ฉบับนิยายกับฉบับดัดแปลงต่างกันอย่างไรใน จะรักใครก็รักไป รีวิว?

บรรยากาศในนิยาย 'จะรักใครก็รักไป' ให้ความละเอียดลึกและซับซ้อนมากกว่าที่เห็นในฉบับดัดแปลง — นั่นคือความรู้สึกแรกที่ผมเผลอคิดเมื่ออ่านต้นฉบับจนจบ

ส่วนหนึ่งเป็นเพราะนิยายมีพื้นที่ให้กอดความคิดภายในของตัวละครไว้ได้นานกว่า ฉากสารภาพรักที่ในอนิเมะถูกย่อด้วยการตัดสลับภาพและดนตรี ในหนังสือกลับเป็นช่วงเวลาที่ยาวและเต็มไปด้วยความลังเล ความทรงจำเล็ก ๆ ที่ฟุ้งอยู่รอบประโยคหนึ่งประโยคทำให้ความหมายของคำว่า 'รัก' ขยายออกไป ผมชอบตรงที่ผู้เขียนใช้เทคนิคการเล่าเป็นชั้น ๆ — ใส่บทบันทึกความคิด บันทึกจดหมาย หรือบรรยายทิวทัศน์ภายนอกที่สะท้อนความเปลี่ยนแปลงภายใน จึงได้เห็นภาพความสัมพันธ์แบบค่อยเป็นค่อยไปอย่างชัดเจนกว่า

ในทางกลับกัน ฉบับดัดแปลงมีข้อดีของมันเอง การเลือกตัดทอนพล็อตรองหรือย่อฉากที่ยาวเกินจำเป็นทำให้จังหวะเรื่องเร็วขึ้น ดูเข้าถึงได้ง่ายขึ้นสำหรับผู้ชมที่ชอบความกระชับ เสียงพากย์และดนตรียังเติมความรู้สึกได้โดยตรง — เช่นฉากที่โปรยแสงเย็น ๆ บนหน้าต่างกับบรรเลงเปียโนเบา ๆ จะทำให้ฉากโรแมนติกกระแทกใจได้เร็วกว่านิยายที่ต้องค่อย ๆ บรรยาย แต่ก็แลกมาด้วยรายละเอียดบางอย่างที่หายไป เช่นความเปราะบางเล็ก ๆ ของตัวละครรอง ตัวอย่างเช่นฉากในนิยายที่เป็นบทสนทนาในใจของตัวเอก ถูกเปลี่ยนเป็นการมองตากันในฉบับภาพ แปลว่าแง่มุมจิตวิทยาบางอย่างหายไป

สำหรับผม การอ่านนิยายก่อนแล้วดูฉบับดัดแปลงเหมือนการดูสองมุมของภาพเดียวกัน — นิยายคือเบื้องลึกที่ให้เหตุผลและน้ำหนักแก่การตัดสินใจ ขณะที่ดัดแปลงเป็นชุดอารมณ์และภาพที่ประกอบให้เรื่องนั้นกระแทกใจได้รวดเร็วทั้งสองเวอร์ชันเลยมีคุณค่าในแบบของตัวเอง ถ้าอยากซึมซับความรู้สึกจริง ๆ ให้จดจ่อกับบทบรรยายและบทภายใน แต่ถ้าอยากให้ฉากโรแมนติกสดใสและถูกดันด้วยดนตรี ก็เปิดฉบับดัดแปลงแล้วปล่อยให้ภาพพาไป

การดัดแปลงทำให้องค์ประกอบบางอย่างเด่นขึ้น ขณะที่องค์ประกอบอื่นถูกย่อหรือเปลี่ยนไป ฉันสังเกตได้ว่าฉากที่อ่อนโยนและยาวในนิยายของ 'จะรักใครก็รักไป' ถูกย่อเป็นช็อตสั้น ๆ เพื่อรักษาจังหวะของเรื่อง ทำให้ความละเอียดบางส่วนของการเติบโตด้านอารมณ์หายไป แต่ตัวละครกลับได้พื้นที่จากการแสดงและบทพูดที่ชัดเจนขึ้น

อีกจุดที่ต่างกันคือการใช้สัญลักษณ์และภาพซ้ำในนิยายมักละเอียดลออและเชื่อมโยงกับความทรงจำของตัวเอก ขณะที่ฉบับดัดแปลงมักเลือกสัญลักษณ์ที่เห็นได้ทันที เช่นสี แสง หรือเพลงประกอบ เพื่อให้ผู้ชมตีความได้เร็วขึ้น เหตุผลนี้ทำให้บางคนรู้สึกว่าดัดแปลง 'ขาดอะไรบางอย่าง' ในขณะที่คนอื่นชอบเพราะเข้าถึงง่ายขึ้น สุดท้ายฉันมองว่าทั้งสองเวอร์ชันทำหน้าที่ต่างกัน — นิยายให้ความลึกกับความคิด ในขณะที่ดัดแปลงเติมความรู้สึกด้วยภาพและเสียง ถ้าอยากเข้าใจตัวละครให้ลึกอ่านนิยาย แต่ถ้าอยากรู้สึกกับโมเมนต์นั้นจริง ๆ ก็ลองดูฉบับดัดแปลงพร้อมโฟกัสที่การแสดงและดนตรี จะได้เห็นเสน่ห์ของทั้งสองมุมอย่างชัดเจน