ตอนที่ 1 รัตติกาลแห่งเงาเลือด “ยามเมื่อดวงตะวันทอแสงแรก... มิอาจงามเท่าประกายจากดวงเนตรพระธิดา... ข้ากระหม่อมเพียงหวังว่า... ความคะนึงหาในหทัยของข้ากระหม่อม... จะส่งถึงดวงใจพระองค์บ้างมิมากก็น้อย... ถึงได้มาเยือน ณ ที่นี้... เพื่อยลพระพักตร์ให้ชื่นอุรา” มนทิราณีเทวีทรงแย้มพระสรวลน้อยๆ ราวกับกลีบผกาต้องลม พระเนตรคมกริบดุจดวงดาราจับจ้องกลับมายังองค์รักอย่างพิจารณา“คำกล่าวของท่านหมื่นช่างหวานล้ำ...” “หากความคะนึงหาของข้ากระหม่อมเป็นดั่งสายฝน... พระธิดาก็คือผืนดินที่ข้ากระหม่อมปรารถนาจะหยาดรดแต่เพียงผู้เดียว... หาได้เผื่อแผ่ไปยังผืนดินอื่นไม่”พระพักตร์งามของมนทิราณีเทวีแดงปลั่งขึ้นเล็กน้อย นางทรงหลุบพระเนตรลงต่ำเล็กน้อยอย่างเขินอาย ก่อนจะเงยพระพักตร์ขึ้นสบพระเนตรของหมื่นสุนทรเทวาอีกครั้ง“หากเป็นเช่นนั้น... ความคะนึงหาของข้าที่มีต่อท่าน... ก็คงมิได้น้อยไปกว่าท่านเช่นกัน” “ท่านหมื่นมาฝึกซ้อมแต่เช้า... มีกิจสำคัญอื่นใดให้ต้องรีบไปกระทำฤา?” “ข้ากระหม่อมเพียงต้องการให้ร่างกายพร้อมเสมอ หากมีกิจใดที่ต้องรับใช้พระองค์และแผ่นดินจักได้ทันการ” “ท่านหมื่นช่างจงรักภักดีเสียนี่กระไร” “ฝีมือกา
最終更新日 : 2025-12-01 続きを読む