All Chapters of รักโคตรร้าย ผู้ชายฮาร์ดคอร์: Chapter 131 - Chapter 140

วันนี้ทั้งวันคิริมามีแค่เคสพิเศษในตอนหัวค่ำ ช่วงนี้เธอเริ่มเพลาๆ เรื่องงานลงมาก โหมงานหนักไม่ได้เพราะร่างกายเหนื่อยง่าย เริ่มมีอาการแพ้ท้องมากขึ้น อย่างเช่นหน้ามืด อาเจียน และกินอะไรแทบไม่ได้ ฝืนกินเข้าไปก็อ้วกออกมาเกือบหมด จนรู้สึกขยาดเมื่อเห็นอาหาร แต่บอกตัวเองว่าต้องพยายามทานเพื่อลูก หลังจากตรวจคนไข้เสร็จฝนก็ตกหนัก แถมรถของเธอยังจะมาสตาร์ตไม่ติดอีก คิริมายืนละล้าละลังอยู่บนชั้นจอดรถของบุคลากรสักพัก ที่สุดก็ตัดสินใจว่าคืนนี้จะค้างที่ห้องทำงาน หมุนตัวกลับตั้งใจว่าจะไปขึ้นลิฟต์ไปยังห้องทำงาน ทว่ากลับต้องสะดุ้งเฮือกเมื่อปะทะเข้ากับอกกว้างของใครบางคน กลิ่นคุ้นเคยที่จำได้แม่นยำว่าเป็นใครทำให้เธอรีบลนลานดึงหน้าออกห่าง แต่พอจะก้าวถอยหลังเขาก็กอดเอาไว้ “กลับกับผมดีกว่า”คนที่เข้าถึงเนื้อถึงตัวเธอได้เพราะครอบครัวของเธอเปิดทางให้อย่างเสรีเอ่ยด้วยน้ำเสียงนุ่มละมุน ก่อนจะทำให้เธอหลุดอุทานด้วยการย่อตัวลงอุ้มไปขึ้นรถ โดยไม่นำพาอาการดิ้นรนขัดขืน เมื่อทำอะไรไม่ได้คิริมาก็สะบัดหน้าไปอีกทางในจังหวะที่เขาโน้มตัวมารัดเข็มขัดให้ นั่งไปสักพักก็ขยับเอียงหน้ากอดอกนิ่งๆ แล้วผล็อยหลับ

“ป๋า…เข้ามาได้แล้ว ไม่ไหวแล้ว” “ถ้าอยากให้เข้าไป ก็ทำให้ผัวพอใจก่อนสิทูนหัว”เจ้าของใบหน้าแดงก่ำเพราะแรงอารมณ์พิศวาสกลั้นใจเงยขึ้นมาเอ่ยเรียกร้องอย่างเอาแต่ใจ และท่าทางเจ้าเล่ห์ก็ทำให้เธอทุบไหล่กว้างหนักๆ “ทำอะไร”“แบบนี้นะ เดี๋ยวผัวสอน”เขาเอ่ยอย่างกระตือรือร้น ขาดคำก็เปลี่ยนมานอนตะแคงเข้าหาในท่ากลับหัวกลับเท้ากับเธอ และคนที่ไม่ได้ใสซื่อจนไม่รู้ว่าพ่อของลูกต้องการอะไรก็แทบจะตวาดแว้ดใส่ไอ้คนหื่น หากว่าเขาไม่รู้ทัน แล้วผวามาดูดพูเนื้อที่ฉ่ำไปด้วยหยาดหยดน้ำหวาน จากนั้นก็วกมาประคองปากเธอไปจ่อความอลังการที่กำลังชูชันอยู่ตรงหน้า คิริมาผงะห่างด้วยท่าทางตื่นๆ ใบหน้างามแดงแจ๋ แล้วก็ห่อปากร้องครางเมื่อเขากระตุ้นเร้าด้วยการใช้นิ้วคลึงกลางกายสาว “ป๋า…คนบ้า คนลามก คนนิสัยไม่ดี…อูยยยยย…อ๊า…” คิริมาเค้นเสียงสะท้านปนกระเส่าด่าทอ ทว่าวินาทีถัดมากลับต้องสูดปากคราง เมื่อถูกคลึงเกสรดอกรักจนเสียวจัดและร้อนซู่ไปทั้งร่าง “กินผัวหน่อยนะเมียจ๋า แล้วผัวจะให้ทุกอย่าง” เขาไม่ตะล่อมเปล่า แต่ประคองความอลังการไปจ่อปากอิ่ม ขณะมือหนึ่งยังคลึงปุ่มปมเสน่หาให้อารมณ์เธอเตลิด ที่สุดคิริมาก็ต้องจำใจอ้าปาก

ตอนนี้คิริมาท้องได้สองเดือนแล้ว เธอท้องสองหลังจากที่ทั้งคู่มีลูกสาวฝาแฝดวัยสามขวบ ยัยหนูทั้งสองต่างน่ารักน่าชัง ช่างพูดช่างเจรจา แถมยังมีพัฒนาการก้าวหน้ากว่าเด็กวัยเดียวกันไปหลายขั้นจนน่าทึ่ง ซึ่งก็อาจจะเป็นเพราะว่าได้ดีเอ็นเอความฉาดเป็นกรดจากพ่อและแม่มาเต็มๆ สามขวบแต่พูดชัด สื่อสารกับผู้ใหญ่ได้รู้เรื่อง แถมยังออดอ้อนออเซาะฉอเลาะเก่งเป็นที่หนึ่ง จนเด็กหญิงร้อยแก้ว และเด็กหญิงร้อยกรอง วรางกูร เป็นขวัญใจของทั้งบ้านวรางกรูและบ้านจิรกุล ทั้งปู่ ย่า ตา ยาย หลงหลานสาวจนแทบโงหัวไม่ขึ้น แอ๊ด!!!เสียงเปิดประตูห้องทำงานออก แต่เจ้าตัวกลับไม่ก้าวเดินเข้ามาภายใน เดาว่าคงจะเป็นเลขาอย่างชัยที่แค่เยี่ยมหน้าเข้ามาดูว่าเขายังมีชีวิตอยู่ไหม การเป็นหมอว่าเหนื่อยแล้ว แต่การต้องมาดูแลกิจการของพ่อควบกิจการของเมียในช่วงที่เธอท้อง แถมยังมาแพ้ท้องแทนเมียนี่เป็นอะไรที่สาหัสสุดๆ แต่ถึงอย่างไรเขาก็ยังมีความสุขที่ได้ทำหน้าที่ลูกที่ดีด้วยการทำงานแทนพ่อ และทำหน้าที่สามีที่ดีด้วยการทำงานแทนเมีย ถึงแม้เขาเพิ่งจะลาออกจากโรงพยาบาลรักษ์ แล้วมาทำงานแบบควบสองตำแหน่งหน้าที่ได้เกือบเดือน แต่มันก็ภูมิใจอย่างพิลึก

ปีใหม่อาจจะเป็นช่วงเวลาที่คนต่างเฉลิมฉลองด้วยความสุข เพราะเป็นการเริ่มต้นสิ่งใหม่ๆ ทว่ากลับไม่ใช่สำหรับคิริมา ปีใหม่ตลอดระยะเวลาที่แต่งงานกับสามีร่วมสี่ปีเป็นอะไรที่ทำให้เธอทุกข์ใจอยู่ไม่น้อย ทั้งที่วันนี้มันควรจะเป็นวันที่ทั้งสองได้นั่งอิงแอบแนบชิด ไปดินเนอร์หวานๆ หรือนอนกอดกันใต้ผ้าห่ม ทว่าวันปีใหม่ที่พ่วงมาด้วยวันครบรอบแต่งงานของทุกปีคิริมากลับต้องใจหายเมื่อสามีหายออกไปจากบ้าน ซึ่งตลอดระยะเวลาสี่ปีที่ผ่านมาก่อนที่เขาจะหายออกไปจากบ้านเขาจะบอกเธอทุกครั้งว่าเขาจะรออยู่ที่เดิมตามที่ได้สัญญากันไว้ คำมั่นสัญญาที่ให้ไว้ระหว่างกันทำให้คิริมาไม่เป็นอันทำอะไร จนต้องโทรนัดธีรเดช เผ่า และคิมหันต์ ออกมาพบที่ร้านอาหารไม่ไกลจากโรงพยาบาลรักษ์ “พวกนายไม่รู้จริงๆ เหรอว่าป๋าเขาหายไปไหน” หลังจากยกแก้วน้ำขึ้นจิบอย่างจะให้มันช่วยดับความรุ่มร้อนในอกคิริมาก็เอ่ยถามสามหนุ่มหล่อที่นั่งอยู่ตรงหน้า“เราไม่รู้จริงๆ ครับ คำสัญญานั่นมันเป็นคำสัญญาระหว่างไอ้ป๋ากับพี่สาว” เผ่าเอ่ยปฏิเสธอย่างเช่นทุกปีที่คิริมาเรียกออกมาพบในวันขึ้นปีใหม่ นึกสงสารอีกฝ่ายจับใจเพราะทุกปีสามีตัวดีจะหายไปอย่างไม่มีใครรู้ว่ามัน

“เว่อร์ไปป่ะไอ้ป๋า” เผ่าโพล่งขึ้นอย่างอดใจไม่ไหว“นั่นดิ อย่าห่วงให้มากนักเลยน่า ถ้าพี่สาวแพ้เราจะทำเบาๆ ไม่รุนแรงกับผู้หญิงหรอก” คิมหันต์เอ่ยอย่างนึกหมั่นไส้ไอ้คนฟอร์มจัดเสียเต็มประดา “ฉันถามยัยแว่น ไม่ได้ถามแก”“อือ…ไม่เป็นไรหรอกน่า มาๆ เรามาเล่นกันเถอะ” คิริมาเอ่ยให้คนที่กำลังทำหน้ายุ่งได้สบายใจ ก่อนจะชักชวนด้วยท่าทางกระตือรือร้น“แน่ใจนะ” เขายังคงอดห่วงไม่ได้“อืม”“งั้นรอแป๊บหนึ่งนะ ไปยืมหนังสือตาก่อน”ขาดคำพงษ์สวัสดิ์ก็ก้าวยาวๆ ไปยังห้องนอนของตากับยายที่อยู่ทางปีกซ้ายของเรือนไม้ไผ่ที่เรียกว่ากระท่อมปลายนา ไม่นานก็กลับมาพร้อมหนังสือทำนายฝันเลขเด็ดนำโชค จากนั้นทุกคนก็นั่งล้อมวงด้วยสีหน้าตื่นเต้นแบบสุดๆ คิริมาได้รับโอกาสให้เริ่มเล่นเกมเป็นคนแรกเพราะเป็นผู้หญิงคนเดียวในกลุ่ม เธอยื่นมือไปรับที่คั่นหนังสือจากพงษ์สวัสดิ์ หลับตาแล้วกลั้นใจสอดเข้าไปในหนังสือ ก่อนจะลืมตาขึ้นเมื่อได้ยินเสียงของทั้งสี่หนุ่มบอกตัวเลขท้ายของหน้าหนังสือ“ห้า”ครั้นจ้องมองก็ปรากฏว่าเป็นหน้าที่ห้าสิบห้า ซึ่งเลขท้ายก็คือห้าคนที่สองอย่างคุณชายธีรเดชสอดที่คั่นหนังสือเข้าไปในหนังสือ ก่อนจะเปิดหน้าที่ตัวเองได