Lahat ng Kabanata ng Kakaibang Init (SPG): Kabanata 1 - Kabanata 6

Ralia POVHindi ko alam kung paano ako nakauwi. Pero, nagising ako na nasa sofa na ako ng bahay namin ni Guison. Halos, alas sais na ng umaga nang magising ako.Pagtayo ko, sakto naman na gising na si Guison. Inaasahan kong magtatanong siya kung bakit hindi niya ako nakatabi sa pagtulog kagabi, pero walang ganoon na nangyari.“Amoy alak. Kailan ka pa natutong uminom. Siguraduhin mo lang na mapagluluto mo ako ng almusal, Ralia,” sita niya sa akin.Ralia na lang talaga ang tawag niya sa akin. Nawala na ‘yung honey, Ralia na lang talaga. Sino ang hindi masasaktan, sino ang hindi malulungkot.Hindi na ako sumagot. Hinayaan ko na lang. Pumasok na muna ako sa kuwarto namin para maghilamos ng mukha. Kahit masakit ang ulo, katawan at teka…Napakapa ako bigla sa ibaba ko. Pakiramdam ko ay parang may kirot. Doon ko lang naalala ang nangyari sa amin ni Aleron. Oo, tanda ko, medyo nawala na rin ang lasing ko nung umibabaw na siya sa akin kagabi.Nakatingin ako sa salamin at hindi ko alam kung bak

Ralia POVIgagayak ko na ang mga gamit ni Guison ngayong araw para sa team building nila. Ilang araw din siyang mawawala, kaya ilang araw din akong mapapahinga sa mga malalamig na pakikitungo niya sa akin.Binuksan ko ang cabinet namin at kinuha ang itim niyang maleta. Naalala ko pa, ako rin ang bumili nito noong anniversary namin. Noon… ang saya pa namin. Ngayon, parang isa na lang siyang gamit na kailangan lang gamitin, hindi na napapansin ang pinanggalingan.Kinuha ko ang paborito niyang gray na polo shirt, mga pantalon, medyas at pati undergarments niya. Inayos ko lahat nang maayos sa maletan niya. Maarte kasi ‘yun, gusto niya ay maayos palagi ang gamit niya, lalo na pagdating sa damit. Ayokong mapagalitan pa at lalo ko lang nararamaman na hindi na niya ako mahal.“Sakto ba ang mga inayos mong mga damit ko?” tanong ni Guison mula sa likod ko.Nagulat ako nang marinig ko siya. Hindi ko napansing nakasilip pala siya sa pinto. Nakasando lang siya, may backpack na nakasukbit sa balika

Aleron POV“Enough, lunod na ako,” sabi niya bigla. Natawa ako kasi totoong naghahabol siya ng hininga. Tila, napasobra rin ata ako. Namumula tuloy ang mukha niya at halos hindi makatingin sa akin.Parang walang nangyari kasi sumandok na rin siya ng carbonara sa plato niya. Pero napangiti ako nung makita kong napapadila pa siya sa labi niya, na parang tinitikman ang laway ko.“Ituloy mo na ang pagkain mo, Aleron,” sabi pa niya, kaya bumalik na ako sa upuan ko.“Nagustuhan ko talaga ang luto mo. Lalo akong magpupunta rito tuloy,” sabi ko sa kaniya nung pinagpapatuloy ko na ang pagkain ng carbonara.“Basta, wala si Guison, okay lang. Welcome ka rito,” sagot naman niya habang kumakain na rin ng carbonara. Masaya ako, kasi hindi ko inaasahang mangyayari ito balang-araw. Masaya nga ba dapat ako na nagkakalabuan silang mag-asawa, tapos ako itong umaaligid kay Ralia. Karma na lang talaga ang mangyayari sa akin. Pero, kasi, masaya ako rito, kaya ang hindi ko kayang itigil agad, lalo pa’t kaka