All Chapters of โฮสต์ในฝัน: Chapter 21 - Chapter 30

วันที่ 2ลุคค์ตื่นขึ้นมาในช่วงเย็นเป็นเวลาเดียวกันกับที่หญิงสาวเลิกงาน สิ่งแรกที่ทำหลังตื่นนอนคือหยิบมือถือขึ้นมากกดพิมพ์ข้อความส่งหาหญิงสาวติ๊ง!เสียงแจ้งเตือนข้อความดังขึ้น มือเล็กรีบละจากหน้าแป้นพิมพ์เลื่อนลงไปหยิบมือถือในกระเป๋าสะพายขึ้นมาเปิดดู‘เลิกงานหรือยังครับ วันนี้งานของคุณเป็นอย่างไรบ้างหวังว่าจะราบรื่นดีนะครับ’‘กำลังจะเก็บของแล้วค่ะ งานราบรื่นดีค่ะ พึ่งตื่นเหรอคะ’‘ครับ ตื่นมาก็ส่งข้อความหาคุณเลย’ ชายหนุ่มแสดงถึงความจริงใจให้หญิงสาวเห็นแบบไม่โจ่งแจ้งมากนัก‘อ้อ..ค่ะ นอนหลับสบายดีนะคะ’‘ครับ หลับฝันดีมากครับ’‘ดีแล้วค่ะ การที่ได้นอนหลับเต็มอิ่มไม่ต้องคอยฝันร้ายเป็นสิ่งที่ดีมากๆ ฉันเองก็อยากนอนหลับฝันดีทุกคืนเหมือนกัน’‘ต่อไปผมจะทำให้คุณนอนหลับฝันดีทุกคืนครับ วันนี้เหนื่อยไหมครับ’ ใบหน้าเรียวเล็กเปื้อนยิ้มเล็กน้อย อาการเหนื่อยล้าจากการทำงานตลอดทั้งวันหายเป็นปลิดทิ้งราวว่าได้ยาวิเศษ‘นิดหน่อยค่ะ แต่ตอนนี้ดีขึ้นมากแล้ว’‘เป็นเพราะผมหรือเปล่าครับ555’ ชายหนุ่มหยอดมุขเพื่อไม่ให้การแชตพูดคุยตึงเครียดและดูเป็นทางการมากเกินไป ซึ่งมันได้ผล‘คงจะใช่มั้งคะ555’‘ผมดีใจนะครับที่ได้ยิน

“ครับ”“งั้นอาขอตัวไปทำงานก่อนนะครับ” เมื่อยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดูก็ได้เวลาที่ต้องไปทำงานแล้ว ฝ่ามือหนาลูบหัวเด็กชายเบาๆ อย่างรักใคร่หันไปบอกกับพลอยใสที่นั่งมองสองคนอาหลานตลอดเวลา“พี่ไปทำงานก่อนนะ มีอะไรโทรหาพี่ได้ตลอดนะครับ”“ค่ะ ขับรถดีๆ นะคะ”“ครับ” ชายหนุ่มลุกขึ้นเต็มความสูงหันหลังเดินออกจากห้องไป ซูเปอร์คาร์สีดำจอดรอตรงลานจอดรถหน้าบ้านโดยมีบอดี้การ์ดยืนถือกุญแจรออยู่ข้างรถ“กุญแจครับพี่ลุคค์”“อืม..ขอบใจ”ซูเปอร์คาร์คันหรูพุ่งทะยานออกจากบ้านฮาร์เปอร์ไปด้วยความเร็วมุ่งหน้าสู่ใจกลางกรุงเทพฯ ซึ่งเป็นที่ตั้งของผับดังที่ลุคค์ดูแลอยู่ แต่ขึ้นทางด่วนไปได้ไม่ไกลก็ต้องแตะเบรกและหักพวงมาลัยชิดขอบทางกะทันหันเมื่อมีแจ้งเตือนข้อความเข้าติ๊ง!‘ถึงบ้านแล้วนะคะ คุณไปทำงานหรือยังคะ’‘กำลังขับรถครับ อย่าลืมหาอะไรทานด้วยนะครับ’‘ค่ะ ขับรถดีๆ นะคะ’‘ครับ ถึงที่ทำงานผมจะทักหานะครับ’‘ค่ะ’“พี่ ตรงนี้จอดไม่ได้เดี๋ยวตำรวจก็มาเคาะกระจกกวักมือเรียกพี่หรอก” แทนไทเอ่ยขึ้น“ก็แค่เสียค่าปรับ ไฟฉุกเฉินก็เปิดค้างไว้ไม่แหกตาดู แค่บอกตำรวจไปว่าเครื่องยนต์ขึ้นสัญญาณเตือนว่ามีปัญหาเลยจอดดู มันจะไปยากอะไร”“รถราคาเก

“แกอายุสามสิบกว่าแล้วลุคค์ จะมาใช้ชีวิตสนุกแบบนี้ตลอดไปไม่ได้ แดดกับมัมพวกเขารอแกกลับไปช่วยงานอยู่ รีบสร้างครอบครัวซะเพราะเวลาเดินไปข้างหน้าแล้วไม่สามารถย้อนกลับได้”“ครับ”“เมื่อคืนนายนอนกี่ทุ่มครับ” ธาราเอ่ยถามแทรกขึ้น“กูกับมึงก็เข้านอนพร้อมกัน มึงจะถามทำไม” ชาร์วีถามกลับสีหน้างุนงงเล็กน้อย“นายนอนไม่หลับเหรอครับ”“ก็หลับปกติ มึงถามทำไม” เสียงเรียบเริ่มแข็งขึ้น“นายพูดจาแปลกๆ นะครับวันนี้”“พวกมึงก็เหมือนครอบครัวกู กูก็ห่วงทุกคนมันแปลกตรงไหน แต่ก่อนกูอาจจะไม่เคยมีความคิดแบบนี้ แต่ตั้งแต่มีพลอยใสเข้ามากูก็รู้ว่าเวลาทุกนาทีมีค่า อย่าใช้เวลาที่มีค่าของเรากับการทำงานหนักจนเกินไป” ธาราถึงกลับนึกขอบคุณพลอยใสในใจครั้งที่ร้อยล้านที่เข้ามาเปลี่ยนคนไร้หัวใจให้มีความรู้สึกห่วงใยคนอื่น“แล้วเมื่อไหร่นายขายธุรกิจฝั่งยุโรปทิ้งครับ แค่บริษัทที่ไทยกับกาสิโนที่ฮ่องกงก็สามารถทำเงินให้นายไม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่แล้วนะครับ”“การขายไม่ใช่เรื่องยาก แต่คนของเราจะตกงานอีกมากมาย พวกเขายังต้องการรายได้เพื่อเลี้ยงดูครอบครัว ฉันกำลังหาทางออกที่ดีที่สุดสำหรับเรื่องนี้อยู่”“นายก็ให้คุณมังกรดูแลต่อสิครับ” ธารา

“ทำไมลูกค้าคนนั้นถึงจ่ายเงินให้พี่ลุคค์ หรือเธอเข้าใจว่าพี่ลุคค์เป็นเด็กบาร์โฮสต์ ลูกพี่เราก็เล่นเนียนด้วยนะสงสัยเจอคนที่ถูกใจเข้าแล้ว” บาร์เทนเดอร์หันไปพูดกับแทนไทสีหน้างุนงง ไม่ต่างกับการ์ดที่ยืนดูความเรียบร้อยอยู่แถวนั้นก็งงกันถ้วนหน้าติ๊ด!เสียงสัญญาณปลดล็อกรถเมื่อทั้งสองเดินมาหยุดที่ซูเปอร์คาร์คันหรูสีดำด้านราคาหลายสิบล้าน ดีไซน์ยืนมองอย่างชั่งใจก่อนจะเปิดประตูก้าวขึ้นรถไปซูเปอร์คาร์คันหรูเลี้ยวออกจากลานจอดรถด้านหลังเลี้ยวเข้าถนนเส้นหลักมุ่งหน้าสู่ใจกลางเมืองหลวง ไฟเลี้ยวถูกเปิด ลุคค์หักพวงมาลัยเบี่ยงขวาออกไปเพื่อตัดเข้าทางด่วนที่เป็นเส้นทางไปยังคอนโดหญิงสาว“คุณรู้ได้ยังไงคะว่าคอนโดฉันอยู่ที่ไหน” ดีไซน์ถามออกมาหลังจากที่นั่งเงียบคิดอะไรเพลินๆ“เปล่าครับ ผมแค่จะพาคุณไปทานข้าวต้มร้านอร่อย รับรองทานแล้วคุณจะติดใจ คุณอิ่มท้องแล้วผมถึงจะส่งคุณกลับบ้านครับ” ลุคค์พูดแก้ต่างออกไป“หึ คุณนี่แปลกนะคะ ยังมีอะไรเซอร์ไพรส์ฉันอีกไหมคะ ที่ฉันคาดไม่ถึง”“ผมมีอะไรให้คุณต้องเซอร์ไพรส์ด้วยเหรอครับ”“ก็งานของคุณ แล้วยังรถคันนี้ที่คุณขับอยู่ อาชีพที่คุณทำอยู่มันคงรายได้ดีจริงๆ สินะคะถึงสามารถซื้อร

“ยินดีด้วยนะครับพี่จะได้เสียบต่อสักที ตัวจริงเธอสวยมากนะครับมิน่าล่ะพี่ถึงหลงรักเธอมาหลายปี แต่อย่าลืมบอกเธอนะครับว่าพี่ไม่ใช่เด็กบาร์โฮสต์” แทนไทเอ่ยแซวก่อนจะรีบสาวเท้าเดินหนีออกไปอยู่ในระยะปลอดภัย“หุบปากเสียๆ ของมึงไปเลยแทนไท พลาดแดกตีนพี่ธาราใช่ว่ามึงจะพลาดแดกตีนกูนะ” เสียงเรียบนิ่งหันไปด่าลูกน้องคนสนิทสีหน้าไม่สบอารมณ์ จนคนฟังถึงกลับรีบปิดปากเงียบและเดินตามหลังเงียบๆ“คนนี้พี่ลุคค์คงคิดจริงจังจริงๆ สะใภ้ใต้คงหนีไม่พ้นคนนี้หรอก รุกหนักขนาดนั้น” เสียงบอดี้การ์ดคุยกันกับบาร์เทนเดอร์ที่กำลังเก็บของเตรียมปิดผับเพราะตอนนี้ลูกค้าทยอยกลับกันเกือบหมดแล้ว“กูก็ว่างั้นแหละ เห็นสายตาพี่ลุคค์มองผู้หญิงคนนั้นแล้ว ไม่ต่างจากสายตาเวลานายมองนายหญิงหรือพี่ธารามองคุณมุกดาเลย อีกไม่นานพวกเราจะมีเด็กน้อยน่ารักมาวิ่งเล่นในบ้านเพิ่มอีกคนแล้วล่ะกูว่า” บาร์เทนเดอร์หนุ่มพูดขึ้นน้ำเสียงยินดีกับความรักครั้งนี้ของชายหนุ่ม“กูพนันได้เลยว่าไม่เกินปีนี้ พี่ลุคค์จะไม่โสดอีกต่อไป”“แต่ผู้หญิงคนนั้นเข้าใจว่าลูกพี่พวกเราเป็นเด็กบาร์โฮสต์อยู่เลยนะ”“555 จริงเหรอวะ เด็กบาร์โฮสต์อะไรจะหล่อและรวยขนาดนั้นวะ ขับรถคันเกือ