นให้ฉันตามไปเจอบอกว่าเป็นห้องเพื่อนนางที่คืนนี้จะมีปาร์ตี้กัน พอเลิกงานฉันก็กลับไปอาบน้ำแต่งตัวที่ห้องแล้วนั่งแท๊กซี่ออกไปตามนัดพอมาถึงฉันก็โทรขึ้นไปให้ยัยลี่ลงมารับฉันข้างล่าง แล้วก็พากลับขึ้นไปที่ห้องเพื่อนของนางที่อยู่ชั้น9"ไฮ้...พวกมึงนี่นิดหน่อยแม่...คนที่สองของกูเอง ส่วนนี่น้ำหอม แล้วนี่สามีนางชื่อกันต์ ส่วนที่นอยาวๆชื่อโซดา ส่วนคนหล่อๆคนนี้ชื่อแจสสส...ซี่""โอ๊ยยยอิลี่ต้องบอกว่าคนที่สวยๆสิยะถึงจะถูก" แจสซี่เพื่อนสาวของยัยลี่จีบปากจีบคอตอบพร้อมจิกตาใส่ นางน่ารักดีนะ"อิลี่อิผี...สวยๆอย่างกูจะมีนอได้ยังไ

  • My friend เพื่อนร้ายเพื่อนรัก   บันทึกรักฉบับนิดหน่อย : 4

    "แล้วหนูไม่สงสารพี่หรอ?พี่เจ็บนะ"แค่พูดไม่พอผมก็เลยจับมือเธอมาสาธิตให้ดูว่าผมเจ็บ...ตรงไหนบ้างส่งสายตาเว้าวอนให้คนตัวเล็กสงสารและเห็นใจในความทุกข์ทรมานของผม จับมือบางทาบทับขอบกางเกงก่อนจะรูดซิบกางเกงแสล๊คลงช้าด้วยหัวใจที่สั่นระรัว'ให้ตายเถอะ!ทำไมมันตื่นเต้นอะไรขนาดนี้'นี่แค่มือของยัยตัวเปี๊ยกเองนะ แล้วถ้าเป็นอย่างอื่นเช่น....ล่ะจะขนาดไหนกันแค่คิดเจ้างูใหญ่มันก็ประท้วงผงาดเต็มที่เพื่อจะออกมาดูโลกภายนอกเต็มที่ล่ะยัยตัวเปี๊ยกของผมยังกล้าๆกลัวทั้งๆที่ตอนนั้นทั้งจับทั้งขยำเล่นอย่างมันมือด้วยซ้ำ แต่อย่างว่าล่ะตอนนั้นมันอยู่ใต้ร่มผ้านี่ แต่วันนี้สัมผัสเนื้อแท้เน้นๆเต็มกำมือเชียวล่ะฝ่ามือบางค่อยๆโอบรอบเต็มลำที่แผ่ขยายชี้หน้าอย่างท้าทาย ผมวางมือซ้อนทับมือเล็กๆของยัยเปี๊ยกเอาไว้ก่อนจะนำพามือให้กำแล้วรูดขึ้นรูดลงช้าๆ..."ซี๊ดดดดด..."เสียงแหบพร่าครางแผ่วๆในลำคอ ใบหน้าหล่อเหลาบิดเบ้เพราะความเสียวซ่าน ภายในอุ้งมือร้อนฉ่าจนเหมือนจะลวกมือเอาซะเลย ท่อนเนื้อกระตุกเป็นจังหวะทั้งร้อนทั้งแข็งจนฉันอดรู้สึกแปลกๆไม่ได้ฝ่ามือข้างที่ว่างของพี่ภาคก็ลดมาเคล้นคลึงสองเต้าสล้างของฉันอย่างสบายอุรา'ทำไมฉันร

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status