All Chapters of ยั่วรักคุณหมอคีตะ: Chapter 11 - Chapter 20

"อืออ" พอขยับออกจากที่ลูบคลำอยู่รอบนอกเขาก็ล้วงเข้าไปในร่อง ริมฝีปากหนาไม่ได้อยู่นิ่งพรมจูบซอกคออีกฝ่ายไปด้วย กลิ่นแอลกอฮอล์ในลมหายใจของเขาโชยออกมาพอรู้ว่าตัวเองเผลอใช้แรงขย้ำแขน วาดฝันก็ผ่อนแรงนั้นลง กลัวว่าจะทำให้เขามีแผลใบหน้าหล่อคมที่ฝังจูบอยู่ซอกคอข้างซ้ายได้เขยื้อนมาข้างขวา แล้วก็สูดดมความหอมจากแป้งฝุ่นที่เธอทาหลังอาบน้ำเสร็จ"อือ" เสียงครางดังออกมาจากลำคอระหงเบาๆ และคนที่ฝังจูบอยู่ตรงนั้นก็ได้ยิน ที่เธอครางเป็นระยะเพราะนิ้วที่คาอยู่ในร่องเริ่มขยับริมฝีปากหนาจูบต่ำลงมาจนถึงเนินหน้าอก โดยที่เจ้าของเรือนร่างเต็มใจให้เขาเชยชมโดยการขยับคอเสื้อลงมาช่วย"อื้อ" เจอรัวนิ้วเข้าไปคนตัวเล็กเริ่มเกร็ง มือเรียวเผลอลงแรงจิกลำแขน โชคดีที่เขาใส่เสื้อเชิ้ตแขนยาวถ้าไม่งั้นคงได้เลือดแน่เธอเจอนิ้วเขาอยู่แบบนั้นหลายนาทีได้ จนมีพนักงานของสถานบันเทิงเข้ามาบริการเครื่องดื่มและกับแกล้มเพิ่มผู้ชายทั้งสองก็เลยดื่มต่อและชวนกันคุย พวกเขาคุยไปหลายเรื่องแต่เรื่องที่คุยไม่มีเรื่องคดีความอยู่ในประโยคสนทนาเลย หรือเพราะมีเธอนั่งอยู่ตรงนี้เขาถึงไม่คุยกัน"ฉันขอเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ" วาดฝันกระซิบบอกคุณหมอเบาๆ ก่

ยั่วรักคุณหมอคีตะ บทที่ 13"คุณหมอคะ""อยู่ห่างๆ ผมไว้น่ะดีแล้ว""ฝันขอโทษค่ะ""คนขับรถมาแล้วครับ" พนักงานคนเดิมถูกเรียกตัวให้มาเพื่อขอคนขับรถของสถานบันเทิงไปส่ง เพราะเขาเมามาก และไม่อยากนอนอยู่ที่นี่..โชคดีที่นี่มีบริการคนขับรถให้ด้วยเพราะลูกค้าที่เมาชอบใช้บริการกัน"ขึ้นรถสิ" ชายหนุ่มเห็นว่าเธอไม่กล้าตามมาขึ้นรถด้วย"ค่ะ" วาดฝันรู้สึกผิดมากที่ทำให้เขาบาดเจ็บ อุตส่าห์ระวังที่สุดแล้วนะพอมาถึงโรงพยาบาลเขาก็สั่งคนขับรถให้จอดเพื่อส่งเธอลงหน้าโรงพยาบาลก่อนพอวาดฝันลงแล้ว คุณหมอคีตะก็ให้คนรถขับไปส่งที่บ้านพักเช้าวันต่อมา..ในห้องเก็บของของโรงพยาบาลก๊อกแก๊ก"?" หญิงสาวที่แอบเข้ามานอนในห้องเก็บของ รีบลุกขึ้นเมื่อได้ยินเสียง"คุณมาทำอะไรในนี้" ตั้งแต่พ่อเธอถูกย้ายออกไป ทางโรงพยาบาลก็เริ่มเอาของเข้ามาเก็บไว้ห้องเดิม และแม่บ้านก็กำลังมาเอาของที่เก็บไว้ออกไปใช้"ขอโทษค่ะ" เธอไม่ได้บอกว่าเข้ามาทำอะไร..พอลุกขึ้นได้เธอก็รีบออกมาจากห้องนั้นหน้าห้องทำงานคุณหมอคีตะ..ตอนเดินผ่านหน้าห้องเธอมองไปดูว่าเขาขึ้นมาหรือยัง แต่ก็ดูไม่ออกหรอกเพราะประตูห้องปิดสนิท ถ้าจะไปถามพยาบาลที่นั่งอยู่ด้านหน้าเดี๋ยวก็ถู

"ตามมา""คะ?" เงียบไปสักพักคีตะก็บอกเธอให้ตามออกมาข้างนอก เธอก็คงต้องทำตาม"นายนั่งแท็กซี่กลับก่อนนะ ฉันจะไปธุระต่อ""ว่าไงนะ?" พันไมล์ที่เดินตามออกมาถึงกับงงเห็นสาวดีกว่าเพื่อนนี่หว่า"ขึ้นรถ" พูดกับเพื่อนเสร็จคีตะก็หันไปบอกให้วาดฝันขึ้นรถ"ดะ.. เดี๋ยวนะไอ้หมอ จิตใจแกทำด้วยอะไรวะ จะทิ้งฉันไว้ที่นี่คนเดียวจริงๆ เหรอ""แล้วแกจะไปด้วยทำไม""อย่างน้อยแกก็พาฉันกลับไปส่งก่อนสิวะ..นี่เพื่อนนะเว้ย""ถ้างั้นก็ขึ้นมา" ถ้าจะพูดเรื่องที่ถูกเพื่อนทิ้งไว้ที่สถานบันเทิงเดี๋ยวก็หาว่าคิดเล็กคิดน้อย ตัวเองก็เคยทิ้งเขาเหมือนกันวาดฝันเห็นว่าเพื่อนของคุณหมอจะตามไปด้วย เธอก็เลยนั่งด้านหลังให้พวกเขานั่งข้างหน้าด้วยกัน[คอนโด]"คอนโดใครวะ""จะถามทำไม""อย่าบอกนะว่า.." พันไมล์เหลือบตามองผ่านกระจกหลังรถเป็นเชิงถาม"รออยู่รถนี่แหละ เดี๋ยวลงมา" คีตะบอกเพื่อนให้นั่งรออยู่ในรถก่อนที่จะหันไปบอกเธอลงวาดฝันเดินตามเขาเข้าไปในคอนโดหรู ในหัวตอนนี้คิดหลายอย่างมาก ถ้าเขาจะพาเธอมาเปิดห้องที่นี่ แล้วเพื่อนที่นั่งรออยู่รถล่ะแกร็ก..ขึ้นมาถึงคีตะก็เปิดประตูเข้าไปในห้องชุดสุดหรู ด้านในถูกตกแต่งไว้สวยงามมาก"พักอยู่ที่นี่ก่

ยั่วรักคุณหมอคีตะ บทที่ 17"หนูเป็นลูกใครจ๊ะ""คะ.." วาดฝันถูกถามแบบนั้นก็งงเลยสิ เพราะเธอเคยเข้ามาในห้องนี้แล้วครั้งหนึ่ง ตอนนั้นจำได้ว่าสติเธอหลุดมาก กล้าได้ยังไงเข้ามาขอร้องคนที่ถูกพ่อตัวเองยิงไม่ให้เอาผิดท่าน "คือฝัน.."แม้แต่พันไมล์ยังไม่ปริปากพูด ที่จริงถ้าแม่ใหญ่ถามมาแบบนั้นเขาก็ต้องบอกไปแล้วว่าเธอคือลูกสาวของคนที่ยิงพี่ใหญ่ ท่านอาจจะจำไม่ได้ แต่นาทีนี้เขาก็อยากรู้เหมือนกันว่าเธอคือลูกใครกันแน่เพราะมันคาใจเขามาก"ลูกสาวคุณพ่อวันชัยกับคุณแม่เดือนเพ็ญค่ะ" เธอก็ไม่เข้าใจทำไมท่านถึงถาม..บอกไปท่านก็คงไม่รู้จักแม่เธอหรอกเพราะแม่เสียไปนานแล้ว "วันนั้นฝันเข้ามาในนี้ครั้งหนึ่งแล้ว" ที่บอกไปคิดว่าท่านคงจะจำเธอไม่ได้แกร็ก.. ขณะที่ทุกคนกำลังมองใบหน้าผู้หญิงที่ไม่กล้าแม้แต่จะเข้าไปนั่งอยู่นั้น..ประตูห้องก็เปิดเข้ามาพอเห็นว่าเป็นใครที่เข้ามา วาดฝันที่ยืนงงอยู่ว่าพวกเขามองหน้าเธอทำไม ทันใดนั้นใบหน้าสวยหวานก็ร้อนผ่าวขึ้นมาทันที "วันนี้อาการเป็นยังไงบ้างครับ""ไหนบอกว่าวันนี้ไม่เข้าโรงพยาบาลไม่ใช่เหรอหมอ" เมื่อวานนี้พันไมล์ถามคีตะแล้วว่าจะเข้าโรงพยาบาลไหมเพราะจะได้ปลุก เพื่อนก็บอกไม่เข้า"เป

ยั่วรักคุณหมอคีตะ บทที่ 19วันต่อมาที่มหาวิทยาลัย.."วาดฝันจ๊ะ" เพื่อนที่อยู่ในห้องเรียนต่างก็มองมาที่วาดฝันเมื่ออาจารย์จงใจเรียกเธอ"คะ""ฝากบอกคุณหมอด้วยนะว่าวันศุกร์อาจารย์จะเข้าไปพบ""ค่ะ" ขณะที่ตอบอาจารย์สายตาเธอมองไปรอบๆ ห้อง"หมอไหน" พออาจารย์ออกจากห้องไปเพื่อนก็หันมาถามวาดฝัน"หมอที่โรงพยาบาล""ทำไมเธอถึงรู้จักคุณหมอ""จะถามกันทำไม" วาดฝันตัดปัญหาไม่ตอบเพื่อนโดยการเดินออกไปจากห้องเรียน เพราะหมดคาบเรียนเช้าแล้วพอออกมาหญิงสาวก็รีบมาเรียกแท็กซี่ เพราะเมื่อเช้านี้เธอตื่นสายก็เลยไม่ได้ไปส่งข้าวให้พ่อ[สถานีตำรวจ]"พ่อไม่หิวแย่เลยเหรอคะ""พ่อยังไม่หิวหรอก""ฝันขอโทษที่มาส่งข้าวช้า"อีกสองวันก็ได้ขึ้นศาลแล้ว วันชัยอยากเลื่อนมาให้เป็นพรุ่งนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะลูกจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงแต่กับคนเป็นลูกแล้ว อยากให้พ่ออยู่แบบนี้มากกว่า ไม่รู้ว่าเข้าไปในเรือนจำแล้วพ่อจะยังปลอดภัยแบบนี้ไหม เพราะข่าวก็มีให้เห็นอยู่บ่อยๆวาดฝันอยู่คุยกับพ่อได้เพียงไม่นานเธอก็รีบกลับไปเรียนคาบบ่าย"ฝัน""หือ""เมื่อตอนเที่ยงเธอไปเยี่ยมใครที่ติดคุกอยู่"ทีแรกก็ไม่ได้มองเพื่อนคนที่เรียกชื่อหรอก แต่พอได้ยินคำถามวาดฝ