กลิ่นอายของทะเลและเกาะในตำนานชัดเจนมากเมื่อมองไปที่เผิงไหลเค่อ แล้วมันก็พาให้ฉันนึกถึงภาพการเดินทางข้ามมหาสมุทรในเรื่องราวเก่า ๆ ที่คนเล่าให้กันฟัง
สุนทรียะของงานชิ้นนี้มีรากจากนิทานพื้นบ้านและ
มหากาพย์อย่าง 'Journey to the West' แต่ไม่ได้เป็นการลอกแบบตรง ๆ แต่เป็นการยืมโครงเรื่องของการเดินทางเพื่อค้นหาความหมาย ทั้งการพบเจอสิ่งลี้ลับและการเผชิญหน้ากับเทพ
ปกรณัม ซึ่งฉันมองว่าเผิงไหลเค่อเอาองค์ประกอบเหล่านั้นมาผสานกับภาพลักษณ์ของเกาะเซียนหรือ 'Penglai' ในภาพจิตรกรรมจีนโบราณ
นอกจากตำนานแล้ว ศิลปะภาพหมึกและเครื่องลวดลายบนเครื่องปั้นดินเผาก็มีอิทธิพลชัดเจนต่อโทนสีและองค์ประกอบ โดยเฉพาะการเว้นช่องว่างและการเล่นกับเส้นที่ทำให้ฉากดูทั้งว่างเปล่าและลุ่มลึก ยิ่งเมื่อผสมกับ
บทเพลงพื้นบ้านทะเลที่มีจังหวะช้า-เร็วสลับกัน ก็ยิ่งทำให้ตัวละครและพื้นที่ในเรื่องมีความเป็นนิทานมากขึ้น เป็นความลงตัวที่ทำให้ฉันติดตามทุกฉากอย่างไม่เบื่อ