ฟ้าความรวบร่างนุ่มเข้าไปกอด ตัวบ้านสั่นสะเทือนตามแรงลมฝนอย่างน่ากลัว ไม่เคยมีครั้งไหนที่ฟ้าฝนแรงมากแบบนี้สาวน้อยกอดร่างแกร่งแน่นไม่สนว่าเนื้อตัวเปียกโชกของเขาจะพาเธอเปียกไปด้วย ร่างบางสั่นเทาเพราะนั่งอกแขวนขวัญกระเจิงมากว่าครึ่งชั่วโมง “ไม่เป็นไรนะ” เสียงห้าวชิดริมหู กอดรัดร่างเล็กแน่น รับรู้ถึงความหวาดกลัวของเมียสาว ฟ้าครามสงสารเธอจับใจ“ฮือ... อ้อนกลัวค่ะ มันน่ากลัวมาก”แรงสะเทือนของตัวบ้านดังกึกๆ กรณิการ์ยิ่งซุกหน้ากับอกกว้าง อยากจะฝังตัวเองในกายแกร่งเสียเลย ฟ้าครามเป็นความอุ่นใจเดียวที่เธอมียามนี้“ไม่เป็นไร ฉันอยู่นี่ สาวน้อยไม่ต้องกลัว”เสียงที่ปลุกปลอบทุ้มมากกว่าปกติ แต่กรณิการ์มีความหวาดกลัวมากเกินกว่าจะจับกระแสได้ ใบหน้าครึ้มเคราคลุกเคล้าคลอเคลียไปทั่วขมับบางอย่างปลอบประโลม ฝ่ามือลูบแผ่นหลังเบาๆ“ลงไปข้างล่างกัน”ฟ้าครามตัดสินใจ ดึงมือเมียสาวก้าวลงจากบ้าน แม้ว่าบ้านของเขาจะมีความแข็งแรงทนทาน แต่อะไรก็เกิดขึ้นได้ ใต้ถุนบ้านกลายเป็นที่หลบฝน แต่ลมก็พัดกระหน่ำจนหนาวเหน็บ อ้อมแขนแกร่งรัดตัวเมียสาวเอาไว้แนบอกไม่ปล่อย พากันซุกตัวอยู่บนแคร่ มีห้องเก็บเครื่องมือบังลมให้...ความอบอุ่
最終更新日 : 2025-10-31
