Earth Meets Berethemus

Earth Meets Berethemus

By:  Riel  Ongoing
Language: English
goodnovel12goodnovel
Not enough ratings
10Chapters
964views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
Leave your review on App

Tyria Petreon is from the planet Earth. A planet inside Milky Way Galaxy. She always believed that there's an entity living outside her planet. Outside her galaxy. An alien. Something or someone that also thinks like her. Something or someone just waiting to be discovered. She thought that either their machines are not that high-tech to contact them, or the aliens' aren't that high-tech to contact Earth. But when Earth was slowly starting to become uninhabitable, it is time to search the space for any habitable planet. It is time to take a leap. -All rights reserved -Copyright 2021

View More
Earth Meets Berethemus Novels Online Free PDF Download

Latest chapter

Interesting books of the same period

To Readers

Welcome to GoodNovel world of fiction. If you like this novel, or you are an idealist hoping to explore a perfect world, and also want to become an original novel author online to increase income, you can join our family to read or create various types of books, such as romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel and so on. If you are a reader, high quality novels can be selected here. If you are an author, you can obtain more inspiration from others to create more brilliant works, what's more, your works on our platform will catch more attention and win more admiration from readers.

Comments
No Comments
10 Chapters
Prologue
Madaming sorpresa ang buhay, ang mundo. Hindi ko aakalaing mangyayari ang ganito sa tanang buhay ko.Naalala ko noon, iniimagine ko lang ang sarili kong nasa ibang planeta na raw. Mahirap mag-adjust no'ng una pero kalaunan ay nasanay din naman daw ako. Ngayon kaya, masasanay din kaya ako rito? Sa bagong planeta na 'to? Bagong planeta... hays.Sino ang mag-aakalang ang isang Tyria Petreon ay makakarating sa ibang planeta? At hindi lamang basta planeta. Isang planetang kamukhang-kamukha ng planetang pinanggalingan ko. Ang Earth.Ang bilis ng mga pangyayari. Parang noong nakaraang mga buwan lang ay iniisip ko pa kung ano kaya ang magiging itsura ng panibago naming planeta. Ngayon eto na siya sa harapan ko. Ang ganda. Sobrang ganda niya. Never in my entire existence that I've seen such beauty. This is different from what we have on Earth. This is amazing. It's... magical.Nagkalat ang mga makukulay na halaman sa paligid.
Read more
Chapter 1
“Why are we here?” Rinig kong tanong ng kung sino. Sa tingin ko ay isa siya sa mga taga gobyerno na pinatawag. Nagpatawag kasi ng pagpupulong ang mga scientist, meteorologists, at iba pang mga may alam sa nangyayari sa mundo dahil may importante raw silang sasabihin sa aming lahat. We call them the “seniors”. Habang nag-uusap-usap sila ay nakayuko lamang ako habang naglalaro ng Dumb Ways to Die. Ang tanging laro noong 2000’s na buhay pa rin hanggang ngayon sa taong 3025. Ang dami nang nagbago sa mundo. Sabi ng mga magulang ko noong nabubuhay pa sila ay ang pinakamatinding naranasan daw ng mga ninuno nila ay iyong pandemiya. Coronavirus daw ang tawag do’n. Hindi ko man alam ang totoong nangyari noong mga panahong ‘yon, alam ko naman kung gaano itong nakaapekto sa mundo ngayon. Mas naging high-tech na ang mundo ngayon. Noon daw kasi ay hindi sila nakakalabas ng mga bahay nila dahil sa pandemiya kaya palaging teknolohiya ang m
Read more
Chapter 2
Nakangiti ang ibang seniors habang ang ilan naman ay sobrang seryoso ng mga mukha. Sa harapan nilang lahat ay nakatayo ang isang matandang lalaki. Nakasuot siya ng puting polo shirt na nakatuck-in sa gray na slacks. May suot ding siyang salamin habang nakatanaw sa amin at bahagyang nalilipad ang buhok. Matanda na siya pero mababakas pa rin sa kaniya ang otoridad. I know him. Everyone knows him. He’s the founder of HPSAE, Mr. Ignacio Martino. Siya rin ang namuno noon sa paglalakbay ng grupo ng mga magulang ko at mga magulang ng kambal. Dahan-dahang bumaba ang helicopter na sinasakyan namin sa tapat ng mga Seniors. Saglit lamang ang ginawa kong pagtingin sa ibaba, agad ko ring ibinalik ang mga mata ko sa mga kasamahan ko. Pansin kong mukha na naman silang kinakabahan, maliban kay Mark. Sa oras na tuluyan ng makapaglanding ang helicopter na sinasakyan namin ay nagkanya-kanya na kami ng baba. Bumuo rin kami ng pahalang na linya na base sa naka-assign na number sa amin ang pagkakasunod-s
Read more
Chapter 3
Hingal akong nagpupunas ng pawis. Kakatapos ko lang tumakbo sa treadmill. May mga gym equipment kasi rito sa may common area. Ako at ang mga lalaki lang ang nandito para magkondisyon. Sina Lei at Rina ay mamaya na lamang daw magpapapawis.  Sa ganitong pagkakataon ko namimiss ang kambal. Sila kasi ang palagi kong nakakasabay sa mga work out ko. Kahit masyadong tamad si May, nagagawa pa rin naman niyang magwork-out at sumabay sa amin. Habang si Mara naman ay mahilig din magwork-out. Siya ang nagiging dahilan para magising kami ni May. Ang daldal niya kasi kaya gising na gising talaga kami ni May sa tuwing kasama namin siya. Hays, nakakamiss. Pagkatapos mag-ehersisyo ay sabay-sabay na kaming pumunta sa maliit na kusina ng spaceship namin. Nando’n na agad sina Lei at Rina at kumakain na ng ready to eat foods na siyang natatanging pagkaing meron kami sa spaceship. Hindi kasi pwedeng magdala ng mga pagkaing pwedeng masira sa space.  “Wala bang
Read more
Chapter 4
Walang buhay kong sinusuklay ang mahaba kong brown na buhok. Dati ay palaging si mama ang nagsusuklay ng buhok ko bago matulog. Kapag naman hindi pa ako makatulog ay kinukwentuhan niya ako ng mga bed time stories na galing din sa mga ninuno nila. Ngayon, walang magkukwento sa akin para makatulog ako at makalimutan ang nangyari kanina. Gabi na pero hindi ko pa rin makalimutan 'yong nangyari kanina. I'm suspended. For a week. Damn.  Hays, bakit din ba kasi ang tigas tigas ng ulo ko? Hindi ko alam kung likas lang ba talaga akong ganito o may pinagmanahan ako eh. Sa pagkakaalala ko hindi naman matigas ang ulo nina mama at papa noon. Palagi nga silang napupuri dahil sa pagiging masunurin nila At maging sa husay sa trabaho eh. Hindi ko lang alam sa'kin ba't ganito ako. Naisip ko tuloy na sana ako nalang mismo 'yong nag-insist kay Dave na samahan ako. Kapag gano'n ba hindi na ako masususpende? Ang unfair naman ni Sir. Ginawa ko na nga ng maayos 'yong trabaho ko tapos n
Read more
Chapter 5
Matapos ang madamdaming panonood namin ng mga recorded videos na iyon galing sa mga mahal namin sa buhay, ay muling nagpatuloy ang paglalakbay namin. Ilang sandali pa muna silang nag-iyakan. Hagulhol kung hagulhol. Nangingibabaw sa lahat kanina ang iyak ni Josh. Matanda na raw kasi ang mga magulang niya and he wants them to see and be part, be citizen of the new Earth. Mas naging pursigido kami ngayong mapagtagumpayan ang misyong 'to. We need to make this mission a success. Hindi lamang para sa mga pamilya namin, kung hindi para na rin sa mga pamilyang naiwan sa Earth. Those kids out there, they deserve to play around without thinking about when will the Earth end. They deserve more than what's Earth has to offer. They deserve to see more, and Earth can't give them that. That's why we'll be the one to give that to them. A new planet to stay in. A new planet where they can play, laugh, cry, and enjoy. A new planet where they can learn new things, discover new things.
Read more
Chapter 6
Ilang segundo pa kaming nagkatitigan hanggang sa napagtanto kong hinihila na palayo sa spaceship at patungo sa kung saan ang mga kasamahan ko. Hindi pwedeng ganito nalang kami. I need to do something. Kailangan naming makatakas para mapagtagumpayan ang misyon namin. Walang pagdadalawang isip kong hinila ang kamay ko mula sa pagkakahawak ng alien at agad na sinipa siya sa parteng hindi nasisikatan ng araw. Pero gano'n na lamang ang ngiwi ko nang ako ang masaktan dahil bakal pala 'yon. Hindi ko alam kung bakal ba ang kasuotan niya o balat niya mismo iyon. Biglang lumiwanag ang dibdib niya kaya napaatras ako. Katulad na katulad iyon no'ng mga speakers no'ng araw na lumiliwanag kapag tumutunog. Muli akong napaatras nang muli kaming nagkatinginan sa mata. Ang ganda ganda ng mga mata niya. Ngayon lang ako nakakita ng gano'n sa tanang buhay ko. Isang hakbang pa ay nanlaki ang mga mata ko nang m
Read more
Chapter 7
Muli kaming nagpatuloy sa paglalakad nang hinila na naman kami ulit ng mga alien patungo sa kung saan. Dumaan kami sa isang hallway at iniangat ko ang kamay ko para hawakan ang pader. Bahagya ko itong kinatok at napagtantong isa iyong uri ng bakal. Agad ko ring binawi ang kamay ko nang makita sa unahan na bababa kami sa isang hagdan. Bahagyang tumigil do'n ang alien na may hawak kay Mark at itinapat ang kaniyang kamay sa pader. Agad namang nabuhay ang ilaw dahil sa ginawa niya. Pagkatapos ay nagsimula na silang bumaba. Ako ang panghuli sa linya kasama ang isang alien kaya naman mas nahuhuli kong nakikita ang mga bagay sa binabaan namin. Napaayos ako ng tayo nang marinig ang pagwawala nina Rina at Lei.  "Lei! Rina!" Rinig ko namang sigaw ni Dave.  Nang tuluyan kaming makababa ng kasama kong alien ay nakita ko ang dahilan ng pagwawala ni
Read more
Chapter 8
 Ilang saglit pa ay napaangat ang tingin ko nang makarinig ng mga yabag. Nakita ko ang tatlong alien na kakababa lang sa hagdan na dinaanan namin kanina o kahapon o kagabi. Hays, hindi ko pa pala alam kung umaga ba ngayon, tanghali o gabi. Ang mga alien na 'to ngayon ay 'yong mga nakaarmor kanina na naghatid sa amin sa gusaling ito.  May kaniya-kaniyang bitbit ang tatlong alien. Nanlaki ang mga mata ko nang mapagtantong sa amin papunta 'yong isa, 'yong isa pa ay sa daang tinahak nina Lei, Rina, at Josh kanina, at ang huli ay sa kabilang dulo. Hindi namin makita ang mga kasamahan namin dahil napapalibutan ang selda na kinaroroonan namin ng mga bakal na pader. Para siyang isang kwarto at tanging ang selda lang namin ang laman. Sa palagay ko'y ganito rin ang setup do'n sa selda ng mga kasamahan namin.  "Mark, Dave, gising," Saad ko nang makitang binubuksan
Read more
Chapter 9
Agad rin akong napamulat dahil sa gulat. Unang nguya ko pa lamang ay rinig at ramdam ko na ang lutong ng kinakain ko na para bang kinakain ko 'yong balat ng fried chicken. Sa mga sumunod na nguya ay para ko namang kinakain ngayon ang laman ng fried chicken. Nakatulala lamang ako habang ngumunguya. Hindi ako makapaniwala sa nangyayari. Hindi ako makapaniwala sa kinakain ko ngayon.Papaanong… nangyari ang ganito? Dahon pero lasang fried chicken?Nang matapos akong ngumuya ay napalingon ako sa kanila Mark at Dave na pareho rin palang nakatingin sa akin habang ngumunguya rin. They're waiting for my reaction. Pinagtaasan nila ako ng kilay para itanong ang opinyon ko. Hindi ko nagawang makasagot. Muli lamang akong napatingin sa platong hawak ko bago agad na kumuha ng isa pang dahon at isinubo iyon. Napapikit ako nang malasahan naman ang isa pang dahong kalasa ng isa pang putahe sa mundo namin—ang sinigang. Lasang sinigang ang dahon!Kumuha ako ng isa pa, at ng isa pa, at ng isa pa. Walang s
Read more
DMCA.com Protection Status