บททั้งหมดของ กว่าจะรัก(nc20+): บทที่ 31 - บทที่ 37

“ฉันอายนะ แกจะบ้าเหรอ” “งั้น...ฉันถอดเป็นเพื่อนแกละกัน”สิ้นประโยคชายหนุ่มก็ทึ้งเสื้อผ้าพันธนาการของตัวเอง ในระหว่างที่เขากำลังปลดกระดุมเสื้อนั้น สายตาคมจับจ้องไปที่ร่างอันงดงามตลอดเวลา ใครจะมองว่ากันต์ธีร์เป็นคนเห็นแก่ตัว เขาก็ยอมและไม่สนใจ ขอให้เขาได้ทำตามเสียงเรียกร้องของหัวใจก็พอ เรื่องที่เขาอุปโลกน์ขึ้นมาก่อนหน้านั้นเป็นเพียงข้ออ้างเท่านั้น ความจริงกันต์ธีร์มีแผนที่จะผูกมัดเธอไว้กับเขาตลอดกาลต่างหาก “กันต์...แกต้องป้องกันนะ”ลัลน์ลลิตย้ำเตือนชายหนุ่มขึ้นมาทันที เมื่อเธอเหลือบมองเห็นบางสิ่งที่กำลังผงาดชูชัน ใบหน้าสวยร้อนจัด ‘ถึงเธอจะเคยเห็นและลองมาแล้วครั้งหนึ่ง แต่ลัลน์ลลิตก็ไม่ชินอยู่ดี’ “อึ้ม...” เสียงทุ้มแหบพร่าครางอย่างเจ็บปวดกับภาพที่อยู่ตรงหน้า ครั้งนี้เธอจะไม่มีโอกาสหลุดเงื้อมือของเขาไปได้ ต่อให้มันเป็นวิธีสกปรกขนาดไหน กันต์ธีร์ก็จะทำ “กันต์...” เสียงคนตัวเล็กร้องเรียก เมื่อร่างกำยำทับทาบลงบนร่างบางอีกครั้ง ปากบางถูกปิดเพื่อลิ้มลองรสหวานในโพรงปากนุ่ม ปลายลิ้นดูดดูนไปมาอย่างดุเดือด ประกอบกับนิ้วเรียวแกร่งสะกิดตะขอบราที่ห่อหุ้มอกอวบ เต

[คฤหาสน์กิจธนะวรกุล] เพี้ยะ! เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่น! จากห้องโถง ทำให้เหล่าบรรดาสาวใช้ที่แอบดูเหตุการณ์อยู่ก่อนแล้ว รีบเอามืออุดปากตัวเองไม่ให้เปล่งเสียงร้องอันตกใจออกมา “อุ้ย! มะ-แม่คะ!” กัญญ์วราร้องอย่างตกใจ มือบางกุมไปที่แก้มนวลทันที “แกไปพูดอะไรกับตากริช ห๊า! ยัยกิม!”คุณหญิงกานต์รวีทราบเรื่องจากว่าที่ลูกเขยของเธอ ว่าต้องการยกเลิกเรื่องงานแต่งงาน เหตุผลให้เธอมาถามความจาก ลูกสาวของเธอเอง กานต์รวีร้อนเป็นไฟ เพราะนี่เป็นครั้งที่สองแล้ว ที่ลูกสาวตัวดีของเธอทำแบบนี้ “หนูไม่ได้พูดอะไรค่ะแม่” “ไม่พูด! แล้วตากริชขอยกเลิกงานแต่งกับแกทำไม! บอกฉันมาเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นวันนี้ฉันเอาแกตายแน่!” “หนูแค่บอกให้เขา เลื่อนงานแต่งไปสักสามเดือนค่ะ ไม่ได้ยกเลิกนี่คะ”กัญญ์วรารู้เรื่องราวของเขาผ่านเพื่อนของเธอ ว่าคมกริชคู่หมั้นของเธอนั้น มีพฤติกรรมอันฉาวโฉ่ ในเรื่องเพศสัมพันธ์ เขามักจะมีพฤติกรรมที่รุนแรง ทรมานคู่นอน อีกทั้งยังเป็นคนมักมากในเรื่องนี้อีกด้วย กัญญ์วรากลัวเป็นอย่างมาก เลยตัดสินใจเจรจาเพื่อขอเลื่อนงานแต่งไปก่อน โดยเธอไม่คิดว่าเรื

[ณ โรงแรมหรูย่านใจกลางเมืองกรุง] “ถอดสิพราวมุก เรย์อยากเห็น”นราวิชญ์นอนเอกเขนกอยู่บนเตียงกว้างขนาดคิงส์ไซส์ สายตาคมจับจ้องไปที่ร่างอวบอิ่มกลางห้อง วันนี้เขาจะทำให้ ชรินทร์ทิพย์รู้จักความสุข ที่เขาจะมอบให้กับเธอ และจะทำให้เธอลืมกันต์ธีร์ให้ได้ นราวิชญ์รู้ว่ากันต์ธีร์ไม่ได้รักชรินทร์ทิพย์เลยแม้แต่น้อย แต่เป็นชรินทร์ทิพย์เองต่างหากที่พยายามมาตลอด เขาอยากจะเปิดบางสิ่งให้เธอรู้ว่า ผู้ชายคนอื่นก็ให้ความสุขเธอได้เหมือนกัน “เรย์แน่ใจนะคะ ว่าถ้าพราวมุกยอมเป็นของเรย์แล้ว เรย์จะช่วยพราวมุกแก้แค้นอีนังเนย์ได้”ชรินทร์ทิพย์มองชายหนุ่มเรือนร่างกำยำที่นอนแผ่หราอยู่บนเตียงกว้าง เพื่อรอสัญญาเป็นของรางวัลจากเธอ ชรินทร์ทิพย์ไม่ได้หวั่นเกรงอะไรเลยเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพราะจะว่าไปแล้วเธอเองก็ไม่ใช่สาวบริสุทธิ์อะไร ที่จะต้องกังวลมากที่สุด ก็เห็นจะเป็นสิ่งที่ นราวิชญ์รับปากจะช่วยเธอต่างหาก “อืม...แน่ใจสิครับ เรย์จะช่วยพราวมุกเอง มาสิ...เรามามีความสุขกันเถอะ เรื่องนั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้เรย์จัดการเอง”เสียงทุ้มแหบพร่าขึ้นมาทันที เมื่อมองเรือนร่างอันเย้ายวนตรงหน้า “ก็ได้ค่ะ”