ฉันสามารถดาวน์โหลดซับไทยพร้อมไฟล์ดูหนังใหม่ พากย์ไทย ได้ไหม?

“ไปรับน้องสิแทน” แทนคุณเลื่อนสายตามองไปทางบันได พบกับเจ้าสาวของตัวเองที่กำลังก้าวขาเดินลงมา วันนี้เธอดูสวยสะดุดตาเป็นพิเศษ แต่สุดท้ายสายตาเขากลับหลุดโฟกัส มองไปที่พี่สาวของเธอแทนอย่างไม่สามารถห้ามได้ “น้องสวยจนอึ้งไปเลยใช่ไหมล่ะ” เสียงเอ่ยแซวของผู้เป็นแม่ทำให้แทนคุณหลุดออกจากภวังค์ความคิด สาวเท้าเดินตรงไปหาเจ้าสาวทันที โดยไม่ได้ต่อบทสนทนากับผู้เป็นแม่ “ฝากน้องด้วยนะแทนคุณ” วิจิตตรานำมือลูกสาววางบนฝ่ามือใหญ่ ส่งต่อให้เป็นหน้าที่ของเจ้าบ่าว “ครับ” มาริษาช้อนตาขึ้นมองสบตากับแทนคุณเพียงครู่ ก่อนจะเป็นฝ่ายหลุบตามองต่ำอย่างเขินอาย สาวเท้าเดินไปเข้าพิธีพร้อมผู้ชายที่แอบรักมานาน แทบไม่น่าเชื่อเลยว่าจะเป็นเรื่องจริง ที่เธอและเขาได้แต่งงานใช้ชีวิตร่วมกัน

นักฆ่าสาว ผู้มีชีวิตโดดเดี่ยวและเย็นชาอย่าง หม่าเยี่ยนถิง ถูกองค์กรหลอกใช้จนวินาทีสุดท้ายของชีวิต ยามได้โอกาสเกิดใหม่กลับกลายเป็นมารดาผู้รันทดในยุคจีนโบราณ หม่าเยี่ยนถิง เดิมทีก็เป็นคุณหนูตระกูลใหญ่ หากแต่ชีวิตพลิกผัน ทำให้ต้องถูกขับไล่ออกจากบ้าน กลายเป็นหญิงสาวที่ยากไร้ และต้องอุ้มชูลูกฝาแฝดเพียงลำพัง สี่ปีของความยากแค้น และความเจ็บช้ำทางใจที่ถูกสามีทอดทิ้ง ทำให้หม่าเยี่ยนถิงตรอมใจตายจาก แต่เมื่อหม่าเยี่ยนถิงฟื้นตื่น และกลายเป็นคนใหม่ นักฆ่าสาวจึงต้องหาทางผ่านพ้นความยากลำบากนี้ไปให้ได้ แม้ว่าเรื่องราวชีวิตของเจ้าของร่างจะยังเป็นหมอกดำที่หม่าเยี่ยนถิงคนใหม่ไม่อาจเข้าถึง แต่เธอก็จำต้องเลี้ยงดูเด็กน้อยสองคนให้ดี แต่แล้วเหตุการณ์กลับผลิกผันเมื่อเป้าหมายที่สังหารกลับมาเกิดใหม่ด้วย เรื่องราวจะจบเช่นไร ติดตามในเรื่อง ฮูหยินชาวไร่ท่านแม่ทัพ

หยุนเจิงทะลุมิติมาเป็นองค์ชายหกแห่งราชวงศ์ต้าเฉียน เขาไม่ชิงบัลลังก์ ไม่ร่วมแก่งแย่งอำนาจในวัง เขาอยากเป็นเพียงเจ้าหกที่กุมอำนาจทหารอย่างสบายใจเฉิบเท่านั้น! มีอำนาจทหารอยู่ในมือ ใต้หล้านี้ล้วนเป็นของข้า! จักรพรรดิเหวิน: เจ้าหก พวกเสด็จพี่ทั้งหลายของเจ้ายิ่งอยู่ยิ่งเหิมเกริม ให้พ่อยืมกำลังพลทหารแสนนายมาจัดการพวกเขาที! องค์รัชทายาท: น้องหก มีอะไรพวกเราคุยกันดีๆ อย่านำกองกำลังทหารมาข่มขู่พี่ชายเจ้าเลยนะ! ขุนนางใหญ่: องค์ชายหกพ่ะย่ะค่ะ ท่านรู้สึกว่าบุตรสาวคนเล็กของกระหม่อมนั้นเป็นอย่างไร

สามปีก่อน ฉันวางยาทายาทมาเฟีย วินเซนต์ หลังจากค่ำคืนอันเร่าร้อนในครั้งนั้น เขาไม่ได้ฆ่าฉัน ตรงกันข้าม เขากลับครอบครองร่างกายของฉันจนขาอ่อนระทวย บีบเค้นเอวฉันพลางกระซิบคำเดิมซ้ำ ๆ ว่า “เจ้าหญิงของผม” ในตอนที่ฉันกำลังจะขอเขาแต่งงาน อิซาเบลลา รักแรกของเขาก็กลับมา เพื่อเอาใจเธอ วินเซนต์ปล่อยให้รถชนฉัน สั่งให้คนเอามรดกของแม่ของฉันไปโยนให้หมาจรจัด แล้วส่งฉันเข้าคุก... แต่ในตอนที่ฉันแตกสลายและกำลังจะบินไปบอสตันเพื่อแต่งงานกับคนอื่น วินเซนต์กลับพลิกแผ่นดินทั่วทั้งนิวยอร์กเพื่อตามหาฉัน

[ทรมานก่อนแล้วค่อยสะใจ] เฉียวเนี่ยนเป็นแก้วตาดวงใจของจวนโหวมาสิบห้าปี แต่วันนั้นจู่ๆ ก็ได้รับแจ้งว่าตัวเองเป็นแค่บุตรสาวตัวปลอม ตั้งแต่นั้นมา พ่อแม่ที่รักและทะนุถนอมนางก็กลายเป็นของหลินยวน พี่ชายที่รักและทะนุถนอมนางก็ผลักนางลงจากเรือนเพื่อหลินยวน แม้แต่คู่หมั้นของนาง แม่ทัพเซียว ที่ถูกแต่งตั้งเพราะผลงานก็ยังเลือกที่จะยืนอยู่ข้างหลินยวน เพื่อหลินยวน พวกเขาได้แต่มองดูนางถูกใส่ร้ายอย่างไม่สะทกสะท้าน ปล่อยให้นางถูกปรับให้เป็นทาสในกรมซักล้างเป็นเวลาสามปีเต็ม ไม่ถามไม่ไถ่เลย ใครจะคิดว่าวันหนึ่งหลังจากสามปีผ่านไป ท่านโหวและภรรยาของเขากลับร้องไห้ต่อหน้านาง “เนี่ยนเนี่ยน พ่อกับแม่ทำผิดแล้ว กลับบ้านกับพ่อและแม่เถอะนะ” ท่านโหวน้อยที่หยิ่งผยองมาตลอดคุกเข่าอยู่นอกประตูของนางทั้งคืน "เนี่ยนเนี่ยน เจ้าให้อภัยพี่ได้ไหม?" แม่ทัพเซียวผู้มีผลงานยอดเยี่ยมทางด้านรบยิ่งเดินมาหานางพร้อมกับบาดแผลที่ชุ่มโชกไปด้วยเลือด “เนี่ยนเนี่ยน เจ้าสงสารข้าหน่อย มองข้าอีกสักครั้งจะได้ไหม?” แต่หัวใจของนางได้ตายไปในวันและคืนที่นับไม่ถ้วนในช่วงสามปีที่ผ่านมาแล้ว ปวดใจหรือ? เฮอะ ตายเป็นขี้เถ้าสิถึงจะดี! หลังจากนั้น เฉียวเนี่ยนก็ได้พบกับผู้ชายที่ดวงตาเต็มไปด้วยนาง มองท่าทางที่มีความสุขของนาง แต่คนรู้จักเก่าเหล่านั้นกลับไม่กล้าเข้าใกล้แม้แต่ก้าวเดียว เพราะกลัวว่าในอนาคต พวกเขาจะไม่ได้เห็นหน้านางแม้กระทั้งยืนมองจากที่ไกลๆ ...

เจ้าบ่าวของข้ามีฝาแฝดผู้พี่อยู่คนหนึ่ง ทั้งคู่มีหน้าตาเหมือนกันมากจนแทบจะแยกไม่ออก สิ่งเดียวที่จะสามารถใช้เป็นเครื่องจำแนกได้ก็คือ ที่หางตาของสามีข้ามีไฝเสน่ห์อยู่เม็ดหนึ่ง ทุกครั้งก่อนที่เราจะมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกัน ข้ามักจะต้องลูบเบาๆ ไปที่ไฝเม็ดนั้นก่อนเสมอถึงจะเบาใจ มีบางครั้งเหมือนกันที่เขาใช้น้ำเสียงที่แหบพร่าถามข้าออกมาว่า “หากไม่มีไฝเม็ดนี้ เจ้าจะยังสามารถแยกข้าออกหรือไม่?” และทุกครั้งที่ถาม เขาก็มักจะรุกรุนแรง จนข้าแทบจะรับมือไม่ไหว จึงได้แต่พูดตอบกลับไปอย่างเจ็บปวดว่า “...ได้สิ”ชีวิตหลังแต่งงานของพวกเรา ก็อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข จนกระทั่งวันหนึ่งที่ข้าได้พบกับความลับของเขาและพี่ชายฝาแฝด...