Download Foto Luffy Gear 5

Tari diusir suaminya dan jadi gelandangan, dia kutolong dan tinggal di rumahku, siapa sangka tiba-tiba aku melihat foto suamiku tengah akad nikah dengannya. Aku akan buat dia menyesal!

Aku adalah seorang fotografer khusus foto pribadi. Malam itu, sahabatku sejak masa kuliah memintaku untuk memotret dia dan istrinya dalam sebuah sesi foto pribadi. Awalnya, semuanya terasa normal, sampai dia mengajukan permintaan yang benar-benar aneh. "Wade, bisa nggak kamu penuhi permintaan istriku sekali ini saja?" Kalimat itu membuatku tertegun. Aku tidak tahu apakah dia serius atau hanya bercanda. Namun, sorot matanya menunjukkan bahwa dia bersungguh-sungguh. Cerita ini pun menjadi awal dari sesuatu yang tak terduga. Apakah permintaannya benar-benar sebatas profesionalisme fotografi atau ada maksud lain di baliknya?

Tiba-tiba dua hari lagi Nadira harus menikah dengan Anand, laki-laki yang sudah lama dijodohkan dengannya karena ibu Anand kritis. Tak pernah bertemu sebelumnya, Nadira meminta foto Anand pada Triana, sahabatnya yang kebetulan adik sepupu Anand. Dari sini kesalahpahaman terjadi, Nadira semakin tak sudi bertemu karena Anand di foto jelek, tua, dan hitam, sangat berbeda dengan Nadira yang cantik dan Mahasiswi pujaan banyak laki-laki di kampus. Dia tidak hadir bahkan di acara ijab kabul. Empat bulan berlalu, takdir mempertemukan keduanya. Anand langsung mengenalinya, berbeda dengan Nadira. Bagaimana kisah mereka selanjutnya?

Di hari ulang tahun pernikahan kami, aku membersihkan rumah dan menemukan sebuah album foto. Ternyata, setiap tahun di hari ini, suamiku selalu mengambil foto pernikahan bersama cinta sejatinya. Dari usia 40 hingga 60 tahun, dari rambut hitam hingga beruban, selama dua puluh tahun dia tidak pernah absen. Di balik setiap foto ada tulisan tangan suamiku: "Cinta abadi selamanya." Jika yang dia cintai bukan aku, aku tidak perlu lagi mencucikan bajunya, memasak untuknya, mengurus anak, hingga merawat cucu. Setengah hidupku telah kujalani dengan sia-sia, tetapi tidak ada kata terlambat untuk berubah sekarang.

เมื่อฉู่อันหลานต้องตกอยู่ในวังวนของการแย่งชิงอำนาจ นางถูกทรยศหักหลังซ้ำแล้วซ้ำเล่าจากชายที่นางรัก เมื่อหยางตงหยางต้องทำทุกวิถีทางเพื่อทวงคืนฐานะให้แก่ตนเอง แม้จะต้องยอมทรยศต่อหญิงอันเป็นที่รักก็ตาม

จางหมินเย่ว บุตรสาวเสนาบดีกรมคลัง แต่กลับตกหลุมรักซ่งฟู่หลง ขุนนางขั้นเจ็ด แต่เพราะความคลั่งรักที่มี ทำให้นางยอมทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้แต่งงานกับเขา แต่ใครจะคิดว่าซ่งฟู่หลงกลับไม่แม้แต่จะแยแสตนเลยแม้แต่น้อย ครั้นพอคิดจะตัดใจหนีห่าง เขากลับเอาแต่คอยวนเวียนอยู่ข้างกาย แล้วเป็นเช่นนี้นางจะตัดใจลงได้อย่างไรกันเล่า "ใต้เท้า...ข้ารักท่าน แต่มิใช่เหตุให้ท่านเอาแต่กลั่นแกล้งข้าเช่นนี้"

นายหัวอัสลานผู้อุปากระมาหยา ตอนนี้ อายุ 19-20 ปี เรียนจบ ม.6 แล้ว ตลอด 5 ปีที่อุปการะไม่เคยไปดูนอกจากส่งลูกน้องไปดูแลให้การศึกษาดูแลอย่างดี แต่เขาไม่ชอบเด็กเลยส่งไปอยู่กับแม่นมในสวน จน 5 ปี ไม่เคยเห็นหน้าจนเกิดอุบัติเหตุทำให้ได้เห็นหน้ากัน และพอเห็นหน้าดันหลงชอบเด็กในอุปการะคนนี้เข้าอย่างจัง แต่หารู้ไหมคู่แข่งบานเลย หัวกระไดบ้านไม่แห้งตัวเองก็หวงจนหัวฟัดหัวเหวี่ยง คู่แข่งตัวเป้งคือ นายหัวใหญ่ เจ้าของบาร์และเจ้าของร้านที่มาหยาเช่าร้านขนมอยู่ “หนูชื่อมาหยาจ้ะ หนูชอบทำขนมแล้วอยากจะมาขายขนมที่นี่ได้ไหมจ้ะ” “ได้ซิ ฉันคิดค่าเช่าเธอเดือนละ 3500 จ่ายล่วงหน้า 3 เดือนสัญญาเช่าซื้อให้ 2 ปี เธอตกลงไหม”ความจริงค่าเช่าที่เดือนละ 40000 บาท แถมสัญญาเช่าปีต่อปี แต่นายหัวใหญ่ที่อยากจะเห็นหน้าเด็กคนนี้ทุกวันก็ยอมลดทุกอย่างแถมโปรโมชั่นให้เด็ก ม.5 ที่น่ารักคนนี้ เอาแซ่นายหัวใหญ่ผู้เปย์ก่อน นายหัวอัสลานผู้อุปการะ ใครมันจะชนะใจ มาหยาได้กันนะ

คนรักที่จากไปอย่างไร้เหตุผล กลับมาปรากฏตัวต่อหน้าเขาอีกครั้งในรอบ 5 ปี เขาจะทำอย่างไร “ทุกครั้งทำไมต้องมีผมที่เจ็บอยู่คนเดียว คุณเลือกจะใจร้ายกับผมก่อนก็อย่าหาว่าผมเป็นคนเลวก็แล้วกัน!!” เธอ และ เขา .....เคยรักกันมาก่อน "ทั้งสอง" เคยสัญญาว่าจะแต่งงานกันหลังจากที่เขาได้รับตำแหน่งใหม่แต่ทว่า..... "เธอ" กลับทิ้งเขาไปเหลือเพียงแหวนหมั้นแทนใจที่เขาเคยสวมให้ 5 ปีผ่านมาเธอมาปรากฎตัวต่อหน้าเขาอีกครั้ง หลังจากที่เขาพยายามตามหามาร่วม 4 ปี “ผมให้คำตอบที่คุณอยากรู้ในทุก ๆ คำไปแล้ว ทำไมตอนนี้คุณถึงไม่กล้าตอบคำถามของผมล่ะ” “เรื่องนี้…ไม่ได้เกี่ยวกับการรักษาคุณพ่อไม่ใช่เหรอคะ” “คุณรู้ได้ยังไงว่าไม่เกี่ยวข้องกับการรักษา ถ้าผมบอกว่าจะไม่รักษาคุณพ่อของคุณถ้าคุณไม่ตอบคำถามผมมาคุณจะทำยังไง” “หมอคะ อย่า….อย่าล้อเล่นแบบนี้สิคะนี่มันชีวิตคนนะคะ” “แล้วที่คุณทิ้งชีวิตผู้ชายคนหนึ่งให้จมกับความทุกข์เมื่อห้าปีก่อนนั่นล่ะ คุณไม่คิดที่จะรับผิดชอบอะไรสักหน่อยเหรอ”

Pada hari Rina Januar pulang negeri, Galih Gunawan tidak pulang semalaman. Keesokan harinya, aku melihat unggahan foto di instagram Rina. Itu foto dua tangan yang saling menggenggam dan wajah polos Galih yang sedang tidur. Ketika pulang, Galih melemparkan surat cerai kepadaku dan memintaku untuk menyerahkan posisiku sebagai Nyonya Gunawan. Katanya, "Posisi ini memang seharusnya milik Rina. Sekarang dia sudah pulang, waktunya kamu meminggir!" Tidak apa-apa, toh sisa hidupku tidak lama lagi. Siapa pun yang mau posisi Nyonya Gunawan, ambil saja! Kemudian, aku pun meninggal. Galih menangis di depan makamku dan berjanji tidak akan pernah menggenggam tangan wanita lain lagi!

Di tahun kesepuluh pernikahanku, mantan sahabatku memposting sebuah foto. Putrinya dan putraku masing-masing digendong olehnya dan suamiku. Keempat orang itu berdiri berdekatan dan di bawah foto itu tertulis: "Sudah sepasang 'kan anak-anak kami?" Aku berkomentar untuk foto itu, Pasangan yang sempurna. Detik berikutnya, postingan itu dihapus. Keesokan harinya, suamiku bergegas pulang dan bertanya padaku, "Susah payah aku membuat kondisi Sophie membaik, kenapa kamu malah cari ribut?" Putraku bahkan mendorong dan menuduhku, "Ini semua salahmu! Adikku jadi menangis." Aku mengeluarkan surat cerai dan melemparkannya ke wajah mereka. "Ya, ini salahku! Jadi biar aku yang pergi, semoga kalian berempat jadi keluarga bahagia!"