All Chapters of โหด (ร้าย) รัก: Chapter 191 - Chapter 200

จักรพรรดิส่งลูกสาวไปอ้อนให้เธอกลับมาอยู่ที่บ้านใหญ่ด้วยกันหลายต่อหลายครั้ง จนในที่สุดบูรณิมาก็ยอมใจอ่อน เพราะฟ้าใสออดอ้อนว่าจะเปิดเทอมแล้ว ซึ่งถือเป็นการเข้าเรียนในระดับเตรียมอนุบาลเป็นปีแรก หนูน้อยบอกว่าอยากให้แม่จ๋าแต่งตัวให้ และไปส่งที่โรงเรียนพร้อมกับปะป๊า การไปโรงเรียนไม่ได้ข้ามฟากขึ้นฝั่งแต่อย่างใด เพราะบนเกาะมุกฟ้ามีโรงเรียนที่จักรพรรดิใช้เงินส่วนตัวสร้างและจ้างครูมาสอนเด็กๆ เพื่ออำนวยความสะดวกให้ลูกหลานคนงานและชาวบ้านบนเกาะ เพราะงั้นทุกคนที่นี่จึงต่างรักและเคารพยำเกรงเขา การเห็นลูกสาวใส่ชุดนักเรียนย่อมเป็นความปรารถนาสูงสุดอย่างหนึ่งของคนเป็นแม่ โดยเฉพาะแม่ที่เพิ่งรู้ว่ามีลูกสาวอย่างเธอ ที่สุดบูรณิมาก็ยอมเก็บเสื้อผ้าและข้าวของย้ายกลับมาอยู่กับสองพ่อลูก โดยเลือกที่จะนอนห้องเดียวกับลูก เพราะถ้าเธอนอนคนเดียวจักรพรรดิต้องหาทางไขกุญแจเข้ามานอนกับเธอแน่ๆ ทว่าสุดท้ายก็หนีเขาไม่พ้นอยู่ดี เพราะคนเจ้าเล่ห์นั่นขอมานอนกับลูกทุกคืน ซึ่งฟ้าใสก็ตอบตกลงด้วยท่าทางยินดี เด็กน้อยตาแป๋วจะไปรู้เท่าทันได้ยังไงว่ากำลังถูกพ่อหลอกเข้าให้ ตกดึกแทนที่ยายหนูจะได้นอนอยู่ท่ามกลางอ้

ผู้กองมาโนชย์ขับรถออกมาจากบ้านบนเชิงเขาในตอนเย็นวันอาทิตย์ สุดสัปดาห์นี้เขามาพักผ่อนที่บ้านพักตากอากาศที่ซื้อไว้บนเขาใหญ่ หลังจากไม่ได้มานานพอสมควร เพราะมัวแต่ยุ่งเรื่องคดีความ ที่เขาถูกจักรพรรดิฟ้องในฐานะจำเลยร่วมกันกระทำผิดกับผู้การสังหารและพวก ซึ่งตอนนี้ก็ยังคงสู้คดีในชั้นศาล ดีหน่อยที่ผู้การสังหารไม่ทิ้งลูกน้องอย่างเขาและคนที่เหลือ ตรงข้ามอีกฝ่ายวิ่งเต้นให้คนวงในช่วยอย่างเต็มที่ หลังจากคุยโทรศัพท์กับหมวดพิทยา หนึ่งในผู้ร่วมกระบวนการ ที่โทรมาชวนไปก๊งเหล้าด้วยกัน มาโนชย์ก็เพ่งสมาธิกับการขับรถลงทางลาดชัน ทว่าไม่นานก็ต้องเบรกจนตัวโก่ง เมื่อมีกิ่งไม้หักขวางทาง ผู้กองหุ่นเตี้ยล่ำมองซ้ายขวาอย่างระแวดระวัง กระทั่งแน่ใจว่าไม่มีอะไรผิดปกติ ถึงได้เปิดประตูลงจากรถ ดึงกิ่งไม้ที่ขวางทางออกอย่างทุลักทุเล เสร็จก็ปัดมือพร้อมพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ถึงได้กลับขึ้นรถ ไม่นานเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เมื่อเห็นว่าผู้การสังหารโทรมาก็รีบกดรับสาย“ครับนาย”“คุณอยู่ไหนมาโนชย์”“ผมมาพักผ่อนอยู่บ้านที่เขาใหญ่ กำลังจะขับรถกลับ นายมีอะไรหรือเปล่าครับ”“ผมจะโทรมาบอกคุณว่า วันจันทร์เข้ามาพบผมหน่อย ผมมีเรื่องสำค

“เขาไม่ใช่หลัวฉัน และเขาก็มีคนที่ชอบอยู่แล้ว”คราวนี้คนถูกจี้เสมองออกไปนอกหน้าต่างรถ“ก็แค่คนที่ชอบ สู้สิวะอิหญิง”“จะสู้ให้เสียเวลาไปทำไม ในเมื่อรู้แก่ใจอยู่แล้วว่าเขาชอบใคร สู้ไปก็แพ้ ฉะนั้นหาหลัวใหม่ดีกว่า”เชิดคางเอ่ยเหมือนไม่แคร์ แต่กลับไม่ยอมสบตาเพื่อนซี้ ชะรอยความเสียใจจะถูกกลบไม่มิด ซึ่งกุลสตรีก็รู้ว่ามีอะไรอยู่ในใจเป็นหมื่นล้านคำที่ศรีจิตตราไม่อาจเอื้อนเอ่ยออกมาได้ “ไปหัวหินกันไหมแก?”แล้วอยู่ๆ แม่สาวสุดเพี้ยนก็เปลี่ยนเรื่องเสียดื้อๆ จนอีกคนทำหน้าอิหยังวะ “ห๊ะ!”“อยากไปนอนโง่ๆ ฟังเสียงคลื่นทะเลสักคืน” จะฮีลใจด้วยทะเลว่างั้น “ไปสิคะ จะรออะไร”มันจะมีคนอยู่ประเภทหนึ่งที่ตามใจเพื่อนไปเสียทุกเรื่อง ต่อให้เพื่อนจะทำตัวบ้าๆ บอๆ จนต้องร้องในใจว่าอิหยังวะอยู่หลายครั้งหลายครา แต่ก็นั่นแหละ กุลสตรีชินกับนิสัยสุดแปลกประหลาดของศรีจิตตราเสียแล้ว ไม่งั้นเธอคงไม่คบหา และเป็นกัลยาณมิตรกับอีกฝ่ายมาเสียหลายปีดีดัก อาคารสำนักงานในฟาร์มมุก กลางสัปดาห์ยังคงบรรยากาศเหมือนดังเช่นเดิมไม่เปลี่ยน ร่างผุดผาดเดินตามแรงจูงของนายหัวหนุ่มที่อยู่ในชุดสูทอาร์เมนีสีเทาเข้ม มือหนึ่งหิ

ทว่าครั้นเผลอไปนึกถึงภาพที่จักรพรรดิถูกสาวสวยควงแขนก็พานกินอะไรไม่ลงอีกต่อไป ท่าทีเหม่อลอย เขี่ยข้าวในจานไปมา ทำให้ห้อยกับเอื้อมพรต่างมองอย่างสงสัยและนึกเป็นห่วง ที่สุดเอื้อมพรก็ทนไม่ไหว “นายหญิงเป็นอะไรหรือเปล่าจ๊ะ?” “นั่นสิ ทำไมวันนี้กินข้าวได้น้อยจัง”ห้อยเอ่ยเสริม“ไม่ได้เป็นอะไรหรอก แค่อยู่ๆ มันก็กินไม่ลง”“งั้นนายหญิงกินของหวานไหมจ๊ะ เดี๋ยวพรไปตักให้” สาวน้อยขันอาสาด้วยท่าทางกระตือรือร้น“ไม่เป็นไรหรอกพร เดี๋ยวพี่จะไปเอาโน้ตบุ๊กที่ห้องทำงานของคุณจักรพรรดิ จากนั้นวานพี่ห้อยไปส่งที่บ้านหน่อยได้ไหมจ๊ะ” บูรณิมาฝืนยิ้มเพื่อให้เด็กสาวสบายใจ ก่อนจะหันไปเอ่ยไหว้วานห้อย “ได้ครับนายหญิง ให้ผมพาไปเอาโน้ตบุ๊กที่ห้องทำงานของนายหัวด้วยไหมครับ”“ก็ดีจ้ะ”คนท้องพยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นห้อยก็ผายมือให้เธอเดินนำหน้าอย่างให้เกียรติเมียของเจ้านาย ส่วนเขาก็เดินตามหลังโดยทิ้งระยะห่างเพื่อให้ไม่เป็นการดูน่าเกลียด ร่างอวบอิ่มถือวิสาสะผลักประตูให้เปิดออก แล้วก้าวขาเข้าสู่ห้องทำงานใหญ่ ที่ไม่เคาะประตูเพราะคิดว่าเวลาเพียงแค่ราวๆ สี่สิบนาทีเจ้าของห้องทำงานคงยังไม่กลับมา ป่านนี้อีกฝ่ายคงกำลังทา

หากวัดกันที่ทนาย ดูเหมือนสถานการณ์ของจักรพรรดิจะตกเป็นรอง เพราะทนายดังเบอร์ต้นๆ ของประเทศถูกผู้การสังหารและพวกว่าจ้างไปหมดแล้ว จำเลยที่หนึ่งถึงจำเลยที่ห้าต่างใช้ทนายความคนละคนกัน นั่นหมายความว่าฝ่ายจำเลยจะมีทนายความถึงห้าคน แถมสถิติในเรื่องการถูกกลับและแก้คำพิพากษาของศาลชั้นต้นพบว่า คำพิพากษาของศาลอุทธรณ์ส่วนใหญ่คือกว่าสี่สิบเปอร์เซ็นต์ จะพิพากษากลับคำพิพากษาของศาลชั้นต้น ทว่าเมื่อจักรพรรดิปรากฏตัวขึ้นที่ศาลอุทธรณ์พร้อมกับทนายความคนใหม่ก็ทำเอาฮือฮากันอย่างใหญ่หลวง นักข่าวต่างแย่งชิงกันเก็บภาพนาทีประวัติศาสตร์ เมื่อจักรพรรดิก้าวลงจากรถ แล้วเดินเข้าไปในศาลพร้อมกับศาสตราจารย์ ดอกเตอร์ ธิปก โอภาสกุลกิจรุ่งเรือง หรือที่ใครต่อใครรู้จักในนามโปรเฟสเซอร์บอย ซึ่งเป็นทนายใหม่ที่ทางฝั่งโจทก์เพิ่งแต่งตั้งให้ทำหน้าที่แทนทนายคนเก่าที่ไม่สามารถมาว่าความให้ได้ แต่ยังไม่ทันจะก้าวไปถึงประตูเหล่านักข่าวก็ต่างพากันวิ่งกรูเข้าหา จักรพรรดิส่งซิกให้บอดี้การ์ด นาทีถัดมาสองหนุ่มต่างวัยแต่หล่อเหลาไม่ต่างกันก็ตกอยู่ในวงล้อมของนักข่าว“คุณธิปกคะ ทำไมคุณถึงรับว่าความให้คุณจักรพรรดิคะ ในเมื่อคุณไม่เคยรับว่าคว