All Chapters of พ่ายรักร้ายคุณชายตำรวจ : Chapter 61 - Chapter 70

ส่วนคนที่ทำให้ข้าวตังเป็นห่วงอย่างผู้กองหนุ่มมาดนิ่งนั้น หลังจากที่ปฏิบัติภารกิจสำเร็จลุล่วงไปด้วยดีแล้วนั้น การทำหน้าที่ในหัวหน้าชุดทีมของเขาในครั้งนี้มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ที่เขาต้องขจัดความฟุ้งซ่านนั้นออกจากหัว กว่าจิตใจเขาจะนิ่งได้มันเป็นอะไรที่ยากมาก ระยะเวลาเกือบสองเดือนที่เขาตัดขาดจากโลกโซเชียล ไม่มีวันไหนเลยที่เขาไม่คิดถึงใบหน้าสวยและรอยยิ้มสดใสของข้าวตัง ไม่รู้ป่านนี้ยัยตัวแสบเธอจะคิดถึงผม อย่างที่ผมคิดถึงเธอไหม ตลอดระยะเวลาเกือบสองเดือนที่เขาใช้ชีวิตอยู่ที่ศูนย์ฝึก เขาตัดขาดจากโลกภายนอก มีเพียงวิทยุสื่อสารเครื่องเดียวที่เขาใช้ชีวิตประจำวันร่างสูงที่มีผ้าเช็ดตัวผืนหนาพันรอบเอวเอาไว้นั้น ฝ่ามือหนาดึงลิ้นชักและหยิบสมาร์ตโฟนเครื่องหรูขึ้นมา ระยะเวลา 2 เดือนที่เขาไม่เคยใช้ไอ้มือถือเครื่องนี้ ในเมื่อวันนี้งานของเขาสำเร็จลุล่วงไปแล้ว ถึงเวลาที่เขาต้องใช้มัน ธีร์ณัฐกดเปิดสมาร์ตโฟนที่ปิดเครื่องนอนแน่นิ่งมานานถึงสองเดือน เข้าเช็คโซเชียลและข่าวสารต่างๆ แต่ที่เห็นไลน์แจ้งเตือนเยอะที่สุดเป็นไลน์ของข้าวตังLine ข้าวตัง ผู้กองหายไปไหนคะLine ข้าวตัง ทำไมไม่ตอบฉันบ้างLine ข้าวตัง อ่านบ้า

2 ชั่วโมงต่อมา ด้านธีร์ณัฐหลังจากที่เขาประชุมเสร็จ กลับถูกน้องชายและพี่สาวตัวดีนั้นลากออกมาทานมื้อเที่ยงต่อ กว่าทั้งสามพี่น้องจะทานข้าวเสร็จนั้นก็ล่อไปบ่ายสาม"หึ...อีกไม่กี่ชั่วโมงจะเลิกงานแล้ว นายยังจะเข้าบริษัทอีกเหรอ" ธีร์ณัฐหันไปเอ่ยถามดีเทลที่เป็นคนขับให้นั่งนั้น"ถึงผมจะเป็นคนไม่เอาไหน แต่เรื่องงานผมก็เต็มร้อยนะครับ" ดีเทลหันมาตอบ พี่ชายที่พึ่งเข้าบริษัทไม่ทันไรก็ชวนน้องชายเทงานเสียแล้ว"ตั้งแต่ลงเครื่องฉันก็ยังไม่ได้พักเลย ง่วงชิบ..." ธีร์ณัฐบอกกับดีเทล เพราะตอนนี้เขารู้สึกง่วงมาก"พี่ก็ไปพักที่ห้องทำงานพี่สิ ไหนๆ ก็เข้าบริษัทแล้ว แฟ้มสีฟ้าที่วางบนโต๊ะ 3 แฟ้ม ช่วยเซ็นให้ด้วยนะครับท่านรองเพราะพรุ่งนี้ผมต้องใช้งาน" ดีเทลที่ขับรถอยู่นั้นหันมาเอ่ยกับพี่ชาย"อืม..." คนถูกถามเอ่ยครางในลำคอ"ว่าแต่พรุ่งนี้พี่ไม่ไปด้วยเหรอ เด็กใหม่ที่เล่น เอ็มวี สวยเอ็กซ์ สัสนะครับพี่ชาย สนไหม" ดีเทลเอ่ยอย่างเสนอ เพราะเขารู้นิสัยธีร์ณัฐดี ซึ่งก็ไม่ต่างจากตนมากนักด้านคนที่ถูกน้องชายถามเช่นนั้นตั้งแต่มีข้าวตัง นี้ผ่านมาหลายเดือน เขาไม่คิดจะสนใจใครเลยนอกจากเธอ"ไม่อะ ฉันมีของฉันอยู่แล้ว" ธีร์ณัฐหันไปตอ

ด้านธีร์ณัฐที่ถูกน้องชายตัวแสบทิ้งระเบิดลูกใหญ่ไว้ให้แล้วนั้น คลั้นจะเอ่ยตามหลังดีเทลก็ไม่ทันเสียแล้ว"กล้ามากไอ้น้องชาย ที่หึงหวงเมียพี่ แบบนี้มันน่านักไหม" ธีร์ณัฐได้แต่สบถออกมาอย่างหัวเสีย แต่ก็ทำไรไม่ได้ เย็นไว้ นั้นมันน้องชายโว้ย มือหนาล่วงกระเป๋าออกจากกางเกงหวังจะโทรหายัยเด็กฝึกงานตัวแสบ ไม่เจอหน้าแค่ไม่กี่เดือน คิดดีแล้วเหรอที่กล้าเมินหน้าผัว ธีร์ณัฐได้แต่เอ่ยภายในใจเมื่อลวงออกมากลับพบว่าสมาร์ตโฟนของตนนั้นแบตหมด"เชี่ยเอ้ย...ให้มันได้แบบนี้สิ" ธีร์ณัฐได้แต่สถบออกมาอย่างหัวเสียสุดๆ ฝึกงานแล้วข้าวตังฝึกส่วนไหนของบริษัทละวะ ทว่าจะไปถามน้องชายนั้นก็กลัวจะเสียฟอร์ม เมื่อเป็นเช่นนั้นท่านรองประธานอย่างธีร์ณัฐได้แต่เดินกลับไปยังห้องทำงานของตน หนึ่งชั่วโมงผ่านไปจนกระทั่งถึงเวลาเลิกงานของบริษัท!! ตึก ตึก ตึก !! เสียงปากกาในมือในเคาะเข้ากับโต๊ะทำงาน แฟ้มเอกสารตรงหน้าที่กองเท่าภูเขาแต่นั้นร่างสูงที่เอนตัวบนเกาอี้กับไม่มีสมาธิจะเซ็นมัน"นอกจากจะเมินผัวแล้ว ยังไม่คิดจะรับสายของอีก หึ...ให้มันได้แบบนี้สิข้าวตัง" เสียงทุ่มกับเอ่ยพึมพำขึ้นมา ขณะที่เขานั้นพักสายตาได้ไม่นาน แต่นั้นธีร์ณัฐกับไม่

ด้านธีร์ณัฐที่อุ้มยัยตัวแสบเข้ามาถึงพูลวิลล่า ส่วนตัวที่อยู่ห่างจากคนอื่นๆ ห้องนี้เขาให้เลขาส่วนตัวนั้นจัดการให้ เพราะคิดว่าไหนๆ ยัยตัวแสบก็อยู่ที่นี่ด้วยแล้ว เขาจึงถือโอกาสมาพักผ่อนร่วมกับเธอชะเลย ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่ต้องอุ้มคนฤทธิ์เยอะอย่างข้าวตัวเข้าห้องอย่างทุลักทุเลทุเล"ฉันบอกให้ปล่อย ไอ้ผู้กองบ้า..." คนตัวเล็กตะเบ็งเสียงออกมาเมื่อประตูห้องถูกปิดลงมือของเขา เธอรัวมือทุบเข้าที่แขนกำยำของคนตัวโตอย่างไม่คิดจะยั้งมือ!!ตุบ ตับ ตุบ ตับ !!"หายไปตั้งนานคิดจะกอด จะฉุดอุ้มกันง่ายๆ แบบนี้เลยเหรอ" คนหน้าบึ้งถามเขาอย่างเอาเรื่อง"หยุด..." น้ำเสียงที่เปล่งออกมาบ่งบอกว่าเขาอยู่ในอารมณ์ไหน แต่นั้นมันยิ่งทำให้คนขี้น้อยใจอย่างข้าวตังนั้นโกรธหนักเข้าไปอีก ต่างคนต่างโมโหด้วยกันทั้งคู่ ธีร์ณัฐที่อุ้มเธอลงวางบ่นเตียงฝ่ามือหนาล็อคเข้าที่ใบหน้าสวยบูดบึ่งให้หันมาสบตากับตน"จะโกรธ จะงอนไร หนักหนา นี้ผัวนะครับ ไม่ใช่คนอื่น" ธีร์ณัฐใจเย็นและอ่อนลง เขาผิดที่เผลอขึ้นเสียงใส่เธอ เขาพยายามข่มอารมณ์ที่เดือดภายในใจสุดๆ สายตาคมเข้มจ้องมองคนตัวเล็ก"ผัว ใครคะ ผัวฉันหรือผัวคนอื่น" เธอตอบอย่างไม่คิดจะมองหน้าเขา

ด้านข้าวตังเปลือกตาของคนตัวเล็กเบิกขึ้นมาในช่วงสายของอีกวัน แต่ขณะที่เธอผงกหัวขึ้นมาด้วยอาการมึนงง กับรู้สึกถึงแขนแกร่งหนาของใครบางคนที่โอบเข้าที่เอวเล็กของตน"อ่า..." เมื่อคืนกว่าพายุรักของเธอและผู้กองธีร์ณัฐจะจบลงก็ล่อไปเกือบรุ่งสาง เช้านี้เลยไม่มีใครตื่นขึ้นมาในช่วงเช้าแต่อย่างใด คนตัวเล็กเหลือบมองนาฬิกาอีกไม่กี่นาทีจะถึงสิบโมง"สิบโมง...ให้ตายเถอะ แล้วนี้ฉันจะกลับยังไง พี่ๆ ทีมก่องนัดขึ้นรถเก้าตรงโมงไม่ใช่เหรอ" เสียงเล็กหลุดครางออกมา ทว่าจะลุกออกจากเตียงก็ถูกแขนหนา ของคนที่รังแกตนตลอดทั้งคืนนั้นโอบกอดเอาไว ราวกับกลัวว่าเธอจะหนีหายไปไหน"นิ่งๆ เถอะน่า ขออยู่แบบนี้ชักพัก ฉันไม่ไหว ยังง่วงอยู่เลย" ข้าวตังที่คิดว่าเขาหลับ เธอกับเหลือบมองใบหน้าหล่อเหลาผมเผาเซอไม่เป็นทรง ตื่นมาพบว่าเธอและเขาอยู่ในสภาพเปลือยเปล่าด้วยกันทั้งคู่คนถูกกอดถึงกับขยับและย่อคอหนี ใบหน้าสวยถึงกับแดงซ่านขึ้นมา แต่นั้นธีร์ณัฐไม่ได้เอ่ยสายตาคมเขาที่จ้องมองเรือนร่างเธอนี้สิ มันน่านัก คิดอย่างอื่นไม่ได้เลย นอกจากคำว่า "หื่น" เขาเป็นผู้ชายร่างดี แข็งแรงและที่สำคัญกินจุมากๆ มากซะคิดว่าคนบอบบางร่างเล็กอย่างฉันผ่านมาได้ยั