แฟนฟิคเรื่อง ป่วนหัวใจ ยั ย นางฟ้า แนวไหนที่คนไทยนิยมเขียน?

ตั้งแต่เข้ามาในวงการแฟนฟิคไทย ฉันสังเกตว่าแฟนๆ มักชอบเอาโครงเรื่องของ 'ป่วนหัวใจ ยัยนางฟ้า' ไปเล่นกับแนวที่ให้ความรู้สึกคุ้นเคยแต่มีสีสันใหม่ๆ อยู่เสมอ ทั้งสไตล์หวานคิคและดราม่าลึกๆ ทำให้เห็นความหลากหลายของคนอ่านและคนเขียนอย่างชัดเจน

แนวที่เจอบ่อยสุดคงเป็นโรแมนติกคอมเมดี้แบบเบาสมอง—เรื่องเล็กๆ อย่างการเข้าใจผิดที่กลายเป็นมุข ตกแต่งด้วยฉากโรงเรียน เทศกาล หรือการสารภาพรักใต้ฝน ซึ่งฉากสารภาพรักนั้นมักถูกเขียนจนมีมุมมองหลายแบบ บางคนชอบให้มันเป็นโมเมนต์ลึกซึ้ง บางคนมองเป็นมุกขำๆ ที่ทำให้ตัวละครโตขึ้น ฉากเทศกาลหรือการประกวดในนิยายมักถูกใช้เป็นเครื่องมือพาเรื่องให้ตึงและคลายได้ง่าย นอกจากนี้ แบบ AU (Alternate Universe) ก็ฮิต — ใส่ตัวละครเข้าไปในโลกอื่น เช่น ย้ายจากโรงเรียนมาเป็นคาเฟ่หรือวางเป็นโลกแฟนตาซี ทำให้โทนของเรื่องเปลี่ยนไปทั้งเรื่องแต่ยังรักษาบรรยากาศเดิมไว้ได้

อีกแนวที่โดดเด่นคือแนวชายรักชาย (BL) กับการขยายความสัมพันธ์รอง เช่น ให้ตัวประกอบได้คู่อีกเรื่องหรือทำเป็น spin-off ของตัวรองที่คนชอบ ส่วนแนวดาร์ก/แองก์สก็มีคนเล่นเยอะเมื่ออยากสำรวจแง่มุมที่เจ็บปวดกว่า เช่น อดีตที่ซ่อน ความลับในครอบครัว หรือการเสียสละ ซึ่งมักจะมีโทนอารมณ์หนักขึ้น ถูกใจคนที่ชอบอินไปกับความรู้สึกซับซ้อน สุดท้ายก็มีฟิกแบบฟีลกู๊ด—slice of life ที่เน้นความอบอุ่นหลังจากผ่านเหตุการณ์หนักๆ เป็นการเติมพลังให้ตัวละครและผู้อ่าน เห็นชัดว่าแต่ละแนวสะท้อนว่าคนไทยชอบทั้งความหวาน ความตลก และความดราม่าผสมกัน ทำให้โลกแฟนฟิคของเรื่องนี้มีความหลากหลายมาก จบด้วยภาพความทรงจำฉากเล็กๆ ที่ยังคงถูกนำกลับมาเล่าใหม่ๆ เสมอ

พอพูดถึง 'ป่วนหัวใจ ยัยนางฟ้า' ก็มีแนวหลักๆ ที่แฟนไทยมักเขียนซ้ำ ๆ โดยรวมแล้วแบ่งได้เป็นไม่กี่สายที่ชัดเจนและคนอ่านตอบรับดี แนวแรกคือ 'ฟิวกู๊ด/ชีวิตประจำวัน'—โฟกัสความอบอุ่น หลังเลิกเรียน คาเฟ่ งานพาร์ตไทม์ หรือฉากวันหยุดเทศกาลเล็กๆ ที่ทำให้ตัวละครได้เติบโต แนวที่สองคือ 'อนุกรมอนาคต' หรือ futurefic ที่เขียนให้ตัวละครแต่งงาน มีลูก หรือเจอช่วงชีวิตใหม่ ดูแล้วให้ความหวังและความตัดต่อเวลาที่อ่อนโยน แนวที่สามเป็นแนวข้ามโลก/คอสเพลย์และครอสโอเวอร์ ซึ่งคนไทยชอบเอาไปเล่นกับซีรีส์ไทยยอดนิยมอย่าง 'Sotus' หรือเอาตัวละครไปเจอกับจักรวาลอื่น ๆ เหมือนเอาการ์ตูนที่ชอบมาผสม ทำให้เกิดปฏิกิริยาเคมีใหม่ๆ สุดท้ายมีแนวโหดและดาร์กที่เน้นความสัมพันธ์ซับซ้อน ความลับ และการแก้ปมจิตใจ ซึ่งมักได้แรงสนับสนุนจากคนที่ชอบอ่านแนวเข้มข้น แต่ไม่ว่าจะเป็นแนวไหน ผมก็เห็นว่าคนเขียนมักเติมรายละเอียดเล็กๆ ที่ทำให้เรื่องคุ้นเคยและอบอุ่นขึ้นเสมอ — แบบนี้แหละที่ทำให้แฟนฟิคไทยของเรื่องนี้ยังมีชีวิต