มีหนัง จีน ต่อสู้ เรื่องไหนที่มีฉากปีนป่ายสวยๆ?

สายบู้ที่ชอบฉากปีนป่ายในหนังจีนคงหลงใหลกับการผสมผสานระหว่างศิลปะการต่อสู้และทัศนศิลป์ที่ทำให้ทุกการไต่ขึ้นลงดูเหมือนการเต้นรำบนผืนภาพวาด แนะนำเริ่มจากคลาสสิกที่ยังคงตราตรึงอย่าง 'Crouching Tiger, hidden dragon' เพราะฉากในป่าไผ่ที่ตัวละครล่องลอยระหว่างลำต้นเป็นหนึ่งในตัวอย่างที่ชัดเจนที่สุดของการใช้เชือกแบบวิฟฟ์ (wire-fu) เพื่อสร้างความรู้สึกว่าแรงโน้มถ่วงถูกละเลย มุมกล้องยาว การเคลื่อนไหวที่ลื่นไหล และเสียงไผ่หักประกอบกันจนเกิดภาพที่ทั้งหวานและดุดันไปพร้อมกัน ส่วนถ้าชอบสีสันจัดจ้านและฉากปีนป่ายที่มีบรรยากาศโรแมนติกกับความอันตราย ควรดู 'House of Flying Daggers' ที่ฉากกลางเมืองและในป่าต้นไม้มีการใช้ต้นไม้และโคมไฟเป็นองค์ประกอบให้การปีนป่ายดูเป็นการแสดงออกทางอารมณ์ไม่ใช่แค่การต่อสู้เฉยๆ

ส่วนตัวแล้วผมชอบผลงานยุคเก่าของผู้กำกับอย่าง 'A Touch of Zen' มากเพราะมันให้ความรู้สึกว่าสถาปัตยกรรมและธรรมชาติกลายเป็นคู่ต่อสู้และเพื่อนร่วมทาง ฉากปีนหน้าผา บันไดโบราณ และองค์ประกอบทางสถาปัตยกรรมที่ตัวเอกต้องใช้ปีนขึ้นลงนั้นถูกออกแบบมาให้แต่ละก้าวมีความหมาย การถ่ายทำมักใช้มุมกว้างและแสงเงาเพื่อเน้นสเกลของสถานที่ ทำให้รู้สึกทั้งกลัวและงดงามไปพร้อมกัน อีกเรื่องที่ควรหยิบมาดูคือ 'Hero' ซึ่งมีฉากปีนป่ายบนกำแพงและหลังคาวัดสวยงามสูงส่ง การจัดองค์ประกอบฉากแต่ละสีในเรื่องยังช่วยทำให้ฉากปีนป่ายไม่ใช่แค่การเคลื่อนไหว แต่กลายเป็นภาษาทางสายตาที่บอกเล่าอารมณ์ของตัวละคร

ถ้าต้องการตัวอย่างที่ผสมความทันสมัยกับท่าแอ็กชันแบบไดนามิก ลองดูงานยุคใหม่อย่าง 'The Grandmaster' หรือบางฉากจาก 'Reign of Assassins' ซึ่งมีการปีนผนังและโครงสร้างภายในเมืองที่ถูกถ่ายทำให้เห็นมุมมองสามมิติของการเคลื่อนไหว การใช้สายค้ำและเทคนิคลมปราณภาพทำให้การปีนป่ายดูเป็นส่วนหนึ่งของภาษาการต่อสู้มากกว่าท่าโชว์ การเลือกดูควรขึ้นกับอารมณ์ที่อยากได้—ถ้าอยากได้ความละเมียดแบบศิลป์เลือก 'Crouching Tiger' และ 'A Touch of Zen' ถ้าชอบสีสันจัดและการเคลื่อนไหวเป็นก้อนเลือก 'House of Flying Daggers' ถ้าต้องการโทนดิบๆ ผสมความเป็นภาพยนตร์ศิลป์ลอง 'Hero' หรือ 'The Grandmaster'

ท้ายที่สุดฉากปีนป่ายที่ชอบที่สุดมักเป็นฉากที่ทำให้รู้สึกว่าตัวละครไม่ใช่แค่ต่อสู้เพื่อชีวิต แต่กำลังต่อสู้เพื่อความหมายบางอย่าง การปีน ปล่อยตัว โหน และลื่นบนสถาปัตยกรรมหรือธรรมชาติจึงกลายเป็นบทสนทนาระหว่างคนกับโลก ดูแล้วใจพอง เลือกเรื่องที่ชอบแล้วนั่งดูช้าๆ จะเห็นรายละเอียดการเคลื่อนไหวและการจัดแสงที่ทำให้ฉากปีนป่ายกลายเป็นงานศิลป์ได้จริงๆ