ฉากเปิดตัวของ '
กัชเบล' ปรากฏตั้งแต่ตอนแรกของอนิเมะแบบชัดเจนและไม่ต้องพลิกอะไรให้ซับซ้อน
ฉากนั้นไม่ใช่การโผล่มาเฉย ๆ แต่เป็นการปะทะความธรรมดากับสิ่งแปลกประหลาดอย่างตรงไปตรงมา: เด็กชายตัวน้อยที่ไม่มีความทรงจำโผล่มาหาเด็กนักเรียนธรรมดา แล้วหนังทำให้ช่วงเวลาพบกันแรกกลายเป็นจุดเริ่มต้นของทั้งเรื่องราว การเปิดตัวในตอนที่ 1 ทำหน้าที่เป็นสะพานพาเราเข้ามาสู่อารมณ์ของซีรีส์ ทั้งความตลกชวนยิ้มกับการปรับตัวของตัวละคร และเมล็ดปมการแข่งขันระหว่างมามาโดะที่ค่อย ๆ แตกหน่อ
ฉันชอบที่อนิเมะเลือกเปิดเรื่องแบบไม่รีรอ เพราะมันสื่อสารคาแรกเตอร์ของ 'กัชเบล' ได้ทันที: ใส ซื่อ และมีแรงขับเคลื่อนที่ชัดเจน การได้เห็นฉากพบกันครั้งแรกก็เลยรู้สึกยาวนานและอบอุ่น เหมาะแก่การหยิบมาดูซ้ำเวลาอยากหวนคืนสู่ความรู้สึกเริ่มต้นของซีรีส์