นักแสดงไทยคนไหนทำให้ ดูหนังตลก คลายเครียด ตลกที่สุด?

ก๊อก ก๊อก "บอสคะ" "เข้ามา" สิ้นเสียงอนุญาตประตูของห้องทำงานก็ได้ถูกเปิดเข้ามา "เอกสารที่บอสต้องการค่ะ" "เอามาให้ผมเลย" ชายหนุ่มสั่งเลขาที่ไม่กล้าเอาเอกสารเดินเข้ามาใกล้ เพราะคงเกรงใจที่เห็นเขากำลังคุยกับแม่อยู่ หญิงสาวร่างระหง ก้าวเดินเข้ามาแล้วยื่นเอกสารส่งไปให้กับท่านประธานที่นั่งอยู่เก้าอี้ประจำตำแหน่ง แต่แทนที่เขาจะรับแฟ้มเอกสารที่เธอยื่นมาให้ ชายหนุ่มกลับคว้ามือของเธอให้นั่งลงไปที่ตัก "??" หญิงสาวตกใจตัวแข็งทื่อ แต่ก็ไม่กล้าเอ่ยปากพูดอะไรออกมา "คฑาลูกทำอะไร!!" ผู้เป็นแม่ถึงกับตกใจลุกขึ้นจากเก้าอี้แบบลืมตัว "ต่อไปนี้คุณไม่ต้องกินยาคุมแล้วนะ แม่ผมอยากจะอุ้มหลาน" "????"

เมื่อขวัญตาถูกพ่อบังคับให้แต่งงานกับผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้ เธอค้านหัวชนฝาแต่พ่อไม่ยอมบอกถ้าไม่แต่งครอบครัวเธอก็จะไม่เหลืออะไร "นี่พี่เองเหรอผู้ชายที่ฉันต้องแต่งงานด้วย" คิณมองคุุณหนูปากดีที่เขาเกลียดหนักหนาแล้วนึกสนุก จากที่ไม่อยากแต่งกลับรู้สึกสะใจขึ้นมาซะงั้น "สุดท้ายคูณหนูปากดีแบบเธอก็ต้องมานอนครางใต้ร่างคนอย่างฉัน" นิยายในเซตเดียวกัน อ่านแยกกันได้ค่ะ 1.วิศวะร้อนรัก เพลิง&ปิ่นมุก 2.วิศวะลวงรักร้าย คิณ&ขวัญตา 3.วิศวะร้ายพลาดรัก เสือ&มะปราง 4.เล่ห์รักพายุร้าย พายุ&ลินดา

(แม่ทัพหนุ่มยุคโบราณ x เศรษฐีนีคนงาม โบราณเชื่อมโยงกับปัจจุบัน + กักตุนเสบียง + โครงสร้างพื้นฐาน + ยุคข้าวยากหมากแพง) เย่มู่มู่พบว่าแจกันที่ตกทอดมาจากบรรพบุรุษมีอิทธิฤทธิ์สามารถพาทะลุไปยุคโบราณเมื่อสองพันปีก่อนได้อย่างน่าอัศจรรย์ ด้วยเหตุนี้ เธอจึงได้รู้จักกับแม่ทัพหนุ่มยุคโบราณคนหนึ่ง แม่ทัพเฝ้าพิทักษ์เมืองสำคัญบริเวณชายแดน ตกอยู่ในวงล้อมของทัพใหญ่สามแสนนายของเผ่าหมาน เกิดภัยแล้งรุนแรง แม่น้ำแห้งเหือด ราษฎรสองแสนหิวตายเหลือเพียงแปดหมื่นคน ด้วยความอับจนปัญญา แม่ทัพอธิษฐานขอน้ำและอาหารจากเทพยดา หวังให้ราษฎรมีชีวิตรอดต่อไป เย่มู่มู่โบกมือ ได้เลย! เธอกักตุนเสบียงปริมาณมหาศาล นำมาช่วยเหลือทหารกับราษฎรทั้งหลาย ซาลาเปา หมั่นโถวนึ่ง หมั่วโถวเกลียว ขนมปังไส้เนื้อ...ทุกวันไม่ซ้ำกัน ทำให้คนโบราณทึ่งในอาหารเลิศรสจากยุคปัจจุบันเล็กน้อย ส่งตำราพิชัยสงคราม กักตุนเสบียง เกณฑ์ทหาร สร้างโรงงานคลังสรรพาวุธ...ทำให้คนโบราณต้องตะลึงในการทหารยุคใหม่ เมื่อเธอถูกคนหลอกลวง กิจการครอบครัวที่ได้รับสืบทอดมาถึงคราวล้มละลาย แม่ทัพก็ส่งเงินทอง ตำรา ภาพวาด พู่กัน โบราณวัตถุและเครื่องเคลือบมาให้เป็นการตอบแทนบุญคุณ... เธออาศัยวัตถุโบราณเหล่านี้ฟื้นฟูกิจการครอบครัวจนกลายเป็นเศรษฐีนี ก้าวสู่จุดสูงสุดในชีวิต! ขณะที่แม่ทัพอาศัยอาวุธยุทโธปกรณ์สมัยใหม่ที่เย่มู่มู่นำมาสนับสนุน กำราบหมานอี๋ ฟื้นฟูแผ่นดิน คืนความสงบให้หกแคว้น รวมใต้หล้าเป็นหนึ่งเดียว! ตกลงกันไว้ว่าจะสร้างวัดให้เธอแล้วให้ลูกหลานกราบไหว้บูชาสืบไป แม่ทัพหนุ่มกลับส่งหนังสือสมรสมาให้ ภูผามหานทีเป็นพยาน ถึงวันใต้หล้าสงบสุข เฝ้ารอการพบกันกับท่านอีกครา หนังสือสมรสทับอยู่บนชุดเจ้าสาว หน็อยแน่ นายแม่ทัพตัวดี เจตนาที่แท้จริงของนายคือแบบนี้เองสินะ!

กู้เฉิงเหยียนกำลังจะแต่งงานกับรักแรก เจียงหร่านที่อยู่กับเขามาเจ็ดปีกลับไม่ตีโพยตีพาย แล้วยังช่วยจัดงานแต่งให้พวกเขาอย่างยิ่งใหญ่ด้วย วันที่เขาจัดพิธีมงคลสมรส เจียงหร่านก็สวมชุดเจ้าสาวเช่นกัน บนถนนอันกว้างใหญ่ รถแต่งงานสองคันแล่นสวนกัน ตอนที่เจ้าสาวทั้งสองแลกช่อดอกไม้กัน กู้เฉิงเหยียนได้ยินเสียงเจียงหร่านบอกว่า “ขอให้มีความสุขนะ!” กู้เฉิงเหยียนไล่ตามอยู่ไกลหลายสิบกิโลเมตร ถึงได้ตามรถแต่งงานของเจียงหร่านทัน เขาดึงเจียงหร่านเอาไว้แล้วร้องไห้สะอึกสะอื้น “เจียงหร่าน เธอเป็นของฉัน” ผู้ชายคนหนึ่งก้าวลงมาจากรถแต่งงานแล้วดึงเจียงหร่านเข้าไปกอด “ถ้าเธอเป็นของคุณ แล้วผมล่ะเป็นใคร?”

"ฉันไม่ต้องการเด็กเพิ่ม ที่มีอยู่ก็เพียงพอแล้ว..." พรึ่บ! ชุดเกาะอกสีดำที่เคยอยู่บนตัวร่วงลงไปกองกับพื้นทันทีที่ได้ยินคำปฏิเสธ ในตอนนี้บนกายขาวผ่องเหลือเพียงแค่แพนตี้ตัวจิ๋ว และสติกเกอร์ปิดเม็ดบัวสีหวานเท่านั้น "ไม่ต้องการจริงๆ หรือคะเสี่ย?" "แก้ผ้าให้ดูขนาดนี้ จะให้ฉันตอบว่าอะไรล่ะ?" พิธานขยับกายเล็กน้อยเพื่อระบายความอึดอัดจากส่วนกลางลำตัวที่เริ่มขยับขยาย "มาสิ... ลองทำให้ฉันพอใจดู เผื่อว่าฉันจะเปลี่ยนใจ รับเลี้ยงเธออีกคน"

ราชินีทหารรับจ้างยุคปัจจุบันข้ามชาติไปอยู่ในร่างอยู่ของมู่จิ่วซีคุณหนูใหญ่จวนขุนพล ถูกใส่ร้ายว่าคบชู้จนกำลังจะถูกขังกรงหมูจับถ่วงน้ำ จากนั้นก็ถูกผู้สำเร็จราชการแทนถอนหมั้นทำลายชื่อเสียง ผู้คนคิดว่าคุณหนูใหญ่จะถูกคนหัวเราะเยาะ ไม่คิดเลยว่านางจะไม่เจ็บไม่คันสักนิด ไม่ปราณีพวกแม่พระ กดขี่เหล่าแพศยา ทุบตีสุนัขเจ้าเล่ห์ จับเป็นฆาตกร ลูกไม้ต่างๆ ได้รับทักษะมามากมาย พร้อมงัดมาใช้ได้ตลอดเวลา ผู้สำเร็จราชการแทนเห็นว่านางงดงามน่าหลงใหล วันๆ ถูกเย้าแหย่จนใจจักจี้ “จิ่วซี ให้โอกาสข้าอีกสักครั้งได้ไหม?” “he--tui！”。