บททั้งหมดของ เกิดเป็นนางร้ายยุค 80 ฉันจะร้ายฉ่ำ: บทที่ 1 - บทที่ 10

ซูจิ้งหนานทบทวนคำพูดของตัวเองให้ดี และสะกดกลั้นเอาไว้ไม่ให้เดินตามรอยเดิมของบทนางร้ายในนิยาย พร้อมกับสูดหายใจเข้าเต็มปอด แต่เมื่อเท้าเหยียบย่างไปบนพื้นในห้อง เรียวคิ้วพลัดขมวดแน่นอีกครั้ง ฝุ่นงั้นเหรอ! บ้านของเธอเป็นเจ้าของโรงสีที่บริหารโดยรัฐ และไม่ใช่ตระกูลต่ำต้อย แม้ไม่ใช่ผู้นำในด้านต่าง ๆ แต่ก็ไม่ใช่คนธรรมดา ที่ไม่มีแม่บ้านคอยดูแลทำความสะอาด จำได้ว่าตอนตื่นเหมือนได้กลิ่นฉุนของน้ำยาทำความสะอาด แต่ทว่าเหตุใดในห้องของเธอถึง...สกปรกอย่างนี้ เมื่อคิดดังนั้นร่างนี้ก็พลันมีอารมณ์ขึ้นทันควัน ราวกับต้องการหาเรื่องใครสักคน และเธอที่รับรู้ความรู้สึกนั้นก็เข้าใจโดยทันทีว่า ที่ใครเห็นว่านางร้ายอย่างซูจิ้งหนานร้ายกาจนั้น ไม่จริงสักนิด เธอแค่เจ้าระเบียบและสั่งสอนให้ทุกคนทำงานตามหน้าที่ต่างหาก แต่สิ่งที่เธอแสดงออกมานั้นคือการโวยวายและป้ายความผิดไปให้กับแม่เลี้ยงอย่างไป๋หรูอิง สตรีบ้านนอกที่อยากปีนเตียงพ่อของเธอเพื่อขึ้นมาอยู่ในบ้านตระกูลซู เพื่อหน้าตาสินะ! แน่นอนว่าเรื่องการจัดการในบ้าน เดิมเป็นแม่ของเธอดูแล แต่เมื่อผู้หญิงคน

ท่ามกลางความเงียบในห้องของซูจิ้งหนาน ทำให้บ้านตระกูลซูยามนี้ตึงเครียดยิ่งนัก ซูเหวินเฉียงเรียกลูกสาวเท่าไหร่ก็ไม่ยอมขานรับไม่พอ ยังนิ่งเงียบเสียจนน่าหวั่นใจ ด้านล่างไป๋หรูอิงเดินไปเดินมา พลางคิดว่าจะแก้ปัญหาเรื่องนี้อย่างไรดี ตั้งแต่ก้าวเข้ามาอยู่ในบ้านตระกูลซู เธอรู้ดีว่าห้องนั้นคือห้องต้องห้าม ข้าวของทุกชิ้นถือเป็นของตระกูลหลิว แต่เธอดันคิดน้อยไปและอยากได้ห้องนั้นเป็นห้องลูกสาวในอนาคต เพราะมันงดงามและตกแต่งหรูหรา เธอยอมโดนซูจิ้งหนานข่มขู่และยอมให้ซูเหยียนหลิงต้องนอนห้องรับแขกที่คับแคบ ไม่สมกับเป็นคุณหนูตระกูลซู จึงคิดเอาของพวกนั้นไปขาย และที่สำคัญชุดแต่งงานที่เธอเห็นว่ามันเป็นหนามตำใจ จึงจับฉีกเสียแต่เมื่อดันคิดได้ว่าของพวกนี้มันห้ามแตะต้องและทำพังเสียหาย คิดจะไปสารภาพว่าไม่ได้ตั้งใจ และจะร้องไห้ให้ซูเหวินเฉียงลงโทษเธอ แต่ไม่คิดว่าวันนั้นยังมาไม่ถึง ก็ถึงวันที่สามีลงไม้ลงมือกับเธอเป็นครั้งแรก ปกติเห็นเพียงเขาระบายโทสะกับลูกสาวที่เอาแต่ใจ ครั้งนี้เธอโดนเองบ้างทำให้ใจสั่นเทาไปหมด เธอไม่มีบ้านเดิมให้กลับ ไม่มีตระกูลให้หนุนหลัง มีเพียงความรัก

หานอวี้เฉิงไม่ได้มีนิสัยชอบสุงสิงกับใครนัก ยิ่งเวลาที่เขาเดินอยู่ในเขตหวงห้ามของตระกูลอวิ๋น ก็ยิ่งต้องการความเงียบสงบมากกว่าคำทักทายใด ๆ จากคนของตระกูลนี้ วันนี้เขาเป็นตัวแทนตระกูลมาหารือกับนายท่านผู้เฒ่าอวิ๋นแต่แล้วจังหวะก้าวเท้ากลับต้องหยุดลงในมุมสายตา เขาเห็นรถยุโรปสีดำคันหนึ่ง รถประจำตระกูลหลิวที่มีตราสัญลักษณ์พิเศษซึ่งได้รับอนุญาตให้เข้าสู่เขตหวงห้ามของตระกูลอวิ๋นได้โดยไม่ต้องรายงาน และต่างรู้กันว่านี่คือรถของผู้นำตระกูลหลิวที่ยามนี้คือคุณยายสวี่เซียนหรู หรือนายท่านผู้เฒ่าหลิว สตรีผู้หนึ่งที่เก่งกาจจนเป็นที่นับถือของสี่ตระกูล รวมทั้งตระกูลหานอีกด้วย แต่ดวงตาคมกลับเห็นว่ามีร่างหนึ่งนั่งพิงเบาะอยู่ข้างใน ใบหน้าที่เคยฉาบทาด้วยเครื่องสำอางที่จัดจ้าน ที่เคยเห็นในงานเลี้ยงต่าง ๆ ยังคงจำได้ดี แต่วันนี้ท่าทางเย่อหยิ่งอวดดีนั้นหายไปซูจิ้งหนาน คุณหนูผู้ขึ้นชื่อเรื่องนิสัยเสีย เอาแต่ใจ และช่างหาเรื่องที่สุดในบรรดาบุตรีตระกูลดัง ฉายานี้ไม่ได้มาเพราะข่าวซุบซิบ แต่เพราะเธอทำตัวเอง และหานอวี้เฉิงมักมองสตรีผู้นี้อยู่ห่าง ๆแต่วันนี้…เธอกลับนั่งก้มหน้าซุกอกคุณยายของตนเอง ราวกับเด็กที่เพิ่งผ่

ซูเหวินเฉียงที่ได้สติเร่งรีบมาที่บ้านของนายท่านอวิ๋นทันที แต่ทว่ายังไม่ถึงเวลานัดนั่นทำให้เขาไม่สามารถเข้ามาพบได้จนกระทั่งถึงเวลา แต่ทว่าเขาก็ไม่ได้รับอนุญาตให้นำรถมาจอดด้านใน และต้องเดินเข้ามาแน่นอนว่าระยะทางทำให้กินเวลาไปถึงสิบห้านาที และนั่นดูเหมือนว่าจะไม่ทันการ “คุณคะนั่นรถของตระกูลหลิวนี่คะ” ไป๋หรูอิงบอกพลางเร่งฝีเท้าให้ทัน แต่ดูเหมือนว่ารถกำลังแล่นออกไปแล้ว “ไม่ทันแล้ว...คราวนี้แย่แล้ว” ซูเหวินเฉียงตลอดมาไม่เคยใส่ใจลูกสาว รู้เพียงแค่ลูกสาวไม่ได้ชอบบ้านคุณยายที่ชนบทชานเมืองนัก แต่ไม่คิดว่าเรื่องราวครั้งมันจะกระทบไปถึงความมั่นคงของตระกูลอีกด้วย “ทำยังไงกันดีคะ” ซูเหยียนหลิงเพิ่งจะรู้ว่าตัวเองพลาดครั้งใหญ่ เพราะว่าซูจิ้งหนานที่เธอคิดว่าไม่มีแม่หนุนหลัง แท้ที่จริงแล้วคุณยายของเธอค่อนข้างมีอำนาจต่อรองกับตระกูลใหญ่ทั้งสี่ “ฉันจะไปหานายท่านอวิ๋นก่อน” ซูเหวินเฉียงบอกเสียงสั่นก่อนจะรีบก้าวเท้าเข้าไปแต่เมื่อถึงหน้าคฤหาสน์กลับเจอคุณเทียนคนสนิทของนายท่านอวิ๋นฉ่าย “เอ่อ...คุณเทียนครับผมมาขอพบคุณท่านครับ” “คุณท่านฝากสิ่งนี้มาให้คุณครับ เม

ไม่ใช่แค่หลี่เหวินอวี้ ต้นเหตุที่ทำให้นางร้ายต้องตาย แต่เป็นสามตระกูลใหญ่ที่มีอำนาจในเมืองเซี่ยงไฮรวมอยู่ตรงนี้ ซูจิ้งหนานยิ้มค้างไปแล้ว เธอคลำในกระเป๋าเลยว่ามีหนังสือที่เป็นห้วงมิติของเธอหรือเปล่า หากต้องตายวันนี้เธอจะได้หนีเข้าห้วงมิติก่อน หานอวี้เฉิงมองซูจิ้งหนานอย่างตกตะลึง เธอออกมาอยู่บ้านคุณยายเพียงแค่วันเดียว เหตุใดจึงสวยขึ้นอย่างน่าประหลาดจนเขาต้องมองให้ชัด ๆ อีกครั้ง และไม่ใช่เขาคนเดียว ยังมีสหายสนิทของเขาอีกสองคนก็คิดเช่นเดียวกัน อวิ๋นไห่เฉินไม่อยากจะเชื่อว่านี่คือซูจิ้งหนาน ผู้หญิงร้าย ๆ คนนั้น ทำไมเธอดูสวยขึ้นขนาดนี้ นี่เขาตาฝาดหรืออย่างไร แต่หลี่เหวินอวี้รู้สึกตะลึงจนต้องขมวดคิ้วมองผู้หญิงคนนี้ซ้ำอีกครั้ง เขาไม่คิดว่าตัวเองจะต้องพบเจอคนที่เหมือนกับความฝันในครั้งนั้น... ‘นี่คืออะไร’ ปกติเขาไม่ค่อยได้ไปงานสังคมเท่าไหร่นัก เนื่องจากงานราชการ และไม่ค่อยพบเจอซูจิ้งหนาน แต่ข่าวของเธอมีให้เข้าหูอยู่บ่อย ๆ และใช่คนเดียวกับที่มีข่าวกับสหายซ่งงั้นหรือ ทำไมงดงามขนาดนี้ล่ะ “สวัสดีค่ะคุณปู่” ซูจิ้งหนานอยากหลบสายตาที่มองราวกับเธอเป็