ฉันจะหา หนังผี ออนไลน์ ที่มีซับไทยได้จากที่ไหน?

เมื่อความลับในโลกเสมือนกลายเป็นเกมเสน่หาที่อันตราย... เนย ทายาทมาเฟียผู้ลึกลับ และ เบียร์ แฮกเกอร์เจ้าเสน่ห์ ทั้งสองต่างซ่อนตัวตนที่แท้จริง แต่จะรอดพ้นจากแรงปรารถนาหรือพ่ายแพ้ให้กับเกมอันเย้ายวนนี้?

เมื่อเพื่อนรักที่ไว้ใจแอบทรยศคบกับชายที่ตนรัก และชายที่ตนรักกลับรังเกียจตนจนไม่แม้แต่จะแตะต้องเนื้อตัวเธอ สิ่งที่เธอทำได้คือต่างคนต่างอยู่ แต่ในวังหลังแห่งนี้เธอจะทำอย่างนั้นได้จริงหรือ?

เขาตั้งใจกักขังเธอเอาไว้.. ด้วยคำว่าบุญคุณ ที่ตอบแทนทั้งชีวิต.. ก็ไม่มีวันหมด "น่านฟ้า" หรือ "หมอน่าน" หมอหนุ่มรูปหล่อ ที่ตอนกลางวันเป็นหมอและผู้บริหารโรงพยาบาลมาดขรึม จริงจัง เข้มงวดและเย็นชา แต่พอตกกลางคืน เขาคือเจ้าของผับนักล่า สมฉายา "คุณหมอ Hot Nerd" เขาเกือบจะขับรถชน "มะลิ" เด็กสาวที่วิ่งหนีตายมาจากการถูกจับไปขายที่ชายแดน โดยฝีมือแม่เลี้ยงผีพนันของเธอ เด็กกำพร้าผู้น่าสงสารทำให้หมอหนุ่มไม่อาจนิ่งเฉยได้ จึงรับอุปการะส่งเสียให้ได้เรียนและดูแลเธออย่างดีในฐานะผู้ปกครอง ซึ่งเด็กดีอย่างเธอ ทั้งรักทั้งเทิดทูนเขาจนยอมทำได้ทุกอย่างเพื่อตอบแทนบุญคุณ ในขณะที่ ยิ่งโต เด็กในปกครองของเขาก็ยิ่งสวย จนได้เป็นดาราชื่อดัง มีคู่จิ้นที่พยายามจะเป็นคูู่จริง หมอหนุ่มผู้มีพระคุณจึงเกิดอาการหึงหวงเด็กในปกครองอย่างไม่รู้ตัว เลยเรียกร้องขอการตอบแทนบุญคุณเป็นร่างกายของเธอ ภายใต้ข้อตกลงว่าทุกอย่างจะยุติลงเมื่อเขาแต่งงาน แต่คุณหมอ Hot Nerd ดันเทผู้หญิงทุกคนทิ้งทันทีที่ได้ชิมเด็กในปกครองแสนหวาน แล้วอย่างนี้..เธอจะหลุดพ้นจากกรงขังรักของเขาไปได้อย่างไร

"ฉันน่ะเหรอจะหึงแก แกจะไปไหนก็ไป ฉันรำคาญ" "ก็นึกว่าอยากลองเป็นเมียกู เห็นชอบถามกูนักว่ากูหายไปไหน ถ้าจะสนใจเรื่องของกูขนาดนี้มาเป็นเมียกูเลยไหม"

เพลิงกัลป์ / Ryuu ริว ซาโต้อิชิบะ หัวหน้าแก๊งมาเฟียใหญ่ในคราบคุณหมอ หล่อ เลว เถื่อน ร้ายกับทุกคนไม่เว้นแม้กระทั่งกับ เธอ "กฎของการเป็นของเล่นคือห้ามรักเขา" ลูกพีช รินรดา สวย เซ็กซี่ สดใส ร่าเริง ปากร้าย กล้าได้กล้าเสีย สายอ่อยตัวแม่ "ของเล่นที่มีหัวใจของผู้ชายที่ไร้หัวใจ"

[ทะลุมิติมาในนิยาย + ใช้ชีวิตไปวัน ๆ + ทรราช + วิชาอ่านใจ + พลิกชะตา] “อยู่ในตำหนักเย็น เพิ่งใช้บัวลอยสาโทเพียงถ้วยเดียว ก็มัดใจปากท้องของทรราชได้แล้ว” งานเลี้ยงเทศกาลไหว้พระจันทร์ในวัง เจียงหวนผู้ที่ใช้ชีวิตไปวัน ๆ และกลัวการเข้าสังคม ถูกผลักให้ออกไปแสดงความสามารถต่อหน้าทรราช เบื้องหน้านางคือฮ่องเต้หน้าตาดุร้าย โกรธจนควันออกหู เจียงหวนพลันตระหนักได้ว่าชีวิตน้อย ๆ ของตนคงยากจะรักษาไว้ได้! แต่แล้วข้างหูของนางกลับมีเสียงนึกคิดของใครบางคนดังขึ้น [ถวายสุราอวยพร เอาแต่ถวายสุราอวยพร ข้าไม่ได้กินข้าวเลยทั้งคืน ดื่มไปตั้งสิบกว่าจอกแล้ว เหตุใดพวกเจ้าไม่ดื่มจนข้าตายไปเลยล่ะ?] [ไม่ช้าก็เร็ว ข้าจะตัดหัวคนในวังหลังพวกนี้ให้หมด!] เจียงหวน : ...? ที่แท้ทั่วทั้งวังหลัง มีแค่ข้าคนเดียวที่ได้ยินเสียงบ่นในใจของทรราชอย่างนั้นหรือ? เจียงหวนเข้าใจแล้ว นับแต่นั้นมา มือซ้ายของนางถือบัวลอย มือขวาก็ถือเนื้อย่าง ยามทรราชจะตัดหัวคน นางก็จะยื่นดาบให้ ยามทรราชด่าทอเกรี้ยวกราด นางก็จะหาอาหารมาเติมให้ ขณะที่เหล่าสนมมัวแต่แก่งแย่งชิงดีกันในวัง นางกลับมุ่งมั่นกับการหาของกินมาป้อน : “ฝ่าบาท น้ำบ๊วยช่วยแก้เลี่ยนได้ เนื้อย่างต้องกินคู่กับกระเทียมนะเพคะ” ด้วยฝีมือการทำอาหารชั้นเลิศ เส้นทางการใช้ชีวิตไปวัน ๆ ของเจียงหวนก็ได้รับการเลื่อนขั้น เลื่อนขั้น และเลื่อนขั้น เมื่อลูกหลานของนางถามถึงเรื่องราวความรักระหว่างนางกับฮ่องเต้—— คำตอบก็คงประมาณว่า ใครจะไปคิดเล่าว่าทรราชที่ทำให้ผู้คนหวาดกลัวจนตัวสั่น ที่แท้ก็แค่หิวเท่านั้นเอง