All Chapters of My Bad Boy วิศวะคลั่งรักเมียเด็ก: Chapter 21 - Chapter 30

@สองวันต่อมาเสียงเพลงจังหวะมันส์ๆ ดังสนั่นภายในผับดังใจกลางเมือง แสงไฟวิบวับสาดส่องลงบนโต๊ะมุม VIP ที่ตอนนี้มีแก้วเหล้าวางเรียงรายจนเต็มโต๊ะ กลิ่นเหล้าผสมกลิ่นน้ำหอมราคาแพงของผู้หญิงที่นั่งล้อมจอมทัพคละคลุ้งไปทั่ว จอมทัพเอนตัวพิงโซฟา มือข้างหนึ่งโอบเอวสาวผมยาวในชุดเดรสสีแดงที่นั่งชิดแทบจะซุกตัวในอกเขา อีกข้างถือแก้ววิสกี้วนเล่นอยู่ในมือ รอยยิ้มมุมปากและสายตาเจ้าเล่ห์บอกชัดว่ากำลังสนุกกับเกมล่าเหยื่อของตัวเอง ขุนศึกนั่งมองเพื่อนตัวดีพลางส่ายหัวช้าๆ นี่นะเหรอไอ้คนที่บอกจะหยุดแรด มันหยุดได้ที่ไหนกัน"ไอ้ทัพ… มึงนี่นะ เปลี่ยนหญิงเร็วกว่าเปลี่ยนเสื้อผ้าซะอีก เดี๋ยวควงคนผมสั้น เดี๋ยวผมยาว เดี๋ยวสาวหวาน เดี๋ยวสายแซ่บ มึงเอาเวลาที่ไหนจีบวะ เปลี่ยนทุกสองชั่วโมงแบบนี้""อย่างมันไม่ต้องจีบหรอก แค่กวักมือเรียกก็วิ่งเข้ามาหาแล้ว ดูหน้าแม่งมันสิ…หล่ออันตรายขนาดนี้" เสือใต้"ว่าแต่…มึงทำแบบนี้ ไม่กลัวน้องมะนาวจะรู้เหรอ ไหนบอกจริงจังหนักหนา นี่อะไร ยังไม่ถึงไหน ออกลายเดิมละ" ขุนศึกพูดขึ้นพรางยกแก้วเหล้าขึ้นจิบสิ้นสุดคำถามของเพื่อนรัก จอมทัพเลิกคิ้ว หัวเราะในลำคออย่างไม่ยี่หระ"จะกลัวทำไมวะ เขาอยากค

@ด้านของจอมทัพคนหล่อนั่งหน้าตึงอยู่ร้านกาแฟหน้ามอ.นั่งข้างกันกับดาวนิเทศสาวสวย คนควงคนใหม่ในรอบสัปดาห์ บรรยากาศบนโต๊ะเต็มไปด้วยความเงียบอึดอัด กลิ่นกาแฟหอมกรุ่นลอยคลุ้งแต่กลับไม่ได้ช่วยให้บรรยากาศผ่อนคลายแม้แต่น้อย จอมทัพเอนหลังพิงเก้าอี้ แขนข้างหนึ่งวางพาดบนพนักอย่างไม่ใส่ใจ สายตาคมกริบเหลือบมองหญิงสาวตรงหน้าด้วยแววเรียบเฉยราวกับมองคนแปลกหน้า"พี่ทัพชอบกินเค้กไหมคะ บีมอ่ะชอบมาก โดยเฉพาะเค้กสตรอเบอร์รี่" : เธอยิ้มบางๆ พยายามชวนคุยเพื่อทำลายความเงียบ เสียงพูดแฝงความตื่นเต้นปนประหม่า มือเล็กไล้ขอบแก้วน้ำในมือ"ไม่ชอบ" : น้ำเสียงตอบกลับมาสั้นๆ และเย็นชา ทำเอารอยยิ้มของเธอชะงักไปในทันที"อืม..แล้วพี่ทัพชอบน้ำอะไรคะ เผื่อวันหลังบีมซื้อไปฝาก" : สาวสวยยังไม่ยอมแพ้ ดวงตากลมใสพยายามค้นหาความสนใจในแววตาของเขา เธอสวยขนาดนี้ไม่เชื่อหรอกว่าเขาจะไม่สนใจ"พี่ไม่ชอบกินน้ำหวาน" : เขาตอบพลางเหลือบมองนาฬิกาข้อมืออย่างไม่ปิดบังว่ากำลังรอเวลา อยู่กับเธอมาครึ่งชั่วโมงแล้ว ยังไม่เห็นจะมีอะไรน่าดึงดูดใจเลยสักนิด ตรงกันข้ามกลับรำคาญใจเสียมากกว่า"เออ..แล้ว...." : คำพูดขาดห้วงเพราะไม่รู้จะพูดอะไรต่อดี เขาทั้ง

@ห้องพักชั้นสองของผับเสียงดนตรีจากชั้นล่างยังคงดังลอดขึ้นมาเป็นจังหวะต่อเนื่อง แต่ในโถงทางเดินของชั้นสองกลับเงียบผิดปกติ มีเพียงแสงไฟสลัวสีทองส้มที่ทอดยาวบนพื้นปูพรมหรู กลิ่นน้ำหอมราคาแพงผสมกลิ่นแอลกอฮอล์อวลอยู่ในอากาศ คนร้อนรนสาวเท้ากึ่งวิ่งกึ่งเดินขึ้นบันไดมาด้วยหัวใจเต้นแรงจนเหมือนจะทะลุออกมาจากอก มือหนากำหมัดแน่น ทุกย่างก้าวเต็มไปด้วยความกระวนกระวายและโทสะที่คุกรุ่นอยู่ในอก"นาว!!!"จอมทัพผลักบานประตูอย่างแรงจนกระแทกกับผนัง เสียงดังสะท้อนในห้องพักวีไอพีทันที สายตาคมกริบกวาดมองรอบห้องอย่างร้อนรน ก่อนหยุดลงที่ร่างบางของใครบางคน"พี่ทัพ!! พี่เข้ามาได้ไง??"เสียงหวานเอ่ยถามอย่างตื่นตระหนก แววตาผสมทั้งความงุนงงและหวาดหวั่น ขณะที่หัวใจเต้นระส่ำไม่ต่างจากคนตรงหน้า เธอยืนอยู่กลางห้องในสภาพสวมชุดคลุมอาบน้ำเนื้อผ้านุ่ม ผิวเนียนชื้นวาวเหมือนเพิ่งสัมผัสหยดน้ำ ละอองไอน้ำจางๆ ยังเกาะตามไรผมและต้นคอ ดวงตาของเธอเบิกกว้างด้วยความตกใจ มือดึงปกเสื้อคลุมเข้าหากันโดยสัญชาตญาณ"เออคือ.."จอมทัพชะงักค้างอยู่หน้าประตู ใบหน้าที่เมื่อครู่เต็มไปด้วยความโกรธและร้อนรน ค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นความงุนงง สายตาคมสำร

"สวบบบ!""อ๊ะ!"ท่อนเอ็นขนาดใหญ่ถูกสอดเข้าไปในช่องแคบได้เพียงแค่ครึ่งท่อน คนกระแทกแทบแตกคาร่อง เมื่อช่องแคบที่พึ่งจะต้อนรับการกลับมาของเขานั้น บีบรัดท่อนเอ็นแน่นราวกับสายวัดความดันโลหิตที่กำลังทำงานอยู่ ร่องแคบตอดเขาดังตุบๆ ทำเอาคนที่แข็งแกร่งสั่นสะท้านไปทั้งตัว"อ่าส์ นาว~~ โคตรแน่น"คนเป็นพี่กระซิบเบาๆ ข้างใบหูของคนตัวเล็กในจังหวะเดียวกันกับเอวสอบที่พึ่งจะกระแทกเข้ามาในร่อง ยังเข้าไม่สุดลำตัวเขานั้นก็หยุดต้องชะงัก เมื่อเสียงเล็กสะดุดราวกับลมหายใจจะขาดห้วง"พะ..พี่ทัพ..อื้ออ""เจ็บไหมครับ""ไม่เท่าไหร่ค่ะ มันแค่รู้สึกแปลกๆ""แปลกยังไง..นี่เอ็นนะไม่ใช่นิ้ว อีกอย่างหนูก็เคยเข้ากับมันมาแล้ว""มันแปลกที่ตอนนี้มันใหญ่กว่าตอนนั้น กระแทกมายังไม่ทันสุด หนูก็จุกจนแทบจะล้มแล้ว""..ถ้าจะล้มก็ล้มลงตรงนี้ พี่จะรอรับหนูเอง"จอมทัพใช้มือหนาเลื่อนต่ำลงมาลูบวนที่กลางกายจุดเชื่อมต่อ ก่อนจะใช้นิ้วหัวแม่มือบดขยี้เบาๆ ลงไปที่ปุ่มกระสัน ทำเอามะนาวสะดุ้ง กระตุกลำตัวเล็กไม่หยุด ทุกอย่างในตอนนี้เกินขอบเขตที่เธอจะควบคุมมันได้แล้ว"อ่าส์ พี่ทัพ อย่าบดแบบนี้สิคะ"มะนาวใช้มือทั้งสองจิกหัวไหล่ของคนเป็นพี่แน่น ฟัน

@ช่วงสายของวัน📱 ติ้ง ! (เสียงข้อความแจ้งเตือน 20 สายที่ไม่ได้รับ)📱 Rrrrrrrr (เสียงเรียกเข้าจากมือถือดังอย่างต่อเนื่อง)"เชี้ย! ใครโทรมาแต่เช้าวะ!"จอมทัพหยิบมือถือที่วางอยู่บนหัวเตียง พร้อมกับหรี่ตาที่พึ่งจะสะลึมสะลือตื่นขึ้นมาดู เห็นว่าปลายสายนั้น ปรากฏเป็นชื่อของขุนศึก มันโทรมามากกว่ายี่สิบสาย ไอ้เหี้ยนี่โทรอย่างกับบ้านมันโดนไฟไหม้งั้นแหละ"📱 ไอ้เหี้ย..มึงโทรมาหาพระแสงอะไรแต่เช้าวะ""📱 เช้าพ่อง!มึงดิ จะสิบเอ็ดโมงแล้วไอ้สัด! มึงอยู่ไหน พวกกูรอจะพบอาจารย์เรื่องกีฬาชมรม""📱 อยู่ผับที่เมียมึงล่อมะนาวไว้ให้นั่นแหละ""📱 แปลว่ามึงสองคนเคลียร์กันเรียบร้อยดีแล้ว?""📱 เออ..ฝากบอกเมียมึงด้วย เสาร์นี้เดี๋ยวเลี้ยงชาบู""📱 เลี้ยงเชี้ยอะไร โอนมาเลยแสนหนึ่ง ค่าตัวกู กูอุตส่าห์ช่วยเล่นละครตบตา""📱 ไอ้เชี้ยขุน กูเพื่อนมึงนะ กะจะขูดเลือดขูดเนื้อกูให้ได้เลยว่างั้น""📱 เออ โอนมา แค่แสนเดียวขนหน้าแข้งทายาทหมื่นล้านอย่างมึงไม่ร่วงหรอก""📱 เอาบัญชีเมียมึงมา""📱 อ้าวไอ้นี่กูบอกให้โอนมาให้กู ไม่ใช่เมียกู ขืนโอนไปให้พริก เดือนนี้กูโดนยึดค่าเหล่าแน่""📱 นั้นมันปัญหาของมึงครับเพื่อน ไม่ใช่ปัญหาขอ