นักวิจารณ์ยกหนัง ตลก ไทย ใหม่ ล่าสุด เรื่องไหนว่าดีที่สุด?

ตื่นเต้นอยากเล่าให้ฟังเรื่องการเข้าฉายของหนังตลกไทยใหม่ ๆ เพราะการรอคอยวันฉายนี่มันมีเสน่ห์แบบแฟนหนังตัวจริงเลยนะ ผมมักจะจับตาดูรายละเอียดจากโปสเตอร์กับตัวอย่างที่ปล่อยออกมา: ผู้จัดจำหน่ายมักประกาศวันฉายอย่างเป็นทางการประมาณ 2–6 สัปดาห์ก่อนเข้าฉายจริง และโดยทั่วไปหนังไทยจะเริ่มเข้าฉายในวันพฤหัสบดีหรือวันศุกร์เพื่อเกาะกระแสสุดสัปดาห์ ตัวอย่างเช่นตอนที่ 'ไอฟาย..แต๊งกิ้ว..เลิฟยู้' ออกฉาย ทีมงานปล่อยตัวอย่างและใบปิดก่อนหน้าช่วงหนึ่งเลย ทำให้แฟน ๆ เตรียมตัวซื้อตั๋วล่วงหน้าได้ ผมเองชอบวางแผนไปดูรอบแรก ๆ เพราะบรรยากาศโรงมักคึกคัก ถ้าเป็นหนังที่มีดาราดังหรือทีมโปรดักชันใหญ่ ๆ บ่อยครั้งจะมีรอบพิเศษหรือรอบสื่อก่อนวันฉายจริง อีกเรื่องที่สังเกตได้คือช่วงเทศกาลหรือวันหยุดยาว (เช่น สงกรานต์ ปีใหม่) เป็นช่วงที่ค่ายมักเลือกปล่อยหนังตลกรุ่นใหญ่เพื่อฉุดรายได้ ทำให้บางเรื่องเลื่อนไปตรงกับช่วงนั้นเพื่อหวังรายได้สูงสุด ถ้าจะให้สรุปในแบบแฟน ๆ แนะนำว่าให้ติดตามเพจผู้จัดจำหน่ายและเพจโรงหนังหลัก ๆ เพราะประกาศวันฉายและรอบฉายละเอียดจะชัดเจน แต่ถ้าอยากได้อารมณ์แบบเซอร์ไพรส์ ก็ลองเก็บข่าวจากทีเซอร์กับโซเชียลของนักแสดงไว้ก็สนุกไปอีกแบบ สุดท้ายแล้วได้ไปหัวเราะในโรงพร้อมคนรอบข้างนี่แหละเป็นความสุขเล็ก ๆ ที่ผมรอคอย

ราคาบัตรเฉลี่ยของหนังตลกไทยใหม่ล่าสุดในตลาดตอนนี้ผมประเมินไว้ที่ประมาณ 150–220 บาทต่อคน ขอบเขตของตัวเลขนี้ค่อนข้างกว้างเพราะขึ้นกับหลายปัจจัยที่ไม่ใช่แค่ชื่อหนังอย่างเดียว โดยทั่วไป โรงภาพยนตร์ในกรุงเทพฯ ที่เป็นระบบมัลติเพล็กซ์มักตั้งราคามาตรฐานอยู่ราว 160–220 บาทต่อที่นั่งสำหรับรอบปกติ ขณะที่ต่างจังหวัดหรือโรงที่เป็นห้องเล็ก ๆ ราคามักจะลงมาที่ 100–160 บาท ส่วนรอบพรีเมียม เช่น ที่นั่งพิเศษ ศูนย์ภาพยนตร์ขนาดใหญ่ หรือสกรีนพิเศษแบบ 4DX/IMAX ราคาสามารถพุ่งไปถึง 300–600 บาทได้ง่าย ๆ เมื่อมองย้อนอดีต หนังตลกสมัยก่อนอย่าง 'แฟนฉัน' มักมีราคาตั๋วถูกกว่า แต่การเพิ่มขึ้นของต้นทุน การขยายสาขาโรงหนัง และความนิยมของฟอร์แมตราคาแพงทำให้ช่วงราคากว้างขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ผมมักจะชวนเพื่อนเช็กรอบเช้าหรือโปรสมาชิก เพราะได้ส่วนลดและบรรยากาศดูสบายกว่ารอบแออัดในวันหยุดสุดสัปดาห์

บอกตรงๆว่าฉากงานแต่งในหนังตลกไทยเรื่องล่าสุดกลายเป็นประเด็นพูดถึงมากที่สุดในกลุ่มเพื่อน ๆ ของฉัน ฉากที่ว่านี้เริ่มจากความคลาสสิกของคอเมดี้ไทย: การจัดงานที่ดูจะเรียบร้อยแต่กลับพังครืนเพราะชุดฮา ๆ ของญาติที่มาเต้นผิดจังหวะ ผมหัวเราะสะใจเมื่อเห็นการใช้มุกภาพซ้อน—จากมุมกล้องตัดสลับกับการแสดงสีหน้าแบบคัทคอม—จนเกิดสถานการณ์ที่ทั้งขบขันและอึ้งเล็ก ๆ ในแง่การเล่าเรื่อง ฉากนี้ไม่ได้เน้นแค่เสียงหัวเราะแบบล้ม ๆ ลุก ๆ แต่ผสมมุกเจ็บปวดเล็กน้อยที่ทำให้ตัวละครหลักต้องเลือกตัดสินใจ เห็นว่าผู้ชมจึงพูดกันเยอะเพราะมันโดนทั้งอารมณ์หัวเราะและความจริงจังในบ่วงเวลาสั้น ๆ ความที่ฉากนี้เหมือนแสดงความเป็นไทยทั้งภาพและมุก—จากการใช้ของตกแต่งที่เป็นสัญลักษณ์ วัฒนธรรมการเข้าพิธี และการเรียกความทรงจำของคนดู—ทำให้หลายคนแชร์คลิปสั้น ๆ บนโซเชียล ฝั่งหนึ่งชอบที่มันฮาแบบไม่อาย แต่ฝั่งหนึ่งก็ยกให้ฉากนี้เป็นตัวชี้วัดว่าเรื่องราวยังมีน้ำหนักพอจะทำให้คนจดจำได้มากกว่ามุกผ่าน ๆ ถ้าถามฉัน มันคือฉากที่ทำให้หนังคิดว่าอยากจะเป็นมากกว่าแค่คอเมดี้เบาสมอง แต่ยังแอบมีแก่นให้คุยต่อด้วย

เพลงประกอบที่โดดเด่นที่สุดจากหนังตลกไทยใหม่ล่าสุด มักเป็นเพลงธีมจังหวะสนุกที่มีท่อนฮุคติดหูและเต้นตามได้ง่าย. โดยส่วนตัวฉันมองว่าเพลงแนวนี้ชนะเพราะมันทำหน้าที่เป็น 'สัญลักษณ์' ของหนัง — ทุกครั้งที่เราฟังท่อนฮุคจะนึกถึงมุกหรือฉากฮา ๆ ในหนังทันที องค์ประกอบที่ทำให้เพลงประเภทนี้ฮิตคือการเรียบเรียงที่ไม่ซับซ้อน โครงทำนองวนซ้ำแต่จับใจ และเนื้อร้องที่สั้นพอให้คนจำส่งต่อบนโซเชียลได้ง่าย ฉันยังรู้สึกว่าเสียงนักร้องต้องมีคาแรกเตอร์ชัดเจนพอจะกลายเป็นเสียงประจำหนัง ทั้งหมดนี้พอรวมกับมิวสิกวิดีโอที่ตัดฉากตลกใส่ลงไปด้วย ก็ยิ่งทำให้เพลงกลายเป็นคลิปไวรัลได้ไม่ยาก ตอนท้ายของฉันมองว่าเพลงฮิตจริง ๆ จะไปไกลกว่าตัวหนัง — มันถูกเอาไปคัฟเวอร์ เต้นท่าเดียวในรีล และกลายเป็นป็อปคัลเจอร์ในช่วงสั้น ๆ ซึ่งเป็นสัญญาณว่าทีมงานเพลงตีโจทย์ความสนุกถูกจุดทีเดียว

พอพูดถึงหนังตลกไทยที่อยากดูเป็นครอบครัว ฉันจะมองหาความอบอุ่นและมุขที่ไม่หยาบก่อนเสมอ เพราะการนั่งรวมกันหลายเจเนอเรชันต้องการสิ่งที่ทุกคนยิ้มได้โดยไม่อึดอัด ฉันอยากแนะนำให้ลองดู 'Brother of the Year' เป็นตัวเลือกแรกสุดสำหรับการพาครอบครัวออกไปดูในโรงหรือเปิดมารวมตัวกันที่บ้าน มันมีจังหวะตลกที่เรียบง่ายแต่ได้ผล บทพูดที่เข้าใจง่าย และธีมความสัมพันธ์พี่น้องที่ทุกวัยเข้าถึงได้ ฉากตลกในเรื่องมักมาจากความไม่ลงรอยที่ถูกเขียนมาอย่างละมุน ไม่พยายามตบมุกหยาบ และมีช่วงที่อุ่นหัวใจให้ผู้ใหญ่ได้อมยิ้มด้วย ฉันชอบตอนที่ตัวละครสองคนต้องเผชิญหน้ากันแล้วกลายเป็นมิตรภาพใหม่ๆ เพราะมันไม่ใช่แค่หัวเราะแล้วพัก แต่ยังมีประเด็นให้คุยหลังหนังจบ ถ้าอยากให้เด็กๆ มีส่วนร่วม แนะนำเตรียมของว่างเล็กๆ และนั่งใกล้กันหน่อย จะได้แปลความหมายมุกง่ายๆ ให้เด็กเข้าใจได้ทันที การเลือกหนังที่มีความยาวพอดีและจังหวะกระชับช่วยให้บรรยากาศไม่เหนื่อยด้วย ช่วงเวลาที่ทุกคนนั่งหัวเราะพร้อมกันแบบไม่ต้องเคอะเขินนี่แหละที่ฉันคิดว่าเป็นหัวใจของการดูหนังครอบครัว

เคยพาเด็กๆ ไปดูหนังไทยใหม่ที่มีมุกน่ารักๆ แล้วเห็นเลยว่าบางฉากตลกจนเด็กหัวเราะไม่หยุด ผมมักจะสังเกตว่ามุกที่เหมาะกับเด็กจริงๆ มักเป็นมุกที่ไม่ต้องอาศัยคำพูดซับซ้อน แต่เน้นภาพ เสียง และการแสดงบนใบหน้า: ตัวอย่างเช่นฉากลื่นล้มแบบไม่เจ็บจริง (เช่น ไถลบนเปลือกกล้วยแล้วลอยตัวเป็นการ์ตูน) หรือฉากคอสตูมสลับที่ทำให้ตัวละครตกใจตัวเอง ซึ่งเด็กจะขำเพราะเห็นความคาดไม่ถึงของรูปลักษณ์ อีกมุกที่ใช้ง่ายคือสัตว์เลี้ยงช่วยสร้างเฮฮา — เช่น หมาที่แอบเอาแซนด์วิชไปกินแล้วตัวละครพยายามตามหาแบบขำๆ หรือมุกเสียงประกอบเกินจริงที่ทำให้การเคลื่อนไหวดูการ์ตูนมากขึ้น ฉากเพลงเต้นง่ายๆ กับท่าเดียวที่เด็กทำตามได้ ก็เป็นมุกที่ได้ผลเพราะเด็กชอบเคลื่อนไหวและมีส่วนร่วม สิ่งที่ผมระวังคือมุกเชิงลามก ล้อเลียนคนอ้วนเพ่งพิสัย หรือความรุนแรงจริงจัง — เหล่านี้ไม่เหมาะกับเด็กแม้จะใส่มาเป็นมุกก็ตาม ถ้าพบฉากแบบนั้น จะจบด้วยการเปลี่ยนช่องหรืออธิบายสั้นๆ ให้เด็กเข้าใจว่าเป็นการแสดง ไม่ใช่สิ่งที่ควรลอกเลียน แบบสบายๆ จะช่วยให้หนังฮาไปพร้อมกับคงความปลอดภัยของเด็กได้ดี

หัวใจคอมเมดี้ของหนังเรื่องนี้กระโดดออกมาทันทีตั้งแต่ฉากเปิด—นักแสดงที่ทำให้ฉันหัวเราะจนหยุดไม่ได้คือ 'หม่ำ จ๊กมก' เวอร์ชันที่ดูสดและไม่ปรุงแต่งเกินไป น้ำเสียงแบบคนที่โตมากับตลกสไตล์บ้าน ๆ ทำให้เขาเล่าเรื่องตลกผ่านการแสดงกายกรรมเล็ก ๆ และหน้าตาตลก ๆ ได้เป็นธรรมชาติมาก ฉากที่เขาพยายามจะต่อรองราคาในตลาดแล้วจบด้วยการถูกผลักตกแผง เป็นมุกคลาสสิกที่ถูกขัดเกลาให้ทันสมัยด้วยจังหวะตัดสั้น ๆ ของผู้กำกับ ทำให้หัวเราะออกมาแบบสะดุ้งทีเดียว ยังมีรายละเอียดเล็ก ๆ ที่ทำงานได้ดี เช่นการใช้เสียงพึมพำกับท่าทางนิ่ง ๆ ก่อนปล่อยมุกยักษ์ นั่นแหละที่ทำให้ฉากไม่รู้สึกซ้ำซาก ทุกมุกถูกวางไว้ให้หายใจได้ก่อนจะระเบิดออกมา ทำให้เสียงหัวเราะมีทั้งแบบฮาแบบครื้นเครงและฮาจริงจังผสมกันได้อย่างลงตัว ส่วนตัวแล้วฉันชอบที่เขาไม่ต้องพยายามเป็นตัวตลกตลอดเวลา ปล่อยให้ฉากธรรมดา ๆ แทรกมุกจนคนดูรู้สึกว่าเสียงหัวเราะมันเกิดจากความสัมพันธ์ของตัวละคร ไม่ใช่แค่ท่าเดียวจบนะ นี่แหละความสนุกที่ติดใจของฉากหลาย ๆ ช่วงในหนัง

แถวนี้คนพูดถึงผลงานของผู้กำกับคนหนึ่งกันดังมาก เห็นได้ชัดในกลุ่มคนดูทั่วไปที่ชอบหนังตลกแบบเบาสมองและทำเงินได้ดี ฉันมองว่าเสียงชื่นชมส่วนใหญ่มักไหลไปหาเขาเพราะเขารู้จักบาลานซ์ระหว่างมุขตลกกับการเล่าเรื่อง ความสามารถในการจับจังหวะคอมเมดี้ทำให้ฉากฮาหลายฉากไม่กลายเป็นแค่การฮาแบบผิวเผิน แต่ยังมีหัวใจอยู่ข้างในด้วย ตัวอย่างชัดเจนคือสไตล์การกำกับที่เคยเห็นได้ใน 'Pee Mak' — ถึงแม้จะไม่ใช่หนังตลกล้วน ๆ แต่มุกและการจัดวางตัวละครทำให้หนังเข้าถึงคนทุกวัยได้ง่าย เมื่อหนังตลกใหม่ล่าสุดออกฉาย ฉันเห็นคนในโซเชียลพูดถึงเทคนิคการถ่ายทำ การใช้โทนสี และการเลือกนักแสดงเป็นเหตุผลหลักที่ทำให้ผู้กำกับคนนี้ถูกยกย่อง ฉันเองชอบที่เขาไม่ยึดติดกับสูตรสำเร็จ เวลาเล่าเรื่องมักมีเสน่ห์เฉพาะตัว ทำให้หนังถูกพูดถึงทั้งในแง่ความบันเทิงและการทำการตลาด ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมหลายคนมองว่าเขาได้รับคำชมมากที่สุดในฐานะผู้กำกับหนังตลกเรื่องล่าสุด แม้จะมีคนวิจารณ์ว่าอาจหวังพึ่งมุกเก่า ๆ บ้าง แต่ภาพรวมแล้วความสามารถในการสร้างรอยยิ้มและดึงคนเข้าหาโรงหนังทำให้ชื่อของเขาโดดเด่นอย่างเห็นได้ชัด