Es Durian Runtuh Atok Dalang

Suatu hari, ketika ia sedang melayani pelanggan di pinggir jalan, pandangannya tertumbuk pada sosok yang tak asing, Lina, kekasih hatinya. Tetapi hari itu berbeda. Di sebelah Lina, duduk seorang pria dengan penampilan yang begitu mencolok. Pria itu mengenakan jam tangan berkilauan, menaiki mobil mewah, dan berpenampilan layaknya seorang raja dalam balutan kekayaan yang mengilap. Dan yang paling menyakitkan, mereka berdua tertawa mesra, saling menggenggam tangan dengan cara yang hanya ia dan Lina lakukan. Dunia Ghenadie seakan runtuh dalam sekejap. Saat mereka melihat Ghenadie yang hanya seorang tukang bakso, tawa mereka berubah menjadi cemoohan. Pria baru Lina melemparkan pandangan menghina, menganggapnya tak lebih dari debu di jalanan, dan Lina... oh, Lina yang dulu selalu memujanya, kini ikut menundukkan diri dalam kebanggaannya, menginjak-injak harga dirinya di depan teman-teman mereka yang kebetulan ikut, memandang rendah dirinya yang dianggap miskin dan tak berdaya. Hari berikutnya, di tengah kehancuran hatinya, seorang pria asing muncul. Pria itu mengatakan sesuatu yang nyaris tak masuk akal: Ghenadie, adalah anak seorang direktur besar dan tak tertandingi. "Mana mungkin," pikir Ghenadie, "Aku hanyalah anak kampung yang hidup dari bakso, bukan pewaris kekayaan yang tak terhitung." Ia menolak mempercayai, seolah kenyataan terlalu jauh dari jangkauannya. Tiba-tiba datang sekelompok orang tak dikenal. Mereka menyerang tanpa ampun, menghancurkan gerobak bakso yang selama ini menjadi penopang hidupnya. Ghenadie berusaha melawan, tetapi apa daya? Mereka lebih kuat, lebih banyak, dan ia terjatuh, terpukul oleh kejamnya dunia yang tak memberinya ruang untuk bernapas. Entah kenapa, kata-kata pria itu kembali terngiang di benaknya. Apakah ini semua memang kenyataan yang lebih besar dari yang ia bayangkan? Ghenadie mulai merasakan getaran aneh di hatinya, sebuah keyakinan samar yang perlahan muncul di tengah kekacauan hidupnya. Ini bukan sekadar mimpi, mungkin inilah awal dari sesuatu yang jauh lebih besar dari sekadar penjual bakso yang tertindas. Sebuah titik balik yang bagus ...

Aaron Montes mendapati dirinya terperangkap dalam tubuh seorang artis legendaris dan kembali ke 10 tahun yang lalu. Artis itu bukan sekadar bintang terkenal, tetapi juga dalang di balik skandal besar yang menghancurkan dunia hiburan dan meninggalkan dampak buruk hingga masa kini. Lebih parah lagi, ia adalah pelaku kekerasan dalam rumah tangga yang kisah kelamnya tersembunyi dari publik. Tidak bisa! Sebagai seorang ahli hukum dan kritikus seni terpandang, Aaron tidak bisa diam saja! Dengan ribuan cara dan pengetahuan yang ia punya dari masa depan, Aaron akan mengubah dunia!

Mon fiancé, Maurice Donnet, était l'un des plus grands neuroscientifiques du pays. Son amie d'enfance, Joséphine Sardon, atteinte d'un cancer en phase terminale, n'avait plus qu'un mois à vivre. Pour l'accompagner jusqu'à la fin, il m'a fait avaler un sérum expérimental, un effaceur de mémoire qu'il venait de mettre au point, afin de me forcer à l'oublier pendant trente jours. Durant ce mois, il a célébré un mariage avec Joséphine, passé une lune de miel à ses côtés, et lui a promis, au milieu d'un champ de fleurs, de se retrouver dans une autre vie. Un mois plus tard, il est tombé à genoux sous la pluie, les larmes mêlées au sang, la voix brisée : « Le produit ne dure qu'un mois… Pourquoi m'as-tu oublié pour toujours ? »

Shita, seorang wanita yang kehidupannya hancur setelah suaminya menuduhnya berselingkuh, terpaksa kehilangan hak asuh atas anaknya, Gio. Di tengah keputusasaan, Shita terjebak dalam rencana jahat sahabatnya, Mia, yang diam-diam menjadi dalang kehancuran rumah tangganya. Saat situasi semakin memburuk, Shita diselamatkan oleh seorang pria misterius bernama Arkan Gaffi. Namun, bantuan Arkan bukan tanpa syarat. Ia meminta Shita mendonorkan ginjalnya untuk putri kecilnya yang sekarat. Di tengah dilema antara pengorbanan hidup dan keinginan untuk merebut kembali hak asuh anaknya, Shita harus membuat keputusan terbesar dalam hidupnya—yang akan mengubah segalanya.

La huitième année de sa relation avec Florian, Lucie était hospitalisée pour cause de « maladie ». Le jour de sa sortie, alors qu'elle traversait le couloir, elle a surpris par hasard une conversation entre Florian et sa sœur Natalie. « Florian, tu es fou ou quoi ? Tu as prélevé de la moelle osseuse à Lucie pour la donner à Céleste sans son consentement ? » « Tu savais très bien que Lucie était fragile, et pourtant tu l'as fait hospitaliser sous prétexte de problèmes gastriques, la mettant ainsi en danger ? » Céleste n'était autre que l'amie d'enfance que Florian aimait en secret depuis des années. Lucie, déçue mais calme, a appelé ses parents à l'étranger et a accepté sans hésiter le mariage arrangé avec le fils de la famille Deslys…

Matthew Xaverius Anderson harus merubah identitas aslinya dengan nama Matthew Xaverius Lutof semenjak ia menjadi anak yatim piatu di usianya yang ketujuh tahun. Kedua orang tuanya meninggal akibat ledakan hebat yang terjadi pada sebuah kapal pesiar dalam pelayaran perdananya. Matthew diadopsi dan dibesarkan oleh Clark Lutof, seorang kapten yang bertugas pada pelayaran itu. Clark tahu bahwa Matthew adalah satu-satunya keturunan dari Althan Anderson, salah satu pemilik saham dari perusahaan Shipping Line tempatnya bekerja. Tetapi Clark sengaja menyembunyikan keberadaan dan identitas Matthew untuk sementara waktu demi keselamatan anak itu karena Clark mencurigai ada kejanggalan dari tragedi kebakaran kapal pesiar yang telah menewaskan ribuan nyawa itu. Dua puluh tahun berlalu, Matthew telah tumbuh menjadi pria dewasa. Ia menjadi seorang CEO dari perusahaan shipping line bernama "Marine Lighthouse". Kini, ia bertekad untuk menyibak tabir misteri atas terbakarnya kapal pesiar yang juga merupakan milik orang tuanya. "Jadi menurutmu sekarang sudah waktunya kamu menunjukkan dirimu di hadapan mereka?" tanya Clark sembari menghisap cerutunya. Ditatapnya Matthew yang sedang menatap nyalang ke arah luar jendela. "Hmm," gumam Matthew seraya mengangguk kecil. Di tangannya ia memegang sebuah jam tangan peninggalan orang tuanya. Ada ukiran nama Matthew Xaverius Anderson di bagian case back jam itu. "Sudah waktunya aku mencari kebenaran dan mengungkap misteri yang tertutup selama ini," lanjut Matthew lagi yang kini berjalan mendekati Clark. Clark mengangguk pelan. Bibir yang sedang menghisap cerutu itu tersenyum bangga, "Pergilah, dan bawa kembali hakmu." "Hm!" sahut Matthew dengan anggukan penuh keyakinan, "Akan aku temukan semua bukti-buktinya, dan akan aku rebut kembali apa yang menjadi milik keluargaku!" Dalam benak Matthew sudah tersimpan nama Vincent Gregorius, orang yang dicurigai memiliki peran penting dalam terjadinya kebakaran kapal pesiar yang menewaskan nyawa kedua orang tua Matthew. Benarkah Vincent Gregorius adalah dalang di balik tragedi itu? Mampukah Matthew mengungkap misteri ini?

Noong tinanong ako ng aking ama kung sino ang gusto ko pakasalan para sa kapakanan ng alyansa ng aming pamilya, iba ang pinili ko sa buhay na ito. Hindi ko na pinili si Leonardo Vittorio. Sa halip, pinili ko ang nakatatanda niyang kapatid, si Ivan Vittorio. Mukhang naguluhan ang ama ko. Alam nga naman ng lahat sa Chicago na lumaki kami ng magkasama ni Leonardo. Sampung taon ko siyang hinahabol. Bilang nakatatandang anak na babae ng pamilya Lucien, matagal ng nakaukit ang pangalan ko sa tabi ng kanyang pangalan para sa listahan ng mga arranged marriage. Naniniwala na ang pagsasama namin ay nakatadhana. Habang inaalala ang nakaraan kong buhay, pinilit ko ngumiti ng mapait. Dati, pinakasalan ko si Leonardo tulad ng matagal ko ng hinihiling. Pero makalipas ang aming kasal, hindi niya ako ginalaw kahit isang beses. Ang akala ko may sakit siyang hindi niya masabi at nagpakahirap ako na pagtakpan siya. Sa ika-anim na anibersaryo ng aming kasal ko nalaman ng buksan ko ng hindi inaasahan ang kahadeyero niya. Sa loob, may maayos na litrato niya kasama ang ampon na babae na nagmakaawa ako sa ama ko na ampunin. Sa mga litratong iyon, may dalawang taong gulang na batang lalaki din–ang anak nila. Masaya silang pamilya ng tatlo. Doon ko napagtanto sa mga oras na iyon. Hindi sa may sakit siya. Hindi niya inisip na asawa niya ako. Para mapalayas ako, nagplano sila ng ampon kong kapatid para ako’y patayin. Ngayon at nabigyan ako ng ikalawang pagkakataon, pinili ko na ibigay sa kanila ang blessing ko. Pero noong naglakad ako sa simbahan suot ang aking wedding dress, habang nakapatong ang braso ko sa braso ni Ivan, pumasok si Leonardo bigla ng may dalang baril. Mukha siyang baliw at wala sa kontrol. “Madeline!” Paos ang boses niya at halos maputol. “Ang lakas ng loob mo?”

Vira menaruh obat khusus ke minuman Dylan. Obat pun beraksi ke tubuh, yang membuat Dylan kelimpungan dan ingin menuntaskan dengan seorang wanita. Vira menyodorkan diri ke Dylan. Pria ini tidak mau terjebak dengan perawat genit tersebut, akhirnya sekuat tenaga pulang. Sesampai di rumah, Dylan telah mengguyur kepala dengan air es, tetapi tidak berefek. Akhirnya, dia nekad menuntaskan itu kepada Adista (perawat mamanya). Pagi hari Adista menghilang. Dylan kebingungan mencari keberadaan Adista. Bagaimana nasib Adista?

Pendant les sept années où j'ai été liée à Gérard, mon compagnon, l'héritier de l'Alpha, il a couché avec toutes les amies qui m'entouraient. J'ai fait comme si je n'avais rien vu, j'ai continué à remplir mes devoirs de la future Luna. Jusqu'au jour où j'ai accouché, sa nouvelle maîtresse a conduit des loups sauvages tout droit à m'attaquer. Leurs griffes ont transpercé mon ventre avec une précision cruelle, ma mère a même été tuée par eux alors qu'elle tentait de me sauver. Dans ce moment de désespoir, j'ai utilisé le lien mental pour contacter Gérard et l'ai supplié de nous sauver. « Alina, quand as-tu appris à faire ces tours ? Ne pense pas que ton jeu pathétique m'amènera à m'intéresser à toi. » Après cela, il a coupé le lien mental. Mais il a envoyé une voiture chercher sa nouvelle maîtresse. Lorsque la patrouille m'a trouvée et m'a emmenée à l'hôpital, le bébé dans mon ventre avait été sorti à coups de griffes. Ma mère est morte elle aussi, le poison des loups sauvages s'est répandu dans ses blessures jusqu'à ce que son corps s'effondre. Quand je me suis réveillée, j'ai regardé, hébétée, le grand-père de Gérard, l'actuel Alpha de la meute d'Ombre de Lune. « Laisse-moi partir », ai-je dit froidement, « j'ai payé de ma vie tout ce que je devais à votre meute. »

Le jour de mon mariage, mon fiancé a eu une liaison avec ma sœur Isabelle Bernard dans le salon de repos, et ils ont été surpris sur le fait. Je suis devenue la risée de tous, mais mon ami d'enfance Alex Thomas m'a demandé en mariage publiquement et m'a défendue. Après le mariage, il m'a obéi en tout. Malheureusement, notre vie sexuelle n'a jamais bien fonctionné. Ce n'était qu'après avoir fait une FIV cette année que je suis tombée enceinte. Après cela, il m'a choyée de toutes les manières possibles. J'ai cru qu'il était enfin mon véritable refuge. Jusqu'au jour où j'ai entendu sa conversation avec un ami. « Alex, tu es trop cruel. Léa Bernard est si gentille avec toi. Comment as-tu pu échanger les ovules pour que Léa porte l'enfant à la place d'Isabelle, simplement parce qu'Isabelle a peur d'accoucher ? » « Et l'enfant va naître dans deux mois. Qu'est-ce que tu comptes faire ? » Il s'est tu un instant et a poussé un soupir. « Une fois l'enfant né, je le remettrai à Isabelle pour réaliser son rêve de devenir mère. » « Quant à Léa, je lui dirai que l'enfant est mort. » « Je resterai avec elle pour le reste de sa vie. » Alors c'était donc ça. Toute la tendresse que je croyais sincère n'était destinée qu'à elle. Je suis allée prendre rendez-vous pour un avortement. Je n'ai plus voulu de cet enfant impur. Je n'ai plus voulu de ce mariage mensonger non plus.