All Chapters of โฮสต์ในฝัน: Chapter 31 - Chapter 40

“ผมบอกว่าบังเอิญผ่านมาแถวนี้เลยซื้อข้าวมาฝาก ผมว่าผมจำคำพูดตัวเองได้นะครับ” เสียงทุ้มนุ่มตอบกลับเผยยิ้มมุมปากดูอารมณ์ดีสวนทางกับแสงแดดที่เริ่มแรงและร้อนขึ้นเรื่อย ๆ“โอเคค่ะ ส่งมาสิคะ”“ขอดูหน้าคนลืมจ่ายค่าเหล้าเมื่อคืนนาน ๆ หน่อยสิครับ เผื่อเจอกันที่ร้านวันหลังจะได้ทวงถูก” เท้ายาวเดินเข้ามาหยุดตรงหน้าหญิงสาว ฝ่ามือหนายื่นไปจับคางเรียวได้รูปดันขึ้นเล็กน้อยสบตากับชายหนุ่ม ดีไซน์หายใจติดๆ ขัดๆ เมื่อโดนรุกแบบไม่ทันตั้งตัว“ข้าวเช้าของคุณครับ รีบทานนะครับเดี๋ยวเย็นซะก่อน แล้วเจอกันนะครับ” มือเล็กยื่นมารับถุงข้าวต้มอย่างงง ๆ รู้ตัวอีกทีชายหนุ่มก็เปิดประตูขึ้นไปนั่งบนรถเรียบร้อยแล้วครืด..เสียงลดกระจกฝั่งด้านข้างคนขับลงจนสุด ดีไซน์ได้สติจึงตะโกนถามออกไป“ค่าเหล้าเท่าไหร่คะเดี๋ยวฉันจ่ายให้คุณตอนนี้เลย”“ไม่ต้องหรอกครับผมให้ลงบัญชีผมไว้แล้ว ถือว่าครั้งนี้คุณติดหนี้ผม ครั้งหน้าเจอกันคุณค่อยเลี้ยงผมคืนแล้วกัน”ครืด….ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะตอบกลับ ชายหนุ่มก็เหยียบคันเร่งพุ่งออกตัวไปทันที ความเร็วของรถกับทักษะการขับระดับชำนาญไม่นานรถยนต์คันหรูก็เลี้ยวออกถนนเส้นหลัก“เมื่อคืนเราเมาถึงขนาดลืมจ่ายค่

หนึ่งสัปดาห์ต่อมา3 ทุ่มที่ผับเย็นวันศุกร์สุดสัปดาห์ชายหนุ่มเดินตรวจเช็กความเรียบภายในผับ ถ้าไม่สังเกตหรือจับผิดก็จะดูเหมือนเดินลงมาตรวจเช็กความเรียบร้อยตามปกติทุกวัน แต่ที่ไม่ปกติคือคืนนี้ลุคค์เดินมาที่โซนเคาน์เตอร์บาร์เป็นรอบที่ 5 แล้วทั้งที่ผับพึ่งจะเปิดยังไม่ถึง 3 ชั่วโมง“พี่ลุคค์มารอใครหรือเปล่าครับ” บาร์เทนเดอร์หนุ่มเอ่ยถามด้วยความสงสัย“เปล่า ฉันก็มาตรวจเช็กความเรียบร้อยเหมือนทุกวัน” ใบหน้าหล่อเหลาคมเข้มดึงสีหน้าดุขึ้นตอบกลับเสียงเรียบ“แต่วันนี้พี่ลุคค์เดินมา 5 รอบแล้วนะครับ”“5 รอบแล้วยังไง มึงว่างเหรอถึงมีเวลามาจับผิดกูขนาดนี้” เสียงเข้มดุถามกลับไปซึ่งจะดังกว่าปกติจนบาร์เทนเนอร์หนุ่มเริ่มกลัวจนมากล้าถามต่อ“เปล่าครับผมแค่ถามดูเฉย ๆ เผื่อพี่รอใครถ้าผมเจอผมจะได้รีบแจ้งพี่”“ลูกค้าที่ติดค่าเหล้าไว้วันนั้นถ้าเขามาเรียกฉันด้วย” ตอบกลับเสียงเรียบตั้งท่าจะหันหลังเดินกลับขึ้นชั้นสองแต่เท้ายาวก็ต้องหยุดชะงักกับคำพูดของบาร์เทนเดอร์หนุ่ม“อ้อ..ผู้หญิงที่สวยๆ วันนั้นที่เป็นว่าที่สะใภ้ภูเก็ตน่ะเหรอครับ ได้ครับถ้าเธอมาผมจะรีบแจ้งพี่ครับ”“อะไรของมึงวะ ว่าที่สะใภ้ภูเก็ต”“ไอคิวระดับพี่คง

อึก!“เปล่าค่ะ” ดีไซน์เกิดอาการประหม่าเขินอายเล็กน้อยเมื่อต้องมาแก้ผ้าต่อหน้าผู้ชายที่ไม่ใช่แฟน แต่ก็รวบรวมความกล้าปรับสีหน้าและน้ำเสียงให้เป็นปกติบวกกับแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปช่วยให้ความอายน้อยลง“น้ำเต็มอ่างแล้ว งั้นผมช่วยแล้วกัน” ไม่ว่าเปล่าร่างบางถูกอุ้มลงจากเคาน์เตอร์ สายเสื้อเส้นเล็กถูกดึงลงจากไหล่ทั้งสองข้างเผยอกอวบที่มีแผ่นกลมเล็กแปะปิดจุกไว้ทั้งสองข้าง ใช้เวลาไม่นานร่างบางก็เปลือยเปล่าโชว์รูปร่างสมส่วนปนเซ็กซีจนคนเห็นอดชื่นชมในใจไม่ได้“แน่ใจนะว่าคุณต้องการแบบนี้” ลุคค์เอ่ยถามย้ำอีกครั้ง“ถ้าฉันไม่แน่ใจคงไม่ปล่อยให้คุณมายืนอยู่ตรงนี้หรอกค่ะ” ไม่พูดเปล่าแขนเรียวเล็กทั้งสองข้างยกขึ้นโอบรอบลำคอหนาเชิดใบหน้าขึ้นสบตาจนจมูกโด่งสัมผัสกับปลายคางของชายหนุ่มพรึบ!ลุ คค์ไม่รอช้าอุ้มร่างบางไปที่อ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ ค่อยๆ วางลงบนตักแกร่ง แผ่นหลังเนียนขาวถูไถแผงอก ด้านล่างก็มีก้นนุ่มเด้งเบียดเสียดแท่งเนื้อที่ขยายเต็มที่“เมื่อยหรือเปล่าครับ” มือด้านขวานวดไหล่บางอย่างเบามือส่วนอีกด้านลูบไล้บริเวณหน้าท้องแบนราบไร้ไขมันส่วนเกินจนหญิงสาวรู้สึกผ่อนคลายและเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสอ่อนโยนของช

จุ๊บ! จุ๊บ! จุ๊บ!ปากหนาไล่จูบเบาๆ ไปทั่วใบหน้า ฝ่ามือหนาปัดกลุ่มผมที่หลุดลงมาปกคลุมใบหน้าออกอย่างเบามือ นิ้วโป้งเรียวสวยเกลี่ยริมฝีปากบาง จุ๊บ! อดไม่ได้ที่จะจูบเบาๆ ดวงตากลมโตภายใต้แพขนตางอนปิดสนิทด้วยความเหนื่อยล้า“ต้องจัดการตัวเองสินะกู” สายตาคมมองน้องชายตัวเองที่ตั้งโด่ไม่มีทีท่าจะอ่อนลงสลับใบหน้าหญิงสาวที่นอนหลับสนิทไม่รับรู้ถึงความทรมานของตัวเขาแม้แต่น้อยอาการปวดหนึบที่กำลังเล่นงานเขาหนักขึ้นเรื่อย ๆ บวกกับร่างเปลือยเปล่าที่นอนยั่วสายตาอยู่ข้างๆ จึงอดทนต่อไปไม่ไหวลุกขึ้นนั่งชันเข่าหันหน้าเข้าหาหญิงสาว ฝ่ามือหนายื่นไปดึงฝ่ามือเล็กของหญิงสาวมาจับโอบรอบแท่งเอ็นขนาดใหญ่โดยมีมือของชายหนุ่มควบคุมมือเล็กอีกที“อ่าส์..ไซน์..อ่าส์..” ใบหน้าคมเข้มแหงนมองเพดานพร้อมเปล่งเสียงครางกระเส่าขณะที่ฝ่ามือใหญ่ทำหน้าที่ควบคุมฝ่ามือเล็กขยับเข้าออกตามอารมณ์ความต้องการ“อ่าส์..แบบนั้นไซน์ อ่าส์..มือโคตรนุ่ม ถ้าปากนุ่มๆ ของคุณกลืนกินมันเข้าไปจะรู้สึกดีขนาดไหน” ในหัวจินตนาการบทรักอันเร่าร้อนช่วยกระตุ้นให้ตัวเองปลดปล่อยออกมาอย่างรวดเร็ว“อ่าส์..ไซน์ ไซน์อมมันเข้าไปดูดแรงๆ แบบนั้นไซน์ ไซน์ อ่าส์..โคตรเสี

หุ่นกำยำเหมือนนายแบบหันหลังเดินออกจากห้องทันที หน้าตาหล่อเหลาดูอ่อนล้าเล็กน้อยเพราะเมื่อคืนที่ผ่านมาได้นอนหลับไปแค่สองชั่วโมง อีกทั้งยังใช้พลังงานไปค่อนข้างเยอะหลังจากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็ขึ้นมาเอนหลังพักผ่อนบนเตียงนอน ม่านทุกบานถูกปิดสนิทเปลี่ยนกลางวันเป็นกลางคืนไม่มีแสงสว่างแม้แต่เล็กน้อยเล็ดลอดผ่านเข้ามากวนใจเจ้าของห้องโทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่ล่าสุดถูกหยิบขึ้นมาจากโต๊ะข้างเตียงนอนกดเข้าแอปพลิเคชันหาคู่ที่กำลังเป็นที่นิยม หลังจากนั้นก็กดพิมพ์ข้อความหาหญิงสาวที่เป็นคู่แมทเพียงคนเดียวของชายหนุ่ม‘สวัสดีครับ เป็นอย่างไรบ้างสบายดีนะครับ’ คำถามยอดฮิตของการเริ่มต้นบทสนทนาสายตาคมจ้องหน้าจอโทรศัพท์มือถือนานกว่า 5 นาทีเพื่อรออีกฝ่ายตอบกลับแต่ไร้วี่แววจนต้องวางโทรศัพท์ในมือลง ตั้งท่าจะล้มตัวลงนอนพักสายตาสักหน่อยค่อยลุกไปเคลียร์งานต่อติ๊ง!พรึบ!ขณะที่กำลังกึ่งหลับกึ่งตื่นเสียงเตือนข้อความดังขึ้นแขนยาวรีบคว้ามือถือที่วางอยู่ข้างตัวมาเปิดดูทันที‘สวัสดีค่ะ ฉันสบายดีค่ะแล้วคุณล่ะคะ’‘สบายดีครับ วันนี้หยุดมีแพลนออกไปเที่ยวไหนหรือเปล่าครับ’‘คงไม่ได้ออกไปไหนค่ะ น่าจะพักผ่อนอยู่บ้าน แล้วคุ