All Chapters of จอมนางคู่บัลลังก์ [NC30+]: Chapter 1 - Chapter 10

60 Chapters

ตอนที่ 1 ต้าหวางแห่งแคว้นเฉิน

เมื่อต้าหวางทรงนามว่าเฉินหลงแห่งแคว้นเฉิน ได้สวรรคตกะทันหัน บ้านเมืองระส่ำระสายองค์ขณะที่ องค์ไท่จื่อได้เพียงสิบพรรษา องค์ไท่จื่อจัดการทุกอย่างได้อย่างหมดจด ผู้ใดหมายคิดแข็งข้อเป็นกบฏ ต่อพระองค์ ทรงไม่ตัดสินให้มากความถึงกรมอาญา แต่ทรงสั่งประหารทันที เป็นความเด็ดขาดในการบริหารบ้านเมือง ถึงพระองค์ยังทรงพระเยาว์เช่นนี้แต่มีความเด็ดขาดดุจผู้ใหญ่ อีกทั้งทรงบุกตีให้แคว้นตัน จนเป็นที่ยำเกรงของใต้หล้า ส่วนอีกแคว้นหนึ่งที่พระองค์ยังไม่ทรงทำสงครามด้วยคือเหลียง ต้าอ๋องแคว้นเฉินพระองค์นี้ทรงมีพระนามว่า เฉินเป่ยเยว่ ทรงขึ้นเป็นอ๋องแคว้นเฉิน ขณะที่ได้สิบพระชันษา โดยมีเฉินกวาง พระนามรองคือฉู่หวางเย่ เป็นทรงเป็นซูซุของต้าหวาง (ซูซุ คือ อาชาย) ต้าหวางทรงไว้วางพระทัยให้ฉู่หวางเย่เป็นอุปราช อีกทั้งให้เป็นผู้สำเร็จราชการอีกด้วย ทว่าบัดนี้ต้าหวางมีพระชนมายุได้ยี่สิบพระชันษา ยังทรงไม่ยอมมีจะมีฟูเหรินสักนางเดียว จนทำให้เป็นที่วิตกแก่เหล่าขุนนางเป็นยิ่งนัก เมื่อฎีกาของเหล่าขุนนางเขียนให้พระองค์คัดเลือกเหล่าสตรีบุตรขุนนางกลับไม่ทรงใส่พระทัย จึงทำให้ผู้คนคิดว่าทรงชอบเล่นชาย แต่ถึงกระนั้นพระองค์ก็ไม่ได้ใส่ใจคำพ
last updateLast Updated : 2025-11-27
Read more

ตอนที่ 2 หญิงชายไม่ควรใกล้ชิด

เมื่ออวี้เฟิ่งสอนเล่าเด็กน้อยนางจึงเลือกเดินเท้าเข้าทางลัดเลาะป่าเพื่อสำรวจเส้นทางว่ามีโจรป่าอยู่แถวนี้หรือไม่ การเดินทางของนาง นางเดินมาได้สักพักมองเห็นเงาตะคุ่มตรงพุ่มไม้ นางจึงหยิบกระบี่ของนางที่พกมาด้วยหมายจะปักลงบนพื้น ทว่ากลุ่มชายปริศนาเข้ามาล้อมนางไว้ อีกทั้งปิดหน้าไว้ด้วย นางคิดว่าน่าจะเป็นพวกโจรที่ไม่ใช่คนในพื้นที่ตรงนี้ “แม่นางงดงามเยี่ยงนี้ เจ้าสนใจเป็นเมียของพวกข้าหรือไม่”เมื่ออวี้เฟิ่งได้ยินเช่นนี้ นางจึงหยิบกระบี่ของตนที่ปักอยู่ที่พื้น เข้าสู้โดยไม่คิดชีวิต กระบี่ของนางฟาดใส่ชายแปลกหน้าด้วยความชำนาญอีกฟากหนึ่งของป่าต้าหวางทรงควบม้าทรงสีขาว ไล่ล่ากวางป่าอย่างไม่ลดละ ทว่าม้าทรงของต้าหวางไม่ได้วิ่งไปทางกวางป่า แต่กลับวิ่งไปอีกทางจนทำให้ต้าหวางรู้สึกแปลกพระทัย ทั้งตีทั้งบังคับม้าของพระองค์ แต่กลับวิ่งไปไม่คิดชีวิต จนพระองค์ปล่อยให้ม้าควบฝีเท้าเองในที่สุดต้าหวางได้สดับเสียงกระบี่กำลังปะทะกัน อีกทั้งได้ยินเสียงฝีเท้าของคนหลายคนในบริเวณนี้ เมื่อทรงเข้าใกล้บริเวณเสียงต่อสู้ ได้ปรากฏชายสามคนใส่อาภรณ์สีดำสนิท อีกทั้งมีผ้าอำพรางใบหน้า อีกทั้งคนตรงกลางที่กำลังสู้เป็นตาย คือ อิสต
last updateLast Updated : 2025-11-27
Read more

ตอนที่ 3 ป้ายหยก

เมื่อต้าหวางทรงประทับนั่งบนตั่ง ไป๋เจิ้นให้สาวรับใช้รินน้ำชาให้ต้าหวาง เมื่อรินน้ำชาเสร็จสาวใช้จึงก้าวเดินออกไป ไม่ช้าชายหนุ่มรีบวิ่งเข้ามาแล้วคุกเข่าข้างหนึ่งรอรับโทษ เอ่ยกล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่น“กระหม่อมสมควรตาย ที่ปล่อยให้พระองค์อยู่ในอันตราย ทรงโปรดลงพระอาญาด้วยพระเจ้าค่ะ”"ข้าให้เจ้าไปสำนึกผิดด้วยตัวเอง"“ขอบพระทัยที่ทรงเมตตา กระหม่อมจะไม่ทำพลาดอีกครั้งพระเจ้าค่ะ”“ลุกขึ้นเถิด”ต้าหวางทรงหันพระพักตร์ไปหาไป๋เจิ้น ด้วยสีพระพักตร์เคร่งเครียดอย่างเห็นได้ชัด แล้วทรงตรัสด้วยความกังวล“วันนี้ข้าประมือกับโจรป่า ข้าคิดเห็นว่าโจรป่าพวกนี้ไม่ธรรมดา อาจเป็นสายข่าวของแคว้นเหลียนหรือแคว้นตัน ท่านช่วยตรวจสอบให้ข้าที ส่งเรื่องมาที่ข้าโดยตรง”“พระเจ้าค่ะ กระหม่อมจะรีบดำเนินการทันที”ต้ากวางทรงลุกขึ้นจากตั่งดำเนินพร้อมกับใต้เท้าทั้งสอง อีกทั้งไป๋เจิ้นเดินตามมาส่ง ต้าหวางทรงหันกลับมาทางไป๋เจิ้นแล้วทรงตรัส“อีกทั้งบุตรสาวของเจ้า โจรเหล่านั้นได้เห็นใบหน้าของนางแล้ว ให้นางระวังตัวให้ดีด้วย”อวี้เฟิ่งลืมตาขึ้นช้าๆ มองเพดานห้อง นางจำได้ว่า เมื่อวานยังอยู่บนหลังม้ากับชายหนุ่มใบหน้างดงามนามว่า เป่ยเยว่
last updateLast Updated : 2025-11-27
Read more

ตอนที่ 4 นางใน

อวี้เฟิ่งเดินออกจากห้องนอนในเรือนไม้ของตน ก้าวเดินไปครัวเพื่อทำอาหารกับเหล่าคนครัว วันนี้นางเลือกไก่ตุ๋นโสมแดงไปให้เตี่ยของนางพร้อมกับหมั่นโถว อวี้เฟิ่งและสาวใช้สองนาง พอนางเข้าเรือนเห็นขันทีผู้หนึ่งกำลังส่งราชโองการให้เตี่ยของนาง อีกทั้งพ่อบ้านและบ่าวรับใช้กำลังนั่งคุกเข่า พอขันทีผู้นี้เอ่ยให้พวกเขาตามสบาย พวกเขาจึงลุกขึ้นยืน ขันทีผู้นี้จึงกล่าวกับเตี่ยนางว่า“การคัดเลือกนางในครั้งนี้ อาจจะเป็นครั้งเดียวและครั้งสุดท้ายในสมัยของต้าหวางพระองค์นี้ พระองค์ไม่ชอบให้สตรีเข้ามาอยู่ในวังมากนัก แต่ครั้งนี้พระองค์จะเลือกเพียงหนึ่งเดียวให้มารับใช้ต้าหวาง ขอท่านพิจารณาให้ดีถี่ถ้วนด้วย ขอรับใต้เท้าไป๋”“ข้าขอถามนางก่อน ข้าจะไม่ฝืนใจลูกเป็นอันขาด ถ้านางสมัครใจอีกสามวันข้าจะพานางเข้ากรมพิธีการทันที”“ขอให้ท่านใต้เท้าสุขภาพ ดูแลตัวเองด้วย ข้าเป็นห่วงท่านนะใต้เท้าไป๋”“ขอบคุณใต้เท้าที่เป็นห่วงข้า ข้าก็ขอให้ท่านมีแต่ความสุข” เมื่อไป๋เจิ้นกล่าวจบ หย่งเยี่ยมหาขันทีก้มโค้งคำนับไป๋เจิ้นด้วยความนอบน้อม แล้วเดินออกจากประตูหน้าเรือน อวี้เฟิ่งที่ยืนแอบฟังผู้ใหญ่สองคนพูดคุยกันที่ข้างประตูกับสาวใช้ของนาง ทว่าเต
last updateLast Updated : 2025-11-27
Read more

ตอนที่ 5 จิตใจสูงส่ง

วันนี้อวี้เฟิ่งเข้ามาสอนเด็กกำพร้าเป็นวันสุดท้าย นางสอนตั้งแต่เช้าจรดเย็น วันนี้พิเศษกว่าทุกวันเด็กๆ ชวนนางวิ่งรอบกองไฟ ในยามค่ำคืน อีกทั้งแม่ของเด็กๆ ก็มาร่วมด้วยจนกลายเป็นการวิ่งรอบกองไฟที่สนุกสนาน อีกทั้งยังมีการขับร้องเพลงอวยพรให้อวี้เฟิ่ง อวี้เฟิ่งนางปีติยินดียิ่งนัก ก่อนจะกลับ พวกนางให้กระพรวนห้อยเพื่อขับสิ่งชั่วร้าย อวี้เฟิ่งจึงรับไว้ด้วยใจจริงเช้าวันรุ่งขึ้นเตี่ยของอวี้เฟิ่งนั่งรถม้าคันใหญ่มาส่งที่ชายแดนเมืองฉู่หวั่นเข้าเขตเมืองฉางเทียน รวมระยะการเดินทางสามวันเต็มๆ จึงต่อเข้าเมืองหลวง นางจึงเลือกทางใกล้ที่สุดเพื่อเข้าเมืองหลวงโดยมีพ่อบ้านและสาวใช้ตามมาส่ง เมื่อถึงเขตวังหลวง นางมายืนรอต่อแถวกันกับหญิงสาวบุตรีขุนนางหลายพันคนเมื่อถึงตัวของอวี้เฟิ่งนางส่งป้ายและราชโองการให้ขันทีที่ประตูก่อนเข้าวังดู ขันทีดูใบหน้าของนางเผยยิ้มเล็กน้อย แล้วคืนป้ายหยกและราชโองการให้อวี้เฟิ่ง นางจึงเดินเข้าประตูทิศเหนือของวัง ทว่ามีสายตาคู่หนึ่งจับจ้องนาง ขณะย่างก้าวเข้ารั่วของพระราชฐานชั้นนอกอวี้เฟิ่งและเหล่าหญิงสาวที่ได้เข้ามาในวังประมาณสองพันคน เดินมาตรงลานกว้างที่เหล่าขันทีประมาณร้อยคนพวกนางทีล
last updateLast Updated : 2025-11-27
Read more

ตอนที่ 6 เจ้าทิ้งข้าได้หรือ

เช้าวันต่อมาเหล่าขันทีทั้งสิบคนยืนตรงหน้าพวกนาง เช่นเคยพวกนางจะใส่อาภรณ์สีขาวสะอาดตาทุกครั้งที่ออกมาพบเหล่าขันที วันนี้มหาขันทีหย่งเยี่ยมาพบพวกนางด้วยตัวเอง ถือว่าเป็นวันพิเศษหนึ่งวันสำหรับพวกนาง จื่อหลานและผิวฮัว มองมายังฝั่งที่อวี้เฟิ่งยืนอยู่ สายตาหมั่นใส่ อวี้เฟิ่งจึงเชิดหน้าใส่วันนี้มหาขันทีสอนเรื่องการชงชาที่และการดื่มที่ดี อวี้เฟิ่งทำออกมาได้ดีทีเดียว เพราะเตี่ยของนางชอบดื่มชา นางจึงหัดเรียนกับสาวใช้จนชินชา อีกทั้งนางรู้ว่าต้าหวางทรงชอบเสวยพระสุธารสชาทำให้นางต้องยิ่งศึกษาขึ้นไปอีก ซึ่งมองผิงฮัวทำแก้วชาตกแล้วตกอีกเพราะไม่ระวัง จนหย่งเยี่ยกล่าวตำหนินางต่อหน้าทุกคน อวี้เฟิ่งในใจคิดสะใจนางยิ่งนักเรียนจนเข้าใจในหลักการชงชา จนอวี้เฟิ่งจำขึ้นใจได้แล้ว ต้าหวางทรงโปรดเสวยชาดอกท้อ น้ำต้องเป็นน้ำจากบ่อน้ำพุร้อนจากเมืองเสียงหู่ ถือว่าบ่อน้ำพุร้อนที่นี่ใสสะอาดบริสุทธิ์ อีกทั้งต้องนำมาทุกๆ เช้า แต่ก็ยังดีที่เมืองเสียงหู่อยู่ไม่ไกลจากเมืองหลวงมากนักเมื่อทุกคนออกไปจนจะหมด แล้วอวี้เฟิ่งเดินออกเป็นคนสุดท้าย นางได้ยินเสียขันทีผู้หนึ่งเรียกนางขึ้น“ไป๋กูเหนียง”อวี้เฟิ่งจึงหันกลับไปมอง พบมหาขัน
last updateLast Updated : 2025-11-27
Read more

ตอนที่ 7 เสี่ยวเฟิ่ง

อวี้เฟิ่งกลับมายังเรือนไม้ลี่ฟาง เพื่อนๆ ของนางนั่งรอนางที่ตั่งในห้องโถง เม่ยเหนียงเปิดเรื่องถามก่อน (ลี่ฟาง แปลว่า กลิ่นหอมสวยงาม)“อวี้เฟิ่งเจ้าไปไหนมา ถึงมาเอาป่านนี้ รู้หรือไม่ว่าพวกข้าเป็นห่วงเจ้าแค่ไหน” เม่ยเหนียงพูดอยู่นั้น อวี้เฟิ่งนั่งลงตรงตั่งที่ว่าง แล้วจึงรินน้ำชาดื่มหมดแก้ว เหม่ยฮัวเอ่ยแผ่วเบา“อวี้เฟิ่งใจเย็นๆ ค่อยๆ กิน” เหม่ยฮัวเอ่ยบอก รินชาใส่แก้วให้อวี้เฟิ่ง“ข้าไปเข้าเฝ้าต้าหวางมา” อวี้เฟิ่งเอ่ยขึ้น“เจ้าไปเจอต้าหวางมา ต้าหวางทรงเอ่ยกล่าวเช่นไรบ้าง” หลินเซียวเอ่ยถามด้วยความตื่นเต้นเมื่อพวกนางอยากรู้ อวี้เฟิ่งจึงไล่เรียงลำดับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเทียนลู่ให้พวกนางฟังจนจบครบถ้วนกระบวนความ ทำให้พวกนางตื่นเต้น และตื่นตกใจกับสิ่งที่อวี้เฟิ่งประสบมา“สิ่งที่เจ้าเอ่ยมานั้น ต้าหวางของพวกเราประสบกับการลอบสังหารทุกเมื่อ เช่นนี้แล้วพรุ่งนี้เจ้าต้องไปหาต้าหวาง ตั้งแต่ยามเหมา เจ้าไม่ไปไม่ได้หรือ” เหม่ยฮัวพูดด้วยความเป็นห่วงสวัสดิภาพของอวี้เฟิ่งจากใจจริง“นั้นสิ เจ้าเป็นผู้หญิงตัวคนเดียว เจ้าจะไปเสี่ยงตายแบบนี้ไม่ได้ ข้าไม่ให้เจ้าไป” เม่ยเหนียงเอ่ยด้วยความเป็นห่วงอีกคน“เช่นนั้นเ
last updateLast Updated : 2025-11-27
Read more

ตอนที่ 8 อิจฉาข้าละสิ

ต้าหวางเสด็จมายังจวนของฉีหวางเย่ พระองค์ทรงทราบว่า ฉีหวางเย่ทรงไม่เสด็จมาประชุมเช้าเป็นเพลาสามวันแล้ว ทรงรับฎีกาของหวางเย่ว่าจะทรงลาออกจากราชการ ทำให้ต้าหวางทรงแปลกพระทัย เมื่อก่อนหน้านี้ต้าหวางทรงให้ฉีหวางเย่เป็นผู้สำเร็จราชการตลอดเวลาเกือบสิบปี เหตุใดหวางเย่จึงคิดอยากออกจากราชการ เพื่อสิ่งใดกันต้าหวางอยู่ตรงหน้าหวางเย่ ทรงลงหมาก หวางเย่ลงหมากตาม ต้าหวางทรงเสวยพระสุธารสชาที่หวางเย่จัดหา หย่งเยี่ยมหาขันทีทำการทดสอบพระสุธารสชาด้วยตัวเองก่อนที่ทรงเสวย เพราะเป็นกฎ เนื่องด้วยการลอบสังหารมีทุกยุคทุกสมัย ด้วยความรอบคอบต้องใช้เข็มเงินตรวจสอบ อีกทั้งต้องลองชิมทุกครั้ง“วันนี้ที่ข้ามาหาท่าน เนื่องด้วยฎีกาที่ส่งมาถึงข้าว่าท่านจะลาออกจากราชการ เสด็จอาขอให้ท่านทบทวนใหม่” ต้าหวางทรงตรัสด้วยสุรเสียงนุ่มนวล หวางเย่ทรงถอนหายใจแล้วทรงเอ่ยขึ้น“ทูลต้าหวาง ข้าคนนี้ก็ชรามากแล้ว ปีนี้ก็เข้าหกสิบแล้ว ถึงเวลาที่ข้าจะวางทุกอย่าง อีกทั้งตลอดสิบกว่าปีมานี้ต้าหวางทรงงานได้ดีทีเดียว เป็นที่เกรงกลัวต่อเหล่าขุนนาง และอีกทั้งแผ่บารมีไพศาลไปยังทั้งสองแคว้น จนทั้งสองแคว้นไม่กล้าที่จะยกทัพมาตีแคว้นเฉินของพระองค์”“แต
last updateLast Updated : 2025-11-27
Read more

ตอนที่ 9 กลัวเจ็บ

อวี้เฟิ่งก้าวเดินออกจากห้องของหย่งเยี่ยในชุดเหมือนพ่อบ้าน ชุดที่ใส่นั้นออกเป็นสีม่วงอ่อน อวี้เฟิ่งจึงมาหาหย่งเยี่ยที่ใส่ชุดสีน้ำตาลคล้ายกับนาง อวี้เฟิ่งจึงอดถามไม่ได้ว่าจะไปไหน“กงกง ท่านยังไม่ได้บอกข้าเลยว่าจะพาข้าไปไหน”“พาเจ้าไปเปิดหูเปิดตานอกวัง”“แล้วต้าหวางทรงไม่ว่าท่านหรือ” อวี้เฟิ่งถามด้วยความแปลกใจนี้เป็นกฎไม่ให้ใครออกนอกวังโดยไม่ได้รับอนุญาต ยิ่งเป็นถึงมหาขันทีที่พานางหลบหนีออกไปนอกวังนางกลัวว่าจะมีความผิด และมีโทษหนัก“ไม่เป็นไรน่า แค่อยากหาเพื่อนไปเที่ยวเดี๋ยวก็กลับ ไปเถอะเพลาไม่คอยท่า” หย่งเยี่ยจับแขนอวี้เฟิ่ง อวี้เฟิ่งจึงเดินตามแรงของหย่งเยี่ยอวี้เฟิ่งรู้จากเหล่าขันทีใต้อาณัติของหย่งเยี่ย หรือหย่งกงกง ท่านเคร่งครัดกฎระเบียบอย่างมาก ขนาดพวกขันทีผู้น้อยทำผิดเพียงเล็กน้อยยังต่อว่าครึ่งวัน แต่เหล่าขันทีเหล่านั้นรักและเคารพหย่งเยี่ยเช่นอาจารย์ที่เคารพนับถือ อวี้เฟิ่งได้เข้าวังมายังได้รับการสั่งสอนจากหย่งเยี่ยมาไม่น้อย เช่นการวางตัวต่อหน้าพระพักตร์ของต้าหวาง อีกทั้งหย่งเยี่ยยังสอนการชงชา เป็นศาสน์อย่างหนึ่งที่นางชอบยิ่งนัก ต้าหวางทรงโปรดชากลิ่นดอกกุ้ย และขนมดอกท้อ หย่งเยี่ยสั
last updateLast Updated : 2025-11-27
Read more

ตอนที่ 10 เผ่าปี้อวี้

“กระหม่อมให้เหล่าองครักษ์หน่วยหลงหลิน ตามสืบเผ่าปี้อวี้ อยู่ตรงหลังเขาสองลูกถัดไปจากหมู่บ้านแห่งนี้เป็นที่อยู่ของเผ่าปี้อวี้ หัวหน้าเผ่าชื่อตงหลี จะออกปล้นสะดมคนผู้มีฐานะ และกองคาราวานที่ผ่านมาละแวกแถวนี้อยู่เนืองๆ” องครักษ์จ้าวเสิ่นเป็นผู้รายงานต่อต้าหวางที่ทรงประทับที่ตั่ง ในพระหัตถ์ถือถ้วยชาด้วยพระอาการสงบนิ่ง แล้วทรงวางถ้วยชาลง แล้วทรงดำรัส“เห็นทีข้าต้องไปเจอตงหลีสักครั้ง” ต้าหวางทรงดำรัส ไม่ช้าทหารนายหนึ่งก้าวเดินเข้ามาด้วยอาการรีบร้อน แล้วจึงรีบรายงาน“ทูลต้าหวางไป๋กูเหนียงหายไปพระเจ้าค่ะ” เมื่อทหารรายงานใต้เท้าทั้งสองต่างตกใจไม่น้อย แต่ต้าหวางยังคงเสวยชาอย่างไม่ร้อนรน แล้วจึงเอ่ยตรัส“นางหายไปตอนไหน”“ทูลต้าหวาง เมื่อครู่กระหม่อมเห็นไป๋กูเหนียงกำลังทำอาหารอยู่ พอกระหม่อมเดินจากไปได้สักพัก ไป๋กูเหนียงหายไป อีกทั้งถ้วยชามยังตกอยู่บนพื้นหลายใบ” เมื่อทหารรายงานจบ ต้าหวางทรงไม่ตรัสสิ่งใด ทรงดำเนินไปที่ครัว พบว่าถ้วยจานแตกกระจายจริงๆ อย่าที่องครักษ์เอ่ยทูลบอกพระองค์“ตามหาบริเวณแล้วหรือ” “พระเจ้าค่ะ” เมื่อทหารกล่าวจบ ทรงดำเนินมาหามหาขันทีหย่งเยี่ย“หย่งเยี่ยให้ทหารปิดล้อมที่นี่ไว้
last updateLast Updated : 2025-11-27
Read more
PREV
123456
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status